Η άγνωστη δίκη που αποκάλυψε ένα μεγάλο μυστικό


o Rudolf Kastner

Το 1954 ξεκίνησε στο νεοσύστατο τότε κράτος του Ισραήλ η δίκη του πρόσφυγα από την Ουγγαρία Michael Greenvald, ο οποίος σε ένα φυλλάδιο που δημοσίευσε τον Αύγουστο του 1952 κατηγόρησε τον Rudolf Kastner, Εβραίο της Ουγγαρίας, δημοσιογράφο και δικηγόρο και ένα από τα πλέον σημαίνοντα πρόσωπα του κόμματος του Ben Gurion, ως συνεργάτη των Ναζί και ως υπεύθυνο για την δολοφονία τετρακοσίων χιλιάδων και πλέον Ούγγρων Εβραίων κατά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ήταν ηγετικό στέλεχος του Jewish Agency Rescue Committee στην Ουγγαρία. Το περιεχόμενο της καταγγελίας του Greenvald αφορούσε ουσιαστικά τη συμφωνία που φέρεται να υπογράφηκε από τον Ρούντολφ Κάστνερ και το ναζί υπεύθυνο της μεταφοράς των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης,

Άντολφ Άιχμαν, το 1944, ώστε να δοθεί η άδεια σε 600 προεξέχοντες Εβραίους να φύγουν με αντάλλαγμα τη σιωπή για τη μοίρα των υπολοίπων. Η κυβέρνηση του Ισραήλ υπέβαλε μήνυση κατά του Greenvald για συκοφαντική δυσφήμηση και η δίκη διήρκεσε 9 μήνες, από τον Ιανουάριο του 1954 μέχρι τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους. Στο τέλος της ακροαματικής διαδικασίας ο δικαστής Benjamin Halevi απάλλαξε τον Greenvald από κάθε κατηγορία και ευθέως κατηγόρησε τον Kastner ως συνεργάτη των Ναζί, επιβεβαιώνοντας τους ισχυρισμούς του κατηγορούμενου. Το ισραηλινό δικαστήριο αποφάνθηκε πως “η θυσία της πλειοψηφίας των Όυγγρων Εβραίων, προκειμένου να διασωθούν οι προεξέχοντες (και να σταλούν για να αποικίσουν την Παλαιστίνη) ήταν το βασικό στοιχείο στη συμφωνία μεταξύ του Κάστνερ και των Ναζί. […] Πράγματι, τα μέλη της σιωνιστικής κίνησης συνεργάστηκαν ενεργά με το ναζισμό από την αρχή”. Η κυβέρνηση έκανε έφεση για να δικασθεί η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό, ωστόσο πριν από την εκδίκαση της ο Kastner δολοφονήθηκε έξω από το σπίτι του. Τρεις νεαροί συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν για την δολοφονία. Οι φήμες απέδιδαν τη δολοφονία στη Mossad, η οποία εκτέλεσε την δολοφονία του Kastner για να τον εμποδίσει να μιλήσει για τις επαφές των Ναζί με τους Σιωνιστές κατά την τραγωδία του Ολοκαυτώματος. Οι δολοφόνοι του Kastner καταδικάστηκαν σε ποινές ισόβιας κάθειρξης, αλλά τους δόθηκε χάρη μετά από επτά χρόνια.
Την ιστορία αυτής της υπόθεσης παρουσιάζει ο Ben Hecht, ένας από τους μεγαλύτερους σεναριογράφους στην ιστορία του Hollywood, στο βιβλίο Perfidy. Το βιβλίο, όταν δημοσιεύθηκε το 1961, προκάλεσε το γενικό ενδιαφέρον και την μανιακή καταδίκη από το κατεστημένο των υποστηρικτών του Ισραήλ στις ΗΠΑ.

Στα γεγονότα αυτά αναφέρεται επίσης και η συγγραφέας Χάννα Άρεντ στο διάσημο έργο της «ο Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ – Έκθεση για την κοινοτοπία του κακού» που πρωτοδημοσιεύθηκε το 1963 και αναφέρεται στη δίκη του Άιχμαν που έγινε στο Ισραήλ. Γράφει η Άρεντ: «Ο μεγαλύτερος εβραίος ιδεαλιστής που γνώρισε ο Άιχμαν ήταν ο Δρ. Ρούντολφ Κάστνερ, με τον οποίο διαπραγματευόταν κατά την περίοδο της εκτόπισης των εβραίων από την Ουγγαρία και με τον οποίο είχαν συμφωνήσει ότι ο Άιχμαν θα επέτρεπε σε λίγες χιλιάδες εβραίους να φύγουν «παράνομα» με προορισμό την Παλαιστίνη με αντάλλαγμα να επικρατήσει «τάξη και ησυχία» στα στρατόπεδα από τα οποία προωθούνταν στο Άουσβιτς εκατοντάδες χιλιάδες εβραίοι. Οι λίγες χιλιάδες εβραίοι που σώθηκαν με τη συμφωνία αυτή ήταν επιφανείς εβραίοι και μέλη των σιωνιστικών νεολαιίστικων οργανώσεων που, κατά τα λεγόμενα του Άιχμαν, ήταν «το καλύτερο βιολογικό υλικό». Ο Άιχμαν έκρινε τότε ότι ο Δρ.Κάστνερ έπραξε σωστά που θυσίασε χιλιάδες συμπατριώτες του στο βωμό της «ιδέας» του. Ο δικαστής Χαλέβι, ένας από τους τρεις στη δίκη του Άιχμαν, ήταν υπεύθυνος για τη δίκη του Κάστνερ στην Ιερουσαλήμ, στην οποία ο Κάστνερ κλήθηκε να απολογηθεί για τη συνεργασία του με τον Άιχμαν και με άλλους υψηλά ιστάμενους ναζί. Σύμφωνα με τον Χαλέβι, ο Κάστνερ «είχε πουλήσει την ψυχή του στο σατανά». [legalnews24.gr]

(πηγές: wikipedia, Hannah Arendt, Eichmann in Jerusalem)

Ελλάδα: δουλοπρέπεια απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό;


του Peter Koenig (*)

Κατ’ αρχήν, ας ξεκαθαρίσουμε ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι μια εγκληματική, φονική μάστιγα που δεν γνωρίζει έλεος. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η ρίζα όλων (σχεδόν) των δεινών του 21ου αιώνα. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η αιτία για τους πιο πρόσφατους πολέμους, συγκρούσεις και εμφύλιες διαμάχες σε όλο τον κόσμο. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η έκφραση της απόλυτης απληστίας για τη συσσώρευση των πόρων από τους λίγους, για την οποία δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν. Ο νεοφιλελευθερισμός και το φεουδαρχικό τραπεζικό του σύστημα, με επικεφαλής την Wall Street και το περίπλοκο δίκτυο των διεθνών χρηματαγορών, κλέβει τις δημόσιες υποδομές, τα δίκτυα δημόσιας ασφάλειας – τις δημόσιες επενδύσεις που πληρώνονται από τους πολίτες των εθνών- στερεί από τα έθνη τους πόρους τους (εργασία, φυσικούς πόρους υπέργειους και υπόγειους) – καταστρώνοντας μανιώδη σχέδια ιδιωτικοποίησης, τα οποία δικαιολογεί υπό το πρόσχημα των «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων», της «διάσωσης», φτωχοί, αλλά συχνά σώζει τις πλούσιες χώρες από τη χρεοκοπία.

Η διάσωση από τη διαρθρωτική μεταρρύθμιση ή η προσαρμογή είναι συνώνυμη με το δόλο. Ακόμα και η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, παραδέχτηκε ότι το μοντέλο απέτυχε στην Ελλάδα, δεχόμενη έτσι ότι η έννοια της «λιτότητας» για τους φτωχούς ως μέσο για την ανάκαμψη της οικονομίας δεν λειτουργεί. Δεν υπάρχουν νέα για τους περισσότερους από μας.
Η νεοφιλελεύθερη αντίληψη δεν είναι σημερινη καινοτομία. Γεννήθηκε στη δεκαετία του 1930 στην Ευρώπη, ως απάντηση (sic) στην ύφεση των ΗΠΑ τη δεκαετία του 1930. Αρχικά είχε θεωρηθεί ως μια μέτρια μορφή της δίνοντας στον ιδιωτικό τομέα περισσότερη ελευθερία για τις πρωτοβουλίες και τις επενδύσεις, περιορίζοντας ταυτόχρονα τον έλεγχο της κυβέρνησης.
Η έννοια ανακαινίστηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ουάσιγκτον από δεξιές δεξαμενές σκέψης (sic), όπως το American Enterprise Institute, το Heritage Foundation, το Political Economy Research Centre και τα παρόμοια. Στο Ηνωμένο Βασίλειο που ανέπτυξε σκληροπυρηνικό νεοφιλελευθερισμό ήταν ως επί το πλείστον το Institute of Economic Affairs. Επιφανείς ακαδημαϊκοί, επεξεργάστηκαν την ιδέα κατά τις δεκαετίες του ’60 και του ΄70 μέσα σε ένα φονταμενταλισμό της αγοράς που ξεκίνησε στη δεκαετία του 1980 στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπό τον Πρόεδρο Ρίγκαν και στην Ευρώπη στο πλαίσιο του Ηνωμένου Βασιλείου από τη βρετανίδα πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ. Η έννοια κορυφώθηκε με την λεγόμενη Γενική Συμφωνία της Ουάσιγκτον (Washington Consensus) το 1989, που απεικονίζει μια σειρά από μεταρρυθμιστικές πολιτικές της αγοράς όπου «τα πάντα επιτρέπονται». η οποία εγκρίθηκε από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που στηρίζει η Ουάσιγκτον: την Παγκόσμια Τράπεζα (World Bank), τη Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης (IDB), το ΔΝΤ (IMF), την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (FED), το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ (US Treasury).
Από τότε, ο νεοφιλελευθερισμός έχει καταπιεί τον κόσμο, όπως η πυρκαγιά. Δεν γνωρίζει σύνορα. Επηρεάζει τις οικονομίες του κόσμου, όπως δεν το έκανε καμία άλλη οικονομική έννοια πριν. Αν και χωρίς όπλα και αιματηρούς πολέμους, ο νεοφιλελευθερισμός καταστρέφει κι αυτός ζωές, προκαλώντας δυστυχία, εξοντώνοντας ολόκληρα έθνη, με τα χρηματοοικονομικά του μέσα, με τα θεσμικά του όργανα με κυριότερα το Μπρέττον Γουντς[1], την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – και τα τελευταία χρόνια και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), η οικονομική “βαριοπούλα” των 19 χωρών της Ευρωζώνης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (EC) έχουν γίνει γνωστές ως η περίφημη «τρόικα», η αιτία για τον οικονομικό στραγγαλισμό των νότιων ευρωπαϊκών εθνών -της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας- ακόμη και της Ιταλίας.
Στην προκειμένη περίπτωση είναι η Ελλάδα. Την περασμένη Παρασκευή 20 του Φλεβάρη, ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Αλέξης Τσίπρας, και ο υπουργός του των Οικονομικών, Γιάννης Βαρουφάκης, από τον ΣΥΡΙΖΑ, τη συμμαχία των λεγόμενων αριστερών κομμάτων, πέρασαν από μια μαραθώνια συνεδρίαση προσπαθώντας να διαπραγματευθούν με τις Βρυξέλλες το πάνω από 240 δις επιπλέον χρέος, που αναμένεται στα τέλη του Φεβρουαρίου 2015. Ζήτησαν παράταση 6 μηνών χωρίς δεσμεύσεις, κάτι που σημαίνει “όχι περισσότερα κοινωνικά εξουθενωτικά προγράμματα λιτότητας”. Ίσως έκαναν όνειρα, ή απλά δεν άκουγαν τις απόλυτα αλαζονικές προειδοποιήσεις των ελιτίστικων νεοφιλελεύθερων κεφαλών των Βρυξελλών, ιδιαίτερα του οικονομικού γερακιού της Γερμανίας, του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και του υπερ-νεοφιλελεύθερου προέδρου της ομάδας των 19 υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης Γερούν Ντάισελμπλουμ.
Αυτός ο τελευταίος είπε ότι η Αθήνα είχε δώσει «κατηγορηματική δέσμευση να τηρήσει όλες τις οικονομικές της υποχρεώσεις» προς τους πιστωτές, και ότι ο ίδιος θα την αναγκάσει να τηρήσει αυτή την υπόσχεση. Η δέσμευση αυτή αναφέρεται, στην Συνθήκη που ο προκάτοχος του κου Τσίπρα, ο κος Αλέκος Αλαβάνος, υπέγραψε με την ΕΕ[2].
Το αποτέλεσμα ήταν προβλέψιμο. Ο Τσίπρας ο οποίος αγωνίστηκε κάτω από τη ριζοσπαστική, αλλά ευγενή στάση του «όχι παραχωρήσεις» στους άρχοντες των Βρυξελλών, και τον υπουργό των Οικονομικών του, υπέκυψε οικτρά. Δεν πήραν εξάμηνη παράταση, αλλά μόνο τετράμηνη υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα υποταχθεί σε μια ολοκληρωμένη λίστα μεταρρυθμίσεων και μηχανισμών της μεταρρύθμισης από το βράδυ της Δευτέρας, 23 Φεβρουαρίου. Βασικά, τον ίδιο κατάλογο των μέτρων λιτότητας που συμφωνήθηκαν από τον προκάτοχό του Τσίπρα. Η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων θα εποπτεύονταν από την τρόικα. Κατ’ αρχάς, οι Τσίπρας-Βαρουφάκης αποδέχτηκαν πειθήνια τους όρους της ΕΕ.
Όπως το θέτει ο Τζέιμς Πίτρας[3] στο έργο του «Η δολοφονία της Ελλάδας», «Κάθε μεγάλο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα -η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ- δείχνουν την ίδια γραμμή: καμιά διαφωνία ή δεν παρέκκλιση επιτρέπεται. Η Ελλάδα πρέπει να αποδεχθεί τις επιταγές της ΕΕ ή αντιμετωπίζει μεγάλα οικονομικά αντίποινα. “Ο οικονομικός στραγγαλισμός ή η διαρκής υποδούλωση του χρέους” είναι το μάθημα που επιφυλάσσουν οι Βρυξέλλες για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Ενώ φαινομενικά μιλούν στην Ελλάδα, είναι ένα μήνυμα που απευθύνεται σε όλα τα κράτη, στα κινήματα της αντιπολίτευσης και τα συνδικάτα που θέτουν υπό αμφισβήτηση τις προσταγές της ολιγαρχίας των Βρυξελλών και των αφεντικών της από το Βερολίνο».
Κατά τη διάρκεια της Παρασκευής, 20 Φλεβάρη, ενώ ο οικονομικός μαραθώνιος εξακολουθούσε στις Βρυξέλλες, 1 δις € αποσύρθηκαν από τις ελληνικές τράπεζες, εν αναμονή των αποτυχημένων διαπραγματεύσεων και της πιθανής αποβολής της Ελλάδας από την Ευρωζώνη – το λεγόμενο Grexit.
Δεν είναι σαφές πώς οι Τσίπρας-Βαρουφάκης πρόκειται να εξηγήσουν το δύσμοιρο αποτέλεσμα που έφεραν πίσω από τις Βρυξέλλες στο εκλογικό τους σώμα. Πρέπει να υπενθυμίσω σε όσους μπορούν ακόμα να θυμηθούν πώς ο Ανδρέας Παπανδρέου, αρχηγός του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κόμματος, που εξελέγη πρώτος πρωθυπουργός μόλις η Ελλάδα έγινε δεκτή το 1980 στην ΕΕ, πρόδωσε τους εκλογείς του. Τους υποσχέθηκε ότι η Ελλάδα θα αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, ότι η Ελλάδα θα αναπτύξει τη δική της οικονομία με δικό της ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης. Λίγο μετά τις εκλογές, αυτός υπαναχώρησε και από τις δύο υποσχέσεις. – Άραγε, ο ελληνικός λαός θα καταπιεί τις «εξηγήσεις» των Τσίπρα-Βαρουφάκη που δεν θα τιμήσουν τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ;
Η Ελλάδα έχει διάφορες επιλογές. Οι Τσίπρας-Βαρουφάκης πρέπει να τις γνωρίζουν. Ίσως να τις κρατήσουν κρυμμένες μέχρι τη στιγμή πριν «το τελευταίο χαντάκι». Κατ’ αρχάς, θα μπορούσαν να έχουν επιβάλει και εξακολουθούν να μπορούν να επιβάλουν αυστηρούς ελέγχους στη μεταφορά κεφαλαίων, για να αποφευχθεί η εκροή των πολύτιμων κεφαλαίων από τους Έλληνες ολιγάρχες, ένα κεφάλαιο που τελικά λείπει για την ανοικοδόμηση της οικονομίας στην Ελλάδα και θα πρέπει να αντικατασταθεί από νέο χρέος. Αν και αυτό είναι βασικά ενάντια κανόνα της ελεύθερης μεταφοράς κεφαλαίων της ΕΕ, η Ελλάδα ως κυρίαρχο κράτος, μπορεί να αποτινάξει την υποτέλεια στην ΕΕ, να πάρει πίσω την κυριαρχία της και να κάνει ό, τι θα έκανε κάθε δυνατή κεντρική τράπεζα για την κατάσταση της Ελλάδας: να επιβάλλει περιορισμούς μεταφοράς κεφαλαίων. Στο κάτω-κάτω, το ευρώ είναι επίσης -και εξακολουθεί να είναι- το νόμισμα της Ελλάδας.
Μπορεί να μην άρεσε στην ΕΕ -ούτε στους Έλληνες ολιγάρχες- αλλά θα ήταν ένα τολμηρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Κι αν θα πρέπει να οδηγήσει σε ηχηρές απειλές για «κυρώσεις» τον Γερούν Ντάισελμπλουμ και τον Γερμανό Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τότε ας γίνει έτσι. Γιατί δεν μπλοφάρουν; Ας στείλουν μια επιστολή τη Δευτέρα που να λέει ακριβώς αυτό: “είμαστε στην ευχάριστη θέση να δεχτούμε τη δική σας τετράμηνη επέκταση, αλλά είμαστε ηθικά, κοινωνικά και οικονομικά ανήμποροι να εκπληρώσουμε τους όρους σας λιτότητας”. Τελεία.
Η ΕΕ δεν έχει κανένα απολύτως ενδιαφέρον για μια ελληνική έξοδο. Στην πραγματικότητα, φοβούνται ένα Grexit, όχι μόνο εξαιτίας της δυνητικής αθέτησης υποχρεώσεων σχετικά με το ελληνικό χρέος, αλλά επειδή θα μπορούσε να ανοίξει ένα φράγμα για τις άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης που βρίσκονται σε κίνδυνο ώστε να ακολουθήσουν το ελληνικό παράδειγμα. Αυτό θα ήταν το τέλος του ευρώ όπως το ξέρουμε. Θα μπορούσε να είναι το τελικό χτύπημα στον πύργο με τα τραπουλόχαρτα ευρω-δολαρίου, στον οίκο των χρημάτων του καζίνο.
Οι Τσίπρας-Βαρουφάκης πρέπει να επιμείνουν στην υπόσχεσή τους: όχι άλλα προγράμματα λιτότητας. Όχι άλλες ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, όχι άλλες περικοπές στις συντάξεις και τους μισθούς. Το αντίθετο, να επιστρέψουν τις περικοπές που έχουν ήδη χορηγηθεί, φέρνοντας πίσω αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής για τον ελληνικό λαό, σταδιακή αποτροπή της παράνομης τρόικα που επέβαλε τη δυστυχία.
Σήμερα το χρέος της Ελλάδας ανέρχεται στο 175% της οικονομικής παραγωγής της. Η καλύτερη -και η μόνη αξιοπρεπής και κοινωνικά όσο και οικονομικά βιώσιμη επιλογή- είναι η έξοδος από την Ευρωζώνη με δική της απόφαση. Η Ελλάδα θα πρέπει να κηρύξει πτώχευση. Οι αγγλοσαξονικοί οργανισμοί αξιολόγησης γρήγορα θα κατέτασσαν την Ελλάδα οικονομικά σε «junk»[4]. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές θα την απέφευγαν. Δεν θα υπάρχουν άλλα χρήματα, αλλά ύψιστη πίεση να επιστρέψει ό, τι μπορεί. Η Ελλάδα θα είναι στη ζηλευτή θέση να διαπραγματευτεί την αποπληρωμή του χρέους της με τους ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ όρους – à la Argentina (σαν την Αργαντινή) το 2001.
Καμία χώρα δεν μπορεί να αφεθεί να λιμοκτονήσει, ειδικά όταν το χρέος της έχει συναφθεί παράνομα ή κάτω από εξαναγκασμό. Το διεθνές δίκαιο επιτρέπει την επαναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων αυτών – συμβάσεις που έχουν υπογραφεί υπό πίεση ή από διεφθαρμένες κυβερνήσεις.
Τέλος – ή ίσως αναζωογονητικά – η Ελλάδα θα μπορούσε να κοιτάξει στα ανατολικά, στη συμμαχία Ρωσίας-Κίνας. Η βοήθειά τους κάτω από πολύ πιο λογικές συνθήκες είναι σχεδόν εξασφαλισμένη. Γιατί επιμένει να ακολουθεί ένα πεθαμένο ληστρικό σύστημα, όταν νέες υποσχόμενες δυνατότητες ανάπτυξης διαφαίνεται στον ορίζοντα;

(*) Ο Peter Koenig είναι οικονομολόγος και γεωπολιτικός αναλυτής. Είναι επίσης πρώην στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας και εργάστηκε σε όλο τον κόσμο στους τομείς του περιβάλλοντος και των υδάτινων πόρων. Γράφει τακτικά για τα περιοδικά Global Research, ICH, RT, Sputnik News, the Voice of Russia / Ria Novosti, TeleSur, The Vineyard of The SakerBlog καθώς και άλλους δικτυακούς τόπους. Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Κατάρρευση: Ένα οικονομικό θρίλερ για τον πόλεμο, την καταστροφή του περιβάλλοντος και την εταιρική απληστία», ενός βιβλίου φαντασίας που βασίζεται σε γεγονότα και σε 30 χρόνια εμπειρίας από την Παγκόσμια Τράπεζα σε όλο τον κόσμο.

Πηγή: telesurtv.net

Μετάφραση – Επιμέλεια: Παναγιώτης Ζαβουδάκης


[1] Το Σύστημα Σταθερών Ισοτιμιών του Μπρέττον Γουντς ήταν ένα σύστημα το οποίο προσδιόριζε σταθερές ισοτιμίες μεταξύ των νομισμάτων των χωρών που συμμετείχαν σε αυτό. Πήρε το όνομα του από την ομώνυμη Νομισματική και Χρηματοοικονομική Διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Bretton Woods στο Νιου Χάμσαϊρ των ΗΠΑ από την 1 έως τις 22 Ιουλίου του 1944 και στην οποία συμμετείχαν οι 44 συμμαχικές δυνάμεις οι οποίες είχαν βγει νικήτριες από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Σύστημα σταθερών ισοτιμιών του Μπρέττον Γουντς ίσχυσε έως και το 1971.

[2] Προφανώς ο συγγραφέας έχει μπερδευτεί με τους προκατόχους του Αλ. Τσίπρα. Τη Συνθήκη με τη την ΕΕ είναι μάλλον απίθανο να την προσυπέγραψε ο προκάτοχός του Αλ. Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκος Αλαβάνος. Ασφαλώς, πρόκειται για τον προκάτοχό του στο Μαξίμου, τον Αντώνη Σαμαρά. (ΣτΜ)

[3] Ο James Petras είναι συνταξιούχος Ομότιμος καθηγητής της Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Binghamton τηςΝέας Υόρκης και επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Saint Mary’s University, του Χάλιφαξ στη Νέα Σκωτία του Καναδά. Έχει αρθρογραφήσει για πολιτικά ζητήματα της Λατινικής Αμερικής και της Μέσης Ανατολής και έχει γίνει ευρύτερα γνωστός από το βιβλίο του «Η δολοφονία της Ελλάδας».

[4] Στην αργκό του χρηματιστηρίου τα «Ομόλογα Υψηλού Κινδύνου» ή, όπως είναι ευρέως γνωστά τα junk bonds («ομόλογα σκουπίδια»), είναι ομόλογα που έχουν βαθμολογηθεί ως speculative (κερδοσκοπικά) ή below investment grade (κάτω του επενδυτικού βαθμού) από τους δύο κύριους φορείς διαχείρισης και αξιολόγησης επενδύσεων, τη Moody’s (με βαθμό κάτω του BBB) και τη Standard and Poor’s (με βαθμό κάτω του Baa). Η αξιολόγηση αυτή στηρίζεται κυρίως στην πιθανότητα για μία επιχείρηση να κηρυχθεί έκπτωτη, με βάση την ανάλυση των χρηματοοικονομικών και λογιστικών της δεικτών, όσο και την αξιολόγηση των επενδυτικών της σχεδίων. Επίσης, γίνεται αξιολόγηση των όρων και των προστατευτικών διατάξεων του δανειακού συμβολαίου, προκειμένου να διασφαλιστούν οι δανειστές σε περίπτωση πτώχευσης. Σκοπός αυτής της αξιολόγησης είναι να ενημερωθούν οι πιθανοί επενδυτές για την πιθανότητα που έχει μία επιχείρηση να αθετήσει τη συμφωνία και να μην καταφέρει να αποπληρώσει σε αυτούς το χρέος. Έτσι, όσο υψηλότερος είναι ο κίνδυνος αθέτησης για ένα ομόλογο, τηρουμένων των αναλογιών, τόσο χαμηλότερη είναι η βαθμολογία του. Αυτό που καθιστά τα junk bonds ελκυστικά για τους επενδυτές, είναι, ότι παρόλο που έχουν υψηλότερο κίνδυνο αθέτησης ή άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες πιστώσεων, συνήθως πληρώνουν υψηλότερες αποδόσεις απ’ ότι ομόλογα ανώτερης ποιότητας.

Εγκύκλιος για την ποινική δίωξη λόγω μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο


H Eγκύκλιος ΠΟΛ 1109/2015 του Υπουργείου Οικονομικών με θέμα «Κοινοποίηση των διατάξεων του άρθρου 20 του ν. 4321/2015 (ΦΕΚ 32 Α΄/21.3.2015) περί ποινικής δίωξης λόγω μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο (άρ. 25 ν.1882/1990) και λοιπά συναφή θέματα» διευκρινίζει τη νέα ρύθμιση με την οποία αποποινικοποιείται η μη καταβολή χρεών για συνολικά ποσά μικρότερα των 50.000 ευρώ. Ειδικότερα η εγκύκλιος έχει ως εξής: Ι. Θέματα επαναρρύθμισης ποινικού αδικήματος: Με τις κοινοποιούμενες διατάξεις επαναρρυθμίζεται το προβλεπόμενο από το άρ. 25 του ν. 1882/1990 ποινικό αδίκημα της μη καταβολής βεβαιωμένων

στη Φορολογική Διοίκηση χρεών προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου καθώς και τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα και συγκεκριμένα:
α) Αύξηση του ορίου του αξιοποίνου
Αυξάνεται το κατώτερο ποσό της συνολικής ληξιπρόθεσμης οφειλής συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων προς το Δημόσιο και τα ανωτέρω νομικά πρόσωπα, άνω του οποίου ζητείται η ποινική δίωξη των υπευθύνων, από πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ που ίσχυε μέχρι τη δημοσίευση του νόμου, σε πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ. Αποποινικοποιείται, δηλαδή, η μη καταβολή χρεών για συνολικά ποσά μικρότερα των 50.000 ευρώ.
β) Κατάργηση αυτόφωρης διαδικασίας
Ομοίως με τις κοινοποιούμενες διατάξεις καταργείται το έκτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 25 του ν. 1882/1990, όπως αυτό θεσπίστηκε με τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του ν. 3943/2011, που αναδιατύπωνε την αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος, ορίζοντας ως χρόνο τέλεσης αυτού το χρονικό διάστημα από την παρέλευση τεσσάρων μηνών μέχρι τη συμπλήρωση χρόνου αντίστοιχου με το 1/3 της κατά περίπτωση προβλεπόμενης προθεσμίας παραγραφής, καθιστώντας το εν λόγω αδίκημα διαρκές και συνεχές αυτόφωρο. Με τις νέες διατάξεις επανέρχεται ο προγενέστερος της ανωτέρω διάταξης χαρακτηρισμός του εν λόγω αδικήματος ως στιγμιαίου, με χρόνο τέλεσης αυτού την παρέλευση τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία λήξης καταβολής των οφειλών.
γ) Μεταβατικές διατάξεις
i) Δικαστικές αποφάσεις – Εκκρεμείς διαδικασίες (αιτήσεις ποινικών διώξεων ή ένδικα μέσα)
Αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων που εκδόθηκαν για μη καταβολή συνολικών ποσών κάτω των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ, και δεν έχουν εκτελεστεί μέχρι τη δημοσίευση του νόμου, δεν εκτελούνται. Αν άρχισε η εκτέλεσή τους, αυτή διακόπτεται.
Εκκρεμείς αιτήσεις ή ένδικα μέσα κατά αποφάσεων για χρέη που υπολείπονται του ποσού των 50.000 ευρώ, δεν εισάγονται για συζήτηση στο δικαστήριο.
ii) Λήξη αναστολής παραγραφής χρεών
Η κατά το άρθρο 25 παρ.7 του Ν. 1882/1990 αναστολή παραγραφής των χρεών που άρχισε με την υποβολή αίτησης ποινικής δίωξης για συνολικά ποσά κατώτερα των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ, λήγει την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου, δηλαδή την 21-03-2015, και δεν συμπληρώνεται, σε κάθε περίπτωση, πριν από την πάροδο ενός έτους από τη λήξη της αναστολής.
Η παραπάνω ρύθμιση προϋποθέτει τη μη έκδοση κατά την ως άνω ημερομηνία τελεσίδικης απόφασης, καθόσον στην περίπτωση ήδη εκδοθείσας τελεσίδικης απόφασης η αναστολή της παραγραφής έληξε την ημερομηνία της τελεσιδικίας.
iii) Παραγραφή του αδικήματος που τελεί στην αυτόφωρη διαδικασία
Με τις κοινοποιούμενες διατάξεις το αδίκημα κατέστη πλέον στιγμιαίο -όπως αναλύεται στο ανωτέρω σημείο (1β) της παρούσας – με χρόνο τέλεσης αυτού, το χρονικό σημείο παρέλευσης τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία λήξης καταβολής των οφειλών. Κατά συνέπεια την ίδια χρονική στιγμή αρχίζει και η παραγραφή του αδικήματος, η οποία λόγω του πλημμεληματικού χαρακτήρα αυτού είναι πενταετής, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 18 και της παρ.3 άρθρου 111 του Ποινικού Κώδικα.
Για τα αδικήματα για τα οποία κατά την δημοσίευση του νόμου έχει μεν παρέλθει το ως άνω χρονικό διάστημα των τεσσάρων μηνών από το ληξιπρόθεσμο αυτών, δεν έχει όμως ακόμα συμπληρωθεί και το διάστημα που ορίζεται στην παρ. 1γ του άρθρου 3 του Ν. 3941/2011, ήτοι των είκοσι (20) μηνών του διαρκούς αδικήματος, η παραγραφή αυτού αρχίζει από τη δημοσίευση του Ν. 4321/2015, δηλαδή την 21-03-2015.
δ) Επισημάνσεις
Σε κάθε περίπτωση επισημαίνεται ότι, η υποβολή αίτησης ποινικής δίωξης δεν επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Προϊσταμένου της αρμόδιας κατά περίπτωση υπηρεσίας της Φορολογικής Διοίκησης, αντίθετα, εντάσσεται στις ενέργειες που ασκούνται κατά δέσμια αρμοδιότητα. Με την υποβολή της σχετικής αίτησης στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών η περαιτέρω πορεία της υπόθεσης εκφεύγει των αρμοδιοτήτων της Διοίκησης και όποια ένσταση του φορολογουμένου, μπορεί να προβληθεί μόνο ενώπιον των δικαστικών αρχών.
Για τις αιτήσεις ποινικής δίωξης για συνολικό ποσό οφειλών κάτω των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ, για τις οποίες δεν έχει εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση και ως εκ τούτου δεν έχει λήξει η αναστολή παραγραφής των χρεών τους, μέσα σε εύλογο χρόνο θα πρέπει να έχει ενημερωθεί το σύστημα TAXIS, προκειμένου να κλείσουν και οι αναστολές παραγραφής χρεών που περιέχονται σε αυτές, με ημερομηνία την 21-03-2015.
ΙΙ. Θέματα εμφάνισης μάρτυρα στο ακροατήριο – σχετική η αρ. 5/2012 εγκύκλιος του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου
Όπως είναι γνωστό, με το β εδάφιο της παραγράφου του άρθρου 3 του ν. 3943/2011 προστέθηκε δεύτερο εδάφιο στην παράγραφο 8 του άρθρου 25 του ν. 1882/1990, σύμφωνα με το οποίο η εμφάνιση του μάρτυρα στο ακροατήριο δεν είναι υποχρεωτική, εφόσον έχει προηγηθεί έγγραφη ενημέρωση του αρμόδιου εισαγγελέα ή δικαστηρίου εκ μέρους της Φορολογικής Διοίκησης σχετικά με τη διαδικαστική εξέλιξη της οφειλής.
Με την ΠΟΛ.1151/13.7.2011 παρασχέθηκαν οδηγίες ως προς τη δυνητική εφαρμογή της ανωτέρω διάταξης και την αποφυγή εφαρμογής της σε περιπτώσεις που η μη εμφάνιση του μάρτυρα στο ακροατήριο δυνατόν να παρακωλύσει την εν γένει διαδικασία (λχ ως προς την άμεση λήψη των αποδείξεων από το δικαστήριο, αναγκαιότητα αντίκρουσης των υπό του κατηγορουμένου αναπτυχθέντων).
Εντούτοις, παρά την τήρηση των ανωτέρω και την έγκαιρη ενημέρωση του αρμόδιου Εισαγγελέα – Δικαστηρίου από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Φορολογικής Διοίκησης, παρατηρείται το φαινόμενο να αναβάλλεται η εκδίκαση των εν λόγω υποθέσεων προκειμένου να εμφανιστούν οι απουσιάζοντες μάρτυρες της Φορολογικής Διοίκησης, με την ταυτόχρονη επιβολή σε αυτούς ποινών λιπομαρτυρίας, όπως αυτό άλλωστε διαπιστώνεται και στην αρ. 5/2012 εγκύκλιο του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, με την οποία θέτει υπόψη των αρμοδίων αρχών ότι η κατά τα ανωτέρω «ακολουθούμενη από τα δικαστήρια πρακτική της επιβολής ποινών λιπομαρτυρίας στις ως άνω περιπτώσεις, καίτοι η εμφάνιση των μαρτύρων δεν είναι υποχρεωτική, δεν είναι σύννομη, θέτοντας ως εκ τούτου εκποδών το σαφές γράμμα του νόμου». Κατόπιν των ανωτέρω, κρίνεται σκόπιμη η αναφορά της αρ. 5/2012 εγκυκλίου του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, όταν συντάσσεται έγγραφη ενημέρωση στον αρμόδιο Εισαγγελέα ή Δικαστήριο.
ΙΙΙ. Κατάργηση υποχρέωσης ηλεκτρονικής υποβολής τριμηνιαίων συγκεντρωτικών στοιχείων αιτήσεων ποινικής δίωξης
Με τα αρ. ΔΝΥ 1039632 ΕΞ 8.3.2012, ΔΝΥ Α 1110179 ΕΞ 26.7.2012 και ΔΝΥ Α 1137554 ΕΞ 2013 /5.9.2013 έγγραφα, σας παρασχέθηκαν οδηγίες για την ανά τρίμηνο (και το αργότερο εντός 10ημέρου από την πάροδο του τριμήνου) υποβολή συγκεντρωτικών καταστάσεων, μεταξύ άλλων, των αιτήσεων ποινικής δίωξης στο εσωτερικό δίκτυο (INTRANET) του Υπουργείου (http://10.16.5.21).
Λαμβάνοντας υπόψη ότι, το σύνολο των ανωτέρω πληροφοριών είναι δυνατόν να εξάγεται από το σύστημα TAXIS, σας γνωρίζουμε ότι η τήρηση της ανωτέρω διαδικασίας δεν απαιτείται εφεξής.

Αποζημίωση σε περίπτωση καθυστέρησης της πτήσης – Η έκτακτη περίσταση ως λόγος απαλλαγής της υποχρέωσης του αερομεταφορέα


Αποζημίωση σε περίπτωση καθυστέρησης της πτήσης – Η έκτακτη περίσταση ως λόγος απαλλαγής της υποχρέωσης του αερομεταφορέα. (Δικαστήριο Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διάταξη στην υπόθεση C-394/14 Sandy Siewert κ.λπ. κατά Condor Flugdienst): «H πρόσκρουση της κινητής σκάλας επιβίβασης σε αεροσκάφος δεν αποτελεί έκτακτη περίσταση δυνάμει της οποίας ο αερομεταφορέας μπορεί να απαλλαγεί από την υποχρέωσή του να καταβάλει αποζημίωση σε περίπτωση καθυστερήσεως της πτήσεως υπερβαίνουσας τις τρεις ώρες.
Ειδικότερα, μια τέτοια πρόσκρουση πρέπει να θεωρείται ως γεγονός σύμφυτο προς την κανονική άσκηση της δραστηριότητας του αερομεταφορέα Δυνάμει του δικαίου της Ένωσης, οι αερομεταφορείς υποχρεούνται να αποζημιώνουν τους επιβάτες σε περίπτωση ματαιώσεως της πτήσεως ή καθυστερήσεως άνω των τριών ωρών.[1] Ο αερομεταφορέας απαλλάσσεται όμως από την υποχρέωσή του αποζημιώσεως εφόσον μπορεί να αποδείξει ότι η ματαίωση ή η καθυστέρηση προκλήθηκαν από έκτακτες περιστάσεις οι οποίες δεν θα μπορούσαν να αποφευχθούν ακόμη και αν είχαν ληφθεί όλα τα εύλογα μέτρα.
Οι Sandy, Emma και Nele Siewert έκλεισαν θέσεις σε πτήση του αερομεταφορέα Condor από την Αττάλεια (Τουρκία) προς τη Φρανκφούρτη επί του Μάιν (Γερμανία). Η πτήση αυτή είχε καθυστέρηση έξι και πλέον ωρών κατά την άφιξη. Η Condor υποστηρίζει ότι αιτία της καθυστερήσεως αυτής ήταν οι ζημίες τις οποίες είχε υποστεί το αεροσκάφος στο αεροδρόμιο της Στουτγάρδης την προηγουμένη. Eιδικότερα, στο αεροσκάφος προσέκρουσε κινητή σκάλα επιβίβασης, πράγμα που προκάλεσε ζημία στον σκελετό μιας πτέρυγας και κατέστησε αναγκαία την αντικατάσταση του αεροσκάφους. Η Condor προβάλλει ότι τούτο συνιστά «έκτακτη περίσταση» η οποία την απαλλάσσει από την υποχρέωσή της αποζημιώσεως. Έχοντας επιληφθεί της υποθέσεως, το Amtsgericht Rüsselsheim (Ειρηνοδικείο Rüsselsheim, Γερμανία) ζήτησε από το Δικαστήριο να διευκρινίσει αν γεγονός όπως η πρόσκρουση μιας κινητής σκάλας επιβίβασης σε αεροσκάφος πρέπει να χαρακτηρίζεται ως «έκτακτη περίσταση», έτσι ώστε ο αερομεταφορέας να απαλλάσσεται από την υποχρέωσή του αποζημιώσεως. Στη διάταξή του[2]της 14ης Νοεμβρίου 2014[3] , το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι τα τεχνικά προβλήματα μπορούν να θεωρηθούν ως έκτακτες περιστάσεις υπό την προϋπόθεση ότι αφορούν γεγονός το οποίο δεν είναι σύμφυτο προς την κανονική άσκηση της δραστηριότητας του αερομεταφορέα και εκφεύγει του αποτελεσματικού ελέγχου του λόγω της φύσεως ή των αιτίων του[4]. Ως προς την πρόσκρουση μιας κινητής σκάλας επιβίβασης σε αεροσκάφος, επισημαίνεται ότι τέτοιες κινητές σκάλες ή γέφυρες οπωσδήποτε χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο αεροπορικής μεταφοράς επιβατών (προκειμένου να τους επιτρέψουν να ανέλθουν στο αεροσκάφος και να κατέλθουν από αυτό), με συνέπεια οι αερομεταφορείς να έρχονται σε τακτική βάση αντιμέτωποι με καταστάσεις που προκύπτουν από τη χρήση του εν λόγω εξοπλισμού. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η σύγκρουση μεταξύ αεροσκάφους και κινητής σκάλας πρέπει να θεωρείται ως γεγονός σύμφυτο προς την κανονική άσκηση της δραστηριότητας του αερομεταφορέα. Εξάλλου, ουδεμία ένδειξη υπάρχει ότι η ζημία την οποία υπέστη εν προκειμένω το αεροσκάφος προκλήθηκε από πράξη ξένη προς τις κανονικές υπηρεσίες ενός αεροδρομίου, όπως μια πράξη δολιοφθοράς ή τρομοκρατική ενέργεια (δεδομένου ότι οι πράξεις αυτές εμπίπτουν στην έννοια του όρου «έκτακτες περιστάσεις»). Το Δικαστήριο συνάγει εξ αυτού ότι ένα τέτοιο γεγονός δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως «έκτακτη περίσταση», οπότε, δεδομένης της μεγάλης καθυστερήσεως της πτήσεως, ο αερομεταφορέας δεν απαλλασσόταν από την υποχρέωσή του να αποζημιώσει τους επιβάτες». (curia.europa.eu)

[1] Άρθρο 5, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91 (ΕΕ L 46, σ. 1) και αποφάσεις του Δικαστηρίου της 19ης Νοεμβρίου 2009 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-402/07 και C-432/07, Sturgeon κ.λπ. (βλ. επίσης ανακοινωθέν Τύπου αριθ.102/09), και της 23ης Οκτωβρίου 2012 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-581/10 και C-629/10, Nelson (βλ. επίσης ανακοινωθέν Τύπου αριθ.135/12).
[2] Όταν η απάντηση σε ερώτημα μπορεί να συναχθεί σαφώς από τη νομολογία ή όταν δεν υπάρχει καμία εύλογη αμφιβολία ως προς την απάντηση που προσήκει στο ερώτημα που υποβάλλεται με αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, το Δικαστήριο, κατόπιν προτάσεως του εισηγητή δικαστή και αφού ακούσει τον γενικό εισαγγελέα, μπορεί οποτεδήποτε να αποφανθεί με αιτιολογημένη διάταξη (άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας).
[3] Οι διατάξεις κοινοποιούνται στους διαδίκους και δημοσιεύονται μετά από επτά ημέρες στον ιστοτόπο http://www.curia.europa.eu.
[4] Απόφαση του Δικαστηρίου της 22ας Δεκεμβρίου 2008 στην υπόθεση C-549/07, Wallentin-Hermann

Οι αναφορές του βιβλίου του Φαλτσιανί για τους μεγαλοφοροφυγάδες στην Ελλάδα


Κυκλοφόρησε με τίτλο «Το χρηματοκιβώτιο των φοροφυγάδων» το βιβλίο του Γαλλοϊταλλού που «ξεσκέπασε» τους μεγαλοκαταθέτες της HSBC. Τι ακριβώς αναφέρει για τα 5000.000.000 € της μητέρας του πρώην πρωθυπουργού
Το βιβλίο-βόμβα του Ερβέ Φαλτσιανί και του δημοσιογράφου Αντζελο Μινκούτσι, με τίτλο «Το χρηματοκιβώτιο των φοροφυγάδων» και υπότιτλο « Η λίστα Falciani σε παγκόσμια αποκλειστικότητα, η αλήθεια από τον άνθρωπο που αποκάλυψε τα ονόματα των μεγάλων φοροφυγάδων», κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες και στα ελληνικά από τον εκδοτικό οίκο Λιβάνη.
Οι 286 σελίδες του είναι γεμάτες κατασκοπία, μυστικές υπηρεσίες, εικονικές απαγωγές, σκηνές θρίλερ, ψευδώνυμα ποδοσφαιριστών, κωδικούς offshore, εξωτικά νησιά, αλλά και μια σειρά από αποκαλύψεις για το πώς στήνεται το παιχνίδι με το ξέπλυμα χρήματος. Ο νεαρός Γαλοϊταλός μηχανικός πληροφορικής αποκαλύπτει πρώτη φορά ότι στα ταμεία των τραπεζών τα «καθαρά» χρήματα αναμειγνύονται με το χρήμα των φοροφυγάδων, των εμπόρων ναρκωτικών, των μαφιόζων και των εγκληματιών κάθε είδους. Οπως σημειώνει στο οπισθόφυλλο, συνυπάρχουν «άνθρωποι με ριγέ κοστούμια και αφεντικά με πολυβόλα πλάι πλάι, χωρίς διακρίσεις».
Σάλος
Το συγκεκριμένο βιβλίο, προτού κυκλοφορήσει, είχε προκαλέσει σάλο, γιατί αναφέρει στις σελίδες του τόσο τον Γιώργο Παπανδρέου όσο και τη μητέρα του Μαργαρίτα. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχει σημείωμα του εκδότη, στο οποίο αναφέρεται ότι για την «πληρότητα και την αντικειμενικότητα της ενημέρωσης ο εκδοτικός οίκος έχει χρέος δεοντολογικό και ηθικό, στο όνομα της αλήθειας, να παραθέσει την κατηγορηματική άρνηση της Μαργαρίτας Τσαντ Παπανδρέου σε κάθε εμπλοκή του ονόματός της με τις λίστες».
Γι’ αυτόν τον λόγο (και για να γλιτώσει από πιθανές νομικές συνέπειες) ο εκδοτικός οίκος παραθέτει σχετική δήλωση του ΣΔΟΕ με ημερομηνία 12/11/2014. Ωστόσο, το όνομα της Μαργαρίτας Παπανδρέου είχε εμπλέξει ενώπιον της ειδικής επιτροπής της Βουλής για τη «λίστα Λαγκάρντ» ο μέχρι πρότινος επικεφαλής του ΣΔΟΕ Στέλιος Στασινόπουλος, ο οποίος ανασκεύασε αργότερα (διαψεύδοντας τον… εαυτό του), όταν προσέφυγε στη Δικαιοσύνη η Συνέχεια

Γιώργος Κασιμάτης: Οι Συμφωνίες Δανεισμού της Ελλάδας με ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ


1. Οι Συμφωνίες Δανεισμού – Μεθόδευση σύναψης και παράκαμψης της Βουλής

Οι συμφωνίες δανεισμού της Ελλάδας (Συμφωνίες Δανεισμού) από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), καθώς και τα πρώτα νομοθετικά μέσα επιβολής στον ελληνικό λαό των μέτρων που περιέχουν για την εξυπηρέτηση των δανείων και την κατεύθυνση της πολιτικής αντιμετώπισης της κρίσης συνιστούν ένα μόρφωμα κειμένων και μια σύνθεση δραστηριοτήτων που αποκαλύπτουν μια πρωτόγνωρη μεθόδευση συνομολόγησης διεθνών συμβάσεων άσκησης αρμοδιοτήτων οργάνων του πολιτεύματος. Στο πλαίσιο αυτής της μεθόδευσης παρατηρούμε τα ακόλουθα:

Στη Βουλή των Ελλήνων εκκρεμεί μέχρι σήμερα σχέδιο νόμου με ημερομηνία 3 Ιουνίου 2010 και με τίτλο «Κύρωση της από 8 Μαΐου 2010 Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης μεταξύ αφ’ ενός της Ελληνικής Δημοκρατίας ως δανειολήπτη (στο εξής: Δανειολήπτης) και αφ’ ετέρου των λοιπών δεκατεσσάρων κρατών-μελών της Ευρωζώνης και του KfW ως δανειστών (στο εξής: Δανειστές), καθώς και του από 10 Μαΐου 2010 «Διακανονισμού χρηματοδότησης αμέσου ετοιμότητας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – Συμμετοχή της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης». Οι διεθνείς συμβάσεις που περιλαμβάνει το εν λόγω νομοσχέδιο είναι τρεις: α) η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των κρατών-μελών της Ευρωζώνης της 8.5.2010, 80.000.000.000 € (στο εξής: Σύμβαση)· β) το με ημερομηνία 3.5.2010 και τίτλο «Μνημόνιο Συνεννόησης» μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ενεργεί για λογαριασμό των κρατών-μελών της Ευρωζώνης (στο εξής «Μνημόνιο»), το οποίο περιλαμβάνει: το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής, το Μνημόνιο στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής και το Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης· 3) η Συμφωνία μεταξύ Ελληνικής Δημοκρατίας και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), με την οποία εγκρίνει το ΔΝΤ το όλο πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης. Στις δύο πρώτες Συμφωνίες περιλαμβάνεται η σύμβαση που συνομολογήθηκε μεταξύ των Δανειστών για τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματά τους από τη Σύμβαση και ένας αριθμός Παραρτημάτων με διάφορες λεπτομερειακές ρυθμίσεις διαδικασιών, όρων και υποχρεώσεων των συμβαλλομένων. Επισημαίνεται ότι το Μνημόνιο της 3.5.2010 κατέστη διεθνής σύμβαση με τη σύνδεσή του με τη Σύμβαση της 8.5.2010 και ότι οι Συμφωνίες Δανεισμού με τα Παραρτήματά τους αλληλοσυνδέονται και αλληλεξαρτώνται κατά τρόπο ώστε να ισχύουν ως ενιαίο σύστημα διεθνούς σύμβασης, χωρίς η ισχύς της μιας να διαχωρίζεται από την ισχύ των άλλων. Πρόκειται, δηλαδή, για συμφωνίες που, ως προς όλους τους όρους τους και όλες τις ρυθμίσεις τους δεσμεύουν, σύμφωνα με ρητές διατάξεις τους, την Ελλάδα και τους αντισυμβαλλόμενους εταίρους της. Δεν πρέπει, λοιπόν, να παραπλανήσει ο τίτλος «Μνημόνιο Συνεννόησης», ο οποίος αρχικά ήταν απλή πολιτική συμφωνία και χρησιμοποιείται, συνήθως, σε συμφωνίες καθαρά πολιτικές και όχι δεσμευτικές.Το παράξενο και αντισυνταγματικό Συνέχεια

Γιώργος Κασιμάτης: Όταν διάβασα την δανειακή σύμβαση νόμισα ότι κάτι έπαθε το μυαλό μου


Μοναδικό στα Παγκόσμια δρώμενα, έγκλημα κατά της Ελλάδας, με παραχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας

Σε συνέντευξή του ο γνωστός Συνταγματολόγος καθηγητής, επανέλαβε όσα & παλιά είχε πει περί παραχώρησης της Εθνικής κυριαρχίας, με την δανειακή σύμβαση που υπέγραψαν οι προδότες, προσθέτοντας ενδιαφέρουσες επισημάνσεις.

-“Οταν το διάβασα, νόμιζα ότι κάτι είχε πάθει το μυαλό μου, είπε χαρακτηριστικά. Την πήρα (την σύμβαση) την άλλη μέρα υπό μάλης, & πήγα & συμβουλεύτηκα κάποιους φίλους καθηγητές, ώστε να διαπιστώσω ότι δεν έκανα λάθος. Μου επιβεβαίωσαν ότι έτσι έχουν τα πράγματα & μου ζήτησαν να μην τους ανακατέψω”.  Συνεχίζοντας επισημαίνει ότι αυτό πρακτικά, μπορεί να αναθέσει την διαχείρηση ακόμη & της Ακρόπολης, ως Παγκόσμιου μνημείου, σε μιά ξένη εταιρεία συμφερόντων των δανειστών & των εταίρων, (του Διεθνούς μπουρδέλου).

Για κανένα άλλο Κράτος στον κόσμο, δεν έχει υπογραφεί τέτοιο ανοσιούργημα, επισήμανε, ούτε ακόμη & για Χώρες του Τρίτου κόσμου.

Απίστευτα λόγια από έναν καθηγητή του Συνταγματικού δικαίου.

Αυτήν την συμφωνία διαπραγματεύεται η Κυβέρνηση διευκρίνησε, επιχειρώντας να συνάψει μια καινούργια συμφωνία, που θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, & την Εθνική κυριαρχία.

Περνάνε στον κόσμο με την προπαγάνδα ότι πρόκειται για κάτι φυσιολογικό, ότι δεν έχουμε χρήματα κλπ.

Προέτρεψε την κυβέρνηση, να θέσει μία & μοναδική κόκκινη γραμμή. Μια συμφωνία που δεν θα παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, & θα διασφαλίζει την Εθνική κυριαρχία της Χώρας.

Επισημαίνει ότι, ο εκβιασμός με την ρευστότητα, & ο στραγγαλισμός της Ελλάδας που επιχειρείται, συνδιαστικά με τον απαράδεκτο όρο της παραίτησης της Ελλάδας από κάθε μορφή ασυλίας της Εθνικής κυριαρχίας, συνιστά δικαίωμα της Ελλάδας να προσφύγει στα Διεθνή Δικαστήρια, στα Ευρωπαϊκά, στον ΟΗΕ & σε άλλους οργανισμούς, καταγγέλοντας την παρεμπόδιση της ανάπτυξης, & τον δόλο με σκοπό την υφαρπαγή του πλούτου της Χώρας & την υποτέλεια, την οποία προσπαθούν να καταστήσουν ως τετελεσμένο γεγονός.

Τόνισε χαρακτηριστικά ότι αυτό φοβάται η Λαγκάρντ αλλά & οι υπόλοιποι τοκογλύφοι, καθώς μιά προσφυγή της Ελλάδας στα Διεθνή Δικαστήρια, ζητώντας προστασία, τώρα πριν να είναι πολύ αργά, θα έλυνε τα χέρια, όπως χαρακτηριστικά είπε, της Ρωσίας & της Κίνας, αλλά & άλλων Χωρών, οι οποίες θα έσπευδαν προς βοήθεια ενός Λαού, χωρίς να μπορούν να κατηγορηθούν ότι επεμβαίνουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε όπως είπε μια τεράστια γεωπολιτική ανατροπή, & είναι το ισχυρό γεωπολιτικό μας όπλο.

Εγώ να θυμήσω εδώ την έκθεση του Ανεξάρτητου Εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ του 2013, που διαπιστώνει την κατάφορη παραβίαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Ελλάδα, & εξέφραζε την λύπη του για την τότε κυβέρνηση των προδοτών, αλλά & προς τους δανειστές, οι οποίοι αγνοούσαν τις προειδοποιήσεις του ΟΗΕ.

Ο Κασιμάτης δεν είναι τυχαίος, να θυμήσουμε ότι διετέλεσε στέλεχος & σύμβουλος στο ΠΑΣΟΚ.

Η χρονική στιγμή που τα ξαναείπε, οι ενδιαφέρουσες επισημάνσεις του, οι δηλώσεις του Ανεξάρτητου Εμπειρογνώμωνα του ΟΗΕ,  το 2013 ως υποδομή, οι ξαφνικές παράλογες απαιτήσεις, των δανειστών, που δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτές, τα ανοίγματα της Ελληνικής Κυβέρνησης προς την Ρωσία, & Κίνα, τα περί σιγαστήρα του Αλέξη Τσίπρα, που θα λείπει εάν επιχειρηθεί, η δολοφονία της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, & όλο αυτό το κακοστημένο μπάχαλο των απανταχού μπαχαλάκηδων, με την παρατεταμένη ύφεση, δείχνουν τον δρόμο ανθρωπίνως, με τις γνωστές προεκτάσεις στην σφαίρα του υπέρλογου & του εσχατολογικού, όπως έχω ξαναγράψει.

Ιάκωβος Τίγκας

ΣΧΕΤΙΚΑ

Γιώργος Κασιμάτης: Οι Συμφωνίες Δανεισμού της Ελλάδας με ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ

Κασιμάτης: Καθημερινή η παραβίαση του Συντάγματος και των Ευρωπαϊκών Συνθηκών

Γ. Κασιμάτης: Δεν είμαστε στο χείλος του γκρεμού. ΠΕΦΤΟΥΜΕ!

Για τα πρακτικά – Γ Κασιμάτης: Έγινε πραξικόπημα, Σαμαράς : τα ξέρω όλα

Καζάκης: Η αίτηση επέκτασης της δανειακής σύμβασης ισοδυναμεί με συνταγματική εκτροπή

Γιώργος Κασιμάτης: Οι Συμφωνίες Δανεισμού της Ελλάδας με ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ

Κασιμάτης: Η εξουσία που ασκείται βάσει των Συμβάσεων με την Τροικα είναι πραξικόπημα

Ο Γιώργος Κασιμάτης για την ψηφοφορία της 14ης Ιανουαρίου 2013

Zήτησαν δάνειο 240 δις για να χαρίσουν στις τράπεζες 340 δις και αυτές κατέρρευσαν

Το κράτος υπάρχει για να υπηρετήσει τράπεζες και πολυεθνικές

Προς πρώην και νυν …διαπραγματευόμενους για να σώσουν το …καράβι από τα βράχια.

Εθνικοί μειοδότες ζημίωσαν τη χώρα τουλάχιστον 1.000 δις ευρώ

MFFA|Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης – Τα σχετικά ΦΕΚ

Προς βουλευτές: Αυτά θέλει η κυβέρνηση να χαρίζετε σήμερα στην Ανώνυμη Εταιρεία ΤΑΙΠΕΔ

Η Πρόταση Νόμου του ΚΚΕ για καταγγελία των δανειακών και κατάργηση μνημονίων

Επειδή κάποτε θα δικαστούν, ας ξέρουν από τώρα ότι ο δόλος έχει ήδη αποδειχτεί [βίντεο]

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΟΙ ΑΜΕΣΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΙΛΗΜΜΑ – του Γιώργου Κασιμάτη

European banks were bailed out, not the people of Greece !

ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΝΩΣΤΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ -ΓΑΜΟΣ – ΒΑΠΤΙΣΜΑ – ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ ΤΕΛΕΤΗ «ΤΑ 3 ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΘΙΜΑ»


ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΝΩΣΤΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ -ΓΑΜΟΣ – ΒΑΠΤΙΣΜΑ – ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ ΤΕΛΕΤΗ «ΤΑ 3 ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΘΙΜΑ».

By KYRIAKOS KOKKINOS-LAWYER-NEGOTIATOR-MEDIATOR-COACH Posted in Ιστορικά

Ελεγκτικό Συνέδριο: Αντισυνταγματική η εισφορά αλληλεγγύης των συνταξιούχων του Δημοσίου


Πέμπτη, 28 Μαΐου 2015 16:43
UPD:16:53

EUROKINISSI/ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΩΜΕΡΗΣ

Με συντριπτική πλειοψηφία 25 έναντι 9 η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε οριστικά αντισυνταγματική την εισφορά αλληλεγγύης των συνταξιούχων του δημοσίου τομέα, σε διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών, ενώ με οριακή πλειοψηφία (15 υπέρ έναντι 12 κατά) καθώς απουσίαζαν δικαιολογημένα 7 δικαστές, έκρινε ότι η απόφασή της δεν θα έχει αναδρομική ισχύ για όσους δεν προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη και θα ισχύει από την ημέρα δημοσίευσης της δικαστικής απόφασης.

Η απόφαση για όσους έχουν προσφύγει στα δικαστήρια θα έχει αναδρομικό χαρακτήρα από την ημέρα που κατέθεσαν την προσφυγή τους στα δικαστήρια και θα τους επιστραφούν τα χρήματα.

Οι σύμβουλοι του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκριναν ότι η δικαστική απόφαση δε θα έχει αναδρομικό χαρακτήρα για όσους δεν προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, λόγω της αρνητικής δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας.

Αντισυνταγματικές διατάξεις νόμων που εκδόθηκαν στο μνημονιακό πλαίσιο

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε αντισυνταγματικές διατάξεις νόμων που εκδόθηκαν στο μνημονιακό πλαίσιο και συγκεκριμένα:

  • του νόμου 3865/2010 για τις μεταρρυθμίσεις στο  συνταξιοδοτικό συστήματος του Δημοσίου,
  • του νόμου 3986/2011 για τα επείγοντα μέτρα εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015 και
  • του νόμου 4002/2011 με τον οποίον  τροποποιήθηκε η  συνταξιοδοτική  νομοθεσία  του Δημοσίου

Την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου την απασχόλησε το ζήτημα της αντισυνταγματικότητας της εισφοράς αλληλεγγύης μόνο για τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα και όχι για τους εν ενεργεία εργαζόμενους του δημοσίου και τους απασχολουμένους και συνταξιούχους  του ιδιωτικού τομέα.

Σημειώνεται ότι η εισφορά αλληλεγγύης που επιβλήθηκε για τα εισοδήματα του 2010, αρχικά παρακρατήθηκε  από τις συντάξεις με συντελεστή 1%-4% σε κλιμακούμενο ποσοστό ανάλογα με το ύψος των συντάξεων και ανά κατηγορία συνταξιούχων, αλλά και ανάλογα σε ποιο φορέα εργαζόντουσαν πριν από τη συνταξιοδότηση.

newsroom naftemporiki.gr

Κατάθεση-φωτιά Βαλυράκη για το σκάνδαλο της Siemens


Στην υπόθεση της Siemens «το πολιτικό σύστημα αποδείχθηκε ανίκανο για την αυτοκάθαρσή του και νομίζω ότι αυτό θα μας καταδιώκει μέχρι να ξεκαθαρίσουμε τι έχει συμβεί», είπε χαρακτηριστικά ο πρώην υπουργός Σήφης Βαλυράκης, που διετέλεσε πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για το σκάνδαλο της Siemens, κατά την κατάθεσή του στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής για την υπόθεση.

«Η υπόθεση Siemens ξεκίνησε ως σκάνδαλο διαφθοράς και εξελίχθηκε σε σκάνδαλο συγκάλυψης», τόνισε και πρότεινε την καταγγελία του εξωδικαστικού συμβιβασμού με το γερμανικό κολοσσό.

«Αν η κυβέρνηση θεωρεί ότι αποτελεί εμπόδιο ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, θα πρέπει να ζητήσει από τη Βουλή την καταγγελία της σύμβασης και την κατάργηση της σχετικής νομοθετικής ρύθμισης», είπε, καλώντας την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας «να δώσει σε αυτή τη συγκυρία ένα παράδειγμα εθνικής στράτευσης».

«Το πολιτικό σύστημα, η κυβέρνηση, οι Ανεξάρτητες Αρχές, η Ανεξάρτητη Αρχή για την Καταπολέμηση της Νομιμοποίησης Προϊόντων Εγκλήματος, η Ανεξάρτητη Αρχή για την Προστασία του Ελεύθερου Ανταγωνισμού, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, τα αρμόδια υπουργεία κ.λπ., δεν ανταποκρίθηκαν μέχρι στιγμής, ούτε στην περαιτέρω προσπάθεια πλήρους διερεύνησης του σκανδάλου, ούτε στην προάσπιση των συμφερόντων του Δημοσίου, αλλά ούτε και στην επιβολή κυρώσεων και προστίμων στην εταιρεία Siemens», υπογράμμισε ο κ. Βαλυράκης και υπενθύμισε πως η Βουλή σε δύο συνεδριάσεις της δεν έδωσε ψήφο για περαιτέρω διερεύνηση του σκανδάλου Siemens, ούτε καν αξιολόγησης του κατατεθέντος από την Εξεταστική Επιτροπή πορίσματος, από το αρμόδιο δικαστικό όργανο, παρά το ότι ομόφωνα το πρότεινε η Εξεταστική Επιτροπή.

«Η Εξεταστική Επιτροπή ανέδειξε το οργανωμένο διασυνοριακό έγκλημα», τόνισε ο κ. Βαλυράκης.

«Aπέδειξε ότι η Siemens υπερτιμολογούσε τις συμβάσεις της και αύξανε το «κόστος» των συμβάσεων κατά 10%. Παρήγαγε έτσι 8% χρήμα για να δωροδοκεί υπηρεσιακούς παράγοντες και 2% για να δωροδοκεί, να χρηματοδοτεί κόμματα και μέλη των κυβερνήσεων». «Αποδείχθηκε ότι υπήρχε εγκληματική οργάνωση μέσα στη Siemens που στόχευε στη διοχέτευση μαύρου χρήματος. Συστηματικές δωροδοκίες κρατικών υπαλλήλων και στελεχών στο σύνολο των δομών του ελληνικού κράτους. Σκοπός ήταν να εξασφαλιστεί προνομιακή θέση στον ανταγωνισμό για τις προμήθειες του δημόσιου τομέα», δήλωσε χαρακτηριστικά, για να συμπληρώσει ότι στο πόρισμα της εξεταστικής υπήρχε παραπεμπτικό για 12 άτομα συνολικά που υπήρξαν υπουργοί – της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ προφανώς – και είχε προτείνει τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τη διερεύνηση των ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών.

Το αποτέλεσμα ήταν όμως κάτι τέτοιο η Βουλή να μην το δεχτεί, όπως και να μη σταλεί η υπόθεση για περαιτέρω διερεύνηση από το αρμόδιο δικαστικό όργανο, όπως είχε ζητήσει», κατέθεσε ο πρώην υπουργός.

Ο κ. Βαλυράκης άσκησε κριτική και στη Δικαιοσύνη, για την οποία ανέφερε ότι εξέταζε τις υποθέσεις που αφορούσαν την εταιρεία με διαφορετικούς κάθε φορά δικαστικούς λειτουργούς, γεγονός που δεν επέτρεπε τη συνολική διερεύνηση της υπόθεσης. Υπενθύμισε ακόμα ότι τότε η Βουλή δεν υπερψήφισε την πρόταση της επιτροπής για διερεύνηση ποινικών ευθυνών και ότι δεν δέχτηκε η υπόθεση να πάει για περαιτέρω διερεύνηση στο αρμόδιο δικαστικό όργανο.

Από την πλευρά της η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου αμφισβήτησε την εγκυρότητα του εξωδικαστικού συμβιβασμού με τη Siemens, τονίζοντας πως «η πραγματικότητα είναι ότι ουδέποτε εγκύρως καταρτίστηκε η σύμβαση, με την οποία χαρίστηκαν οι αξιώσεις του ελληνικού Δημοσίου».

Η κ. Κωνσταντοπούλου αποτίμησε θετικά το ενδεχόμενο να κληθεί αυτοτελώς η Siemens για εξέταση από την Επιτροπή θεσμών και Διαφάνειας.

«Είναι εξόχως προβληματικό να αισθάνεται και να αντιλαμβάνεται μια θεσμική επιτροπή της Βουλής ότι η Siemens και η όποια Siemens και η κάθε Siemens απολαμβάνει ιδιότυπης ή ιδιώνυμης ασυλίας, είναι όμως στην ευθύνη μας και στην αρμοδιότητά μας να μην επιτρέψουμε αυτή η ασυλία τελικά να γίνει ατιμωρησία, διάβρωση και άλωση και του πολιτικού συστήματος», σημείωσε.

ΣΎΛΛΗΨΗ ΓΙΑ ΣΧΟΛΙΑΣΜΌ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΎ ΠΕΡΙΕΧΟΜΈΝΟΥ ΑΠΌ ΤΗ ΔΙΕΎΘΥΝΣΗ ΔΊΩΞΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΎ ΕΓΚΛΉΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΉΣ ΑΣΤΥΝΟΜΊΑΣ


BY ΔΙΚΤΥΟ ΜΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ 3:08 Μ.Μ. NO COMMENTS

Από τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ελληνικής Αστυνομίαςδιερευνήθηκε υπόθεση που αφορούσε παράβαση του Νόμου σχετικά με την «Καταπολέμηση Ρατσισμού και Ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου» και σχηματίστηκε σχετική δικογραφία τακτικής διαδικασίας.

Ειδικότερα, το Συντονιστικό Επιχειρησιακό Κέντρο της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έλαβε καταγγελία για άγνωστο χρήστη του διαδικτύου, ο οποίος προέβη με ψευδώνυμο, σε σχολιασμό ρατσιστικού περιεχομένου, σεΒΊΝΤΕΟ που είχε αναρτηθεί σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης με θέμα τη διάσωση μεταναστών σε νησί του Βορείου Αιγαίου.

Τα καταγγελλόμενα τέθηκαν άμεσα υπόψη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών και εκδόθηκε παραγγελία για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, κατ’ εφαρμογή σχετικών Γνωμοδοτήσεων του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

ΣτοΠΛΑΊΣΙΟ της προκαταρκτικής εξέτασης, διενεργήθηκε ενδελεχής και εμπεριστατωμένη αστυνομική και ψηφιακή έρευνα, σε συνεργασία και με τους αρμόδιους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου και προέκυψε η σύνδεση διαδικτύου μέσω της οποίας πραγματοποιήθηκε η κακόβουλη πράξη, ενώ ταυτοποιήθηκε και ο χρήστης στον οποίο αντιστοιχεί.

Χθες το πρωί (26-05-2015), πραγματοποιήθηκε νομότυπη έρευνα, στην οικία του προαναφερόμενου σε πόλη της Βόρειας Ελλάδας, όπου βρέθηκε και κατασχέθηκε φορητός Ηλεκτρονικός Υπολογιστής.

Το ψηφιακό πειστήριο θα αποσταλεί στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών για τις απαραίτητες εργαστηριακές εξετάσεις, ενώ η δικογραφία τακτικής διαδικασίας που σχηματίστηκε για την υπόθεση, θα υποβληθεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών.

Υπενθυμίζεται ότι οι πολίτες μπορούν να επικοινωνούν, ανώνυμα ή επώνυμα, με τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος προκειμένου να παρέχουν πληροφορίες ή να καταγγέλλουν παράνομες ή επίμεμπτες πράξεις ή δραστηριότητες που τελούνται μέσω διαδικτύου, στα ακόλουθα στοιχεία επικοινωνίας:

Τηλεφωνικά στον αριθμό: 111 88
Στέλνοντας e –MAIL στο: ccu@cybercrimeunit.gov.gr
Μέσω της εφαρμογής (application) για έξυπνα τηλέφωνα (smart phones), με λειτουργικό σύστημα iOS – android: CYBERKID.
Facebook:WWW.facebook.com/cyberkid.gov.gr
Twitter: @cyberalertGR

Συνταγματικός ο νόμος για τα αυθαίρετα


Συνταγματικός κρίθηκε από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ΄ αρ. 1858/2015 απόφασή ο νόμος 4178/2013 για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων. Συγκεκριμένα, η Ολομέλεια του ΣτΕ (πρόεδρος ο Σωτήρης Ρίζος και εισηγητής ο Σύμβουλος Επικρατείας Κωνσταντίνος Κουσούλης), έκρινε ότι δεν προσκρούει σε καμία συνταγματική διάταξη ο νόμος 4178/2013 για την αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης, που προβλέπει την διατήρηση για μεγάλο χρονικό διάστημα των αυθαιρέτων, την εξαίρεση τους από την κατεδάφιση, κλπ.
Στη δικαστική απόφαση επισημαίνεται ότι από τη δέσμη μέτρων που θεσμοθετούνται προς αποτροπή συνέχισης της άνομης οικοδομικής δραστηριότητας για το μέλλον, κρίνεται ότι οι σχετικές ρυθμίσεις του νόμου 4178/2013 που αναφέρονται στα αυθαίρετα του παρελθόντος είναι συνταγματικά ανεκτές. Αντιθέτως το Δικαστήριο έκρινε ότι είναι αντίθετες στις συνταγματικές διατάξεις: 1) για τη διάκριση των εξουσιών (άρθρο 26 του Συντάγματος), 2) το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας (άρθρο 20 του Συντάγματος) και 3) την υποχρέωση συμμόρφωση της Πολιτείας προς τις δικαστικές αποφάσεις (άρθρο 95 του Συντάγματος), η ευνοϊκή διάταξη του άρθρου 23 του νόμου 4178/2013, που προβλέπει ότι μπορούν να τακτοποιηθούν (νομιμοποιηθούν) τα ακίνητα που έχουν κριθεί αυθαίρετα και κατεδαφιστέα με τελεσίδική δικαστική απόφαση. Επισημαίνεται ότι η διάταξη του άρθρου 23 του νόμου 4178/2013, αντικαταστάθηκε με νέα, η οποία προβλέπει ότι παραμένουν κατεδαφιστέα τα ακίνητα που κρίθηκαν αυθαίρετα με δικαστική απόφαση. Επίσης απορρίφθηκε ο ισχυρισμός ότι ο επίμαχος νόμος για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, προσκρούει στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Σημειώνεται ότι στο ΣτΕ είχαν προσφύγει τρεις κάτοικοι του Αμαρουσίου που ζητούσαν να ακυρωθούν ως αντισυνταγματικές και παράνομες οι υπουργικές αποφάσεις για την έναρξη λειτουργίας του πληροφορικού συστήματος διεκπεραίωσης των δηλώσεων υπαγωγής στον νόμο 4178/2013 που αφορά την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων. (imerisia.gr)

LegalNews24.gr: Ποινές κάθειρξης 35 και 25 ετών για το βιασμό ανήλικης από τη μητέρα της, τη θεία της και τον παππού της


LegalNews24.gr: Ποινές κάθειρξης 35 και 25 ετών για το βιασμό ανήλικης από τη μητέρα της, τη θεία της και τον παππού της.

Σε φυλάκιση ενός έτους ιδιοκτήτρια Λαμπραντόρ, που δάγκωσε 3χρόνο και την μητέρα του


Σε φυλάκιση ενός έτους ιδιοκτήτρια Λαμπραντόρ, που δάγκωσε 3χρόνο και την μητέρα του
image_pdfimage_print
Ο Άρειος Πάγος επικύρωσε την ποινή φυλάκισης ενός έτους με αναστολή που έχει επιβληθεί σε ιδιοκτήτρια Λαμπραντόρ, επειδή ο σκύλος της δάγκωσε παιδί 3 ετών και την μητέρα του που πήγε να το σώσει. 
Ειδικότερα, ιδιοκτήτρια εξοχικής μονοκατοικίας στην Αττική είχε  αφήσει  στην αυλή το σκύλο της ράτσας Λαμπραντόρ. Στο δίπλα σπίτι έμενε μια οικογένεια που είχε ένα παιδί μόλις 3 ετών. Μια μέρα, ο ανήλικος έπαιζε μαζί με άλλα παιδιά στο δρόμο που είναι μπροστά από το σπίτι που υπήρχε το Λαμπραντόρ. Ο τρίχρονος καθώς έπαιζε πέρασε κοντά από την περίφραξη (κάγκελα) του σπιτιού με το σκύλο. Αμέσως, το Λαμπραντόρ  επιτέθηκε  στο παιδί μέσα από τα κάγκελα της αυλής, το  δάγκωσε και το  τράβηξε μέσα στην αυλή από τα διάκενα που υπήρχαν στα κάγκελα.
Με το που τράβηξε ο σκύλος τον 3χρόνο μέσα στην αυλή  άρχισε  να τον δαγκώνει.
Από τα ουρλιαχτά του παιδιού και το γαύγισμα του σκύλου, η μητέρα του ανηλίκου αντελήφθη τι γίνεται και  έτρεξε να βοηθήσει το παιδί της. Η μητέρα μπήκε μέσα στην αυλή, αλλά ο σκύλος επιτέθηκε και σ’ αυτήν και άρχισε να τη δαγκώνει σε διάφορα σημεία του σώματός της.
Από τα δαγκώματα  του σκύλου η μητέρα του ανηλίκου υπέστη «κάταγμα ονυχοφόρου φάλαγγος του παράμεσου δακτύλου της δεξιάς άκρας χειρός, ελλείμματα δέρματος κατά τη δεξιά γαστροκνημία και κατά το έσω και έξω σφυρό του αριστερού ποδιού». Ο ανήλικος υπέστη «κακώσεις στη δεξιά μασχαλιαία χώρα, στην οπίσθια επιφάνεια του δεξιού ημιθωρακίου, στη δεξιά γλουτιαία χώρα, στο δεξιό κάτω άκρο και στη ραχιαία και πελματιαία επιφάνεια μεταξύ του 4ου και 5ου δακτύλου του δεξιού άκρου ποδός».
Η ιδιοκτήτρια του σκύλου, σύμφωνα με την Δικαιοσύνη:
1) Δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα ώστε να μην είναι δυνατόν το Λαμπραντόρ να επιτεθεί σε ανθρώπους, που περνούσαν  έξω από την εξοχική οικία της,
2) Δεν φρόντισε να δέσει σωστά το σκύλο μέσα στην αυλή,
3) Δεν του τοποθέτησε φίμωτρο και
4) Δεν μερίμνησε να κλείσει τα κενά μεταξύ των καγκέλων της περίφραξης της αυλής, έτσι ώστε να μην είναι δυνατόν να έχει πρόσβαση ο σκύλος προς τους ανθρώπους, που διέρχονταν κοντά στα κάγκελα  της αυλής της.
Η ιδιοκτήτρια του σκύλου, ενώπιον των δικαστών, υποστήριξε ότι τα κάγκελα ήταν πρόσφατα φτιαγμένα και δεν είχαν κενά. Όμως, ο ισχυρισμός της αυτός, δεν έγινε δεκτός από τα δικαστήρια, γιατί εάν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, τότε δεν θα χωρούσε ο ανήλικος να περάσει μέσα από τα κάγκελα, όταν τον τράβηξε ο σκύλος.
Ακόμη, δεν έγινε δεκτός ούτε ο ισχυρισμός της ιδιοκτήτριας του Λαμπραντόρ, ότι η  μητέρα του ανηλίκου μπήκε μόνη της στην αυλή και δεν ευθύνεται η ίδια γι’ αυτό.
Απορρίφθηκε και αυτός ο ισχυρισμός, αφού η μητέρα του 3χρόνου μπήκε στην αυλή για να αποσπάσει το παιδί της από το σκύλο, επισημαίνουν οι δικαστές.
Από την Δικαιοσύνη η ιδιοκτήτρια του  σκύλου κρίθηκε ένοχη, για σωματική βλάβη  από αμέλεια κατά συρροή σε βάρος του ανήλικου και της μητέρας του και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 12 μηνών με αναστολή. Η ιδιοκτήτρια άσκησε αναίρεση στον Άρειο Πάγο κατά της καταδικαστικής για εκείνην απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Οι αρεοπαγίτες απέρριψαν την αναίρεσή της ως αβάσιμη, καθώς η απόφαση του Πλημμελειοδικείου Αθηνών έχει την απαιτούμενη από το Σύνταγμα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του   εγκλήματος της σωματικής βλάβης από αμέλεια κατά συρροή.
Ακόμη, οι αρεοπαγίτες επισημαίνουν ότι το αδίκημα για το οποίο καταδικάστηκε η ιδιοκτήτρια του Λαμπραντόρ είναι αυτεπαγγέλτως διωκόμενο και δεν απαιτείται για την άσκηση της ποινικής δίωξης να προηγηθεί μήνυση. Και αυτό γιατί η ιδιοκτήτρια του σκύλου υποστήριζε ότι εφόσον το παιδί είναι ανήλικο, έπρεπε να καταθέσουν μηνυτήρια αναφορά και οι δύο γονείς και όχι μόνο η μητέρα όπως έγινε στην επίμαχη περίπτωση.
Τέλος, στην ιδιοκτήτρια του σκύλου επιδικάστηκε η δικαστική δαπάνη των 250 ευρώ, καθώς και 500 ευρώ για την δικαστική δαπάνη του ανήλικου και της μητέρας του.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr