Αυτός είναι ο νόμος Ιδιωτικοποίησης κρατικής περιουσίας της Γεωργίας (May 30, 1997) Δείτε δυο χαρακτηριστικά σημεία αυτού του νόμου. Προσέξτε τι δεν αποτελεί αντικείμενο ιδιωτικοποίησης:

http://exomatiakaivlepo.blogspot.com/2011/06/blog-post_8963.html

Και άλλα διατροφικά και διαφημιστικά σκάνδαλα. Ως πότε θα υποτιμούν τον Έλληνα πολίτη και καταναλωτή;

από τον ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ, Τρίτη, 28 Ιουνίου 2011 στις 11:10 μ.μ.

 

 

Φίλη μου ‘εστειλε το ακόλουθο e-mail, που αξίζει προσοχής:

«Τώρα που έρχεται το καλοκαίρι καλό είναι να έχουμε υπ’όψη μας κάποια απλά πράγματα για τα παγωτά που θα καταναλώσουμε.

ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΠΑΓΩΤΑ!!! 

Αυτό το καλοκαίρι, όλες σχεδόν οι εταιρείες παγωτών αποφάσισαν να «πιάσουν στον ύπνο» τους καταναλωτές.  

Οι ανυποψίαστοι καταναλωτές λοιπόν (και φέτος) προτιμούν τα δροσιστικά παγωτά των διαφόρων εταιρειών στην αντιμετώπιση της ζέστης.

Η απάτη όμως κρύβεται καλά, έντεχνα και αποτελεσματικά. Αν κοιτάξουμε στη σύσταση (στο σημείο που αναφέρονται τα συστατικά) θα δούμε πως τιτλοφορείται -το παγωμένο προϊόν που κρατάμε στα χέρια μας- «παγωμένο γλύκισμα». Οι καταναλωτές δεν δίνουν προσοχή διότι πολύ απλά δεν ξέρουν τη διαφορά που αξίζει να τη δούμε αναλυτικότερα:
Η διαφορά είναι τεράστια… Το παγωτό υποχρεούται να γίνεται από γάλα φρέσκο ή σκόνη και όλα τα λιπαρά που εμπεριέχονται σε αυτό να προέρχονται από το γάλα. Απαγορεύεται λοιπόν από τον Κώδικα Τροφίμων και Ποτών (ο ΚΤΠ συνοψίζει τις νομικές προδιαγραφές όλων των κυκλοφορούντων τροφίμων) η οποιαδήποτε προσθήκη λιπαρών που δεν έχουν σχέση με το γάλα. 

Στα παγωμένα γλυκίσματα τώρα, υπάρχει ελευθερία προσθήκης φυτικών λιπαρών όπως ηλιέλαιο, καρυδέλαιο, φοινικέλαιο, αραπέλαιο και όποια άλλη μαργαρίνη φαντάζεστε (και τους συμφέρει). Το ηλιέλαιο αποφεύγεται γιατί δημιουργεί πρόβλημα στην ομοιογένεια του τελικού προϊόντος, άρα μην ανησυχείτε για μολυσμένο με ορυκτέλαια ηλιέλαιο. Ωστόσο, ως επί το πλείστον χρησιμοποιείται το καρυδέλαιο το οποίο είναι έλαιο «παχύ» και ταιριάζει στην υφή του τελικού προϊόντος (παγωμένου γλυκίσματος για να μην ξεχνάμε γρήγορα). Το καρυδέλαιο, το ξέρετε πιστεύω πολλά χρόνια από τα αντηλιακά. Έδινε το χρώμα, ως φυσική χρωστική, και την υφή σε όλα τα αντηλιακά τύπου Coppertone (ο τόνος του χαλκού). Πιστεύω να μη σας πειράζει αν ο εντερικός σας σωλήνας λαμβάνει το «επιθυμητό μαύρισμα» εσωτερικά χωρίς κόπο…

Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα είναι διπλό:
Αφενός παραπλανάται ο καταναλωτής διότι οι εταιρείες που παράγουν παγωμένα γλυκίσματα στις ιστοσελίδες τους τα αναφέρουν ως κατηγορία παγωτών για λόγους μάρκετινγκ κι όχι ως παγωμένα γλυκίσματα.
Αφετέρου το παγωμένο γλύκισμα είναι ποιοτικά υποδεέστερο προϊόν κατά κοινή επιστημονική ομολογία σε σχέση με το παγωτό, λόγω της αφαίρεσης ζωικού λίπους (αποβουτυρωμένο γάλα σκόνη) και της προσθήκης φυτικών λιπαρών.
Λόγος για όλα τα παραπάνω; Μαντέψτε… Σας λέει κάτι η λέξη κέρδος;
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε καμιά διαφήμιση της τηλεόρασης δεν αναφέρεται προφορικά ή γραπτά η λέξη παγωτό. Έχει αντικατασταθεί με ατάκες «Απόλαυση», «Δροσιά», «Παγωμένη Δροσιά» και άλλα κωμικά.
Ψάξτε στο παγωτό (που νομίσατε ότι πήρατε) τη σύσταση και θα διαπιστώσετε ότι δώσατε τα ωραία ευρώ σας για ένα «παγωμένο γλύκισμα».
Ήδη επικοινώνησα με την ΕΒΓΑ για να αλλάξει αμέσως την ιστοσελίδα της www.evga.net Εγώ πάλι απαντώ χρησιμοποιώντας την παλιά καλή ατάκα του μεσιέ «Μαύρου» Καλογήρου (Λόλα): «ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΡΗ!!!» Και για τις εταιρείες και για τα κανάλια… «.

"Υποβρύχια" ολική ατιμωρησία! – Έκλεισε η υπόθεση – "Αθώοι" όλοι!

Με μια κίνηση που οδηγεί στο κλείσιμο με συνοπτικές διαδικασίες της υπόθεσης του σκανδάλου της αγοράς των υποβρυχίων Type 214 από τις HDW/Ferrostaal και απαλλάσσει  όλους τους εμπλεκόμενους – όπως ακριβώς το είχε προβλέψει το defencenet.gr – τόσο στην Γερμανία, όσο και στην Ελλάδα, η γερμανική Δικαιοσύνη σφραγίζει οριστικά τον φάκελο του σκανδάλου με την επιβολή ενός απλού προστίμου 177 εκατ. ευρώ, αλλά σημασία έχει η αιτιολογία βάσει της οποίας οδηγήθηκε σε αυτή την απόφαση: «Δεν εντοπίστηκαν μίζες σε Έλληνες πολιτικούς και στρατιωτικούς»! Πρόκειται για μια εξέλιξη που οδηγεί μαθηματικά σε ατιμωρησία όλους τους Έλληνες και Γερμανούς απατεώνες, τους διαφθορείς και τους διεφθαρμένους και κλείνει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έκλεισε και η υπόθεση της Siemens. Κανείς δεν θα πάει φυλακή για τα κλεμμένα.
Όλα αυτά την ώρα που ένας ολόκληρος λαός στενάζει κάτω από την μπότα του Γερμανού οικονομικού κατακτητή και καλείται μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων να αποδεχτεί την οικονομική καταστροφή της μέσω ενός οικονομικού προγράμματος που επιβάλει η Γερμανία!
Σύμφωνα λοιπόν με πληροφορίες του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel» ο βιομηχανικός όμιλος του Έσσεν Ferrostaal καλείται απλώς να καταβάλει πρόστιμο ύψους 177 εκατ. ευρώ κατόπιν διακανονισμού με την εισαγγελία του Μονάχου. Επιπρόσθετα αναμένεται να καταδικαστούν δύο πρώην κορυφαίοι μάνατζερ του ομίλου σε διετή φυλάκιση με αναστολή και καταβολή προστίμου», αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα.
Σύμφωνα με το Spiegel, ο διακανονισμός διευκολύνει και την εισαγγελία προστατεύοντάς την από ενδεχόμενη αποτυχία στο δικαστήριο, διότι «κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων διαπιστώθηκαν περίεργες πληρωμές πολλών εκατομμυρίων αλλά οι ανακριτές δεν μπόρεσαν μέχρι τώρα να προσκομίσουν αποδείξεις για αποδέκτες των μιζών από το χώρο των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων ή της πολιτικής». Αρχικά η εισαγγελία ζητούσε πολύ μεγαλύτερο πρόστιμο ύψους 277 ευρώ.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «η εκδίκαση της υπόθεσης κατά των δύο βετεράνων της Ferrostaal αναμένεται να ολοκληρωθεί το φθινόπωρο, μάλλον εντός τριών ή τεσσάρων δικάσιμων ημερών χωρίς διακοπή, με τον αποκλεισμό επίμαχων ζητημάτων όπως αυτό της παραγραφής των αδικημάτων. Οι δύο πλευρές έχουν δύο μήνες προθεσμία να ξανασκεφτούν το «ντιλ», βάσει του νόμου, αλλά αυτό είναι τελείως τυπικό.
Οι εξελίξεις αυτές είναι αναμφίβολα θετικές για τους εν Ελλάδι κατηγορούμενους και ειδικά για τον πρώην υπουργό Εθνικής Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλο, ο οποίος κατηγορείται για «ξέπλυμα μαύρου χρήματος» που προήλθε από την προμήθεια των υποβρυχίων.
Την Παρασκευή συζητείται στην Βουλή η παραπομπή του στο Δικαστικό Συμβούλιο το οποίο θα αποφασίσει τελεσίδικα το αν θα τον στείλει ή όχι σε δίκη, αλλά αυτό πλέον έχει διαδικαστική σημασία είτε παραπεμφθεί είτε όχι: «Πηγή» όλων των κατηγοριών είναι η γερμανική έρευνα, η οποία κλείνει με την παραδοχή ότι δεν εντοπίστηκε δωροδοκία σε βάρος του Άκη ή κάποιων άλλων Ελλήνων πολιτικών ή στρατιωτικών.
Έτσι απαλλάσσονται και οι Α.Χάγιας, Α.Παπαντωνίου, ο Κ.Ματαντός των MIE-MIETSEL αντιπροσώπων των εταιρειών HDW/Ferrostaal και όλα τα άλλα «λουλούδια» που εμπλέκονται στην υπόθεση και θα αποδοθούν «καθαροί» στην κοινωνία. Έτσι μπορεί ο κ.Α.Χάγιας να απολαμβάνει το δεκάδων μέτρων υπερπολυτελές γιοτ, την έπαυλη στα βόρεια προάστεια και όλα τα άλλα που κέρδισε τίμια εργαζόμενος ως αντιπρόσωπος των HDW/Ferrostaal στην Ελλάδα, εις υγείαν των Ελλήνων φορολογουμένων που πλήρωσαν τις μίζες.
Και να μπορούν με τους νέους τους συνεταίρους να σχεδιάζουν την εξαγορά της … ΕΛΒΟ ως αντιπρόσωποι της MAN που επίσης διώκεται για σκάνδαλο που και αυτά θα κλείσουν με τον τρόπο που έκλεισαν τα σκάνδαλα των Siemens-HDW/Ferrostaal.
Αυτή είναι δικαιοσύνη Made in Greece!
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Eπιστημονική διημερίδα με θέμα:"Tροχαία ατυχήματα και Ιδιωτική Ασφάλιση

Eπιστημονική διημερίδα με θέμα:»Tροχαία ατυχήματα και Ιδιωτική Ασφάλιση: Αστικά, Ποινικά και Δικονομικά ζητήματα, μετά και τις τελευταίες νομοθετικές ρυθμίσεις.»

Σας ενημερώνουμε ότι η ΕΝΩΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΡΟΧΑΙΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ (Ε.Ν.Δ.Ι.Α.Α.Ε.Τ.Α.), σε συνεργασία με τον Δικηγορικό Σύλλογο Ναυπλίου

27/06/2011 17:11

ΕΝΩΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ
ΔΙΚΑΙΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΡΟΧΑΙΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ (Ε.Ν.Δ.Ι.Α.Α.Ε.Τ.Α.)
Κοδριγκτώνος 33-Αθήνα Τηλ.: 210-3843495, 210-8835478

Σας ενημερώνουμε ότι η ΕΝΩΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΡΟΧΑΙΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ (Ε.Ν.Δ.Ι.Α.Α.Ε.Τ.Α.), σε συνεργασία με τον Δικηγορικό Σύλλογο Ναυπλίου , διοργανώνει την 3η επιστημονική διημερίδα της, την 1η και 2α Οκτωβρίου 2011, στο Ναύπλιο, στο ιστορικό κτήριο «ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ», με θέμα «Τροχαία ατυχήματα και Ιδιωτική Ασφάλιση: Αστικά, Ποινικά και Δικονομικά ζητήματα, μετά και τις τελευταίες νομοθετικές ρυθμίσεις».
Θα είναι μεγάλη τιμή η συμμετοχή σας στη διημερίδα μας.
Παρακαλούμε, αν κάποιος συνάδελφος μέλος του ΔΣ ή του Συλλόγου επιθυμεί να είναι εισηγητής στην διημερίδα, να μας γνωστοποιηθεί, μέχρι 20 Ιουλίου 2011, το όνομά του και το θέμα της εισήγησης.

Oι συνομιλίες Μπέου – Ζαγοράκη – Μαρινάκη. Χαμός !

Nα που όλα μαθαίνονται κάποια μέρα. Θυμάστε την είδηση «Απίστευτο: Μήνυση κατά του Μαρινάκη; » (http://taxalia.blogspot.com/2011/02/blog-post_5293.html  ), όταν κάποιος από τη συνοδεία του προέδρου του Ολυμπιακού, πέταξε ένα πλέξι-γκλας και φίλαθλος του ΠΑΟΚ, του έκανε μήνυση, με αποτέλεσμα ο κ.Μαρινάκης να..
 κινδυνεύει να πάει αυτόφωρο;
Φυσικά, αυτόφωρο δεν πήγε, καθώς, όπως διαβάζουμε στις συνομιλίες:

Ο Ζαγοράκης χαρακτήρισε τον οπαδό του ΠΑΟΚ που μήνυσε τον Μαρινάκη «α..χίδι» !

Σοβαρό ζήτημα για ανώτατο δικαστικό λειτουργό και άλλους αθλητικούς παράγοντες φαίνεται να ανακύπτει από – άγνωστο ως σήμερα – απόσπασμα της δικογραφίας των στημένων αγώνων που αποκαλύπτει το «ΒΗΜΑ».

Σύμφωνα με τις απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες ο ανώτατος δικαστικός φέρεται, μέσω διηγήσεων άλλων, να παρεμβαίνει σε μήνυση που κατέθεσε στις 2 Φεβρουαρίου 2011, φίλαθλος του ΠΑΟΚ σε βάρος του Προέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός κ. Βαγγέλη Μαρινάκη στον αγώνα ρεβάνς του Κυπέλλου, μεταξύ ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός (1-0 προκρίθηκε ο ΠΑΟΚ με γκολ του Σαλπιγγίδη).

Τη μήνυση είχε καταθέσει ένας οπαδός του ΠΑΟΚ επειδή ο κ. Μαρινάκης φέρεται να είχε πετάξει αντικείμενα στον αθλητικό χώρο. Στο πλαίσιο αυτής της υπόθεσης καταγράφονται τέσσερις συνομιλίες μεταξύ των Βαγγέλη Μαρινάκη, του πρώην προέδρου της ΕΠΑΕ Αθανάσιου Κανελλόπουλου, του Αχιλλέα Μπέου αλλά και του προέδρου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ κ. Θοδωρή Ζαγοράκη, το όνομα του οποίου πρώτη φορα εμφανίζεται στην υπόθεση.

Μεταξύ των τεσσάρων γίνεται σειρά συνενοήσεων και επαφών για την απόσυρση της μήνυσης κατά του κ. Μαρινάκη, όπου μάλιστα την πρωτοβουλία και τον ρόλο του μεσάζοντα, έχει ο Μπέος. Ομως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι σε δύο αποσπάσματα αυτών των συνομιλιών ακούγεται ο Μπέος να λέει ότι «ενημερώθηκε για αυτήν την υπόθεση από έναν ανώτατο εισαγγελέα, που είναι συγγενής του Κανελόπουλου». Ακόμη ακούγεται ο ίδιος ο Θανάσης Κανελλόπουλος να λέει ότι «προσπαθούμε να βρούμε τον εισαγγελέα που χειρίζεται την υπόθεση της μήνυσης κατά του Μαρινάκη»!

Οι Κανελλόπουλος και Μπέος αναφέρονται σε παρέμβαση που πρέπει να γίνει στον κ. Θοδωρή Ζαγοράκη από κάποιον «κύριο Καρρά». Θεωρείται ιδιαίτερα πιθανόν – παρότι δεν έχει διευκρινισθεί πλήρως – ο αναφερόμενος να είναι ο γνωστός τραγουδιστής κ. Βασίλης Καρράς που διατηρεί προσωπική φιλία με τον πρόεδρο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, χωρίς φυσικά να προκύπτει κάτι επιλήψιμο από την παρέμβαση αυτή.

Εντυπωσιακές είναι ακόμη δύο συνομιλίες των Ζαγοράκη και Μπέου, οι οποίοι ανάμεσα σε κοπλιμέντα αλλά και ύβρεις μεταξύ τους επικρίνουν και οι δύο την κίνηση του οπαδού του ΠΑΟΚ.Εξαιρετικά σημαντικός είναι και ο διάλογος Μπέου – Μαρινάκη μετά το τέλος του αγώνα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός που είχε σφυρίξει ο διαιτητής Σταύρος Μάνταλος. Στη συζήτηση αυτή ακούγεται ο Μπέος να λέει στον Μαρινάκη ότι ο Μάνταλος τού… απολογήθηκε γιατί δεν ευνόησε τον Ολυμπιακό στον συγκεκριμένο αγώνα. Οπως λέει ο Μπέος «μου τηλεφώνησε ο Μάνταλος. Μου λέει ότι έπρεπε να κάνω έγκλημα, μου λέει. Θα τελείωνα με τη σφυρίχτρα», εννοώντας ότι προφανώς για να βοηθήσει την ομάδα του Ολυμπιακού θα «έπρεπε να κάνω έγκλημα». Σημειώνεται ότι και από άλλες υποκλαπείσες συνομιλίες ακούγεται ο Μπέος να μεσολαβεί προκειμένου ο Μάνταλος να ευνοήσει τον Ολυμπιακό στον συγκεκριμένο αγώνα.

Από την άλλη πλευρά ο κ. Παναγιώτης Μιχαλόλιας, δικηγόρος του προέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Βαγγέλη Μαρινάκη, ανέφερε στο «ΒΗΜΑ» ότι «ο κ. Μαρινάκης είναι απολύτως ξένος με όσα η δίωξη του καταλογίζει και εύχεται το ταχύτερον δυνατόν να κληθεί προκειμένου να διαλυθεί κάθε αμφιβολία για την αθωότητά του».

Ο πρώτος διάλογος είναι μεταξύ των Κανελλόπουλου και Μπέου το βράδυ της 2ας Φεβρουαρίου 2011 λίγο μετά το τέλος του αγώνα ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός στην Τούμπα για το Κύπελλο.

ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πάρε τον Καρρά τηλέφωνο και να πάρει τον Ζαγοράκη και πες του αυτό που κάνανε είναι…, βάλανε έναν φίλαθλο να μηνύσει τον Βαγγέλη και πήγε η αστυνομία να συλλάβει τον Βαγγέλη στο αεροδρόμιο.

ΜΠΕΟΣ: Αϊ στο διάολο!

ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ: Και προσπαθούμε να βρούμε τον εισαγγελέα. Πες του είναι ντροπή αυτά που κάνουν, μεταξύ μας.

ΜΠΕΟΣ: Να μηνύσει τον Βαγγέλη; Σώπα ρε!

ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πήγε ένας φίλαθλος του ΠΑΟΚ και μήνυσε τον Βαγγελη, τάχα μου για εξύβριση, και πήγε στην αστυνομία και του κάνει αυτόφωρο, και πήγαν στον Βαγγέλη και τον συλλάβανε στο αεροδρόμιο…

ΜΠΕΟΣ: Σοβαρα μιλάς;

ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πάρε τον Καρρά για να μην του μιλήσω του Ζαγορακη και πες του είναι ντροπή…

Αμέσως μετά τηλεφωνεί ο Αχιλλέας Μπέος στον Θοδωρή Ζαγορακη και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος γεμάτος φιλοφρονήσεις και ύβρεις. Κι ανάμεσα στα άλλα ξεχωρίζει το ερώτημα του Ζαγοράκη προς τον Μπέο «ως τι παρεμβαίνει στην υπόθεση;».

ΜΠΕΟΣ: Θοδωρή συγχαρητήρια κατ’ αρχήν για τη νίκη!

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ: Ελα, ρε Αχιλλέα. Τι έγινε ρε φίλε;

ΜΠΕΟΣ : Κατ’ αρχήν συγχαρητήρια, δεύτερον είναι ντροπή ρε μ…. α πήγε κι έκανε μήνυση τώρα ένας φίλαθλος στον Μαρινάκη και τον πήγαν αυτόφωρο;

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ : Τελείωσε κιόλας.


ΜΠΕΟΣ: Τι τελείωσε ρε μ…. α, τον συλλάβανε στο αεροδρόμιο.

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ : Είσαι τρελός ρε;

ΜΠΕΟΣ: Εγώ είμαι τρελός; Τώρα με πήρε ο Κανελλόπουλος.

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ : Κατ’ αρχήν ρε Αχιλλέα να ρωτήσω κάτι; Εσύ σαν τι;

ΜΠΕΟΣ: Εεε;

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ: Εσύ παίρνεις σαν τι;

ΜΠΕΟΣ: Εγώ παίρνω ότι δεν είναι σωστό, στ’ αρ***ια μου αν τον συλλάβουν ή δεν τον συλλάβουν.

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ: Κάτσε να σου πω, εγώ είμαι δύο λεπτά από το αεροδρόμιο και πηγαίνω εκεί πέρα. Μην μου λες εσύ μ… α τι θα κάνω…

ΜΠΕΟΣ: Εγώ σε παίρνω λοιπόν ότι δεν είναι σωστό να ξεκινήσει τέτοιο πράγμα. Θα μηνύει ο ένας τον άλλον.

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ : Μα αυτό σου λέω ρε φίλε;

ΜΠΕΟΣ: Δεν έχει νόημα…

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ : Δηλαδή εσύ εκτίθεσαι και δεν…

ΜΠΕΟΣ: Σας παίρνω, στα αρ… ία μου εμένα ο Μαρινάκης και εσύ. Δεν σε ξαναπαίρνω κιόλας. Κόφτε το λαιμό σας ρε…

Περίπου 20 λεπτά αργότερα ο Αχιλλέας Μπέος τηλεφωνεί σε άγνωστο, ο οποίος όμως συμφωνα με το έγγραφο της ΕΛΑΣ είναι πιθανόν ο κ Μαρινάκης. Σε αυτήν τη συνομιλία λοιπόν διαμείβονται τα εξής:

ΜΠΕΟΣ: Ελα ρε αδελφούλη, έχω τρελλαθεί με τα μ…..πανα.

ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ(;) : Τώρα μπήκα στο αεροπλάνο. Ναι, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Πάντως και ο Μάνταλος ήταν…

ΜΠΕΟΣ: Τον πήρα. Αστο τώρα αυτό το θέμα. Δεν έπαιξε η ομάδα.

ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εντάξει…

ΜΠΕΟΣ: Με πήρε τώρα τηλέφωνο, του μίλησα. Μου λέει έπρεπε να κάνω έγκλημα μου λέει. Θα τελείωνα με τη σφυρίχτρα…

ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εντάξει…

ΜΠΕΟΣ: Δεν είχε, δεν τσουλούσε η ομάδα…

ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εντάξει τώρα. Μας έκοψε ανάποδα, τέτοια εσύ τα καταλαβαίνεις…

ΜΠΕΟΣ: Τίποτα. Μη σου λένε τέτοια. Το είδα το παιχνίδι. Δεν έφυγα ούτε για κατούρημα

ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εντάξει…

ΜΠΕΟΣ: Στεναχωρήθηκα, τώρα είναι δυνατόν; Τον πήρα τον Ζαγοράκη και μου…

ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ : Τώρα ήθελε να έλθει ο Ζαγοράκης εδώ…

ΜΠΕΟΣ: Και μου λέει εσύ ως τι παίρνεις; Του λέω πήγαινε γ… ου ρε… μ… ι, του λέω. Δεν ντρέπεστε λιγάκι αναμεταξύ μας τέτοια πράγματα;

Την επόμενη ημέρα το πρωί ο Θοδωρής Ζαγοράκης καλεί τον Αχιλλέα Μπέο όπου ακολουθεί και πάλι σουρεαλιστικός διάλογος/

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ: Ελα φίλε…

ΜΠΕΟΣ : Ποιος είναι;

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ : Ζαγορ.

ΜΠΕΟΣ: Αντε ρε… μ…. α και γα.. σου πρωί πρωί. Μ… α και αν ήμουν χθες Θεσσαλονίκη θα σ’ έδερνα. Μου λες με ποια ιδιότητα παίρνω τηλέφωνο;

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ : Εσύ ρε μα….. α, με παίρνεις τηλέφωνο.

ΜΠΕΟΣ: Πήρα, ρε μ…. α από ενδιαφέρον στα αρ… ία μου.

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ: Μα από ενδιαφέρον, πες μου έτσι. Και εγώ τρελαίνομαι και λέω είναι δυνατόν; Τι έγινε;

ΜΠΕΟΣ: Αντε γ… ου., σε πήρα και σου είπα συγχαρητήρια.

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ: Καλά έκανες αλλά τρόμαξα λέω τι έγινε…

ΜΠΕΟΣ: Αλλά έμαθα αυτό το πράγμα και λέω αναμεταξύ μας είναι δυνατόν;

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ: Εγώ να δεις. Μόλις μου το λες, εγώ νόμιζα ότι μου κάνεις πλάκα

ΜΠΕΟΣ: Τρελός είσαι; Με ενημερώσανε αυτό το πράγμα. Ο Κανελλόπουλος μέσω του εισαγγελλέα του αδελφού του. Λέω είναι δυνατόν;

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ: Με παίρνουν. μετά σε ξανάπαιρνα. Εκλεισες το τηλέφωνο.

ΜΠΕΟΣ: Το έκλεισα. Δεν γούσταρα και εσένα και τον Μαρινάκη και τ α….. ία μου. Εγώ τα πήρα, δηλαδή θα έλθεις εσύ στον Βόλο και θα σε στείλω αυτόφωρο;

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ: Φίλε sorry. εγώ νομίζω πλάκα μου κάνεις και πάω κι εγώ να σου κάνω καλαμπούρι.

ΜΠΕΟΣ: Τι πλάκα ρε μ…. α, να πούμε;

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ : Μην είσαι μ… ας τώρα. Και με παίρνει ο Βαγγέλης και λέω πλάκα κάνεις. Αυτό το αρ… ι που έκανε αυτό το πράγμα (σ.σ. Τη μήνυση κατά του κ Μαρινάκη) γιατί έμαθα το όνομα και τα πάντα, εμένα με βρίζει φίλε από το πρωί ως το βράδυ».

ΣΧΕΔΙΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΕΚΤΡΩΜΟ-ΝΟΜΟΥ

«ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012 – 2015»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ
ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

Άρθρο 1
Σύσταση – Σκοπός
Επωνυμία – Έδρα – Διάρκεια

1. 1.      Συνιστάται ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε.» (Ταμείο). Το Ταμείο έχει αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, καθώς και περιουσιακών στοιχείων των δημοσίων επιχειρήσεων των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Δημόσιο ή σε Ν.Π.Δ.Δ..Τα περιουσιακά στοιχεία μεταβιβάζονται στο Ταμείο, σύμφωνα με τις επόμενες διατάξεις. 

1. 2.      Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας, σύμφωνα με όσα ορίζονται στην παράγραφο 17 του επόμενου άρθρου. [a1] 

1. 3.      Το Ταμείο λειτουργεί για την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, δεν υπάγεται στην   κατηγορία των οργανισμών και επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα  και δεν εφαρμόζονται σε αυτό, καθώς και στις εταιρείες των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο, οι διατάξεις που διέπουν εταιρείες που ανήκουν άμεσα ή έμμεσα στο Δημόσιο, με εξαίρεση όσων ρητά ορίζονται στις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου.

1. 4.      Το Ταμείο διέπεται από τις διατάξεις της νομοθεσίας περί ανωνύμων εταιρειών, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου.

1. 5.      Το Ταμείο εδρεύει σε δήμο του νομού Αττικής, ο οποίος ορίζεται με το Καταστατικό του.

1. 6.      Η διάρκεια του Ταμείου είναι έξι (6) έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, η διάρκεια αυτή μπορεί να παρατείνεται, εφόσον ο σκοπός του Ταμείου δεν έχει εκπληρωθεί.[a2] 

Άρθρο 2
Κεφάλαιο – Περιουσία – Έσοδα – Διάθεση εσόδων

1. 1.         Το μετοχικό κεφάλαιο του Ταμείου είναι τριάντα εκατομμύρια (30.000.000) ευρώ, διαιρείται σε χίλιες (1.000) ονομαστικές μετοχές, ονομαστικής αξίας τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ η καθεμία, αναλαμβάνεται δε και καλύπτεται ολόκληρο από το Ελληνικό Δημόσιο.

Το μετοχικό κεφάλαιο καταβάλλεται σε τρεις (3) δόσεις. Η πρώτη δόση, ποσού 10.000.000 ευρώ καταβάλλεται σε μετρητά μέσα σε ένα (1) μήνα από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Η δεύτερη δόση, ποσού 10.000.000 ευρώ, καταβάλλεται σε μετρητά μέχρι την 30η Σεπτεμβρίου 2011 και η τρίτη δόση, ποσού 10.000.000 ευρώ καταβάλλεται σε μετρητά μέχρι την 30η Δεκεμβρίου 2011.

1. 2.         Οι μετοχές του Ταμείου είναι αμεταβίβαστες.

1. 3.         Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μπορεί να αυξάνεται το μετοχικό κεφάλαιο του Ταμείου, με την έκδοση ονομαστικών μετοχών, τις οποίες αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το Ελληνικό Δημόσιο.

1. 4.         Στο Ταμείο μεταβιβάζονται και περιέρχονται, χωρίς αντάλλαγμα:[a3] 

α) Κατά πλήρη κυριότητα, κινητές αξίες εταιρειών [a4] από αυτές που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995 (Α΄ 247).

β) Περιουσιακής φύσεως δικαιώματα, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα και δικαιώματα λειτουργίας,[a5]  συντήρησης και εκμετάλλευσης υποδομών, που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995.
γ) Κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, ακίνητα που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995.

1. 5.         Οι κινητές αξίες, τα περιουσιακής φύσεως δικαιώματα και τα ακίνητα που αναφέρονται στις περιπτώσεις α), β) και γ) της προηγουμένης παραγράφου μεταβιβάζονται και περιέρχονται στο Ταμείο, με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (Δ.Ε.Α.Α.) που προβλέπεται στο άρθρο 3 του ν. 3049/2002 (Α΄ 212).

Με απόφαση της ίδιας Επιτροπής, μπορεί να μεταβιβάζονται και να περιέρχονται στο Ταμείο χωρίς αντάλλαγμα, για τους σκοπούς της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου, και άλλα περιουσιακά στοιχεία που υπάγονται σε μία από τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων των περιπτώσεων της προηγουμένης παραγράφου[a6] . Τα ανωτέρω περιουσιακά στοιχεία περιέρχονται στο Ταμείο, κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή και το Δημόσιο απεκδύεται κάθε δικαιώματός του επί αυτών από τη δημοσίευση της απόφασης της Δ.Ε.Α.Α. στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως[a7] .
Για την εφαρμογή των προηγουμένων εδαφίων και προκειμένου  για τη μεταβίβαση στο Ταμείο της κυριότητας, νομής και κατοχής ακινήτων, στη Δ.Ε.Α.Α. συμμετέχει αντί του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ο Υπουργός στη διαχειριστική αρμοδιότητα του οποίου υπάγεται το ακίνητο που μεταβιβάζεται και περιέρχεται στο Ταμείο.
Η μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων στο Ταμείο διενεργείται με βάση τις προβλέψεις του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995 και σε χρόνο που επιτρέπει την αξιοποίησή τους σύμφωνα με το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αξιοποίησης που προβλέπεται στην παράγραφο 10.

1. 6.         Μέσα σε έξι (6) μήνες από την περιέλευση στο Ταμείο ακινήτων που μεταβιβάζονται σ’ αυτό, εκδίδεται απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, στην οποία διαλαμβάνονται η ταυτότητα κάθε ακινήτου και η κυριότητα του Ταμείου επ’ αυτού, με μνεία της αποφάσεως της Δ.Ε.Α.Α. που προβλέπεται στην παράγραφο 5, δυνάμει της οποίας το ακίνητο μεταβιβάστηκε στο Ταμείο. Η απόφαση καταχωρίζεται, μέσα στην προθεσμία που προβλέπεται στο προηγούμενο εδάφιο, στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου της περιφέρειας του ακινήτου ή στο οικείο Κτηματολογικό Γραφείο, όπου αυτό λειτουργεί. Η ανωτέρω προθεσμία μπορεί να παρατείνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, ύστερα από πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου.

1. 7.         Το πράγμα ή το δικαίωμα που μεταβιβάστηκε ή παραχωρήθηκε στο Ταμείο, σύμφωνα με την παράγραφο 5 του παρόντος άρθρου δεν μπορεί να αναμεταβιβαστεί στον προηγούμενο κύριο ή δικαιούχο, καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Από τη μεταβίβαση του πράγματος ή την παραχώρηση του δικαιώματος στο Ταμείο, ο προηγούμενος κύριος ή δικαιούχος παραμένει στη διοίκηση και διαχείριση του πράγματος ή του δικαιώματος, ως εκ του νόμου εντολοδόχος του Ταμείου, χωρίς αμοιβή, υποχρεούται να το διατηρεί κατάλληλο για τον προορισμό του, σύμφωνα και με τις οδηγίες που δίνονται εγγράφως σ’ αυτόν  από το Ταμείο και εξακολουθεί να βαρύνεται με τις δαπάνες που προκύπτουν από τη διοίκηση και διαχείριση του πράγματος ή του δικαιώματος.[a8]  Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται οι διατάξεις περί εντολής του Α.Κ., με εξαίρεση τα άρθρα 721 έως και 723 του ίδιου Κώδικα. Η εντολή λύνεται με την αξιοποίηση του πράγματος ή του δικαιώματος από το Ταμείο, μπορεί δε να ανακαλείται ή να τροποποιείται ελεύθερα οποτεδήποτε, με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, η οποία ισχύει από την κοινοποίησή της στον εντολοδόχο.    

1. 8.         Εμπράγματα δικαιώματα τρίτων μπορεί να κηρύσσονται αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, για λόγους μείζονος σημασίας δημοσίου συμφέροντος,[a9]  αν κρίνονται αναγκαία για την αξιοποίηση περιουσιακού στοιχείου του Ταμείου ή εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο ή αν κρίνονται αναγκαία για την πραγματοποίηση επενδυτικού σχεδίου ειδικού διαδόχου του Ταμείου ή εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο.

Η απαλλοτρίωση κηρύσσεται υπέρ του Ταμείου ή υπέρ της εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο ή υπέρ του ειδικού διαδόχου αυτών, όπως ειδικότερα ορίζεται στην απόφαση με την οποία κηρύσσεται η απαλλοτρίωση.[a10]
Αν η απαλλοτρίωση κηρύσσεται σε ακίνητο επί του οποίου αναγνωρίστηκαν δικαστικώς, μετά τη μεταβίβαση του ακινήτου στο Ταμείο ή μετά την περιέλευση στο Ταμείο εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο, εμπράγματα δικαιώματα τρίτων, η δαπάνη της αποζημίωσης για την αναγκαστική απαλλοτρίωση βαρύνει το Δημόσιο. [a11]
Για τον προσδιορισμό της αποζημίωσης στις απαλλοτριώσεις που κηρύσσονται, σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, δεν λαμβάνεται υπόψη προσαύξηση της αξίας του απαλλοτριούμενου, η οποία οφείλεται στην νομή ή στην κατοχή του ακινήτου από το Ταμείο ή από εταιρεία της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο ή που οφείλεται στην πολεοδομική ωρίμανση και την επενδυτική ταυτότητα του ακινήτου, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του επομένου Κεφαλαίου του παρόντος νόμου.

1. 9.         Μισθώσεις ή παραχωρήσεις χρήσης ακινήτων, που ανήκουν κατά κυριότητα στο Ταμείο ή σε εταιρεία της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο, μπορεί να καταγγέλλονται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου ή της εταιρείας, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης. Η καταγγελία επιφέρει τη λύση της μίσθωσης ή τη λήξη της παραχώρησης δύο (2) μήνες από την επίδοσή της στο μισθωτή ή σε εκείνον στον οποίο παραχωρήθηκε το ακίνητο[a12] . Για την πρόωρη λύση των μισθώσεων οφείλεται αποζημίωση ίση με τρία (3) μηνιαία μισθώματα.

1. 10.    Τα περιουσιακά στοιχεία του Ταμείου και των εταιρειών των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο αξιοποιούνται σύμφωνα με επιχειρησιακό πρόγραμμα (Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αξιοποίησης – Ε.Π.Α.), που περιλαμβάνει ενδεικτικούς τριμηνιαίους στόχους, το οποίο εγκρίνεται από το Διοικητικό Συμβούλιο, ύστερα από γνώμη  του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4.[a13]  Για την κατάρτιση του Ε.Π.Α., λαμβάνονται υπόψη οι προβλέψεις του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995.

1. 11.    Η μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων στο Ταμείο, σύμφωνα με την παράγραφο 5, καθώς και η μεταγραφή της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου που προβλέπεται στην παράγραφο 6, απαλλάσσονται από κάθε φόρο, τέλος, εισφορά, αμοιβή ή δικαίωμα υπέρ του Δημοσίου ή οποιουδήποτε τρίτου, συμπεριλαμβανομένου του φόρου εισοδήματος για το κάθε μορφής εισόδημα που προκύπτει από τη δραστηριότητα του Ταμείου, του φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίου, του φόρου έναρξης δραστηριότητας, τέλους, εισφοράς ή δικαιώματος υπέρ του Δημοσίου ή οποιουδήποτε Ν.Π.Δ.Δ., Ασφαλιστικών Οργανισμών ή τρίτων, δικαιωμάτων  συμβολαιογράφων, δικηγόρων, δικαστικών επιμελητών και αμοιβών ή ανταποδοτικών τελών υποθηκοφυλάκων και πάσης φύσης ανταποδοτικών τελών[a14] .

1. 12.    Από τη δημοσίευση της απόφασης της Δ.Ε.Α.Α. που προβλέπεται στην παράγραφο 5, το περιουσιακό στοιχείο περιέρχεται στην κυριότητα, νομή και κατοχή του Ταμείου, ελεύθερο από κάθε δικαίωμα τρίτου. Για τυχόν δικαιώματά του επί του περιουσιακού στοιχείου που μεταβιβάζεται στο Ταμείο, ο τρίτος έχει αποκλειστικά δικαίωμα αποζημιώσεως, έναντι μόνον του Δημοσίου, με την επιφύλαξη όσων ορίζονται στις παραγράφους 8 και 9[a15] .

1. 13.    Το Ταμείο και οι εταιρείες των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο, απολαμβάνουν όλων των διοικητικών, οικονομικών, φορολογικών, δικαστικών, ουσιαστικού και δικονομικού, δικαίου προνομίων και ατελειών του Δημοσίου και για την προσωρινή ρύθμιση των διαφορών που ανακύπτουν από την αμφισβήτηση της διακατοχής ακινήτων τους έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 18 του ν.δ. της 22-4/16-5/1926 και του άρθρου 22 του α.ν. 1539/1938 (Α΄488).

1. 14.    Το τίμημα που εισπράττει το Ταμείο από την αξιοποίηση των περιουσιακών του στοιχείων, μεταφέρεται το αργότερο μέσα σε δέκα (10) ημέρες από την είσπραξή του,  σε πίστωση του ειδικού λογαριασμού της περίπτωσης δ. του άρθρου 5 του ν. 3049/2002 (Α΄ 212), με την ονομασία «Ελληνικό Δημόσιο – Λογαριασμός Εσόδων – Αποκρατικοποιήσεις», αφού αφαιρεθούν τα αναλογούντα λειτουργικά έξοδα και οι διοικητικές δαπάνες του Ταμείου για την αξιοποίηση του περιουσιακού στοιχείου, και χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους.[a16] 

1. 15.    Το τίμημα που προέρχεται από την αξιοποίηση περιουσιακού στοιχείου που μεταβιβάζεται στο Ταμείο από δημόσια επιχείρηση, καθώς και το τίμημα που εισπράττει εταιρεία της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο, μεταφέρεται μέσα σε ένα (1) μήνα  από την είσπραξή του στον ειδικό λογαριασμό της προηγουμένης παραγράφου, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στην απόφαση που εκδίδεται κατ’ εξουσιοδότηση της επόμενης παραγράφου. 

1. 16.    Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Ταμείου, καθορίζονται ο ειδικότερος τρόπος προσδιορισμού και λογιστικής αποτύπωσης των λειτουργικών εξόδων και των διοικητικών δαπανών που αφαιρούνται από το τίμημα σύμφωνα με την παράγραφο 14, ο ειδικότερος τρόπος λογιστικής αποτύπωσης των εσόδων από την αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων, η ειδικότερη διαδικασία μεταφοράς του τιμήματος στον ειδικό λογαριασμό, η ειδικότερη διαδικασία και ο τρόπος μεταφοράς του τιμήματος, όταν αυτό προέρχεται από αξιοποίηση περιουσιακού στοιχείου δημόσιας επιχείρησης ή εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο και κάθε αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή των δύο προηγουμένων παραγράφων.

1. 17.    Έσοδα του Ταμείου είναι:

α) Το τίμημα από την αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων που μεταβιβάζονται και περιέρχονται σ’ αυτό.
β) Οι τόκοι, τα μερίσματα και οι κάθε είδους αποδόσεις των παραπάνω περιουσιακών στοιχείων και των χρηματικών διαθεσίμων του.
γ) Επιχορηγήσεις από το Δημόσιο, ανάλογα με το πρόγραμμα αξιοποίησης και τις ανάγκες του.
δ) Έσοδα από κάθε άλλη νόμιμη αιτία.[a17]

1. 18.    Τα έσοδα του Ταμείου διατίθενται για:

α) Την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους. [a18]
β) Την αποπληρωμή τυχόν χρεών του.
γ) Την κάλυψη των λειτουργικών του εξόδων.
δ)Την πληρωμή των κάθε είδους δαπανών που απαιτούνται για την εκπλήρωση του σκοπού του.

Άρθρο 3
Διοίκηση – Αρμοδιότητες – Διαχείριση – Καταστατικό

1. 1.      Το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.) του Ταμείου είναι πενταμελές και ορίζεται με απόφαση της γενικής συνέλευσης του μετόχου, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, για θητεία τριών (3) ετών, που μπορεί να ανανεώνεται για ίσο χρονικό διάστημα. Σε περίπτωση κενώσεως θέσεως μέλους του Δ.Σ. πριν από τη λήξη της θητείας του, διορίζεται νέο μέλος για το χρόνο της θητείας που απομένει. Πριν τον ως άνω ορισμό, η Επιτροπή του άρθρου 49Α του Κανονισμού της Βουλής διατυπώνει, με πλειοψηφία των 2/3 των μελών της, γνώμη για την καταλληλότητα των προτεινομένων προς διορισμό ή την ανανέωση της θητείας τους, στις θέσεις Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου του Δ.Σ. του Ταμείου, ύστερα από γνωστοποίηση του Υπουργού Οικονομικών στον Πρόεδρο της Επιτροπής.

1. 2.      Κατά την πρώτη εφαρμογή της προηγουμένης παραγράφου, τα δύο (2) από τα πέντε (5) μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου διορίζονται, μετά από κλήρωση, για θητεία ενός (1) και δύο (2) ετών, αντίστοιχα. Στην κλήρωση αυτή δεν περιλαμβάνονται ο Πρόεδρος και ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ταμείου. Αν ανανεωθεί η θητεία των μελών που σύμφωνα με τα προηγούμενα εδάφια διορίστηκαν για περιορισμένη θητεία, η ανανέωση χωρεί για πλήρη θητεία τριών (3) ετών.

1. 3.      Στο Διοικητικό Συμβούλιο διορίζονται πρόσωπα εγνωσμένου κύρους, επιστημονικής κατάρτισης και επαγγελματικής επάρκειας και αξιοπιστίας, με υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας ή μεγάλη εμπειρία στη διαχείριση, αναδιοργάνωση και αναδιάρθρωση επιχειρήσεων, σε δραστηριότητες του χρηματοπιστωτικού τομέα ή στην ανάπτυξη και διαχείριση ακίνητης περιουσίας.

Αντικατάσταση του Προέδρου, του Διευθύνοντος Συμβούλου και των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, πριν από τη λήξη της θητείας τους επιτρέπεται με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Ταμείου, μόνο για σπουδαίο λόγο αναγόμενο στην άσκηση των καθηκόντων τους.

1. 4.      Με το καταστατικό μπορεί να προβλέπεται ότι ένα (1) μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου είναι εκτελεστικό και να καθορίζονται τα ειδικότερα καθήκοντά του.

1. 5.      Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. υπογράφει τις συμβάσεις και εκπροσωπεί, δικαστικά και εξώδικα, το Ταμείο. Ο Πρόεδρος ή άλλο εξουσιοδοτημένο από αυτόν πρόσωπο εκπροσωπεί το Ταμείο στις γενικές συνελεύσεις των εταιρειών, μετοχές των οποίων κατέχει το Ταμείο. Η εκπροσώπηση του Ταμείου μπορεί να ανατίθεται και σε εξουσιοδοτημένο για συγκεκριμένη περίπτωση μέλος του Δ.Σ.

1. 6.      Ο Διευθύνων Σύμβουλος προΐσταται όλων των υπηρεσιών του Ταμείου, διευθύνει το έργο του και λαμβάνει τις αναγκαίες αποφάσεις μέσα στα πλαίσια του Καταστατικού και των διατάξεων που διέπουν την λειτουργία του, προς αντιμετώπιση των καθημερινών θεμάτων διοίκησης του Ταμείου.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος έχει τις ακόλουθες αρμοδιότητες και όσες άλλες του ανατίθενται από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου:
α) Επιμελείται και συντονίζει την υλοποίηση του Ε.Π.Α.
β) Υποβάλλει στο Διοικητικό Συμβούλιο τις προτάσεις και εισηγήσεις που απαιτούνται για την πραγματοποίηση των σκοπών του Ταμείου και για την κατάστρωση του σχεδιασμού της δράσης του.
γ) Καταρτίζει και υπογράφει συμβάσεις με αντικείμενο μέχρι το ποσό που ορίζεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου.
δ) Εκτελεί τις αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου.
ε) Αποφασίζει για τα θέματα του προσωπικού του Ταμείου, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του Κανονισμού Προσωπικού.
στ) Λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αναβάθμιση και αξιοποίηση του προσωπικού, προτείνοντας στο Διοικητικό Συμβούλιο για έγκριση, την κατάρτιση των αναγκαίων, κατά την κρίση του, νέων κανονισμών προσωπικού, οργανογραμμάτων, προγραμμάτων εκπαίδευσης και επιμόρφωσής του.

1. 7.      Το Δ.Σ. είναι αρμόδιο να αποφασίζει για κάθε πράξη που αφορά στη διοίκηση του Ταμείου, στην αξιοποίηση και διαχείριση των περιουσιακών του στοιχείων και γενικά στην πραγμάτωση του σκοπού του, με εξαίρεση τα θέματα που σύμφωνα με τις προηγούμενες διατάξεις ανήκουν στις αρμοδιότητες του Προέδρου ή του Διευθύνοντος Συμβούλου και τα θέματα επί των οποίων η αποκλειστική αρμοδιότητα ανήκει, σύμφωνα με τις διατάξεις του κ.ν. 2190/1920 ή του  Καταστατικού, στη γενική συνέλευση του μετόχου.

1. 8.      Τα δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου, ως μοναδικού μετόχου του Ταμείου, ασκούνται από τον Υπουργό Οικονομικών.

1. 9.      Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εγκρίνεται το προβλεπόμενο στο άρθρο 2 του κ.ν. 2190/1920 καταστατικό του Ταμείου, με το οποίο ρυθμίζονται όλα τα θέματα που προβλέπονται από την κείμενη για τις ανώνυμες εταιρείες νομοθεσία, που δεν ρυθμίζονται από τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου.

Το καταστατικό καταχωρίζεται στο Μητρώο Ανώνυμων Εταιρειών που τηρείται στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Το καταστατικό του Ταμείου μπορεί να τροποποιείται και να κωδικοποιείται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

10. Οι τριμηνιαίες οικονομικές καταστάσεις του Ταμείου και ο ετήσιος ισολογισμός και απολογισμός του κατατίθενται, ελεγμένοι από ορκωτούς ελεγκτές, από τον Υπουργό Οικονομικών στη Βουλή και συζητούνται στην Επιτροπή του άρθρου 49Α του Κανονισμού της Βουλής. Οι συμβάσεις αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου μπορεί να κυρώνονται με νόμο[a19] .

11. Στις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου παρίστανται ως παρατηρητές, χωρίς δικαίωμα ψήφου, δύο (2) εκπρόσωποι που προτείνονται από τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι εκπρόσωποι ενημερώνονται πλήρως επί των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης και μπορούν να ζητούν εγγράφως, από το Διοικητικό Συμβούλιο, περαιτέρω πληροφορίες επί θεμάτων που αφορούν τη λειτουργία του Ταμείου, το οποίο υποχρεούται να τις παρέχει χωρίς υπαίτια καθυστέρηση. Οι εκπρόσωποι υπέχουν υποχρεώσεις εχεμύθειας, σύμφωνα με τους κανόνες περί εμπιστευτικότητας, απορρήτου και σύγκρουσης συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. [a20] Οι υποχρεώσεις που προβλέπονται στο προηγούμενο εδάφιο δεν ισχύουν ως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

12. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι αμοιβές του Προέδρου και του Διευθύνοντος Συμβούλου και οι αποζημιώσεις που καταβάλλονται στα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου. Η αμοιβή του Προέδρου και του Διευθύνοντος Συμβούλου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το ανώτατο όριο αποδοχών που προβλέπεται στην παράγραφο 3 του άρθρου 2 του ν. 3833/2010 (Α΄ 40) για τον Πρόεδρο ή Διευθύνοντα Σύμβουλο Ν.Π.Ι.Δ..
Οι αποζημιώσεις που καταβάλλονται στα μη εκτελεστικά μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν το 1/5 των αποδοχών του Προέδρου ή του Διευθύνοντος Συμβούλου. Οι αποζημιώσεις που καταβάλλονται στο τυχόν εκτελεστικό μέλος του Δ.Σ. και στα μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν το 1/2 των αποδοχών του Προέδρου ή του Διευθύνοντος Συμβούλου.
Στους εκπροσώπους που προβλέπονται στην προηγούμενη παράγραφο ουδεμία αμοιβή καταβάλλεται από το Ταμείο.

13. Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου οφείλουν να απέχουν από την επιδίωξη ιδίων συμφερόντων που αντιβαίνουν στα συμφέροντα του Ταμείου. Οφείλουν, επίσης, να αποκαλύπτουν στα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. τα σημαντικά ίδια συμφέροντά τους που ενδέχεται να επηρεάζονται άμεσα από συναλλαγές ή αποφάσεις του Ταμείου, καθώς και κάθε άλλη σύγκρουση ιδίων συμφερόντων με αυτών του Ταμείου ή των συνδεδεμένων με αυτό εταιρειών, που ανακύπτει κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.

14. Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου απαγορεύεται να ασκούν κατ’ επάγγελμα, είτε μόνα, είτε σε συνεργασία με τρίτους, όλους ή μερικούς από τους επιδιωκόμενους σκοπούς του Ταμείου ή να εκτελούν εργασίες παρεμφερείς με τους σκοπούς αυτούς ή να μετέχουν με οποιοδήποτε τρόπο σε εταιρείες που επιδιώκουν τέτοιους σκοπούς, χωρίς προηγούμενη άδεια της γενικής συνέλευσης. Σε περίπτωση παράβασης της απαγόρευσης αυτής το Ταμείο έχει δικαίωμα αποζημίωσης και το μέλος του Δ.Σ. εκπίπτει με απόφαση του Διοικητικού  Συμβουλίου του Ταμείου.  

15. Κατά τα επόμενα δύο (2) έτη από την αποχώρησή τους από το Δ.Σ. του Ταμείου, τα μέλη του υποχρεούνται να μην ασκούν αντικείμενο όμοιο με εκείνο του Ταμείου είτε ατομικά, είτε με παρένθετο πρόσωπο, με τη συμμετοχή τους ή την παροχή των υπηρεσιών τους σε οποιαδήποτε μορφής φυσικό ή νομικό πρόσωπο, συμπεριλαμβανομένων και των φυσικών ή νομικών προσώπων που έχουν συναλλαγεί με το Ταμείο.

16. Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου υποχρεούνται να μην αποκαλύπτουν, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη συγκατάθεση της γενικής συνέλευσης του μετόχου, οποιαδήποτε εμπιστευτική πληροφορία αναφορικά με τις δραστηριότητες του Ταμείου, τα επιχειρηματικά σχέδια, τους πελάτες ή τις συνεργαζόμενες εταιρείες, καθώς και πληροφορίες που προκύπτουν μετά από έρευνες ή μελέτες που έχουν παραγγελθεί και πληρωθεί από αυτό.
Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου υποχρεούνται να τηρούν απόλυτη εχεμύθεια όσον αφορά στα δεδομένα των υπηρεσιών, εργασιών, στατιστικών στοιχείων ή άλλων δεδομένων που αφορούν στη δραστηριότητα του Ταμείου και να απέχουν από κάθε σκόπιμη ή ακούσια αποκάλυψή τους σε οποιονδήποτε τρίτο. [a21]
Σε περίπτωση που τα μέλη του Δ.Σ. αποδεδειγμένα αποκαλύψουν ή δημοσιοποιήσουν τα ίδια ή μέσω τρίτων ή δεν αποφύγουν τη διαρροή οποιασδήποτε εμπιστευτικής πληροφορίας, σύμφωνα με όσα ορίζονται στα προηγούμενα εδάφια, υπέχουν ευθύνη πλήρους αποζημίωσης για κάθε θετική και αποθετική ζημία, την οποία θα υποστεί το Ταμείο από την αιτία αυτή.
Οι υποχρεώσεις των μελών του Δ.Σ. του Ταμείου που προβλέπονται στην παρούσα παράγραφο (ρήτρα εμπιστευτικότητας) παραμένουν σε ισχύ για τρία (3) έτη μετά την  αποχώρησή τους από το Ταμείο. [a22]

17. Τα μέλη του Δ.Σ. του Ταμείου υποχρεούνται να υποβάλλουν ειδική αναλυτική δήλωση περιουσιακής κατάστασης (πόθεν έσχες). Το περιεχόμενο της δήλωσης περιουσιακής κατάστασης που προβλέπεται στο προηγούμενο εδάφιο καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ανατίθεται ο έλεγχος της δήλωσης σε ελεγκτική εταιρεία, με δαπάνες του Ταμείου.

Άρθρο 4
Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων

1. 1.      Στο Ταμείο συνιστάται επταμελές Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων (Σ.Ε.). Το Σ.Ε. ορίζεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, για θητεία τριών (3) ετών, που μπορεί να ανανεώνεται για ίσο χρονικό διάστημα. Τα μέλη του Σ.Ε. είναι πρόσωπα εγνωσμένου διεθνούς κύρους που διακρίνονται για την επιστημονική τους κατάρτιση και την επαγγελματική τους εμπειρία στον τεχνικό, οικονομικό ή νομικό τομέα. Τρία (3) από τα επτά (7) μέλη του Σ.Ε. υποδεικνύονται στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου για τοποθέτηση, από τους εκπροσώπους που προβλέπονται στην παράγραφο 11 του άρθρου 3.[a23] 

1. 2.      Το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων γνωμοδοτεί υποχρεωτικά:

α) Στις περιπτώσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 10 του άρθρου 2 και στην παράγραφο 5 του άρθρου 5,
β) Στις συμβάσεις που αφορούν την αξιοποίηση περιουσιακού στοιχείου του Ταμείου ή εταιρείας της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο, καθώς και στις συμβάσεις που είναι απαραίτητες για την αξιοποίηση περιουσιακού στοιχείου, εφόσον για τις τελευταίες απαιτείται απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου και

γ) Για κάθε άλλο θέμα που παραπέμπεται στο Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων για γνωμοδότηση, με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου. 

1. 3.      Το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων γνωμοδοτεί μέσα σε εύλογη προθεσμία που τάσσεται από το Διοικητικό Συμβούλιο, η οποία σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει τους δύο (2) μήνες.

Απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, για την έκδοση της οποίας προβλέπεται η προηγούμενη υποχρεωτική γνωμοδότηση του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων είναι απολύτως άκυρη, αν εκδοθεί χωρίς τη γνωμοδότηση αυτή. [a24]

1. 4.      Το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων μπορεί να εισηγείται προς το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου τη λήψη μέτρων που κρίνει κατάλληλα για την επίτευξη των σκοπών του Ταμείου. Το Διοικητικό Συμβούλιο παρέχει στο Σ.Ε. κάθε στοιχείο ή πληροφορία που είναι αναγκαία για την εκπλήρωση της αποστολής του.

Άρθρο 5
Αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων

1. 1.      Η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου διενεργείται  με κάθε πρόσφορο τρόπο και κατά προτίμηση, με:

α) Πώληση.
β) Σύσταση εμπραγμάτων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων δικαιωμάτων οριζόντιας και κάθετης ιδιοκτησίας.
γ) Μεταβίβαση εμπραγμάτων δικαιωμάτων οποιασδήποτε φύσης επί αυτών.
δ) Εκμίσθωση.
ε) Παραχώρηση της χρήσης ή της εκμετάλλευσής τους.
στ) Ανάθεση της διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων.
ζ) Εισφορά τους σε ανώνυμες εταιρείες και στη συνέχεια πώληση των μετοχών που προκύπτουν.
η) Τιτλοποίηση απαιτήσεων, ανεξάρτητα από τον επιχειρηματικό ή μη χαρακτήρα τους, σύμφωνα με τα άρθρα 10, 11 και 14 του ν. 3156/2003.

1. 2.      Το Ταμείο μπορεί, για τη διευκόλυνση της αξιοποίησης των περιουσιακών του στοιχείων, να συνάπτει κάθε μορφής συμβάσεις, όπως ενδεικτικά συμβάσεις δανείου, ανάθεσης έργου, αναδοχής κινητών αξιών, συμβάσεις μετόχων και συμβάσεις παροχής ή λήψης δικαιωμάτων προαίρεσης πώλησης ή αγοράς περιουσιακών στοιχείων. Οι συμβάσεις δανείου που συνάπτει το Ταμείο συνομολογούνται με όρους ανοικτής αγοράς.

1. 3.      Το Ταμείο μπορεί να εκδίδει ομολογιακά δάνεια, για τα οποία επιτρέπεται να παρέχεται η εγγύηση του Δημοσίου με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. Οι ομολογίες εκδόσεως του Ταμείου εξομοιώνονται με ομόλογα του Δημοσίου, μπορούν να εκδίδονται σε άυλη μορφή και διέπονται από τις διατάξεις για τους άυλους τίτλους του Δημοσίου. [a25] 

1. 4.      Το Ταμείο μπορεί, κατά παρέκκλιση των οριζομένων στο άρθρο 23α κ.ν. 2190/1920, να χρησιμοποιεί το προϊόν της έκδοσης ομολογιών για την απόκτηση ομολόγων του Δημοσίου από την αγορά. [a26] Μπορεί, επίσης, να ανταλλάσσει ομολογίες εκδόσεώς του με ομόλογα του Δημοσίου ή και να παρέχει εγγύηση υπέρ των ομολογιακών και άλλων δανείων του δημοσίου, κατά παρέκκλιση όσων προβλέπονται στο άρθρο 23α του κ.ν. 2190/1920.

1. 5.      Αν δεν είναι δυνατή ή συμφέρουσα η μεταβίβαση του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου εταιρείας, της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει άμεσα ή έμμεσα εξ ολοκλήρου στο Ταμείο, διενεργείται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, μετά από γνώμη  του Σ.Ε., αναδιάρθρωση της εταιρείας ή τίθεται υπό εκκαθάριση. [a27] 

1. 6.      Το Ταμείο δεν επιτρέπεται να συστήνει εμπράγματες ασφάλειες στα περιουσιακά στοιχεία που μεταβιβάζονται σ’ αυτό, σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 2, αν η σύσταση αυτή μπορεί να εμποδίσει ή να καθυστερήσει την αξιοποίησή τους, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Αξιοποίησης της παραγράφου 10 του άρθρου 2.

Άρθρο 6
Αποτίμηση Περιουσιακών Στοιχείων

1. 1.      Τα περιουσιακά στοιχεία που περιέρχονται στο Ταμείο αποτιμώνται σύμφωνα με όσα ορίζονται στον Κανονισμό που προβλέπεται στο άρθρο 8.

1. 2.      Για τα ακίνητα που περιέρχονται στο Ταμείο εφαρμόζονται οι διατάξεις του επομένου Κεφαλαίου του παρόντος νόμου.

1. 3.      Πριν από την αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου, διενεργείται τελική αποτίμηση του προς αξιοποίηση στοιχείου, από ανεξάρτητο εκτιμητή, όπως ειδικότερα προβλέπεται στον κανονισμό που προβλέπεται στο άρθρο 8. 

Άρθρο 7
Προσωπικό

1. 1.      Το Ταμείο προσλαμβάνει το πάσης φύσεως προσωπικό του, με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου ή αορίστου χρόνου, αποκλειστικά με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου. Οι συμβάσεις εργασίας του προσωπικού διέπονται από τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας.

1. 2.      Η κάλυψη των αναγκών του Ταμείου σε προσωπικό μπορεί να γίνεται και με μεταφορά και ένταξη στο προσωπικό του, εργαζομένων σε εταιρείες των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο ή των οποίων περιουσιακά στοιχεία μεταβιβάζονται και περιέρχονται στο Ταμείο. Η μεταφορά πραγματοποιείται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, ύστερα από αίτημα του Ταμείου.  [a28] 

1. 3.      Η κάλυψη των αναγκών του Ταμείου σε προσωπικό μπορεί να γίνεται και με τη σύναψη συμβάσεων δανεισμού των υπηρεσιών μισθωτών του ιδιωτικού τομέα, για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών, που μπορεί να ανανεώνεται. Οι προβλεπόμενες στο προηγούμενο εδάφιο συμβάσεις δανεισμού προσωπικού δεν λύουν την εργασιακή σχέση με τον αρχικό εργοδότη, ο οποίος εξακολουθεί να ευθύνεται για την καταβολή των αποδοχών των εργαζομένων και την ασφάλισή τους. Το Ταμείο ασκεί εργοδοτική εξουσία, κατά το χρόνο που διαρκεί ο δανεισμός, υποχρεούται δε σε καταβολή των πάσης φύσεως αποδοχών και ασφαλιστικών εισφορών, για εργασία πέραν της συμβατικής ή νόμιμης.

1. 4.      Επιτρέπεται η απόσπαση στο Ταμείο προσωπικού από το Δημόσιο και τα Ν.Π.Δ.Δ., για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών που μπορεί να παρατείνεται μία φορά για ίσο χρονικό διάστημα. Η απόσπαση διενεργείται με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, χωρίς να απαιτείται γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου του φορέα από τον οποίο αποσπάται. 

1. 5.      Στο Ταμείο μπορεί να αποσπώνται, ύστερα από αίτημά του, υπάλληλοι που υπηρετούν σε διεθνείς οργανισμούς, των οποίων η Ελλάδα είναι μέλος. [a29] 

Άρθρο 8
Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας – Αποδοχές Προσωπικού

1. 1.      Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, εγκρίνεται ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας του Ταμείου, με τον οποίο καθορίζονται η διάρθρωση του Ταμείου, οι θέσεις προσωπικού, τα αναγκαία προσόντα για την πρόσληψη στη θέση, οι πάσης φύσεως αποδοχές του προσωπικού, ο τρόπος λειτουργίας του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων και κάθε άλλο σχετικό ζήτημα.

1. 2.      Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου καθορίζονται οι πάσης φύσεως αποδοχές του προσωπικού του Ταμείου, ανάλογα με τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα του και τα καθήκοντα που ασκεί, οι οποίες δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν το 1/2 των αποδοχών του Προέδρου ή του Διευθύνοντος Συμβούλου, όπως καθορίζονται με την παράγραφο 12 του άρθρου 3.

Ο ειδικότερος καθορισμός των αποδοχών του προσωπικού γίνεται με βάση τα ειδικότερα καθήκοντα που ανατίθεται σε αυτό, με την ατομική σύμβαση εργασίας που συνομολογείται μεταξύ μισθωτού και του Ταμείου.

1. 3.      Αποδοχές, πρόσθετες αμοιβές ή απολαβές του προσωπικού που μεταφέρεται στο Ταμείο από εταιρείες, σύμφωνα με την παράγραφο 2  του προηγουμένου άρθρου, δεν λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό των αποδοχών τους, κατά τη συνομολόγηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας του.

1. 4.      Με κανονισμό που καταρτίζεται από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου και εγκρίνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται οι όροι και οι διαδικασίες ανάθεσης μελετών, υπηρεσιών και εκτέλεσης έργων και εργασιών, προμηθειών κινητών πραγμάτων, εξοπλισμού και συναφών εργασιών, αγορών ακινήτων, μισθώσεων, εκμισθώσεων και γενικά παραχωρήσεων χρήσης και κάθε άλλου ενοχικού ή εμπράγματου δικαιώματος επί ακινήτων.

1. 5.      Μέχρι την έγκριση των κανονισμών που προβλέπονται στις προηγούμενες παραγράφους, τα σχετικά ζητήματα διέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες γενικές διατάξεις, επιφυλασσομένων των διατάξεων της κοινοτικής νομοθεσίας για το συντονισμό των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών. 

Άρθρο 9
Λοιπές και Μεταβατικές Διατάξεις του Κεφαλαίου Α΄

1. 1.      Τα καταστατικά των εταιρειών των οποίων το σύνολο των μετοχών περιέρχεται άμεσα ή έμμεσα στο Ταμείο μπορούν να τροποποιούνται ύστερα από απόφαση του Δ.Σ. του Ταμείου, ως προς όλες τις διατάξεις τους, σύμφωνα με τις διατάξεις του κ.ν. 2190/1920. Διατάξεις νόμων ή κανονιστικών αποφάσεων, με τις οποίες ρυθμίζονται θέματα, υπαγόμενα σύμφωνα με τον κ.ν. 2190/1920 στο κανονιστικό περιεχόμενο του καταστατικού, παύουν να ισχύουν από τη δημοσίευση του νέου καταστατικού της εταιρείας[a30] . Με την επιφύλαξη των διατάξεων του κ.ν. 2190/1920, διατάξεις νόμων ή κανονιστικών αποφάσεων, με τις οποίες προβλέπεται η άσκηση περαιτέρω εποπτείας από άλλο διοικητικό όργανο επί των εταιρειών αυτών, καταργούνται από την περιέλευση στο Ταμείο, άμεσα ή έμμεσα, του συνόλου των μετοχών τους.

1. 2.      Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, το Ταμείο υπεισέρχεται αυτοδίκαια και χωρίς άλλη διατύπωση σε όλα τα υφιστάμενα και μελλοντικά δικαιώματα και υποχρεώσεις του Δημοσίου, απορρέοντα από συμβάσεις παροχής υπηρεσιών, οι οποίες έχουν συναφθεί κατά την ημερομηνία δημοσίευσης της αποφάσεως της Δ.Ε.Α.Α. στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, κατά τις διατάξεις του ν. 3049/2002. Όπου στις εν λόγω συμβάσεις αναφέρεται το Δημόσιο, νοείται από τη δημοσίευση της αποφάσεως της Δ.Ε.Α.Α. το Ταμείο, οι δε υπηρεσίες που προβλέπονται στη σύμβαση, παρέχονται εφεξής στο Ταμείο.

Αν κατά την προαναφερθείσα ημερομηνία δημοσιεύσεως έχει εκδοθεί απόφαση της Δ.Ε.Α.Α. για την ανάθεση συμβάσεως παροχής υπηρεσιών, χωρίς να έχει συναφθεί η σχετική σύμβαση, το Ταμείο συνεχίζει τις σχετικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένων και των απαραίτητων διαπραγματεύσεων, μέχρι την ολοκλήρωση της ανάθεσης, η οποία διενεργείται από το Ταμείο.

1. 3.      Στο τέλος της παραγράφου 4 του άρθρου 5Α του ν. 3049/2002 προστίθεται εδάφιο ως εξής:  

«Μέχρι την πρώτη συγκρότηση της Επιτροπής της παρούσας παραγράφου, η ανάθεση των συμβάσεων του παρόντος άρθρου διενεργείται χωρίς γνώμη της Επιτροπής, με απόφαση της Δ.Ε.Α.Α..»

1. 4.      Κατ’ εξαίρεση της παραγράφου 3 του άρθρου 1, οι διατάξεις της παραγράφου 7 του άρθρου 19 του π.δ. 774/1980 εφαρμόζονται αναλόγως για τον προσυμβατικό έλεγχο των συμβάσεων που συνάπτει το Ταμείο ή εταιρείες των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο. Στον προσυμβατικό έλεγχο του προηγουμένου εδαφίου υπάγονται και οι συμβάσεις αξιοποίησης  των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου και των εταιρειών των οποίων το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα, στο Ταμείο που συνάπτονται κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 του άρθρου 5, εφόσον το τίμημα ή το χρηματικό αντάλλαγμα της αξιοποίησης υπερβαίνει το ποσό των πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ και αφού προηγουμένως έχει γνωμοδοτήσει το Σ.Ε., σύμφωνα με όσα ορίζονται στην περίπτωση β) της παραγράφου 2 του άρθρου 5. Συμβάσεις που συνομολογήθηκαν, σύμφωνα με τον προσυμβατικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου και τη γνωμοδότηση του Σ.Ε. θεωρούνται επωφελείς και συμφέρουσες για το Ταμείο και το Ελληνικό Δημόσιο, όσον αφορά την ευθύνη των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ  
δημοσίων ακινήτων ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

Άρθρο 10
Σκοπός- Πεδίο εφαρμογής

1. 1.        Με τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου ρυθμίζεται η διαδικασία πολεοδομικής ωρίμανσης των δημοσίων ακινήτων και η απόδοση σε αυτά βιώσιμης επενδυτικής ταυτότητας, με σκοπό την αξιοποίησή τους που συνιστά λόγο εντόνου δημοσίου συμφέροντος. Ως δημόσια ακίνητα, για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου, νοούνται τα ακίνητα που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή Ν.Π.Δ.Δ. ή Ο.Τ.Α. ή σε εταιρεία της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου, άμεσα ή έμμεσα στο Δημόσιο ή σε Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ο.Τ.Α..   [a31] 

1. 2.        Στο πεδίο εφαρμογής του Κεφαλαίου αυτού υπάγονται τα δημόσια ακίνητα τα οποία μεταβιβάζονται και περιέρχονται στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κεφαλαίου Α΄ του παρόντος νόμου.

1. 3.        Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής που εκδίδεται ύστερα από αίτηση του κυρίου του ακινήτου, μπορεί να υπάγονται στις ρυθμίσεις του παρόντος Κεφαλαίου και άλλα δημόσια ακίνητα, με σκοπό τη βέλτιστη ανάπτυξη και αξιοποίησή τους.[a32]    

Άρθρο 11
Γενικοί Κανόνες Χωροθέτησης και Γενικές Χρήσεις Γης

Α. Γενικοί κανόνες χωροθέτησης:
Για την ανάπτυξη και αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων καθορίζονται γενικοί κανόνες χωροθέτησης ως εξής:

1. 1.      Η αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων διενεργείται εντός του πλαισίου που διαγράφει η εθνική δημοσιονομική, αναπτυξιακή και χωροταξική πολιτική και σύμφωνα με τους κανόνες που καθορίζονται στον παρόντα νόμο. Οι κατευθύνσεις της εθνικής χωροταξικής πολιτικής, όπως αυτές απορρέουν από τα υφιστάμενα χωροταξικά πλαίσια εθνικού επιπέδου, λαμβάνονται υπόψη και συνεκτιμώνται κατά τον καθορισμό του χωρικού προορισμού των δημοσίων ακινήτων σε συνδυασμό με τις ανάγκες της δημοσιονομικής βιωσιμότητας, της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας της επένδυσης έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η βέλτιστη δυνατή σχέση μεταξύ των χωροταξικών επιλογών και των οικονομικών και δημοσιονομικών στόχων για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. 

1. 2.      Δεν επιτρέπεται η αξιοποίηση δημοσίων ακινήτων, τα οποία εμπίπτουν στο σύνολό τους σε οικότοπους προτεραιότητας, σε περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης και προστασίας της φύσης που καθορίζονται κατά τις διατάξεις των άρθρων 19 παράγραφοι 1 και 2 και 21 του ν. 1650/1986 ([a33] Α΄ 160), όπως ισχύει, σε πυρήνες εθνικών δρυμών και σε διατηρητέα μνημεία της φύσης. 

1. 3.      H αξιοποίηση δημοσίων ακινήτων στα οποία περιλαμβάνονται χώροι που προστατεύονται από την κείμενη περιβαλλοντική και αρχαιολογική νομοθεσία λόγω του ειδικού χαρακτήρα τους, όπως είναι ιδίως ζώνες προστασίας αρχαιολογικών χώρων, ιστορικοί τόποι, φυσικά πάρκα και περιοχές οικοανάπτυξης,  πραγματοποιείται σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους και περιορισμούς που θέτουν οι σχετικές διατάξεις. [a34] 

1. 4.      Η αξιοποίηση δημοσίων ακινήτων που εμπίπτουν σε Ζώνες Ειδικής Προστασίας (Ζ.Ε.Π.) της ορνιθοπανίδας της οδηγίας 79/409/ΕΟΚ ενεργείται μόνον εφόσον επιτρέπεται από τα υφιστάμενα ειδικά νομικά καθεστώτα προστασίας τους και υπό τους όρους και προϋποθέσεις που θεσπίζουν τα καθεστώτα αυτά.

Β. Γενικές χρήσεις γης
Τα δημόσια ακίνητα που προβλέπονται στο προηγούμενο άρθρο και τα οποία βρίσκονται σε περιοχές εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων και εκτός ορίων οικισμών προ του 1923 ή κάτω των 2.000 κατοίκων μπορούν να υπάγονται, σύμφωνα με το γενικό προορισμό ανάπτυξης και αξιοποίησής τους, στις ακόλουθες γενικές κατηγορίες χρήσεων γης[a35] :
1. Τουρισμός – Αναψυχή
Στα ακίνητα που έχουν ως γενικό προορισμό τον τουρισμό – αναψυχή, επιτρέπονται:
α) Τουριστικά καταλύματα  (κύρια και μη κύρια, σύνθετα τουριστικά καταλύματα κλπ)
β) Ειδικές τουριστικές υποδομές και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις (συνεδριακά κέντρα, γήπεδα γκόλφ, υδροθεραπευτήρια κλπ)
γ) Τουριστικοί λιμένες – μαρίνες
δ) Κατοικία
ε) Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής υπηρεσιών
στ) Καζίνα
ζ) Κοινωνική πρόνοια
η) Αθλητικές εγκαταστάσεις
θ) Πολιτιστικές εγκαταστάσεις
ι) Θρησκευτικοί χώροι
ια) Περίθαλψη
ιβ) Χώροι συνάθροισης κοινού
ιγ) Εστίαση
ιδ) Αναψυκτήρια
ιε) Κέντρα διασκέδασης, αναψυχής
ιστ) Στάθμευση (κτίρια – γήπεδα)
ιζ) Εγκαταστάσεις εκθεσιακών χώρων
ιη) Ελικοδρόμιο
ιθ) Κάθε άλλη συναφής χρήση, η οποία δεν μεταβάλλει  τον γενικό προορισμό του ακινήτου.

2. Επιχειρηματικά Πάρκα
Στα ακίνητα που έχουν ως γενικό προορισμό τα επιχειρηματικά πάρκα, επιτρέπονται:
α) Οι χρήσεις που ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 43 του ν. 3982/2011 (Α΄ 143).
β) Γραφεία, Τράπεζες, Ασφάλειες, Κοινωφελείς Οργανισμοί
γ) Διοίκηση
δ) Κατοικία
ε) Εκπαίδευση
στ) Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής υπηρεσιών
ζ) Αθλητικές εγκαταστάσεις
η) Πολιτιστικές εγκαταστάσεις
θ) Θρησκευτικοί χώροι
ι) Περίθαλψη
ια) Χώροι συνάθροισης κοινού
ιβ) Εστίαση
ιγ) Αναψυκτήρια
ιδ) Κέντρα διασκέδασης, αναψυχής
ιε) Στάθμευση (κτίρια – γήπεδα)
ιστ) Εγκαταστάσεις εκθεσιακών χώρων
ιζ) Τουριστικά καταλύματα και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις και υποδομές
ιη) Ελικοδρόμιο
ιθ) Κάθε άλλη συναφής χρήση γης, η οποία δεν μεταβάλλει  τον γενικό προορισμό του ακινήτου.

3. Θεματικά πάρκα – Εμπορικά κέντρα – Αναψυχή: 
Στα ακίνητα που έχουν ως γενικό προορισμό τα θεματικά πάρκα – εμπορικά κέντρα – αναψυχή, επιτρέπονται:
α) Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής υπηρεσιών, υπεραγορές, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα
β) Κοινωνική πρόνοια
γ) Γραφεία, Τράπεζες, Ασφάλειες, Κοινωφελείς Οργανισμοί
δ) Διοίκηση
ε) Κατοικία
στ) Εκπαίδευση
ζ) Αθλητικές εγκαταστάσεις
η) Πολιτιστικές εγκαταστάσεις
θ) Θρησκευτικοί χώροι
ι) Περίθαλψη
ια) Χώροι συνάθροισης κοινού
ιβ) Εστίαση
ιγ) Αναψυκτήρια
ιδ) Κέντρα διασκέδασης, αναψυχής
ιε) Στάθμευση (κτίρια – γήπεδα)
ιστ) Εγκαταστάσεις εκθεσιακών χώρων
ιζ) Τουριστικά καταλύματα και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις και υποδομές
ιη) Ελικοδρόμιο.
ιθ) Κάθε άλλη συναφής χρήση, η οποία δεν μεταβάλλει  τον γενικό προορισμό του ακινήτου.

4. Μεταφορικές, τεχνικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές και λειτουργίες. 
Στα ακίνητα που έχουν ως γενικό προορισμό μεταφορικές, τεχνικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές και λειτουργίες, επιτρέπονται μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες χρήσεις:
α) Αεροδρόμια
β) Ελικοδρόμια
γ) Σιδηροδρομικοί σταθμοί
δ) Λιμενικές ζώνες επιβατικής, εμπορικής, αλιευτικής και τουριστικής δραστηριότητας
ε) Αμαξοστάσια, επισκευαστικές μονάδες και σταθμοί διαλογής
στ) Χώροι στάθμευσης οχημάτων
ζ) Κέντρα τεχνικής εξυπηρέτησης οχημάτων
η) Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων
θ) Μονάδες παραγωγής – διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευσης, τηλεπικοινωνιών, διαχείρισης αποβλήτων, απορριμμάτων κλπ. και συναφείς εγκαταστάσεις.

5. Δημόσια ακίνητα μικτών χρήσεων: 
Στα ακίνητα αυτά επιτρέπεται κατ’ εξαίρεση, λόγω του μεγέθους, της θέσης, των υφιστάμενων δημοσίων υποδομών ή της γειτνίασής τους με αυτές ή της ειδικής φύσης του χωρικού προορισμού τους, η ανάμειξη δύο ή περισσότερων κατηγοριών χρήσεων γης από αυτές που προβλέπονται στις προηγούμενες περιπτώσεις του παρόντος. Στην περίπτωση αυτή, οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης αναπτύσσονται με βάση την πολεοδομική τους λειτουργία σε ειδικότερες ζώνες υποδοχής για λόγους ορθολογικής διαχείρισης, προστασίας και οργάνωσης των ακινήτων.

Γ. Γενικοί όροι δόμησης

1. 1.      Ο ανώτατος επιτρεπόμενος συντελεστής δόμησης για κάθε μία από τις γενικές κατηγορίες χρήσεων γης που προβλέπονται στην παράγραφο Β ορίζεται ως εξής:

α) Τουρισμός – αναψυχή: 0,2
β) Επιχειρηματικά πάρκα: 0,3
γ) Θεματικά πάρκα – εμπορικά κέντρα – αναψυχή: 0,4
δ)Χρήσεις μεταφορικών, τεχνικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών και λειτουργιών: 0,4
ε) Δημόσια ακίνητα μικτών χρήσεων: 0,4[a36]

1. 2.      Το ανώτατο επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης για όλες τις γενικές κατηγορίες χρήσεων γης που προβλέπονται στην παράγραφο Β ορίζεται σε 50%.

1. 3.       Το ανώτατο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων και εγκαταστάσεων ορίζεται κατά ΓΟΚ, εκτός εάν από αρχιτεκτονική ή άλλη τεχνική μελέτη, τεκμηριώνεται η παρέκκλιση από αυτό, οπότε και με τα προεδρικά διατάγματα του επόμενου άρθρου μπορεί να καθορίζεται, για ορισμένες κατηγορίες ή περιπτώσεις κτιρίων και εγκαταστάσεων, ύψος μεγαλύτερο από το ανώτατο επιτρεπόμενο. 

1. 4.      Για τον υπολογισμό της μέγιστης εκμετάλλευσης και των λοιπών όρων και περιορισμών δόμησης, η έκταση του ακινήτου νοείται ως ενιαίο σύνολο.

1. 5.      Είναι δυνατό ορισμένες από τις χρήσεις γης που επιτρέπονται σύμφωνα με την παράγραφο Β να απαγορεύονται ή να επιτρέπονται με ειδικούς όρους και προϋποθέσεις ή να αφορούν συγκεκριμένες ζώνες ή τμήματα του ακινήτου ή και ορόφους κτιρίων και εγκαταστάσεων.

1. 6.      Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του αρμόδιου κατά περίπτωση Υπουργού μπορεί να τροποποιείται το περιεχόμενο των γενικών κατηγοριών χρήσεων γης που προβλέπεται στο παρόν άρθρο.

1. 7.      Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μπορεί να ορίζεται και να εξειδικεύεται το περιεχόμενο των ειδικότερων χρήσεων γης που προβλέπονται παραπάνω ανά γενική κατηγορία, το είδος και το μέγεθος των κτιρίων και εγκαταστάσεων που μπορούν να χωροθετούνται ανά χρήση, τα όρια και οι περιορισμοί στις επιφάνειες χρήσεων γης και κάθε σχετικό θέμα με τον προσδιορισμό και την ειδική πολεοδομική λειτουργία των χρήσεων.

Άρθρο 12
Χωρικός προορισμός – Επενδυτική ταυτότητα δημοσίων ακινήτων

1. 1.      Για τον καθορισμό του χωρικού προορισμού των δημοσίων ακινήτων που προβλέπονται στο άρθρο 10 του παρόντος κεφαλαίου, καταρτίζονται και εγκρίνονται Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων (ΕΣΧΑΔΑ) κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. Με τα σχέδια αυτά οριοθετούνται σε χάρτη κλίμακας 1:5.000 με συντεταγμένες κορυφών, βασιζόμενες στο Εθνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς ΕΓΣΑ ΄87, όπως αυτό ισχύει, τα προς αξιοποίηση ακίνητα και καθορίζονται και εγκρίνονται:

α) Ο βασικός χωρικός προορισμός (επενδυτική ταυτότητα) του προς αξιοποίηση ακινήτου, δηλαδή η υπαγωγή σε μία εκ των γενικών κατηγοριών χρήσεων γης και όρων δόμησης που ορίζονται στο προηγούμενο άρθρο.
β) Οι ειδικότερες χρήσεις γης που επιτρέπονται στην έκταση του προς ανάπτυξη ακινήτου και οι τυχόν πρόσθετοι περιορισμοί που αποσκοπούν στον έλεγχο της έντασης κάθε χρήσης.
γ) Οι ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης του προς αξιοποίηση ακινήτου.
δ) Ειδικές ζώνες προστασίας και ελέγχου γύρω από τα οριοθετούμενα κατά τα ανωτέρω ακίνητα, στις οποίες μπορεί να επιβάλλονται ειδικοί όροι και περιορισμοί στις χρήσεις γης, στη δόμηση και στην εγκατάσταση και άσκηση δραστηριοτήτων και λειτουργιών.
ε) Οι περιβαλλοντικοί όροι του σχεδίου, σύμφωνα με την κατά νόμο προβλεπόμενη στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία καταρτίζεται και δημοσιοποιείται κατά τα οριζόμενα στην επόμενη παράγραφο.

1. 2.      Για την έγκριση των σχεδίων της προηγούμενης παραγράφου υποβάλλεται στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών αίτηση από τον κύριο του ακινήτου ή τον έλκοντα εξ αυτού δικαιώματα, η οποία συνοδεύεται από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:

α) Μελέτη στην οποία παρουσιάζεται και αξιολογείται το υφιστάμενο ρυθμιστικό καθεστώς του προς αξιοποίηση ακινήτου (χωροταξικό, πολεοδομικό, αναπτυξιακό, κ.λπ.) ιδίως από απόψεως επικαιρότητας, συνέργειας, συμπληρωματικότητας και βιωσιμότητας των σχετικών ρυθμίσεων και τεκμηριώνεται, με βάση κριτήρια χωροταξικά, περιβαλλοντικά, χρηματο-οικονομικά και εμπορικά, ο βέλτιστος χωρικός προορισμός του (χρήσεις γης, όροι δόμησης κ.λπ.), ο οποίος συνιστά και τη βασική επενδυτική του ταυτότητα για κάθε μεταγενέστερη πράξη αξιοποίησης.
β) Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), η οποία συντάσσεται κατά το άρθρο 6 και δημοσιοποιείται κατά το άρθρο 7 της Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) 107017/2006 (ΦΕΚ 1225 Β΄).  Ως αρμόδια αρχή για τις ανάγκες εφαρμογής του παρόντος νόμου νοείται η αρμόδια υπηρεσία περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΕΥΠΕ) που ορίζεται στο άρθρο 4 παρ. 1 της πιο πάνω ΚΥΑ. Κατά τη σχετική διαδικασία διαβούλευσης, αντί των υπηρεσιών και οργανισμών που ορίζονται στην παράγραφο 4.1. του άρθρου 7 της ανωτέρω ΚΥΑ, γνωμοδοτεί το οικείο Περιφερειακό Συμβούλιο, το οποίο είναι επιπλέον αρμόδιο να θέτει στη διάθεση του κοινού, όποτε του ζητούνται, τις πληροφορίες και τα στοιχεία του φακέλου ΣΜΠΕ που του διαβιβάζεται από την αρμόδια αρχή. Οι προθεσμίες που προβλέπονται στο άρθρο 7 της ανωτέρω ΚΥΑ, οι οποίες είναι άνω των 5 ημερών και έως 15 ημέρες μειώνονται κατά 5 ημέρες, ενώ όλες οι υπόλοιπες κατά 10 ημέρες. Η αρμόδια αρχή διενεργεί κατ’ απόλυτη προτεραιότητα τη Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση για τα δημόσια ακίνητα που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος Κεφαλαίου.  

1. 3.      Η έγκριση των ΕΣΧΑΔΑ γίνεται με προεδρικά διατάγματα που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Οικονομικών ύστερα από εισήγηση της Κεντρικού Συμβουλίου Διοίκησης για την Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας που προβλέπεται στο άρθρο 16 του παρόντος.   
2. 4.      Με τα προεδρικά διατάγματα της προηγούμενης παραγράφου μπορεί να τροποποιούνται εγκεκριμένα Ρυθμιστικά Σχέδια, ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ, ΖΟΕ και άλλα σχέδια χρήσεων γης, εφόσον η τροποποίηση καθίσταται αναγκαία για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη και την αποτελεσματική αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων, ιδίως στις περιπτώσεις που οι υφιστάμενες ρυθμίσεις και κατευθύνσεις είναι ασαφείς ή απορρέουν από ανεπίκαιρα χωροταξικά και πολεοδομικά σχέδια. Ως ανεπίκαιρα νοούνται ιδίως τα χωροταξικά και πολεοδομικά σχέδια που δεν έχουν υπαχθεί σε διαδικασία αξιολόγησης ή/και τροποποίησης ή αναθεώρησης μετά την πάροδο πέντε και πλέον ετών από την έγκριση ή την τελευταία αναθεώρηση ή τροποποίησή τους.

1. 5.      Με τα ίδια προεδρικά διατάγματα μπορεί να τροποποιούνται εγκεκριμένα ρυμοτομικά σχέδια και σχέδια πόλεως καθώς και πολεοδομικές μελέτες ή/και να καθορίζονται ειδικές χρήσεις γης και ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης για τα εντός σχεδίου πόλεως δημόσια ακίνητα, ακόμη και κατά παρέκκλιση από τους ισχύοντες στην περιοχή όρους και περιορισμούς δόμησης καθώς και από τις διατάξεις του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού, προκειμένου να αποδοθεί ο βέλτιστος πολεοδομικός-επενδυτικός προορισμός στο προς αξιοποίηση ακίνητο. Στις περιπτώσεις αυτές, η δημοσίευση του σχετικού εγκριτικού διατάγματος έχει τις συνέπειες έγκρισης σχεδίου πόλεως, κατά τις διατάξεις του ν.δ. 17.7/16.8.1923[a37] .

1. 6.      Η μεταβολή της έκτασης, των ορίων και του περιεχομένου του ΕΣΧΑΔΑ επιτρέπεται μόνον εφόσον τηρηθούν οι διαδικασίες που προβλέπονται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. Κατ’ εξαίρεση, με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ύστερα από εισήγηση του Κεντρικού Συμβουλίου Διοίκησης για την Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας επιτρέπεται η μεταβολή της έκτασης και των ορίων του ΕΣΧΑΔΑ, χωρίς μεταβολή των συνολικών χρήσεων και των όρων και περιορισμών δόμησης, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α) Η προκύπτουσα, λόγω της μεταβολής των ορίων, μείωση ή αύξηση της έκτασης του ΕΣΧΑΔΑ δεν υπερβαίνει το 15% της αρχικώς οριοθετηθείσας εκτάσεως και
β) Δεν περιλαμβάνονται στην περιοχή επεκτάσεως του ΕΣΧΑΔΑ εκτάσεις υπαγόμενες σε ειδικά νομικά καθεστώτα ή εκτάσεις για τις οποίες έχουν καθοριστεί μη συμβατές με το ΕΣΧΑΔΑ χρήσεις γης.

Άρθρο 13
Χωροθέτηση επενδυτικού σχεδίου 

1.      Για τη χωροθέτηση του επενδυτικού σχεδίου αξιοποίησης δημοσίου ακινήτου εκδίδεται κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ύστερα από αίτηση του κυρίου της επένδυσης. Με την απόφαση αυτή καθορίζονται: α) Οι ειδικότερες κατηγορίες έργων, δραστηριοτήτων και εγκαταστάσεων που πρόκειται να ανεγερθούν στην έκταση του εγκεκριμένου ΕΣΧΑΔΑ του δημοσίου ακινήτου, καθώς και τα αναγκαία συνοδά έργα (έργα εξωτερικής υποδομής), όπως είναι ιδίως τα δίκτυα ηλεκτροδότησης, τηλεπικοινωνιών, φυσικού αερίου και  ύδρευσης, καθώς και οι οδοί προσπέλασης και οι κόμβοι σύνδεσης των δημοσίων ακινήτων με το εθνικό, περιφερειακό και επαρχιακό οδικό δίκτυο. [a38] β) Η γενική διάταξη των κτηρίων και εγκαταστάσεων με αναφορά σε τοπογραφικό διάγραμμα κλίμακας 1: 5.000. γ) Οι περιβαλλοντικοί όροι του επενδυτικού σχεδίου και των συνοδών έργων εξωτερικής υποδομής, όπου απαιτείται, ύστερα από τήρηση της διαδικασίας που ορίζεται στον ν. 1650/1986, όπως ισχύει. 

1. 2.      Για την έκδοση της απόφασης της προηγούμενης παραγράφου, αντί των οργανισμών και φορέων που αναφέρονται στο άρθρο 4 παρ. 2 και 3 του ν. 1650/1986, όπως ισχύει, γνωμοδοτούν το Κεντρικό Συμβούλιο Διοίκησης για την Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας που προβλέπεται στο άρθρο 16 του παρόντος νόμου και το οικείο Περιφερειακό Συμβούλιο εντός αποκλειστικής προθεσμίας δύο (2) μηνών [a39] από τότε που θα περιέλθει σε αυτά το σχετικό αίτημα, συνοδευόμενο από τις κατά νόμο απαιτούμενες μελέτες και πληροφορίες.

1. 3.      Η απόφαση έγκρισης της χωροθέτησης για τα επενδυτικά σχέδια της παραγράφου  1 επέχει θέση άδειας επέμβασης και έγκρισης αλλαγής χρήσης κατά την έννοια των διατάξεων του ν. 998/1979, όπως ισχύουν, καθώς και έγκρισης κατά την έννοια του άρθρου 10 του ν. 3028/2002. Ειδικώς για τουριστικά καταλύματα και εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής, η πιο πάνω απόφαση επέχει επίσης θέση έγκρισης καταλληλότητας οικοπέδου ή γηπέδου από τον ΕΟΤ και αντιστοίχως θέση έγκρισης σκοπιμότητας ή σκοπιμότητας-χωροθέτησης κατά τις κείμενες διατάξεις.    

1. 4.      Οι αποφάσεις έγκρισης της χωροθέτησης επενδυτικών σχεδίων που εκδίδονται κατ’ εφαρμογή του παρόντος άρθρου δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

1. 5.      Οι κατά τα ανωτέρω εγκρινόμενοι περιβαλλοντικοί όροι ισχύουν για δέκα (10) έτη, με την προϋπόθεση ότι δεν θα έχει επέλθει εν τω μεταξύ μεταβολή των δεδομένων βάσει των οποίων εγκρίνονται. Μετά την πάροδο της δεκαετίας, οι πιο πάνω περιβαλλοντικοί όροι μπορεί να ανανεώνονται, μία ή περισσότερες φορές, για ίσο χρονικό διάστημα, χωρίς τήρηση της διαδικασίας που ορίζεται για την αρχική έγκρισή τους, εφόσον δεν υφίστανται ουσιαστικές διαφοροποιήσεις ως προς τις επιπτώσεις του επενδυτικού σχεδίου ή και των συνοδών αυτού έργων στο περιβάλλον.

1. 6.      Οι κατά την παράγραφο 1 εγκρινόμενοι περιβαλλοντικοί όροι εξακολουθούν να ισχύουν προσωρινά και μετά τη λήξη τους, μέχρι την έκδοση νέας ανανεωμένης ή τροποποιημένης απόφασης, εφόσον ο κύριος της επένδυσης αιτηθεί εγκαίρως την ανανέωση ή τροποποίηση της σχετικής απόφασης αυτής τουλάχιστον έξη μήνες πριν από τη λήξη της, υποβάλλοντας προς τούτο τα εκάστοτε απαιτούμενα δικαιολογητικά.

Άρθρο 14
Παραχώρηση χρήσης αιγιαλού και παραλίας

1. 1.      Για την αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων επιτρέπεται  η  απευθείας παραχώρηση στον κύριο της επένδυσης ή στον έλκοντα εξ αυτού δικαιώματα, της χρήσης αιγιαλού και παραλίας και του δικαιώματος εκτέλεσης, χρήσης και εκμετάλλευσης λιμενικών έργων ή επέκτασης, ήδη υφιστάμενων στην περιοχή, λιμενικών εγκαταστάσεων. Η παραχώρηση γίνεται για χρονικό διάστημα μέχρι πενήντα (50) χρόνια με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και με καταβολή ανταλλάγματος που προσδιορίζεται στην οικεία σύμβαση παραχώρησης. Για την εκτέλεση των έργων στον αιγιαλό ή στην παραλία τηρείται η διαδικασία που ορίζεται στις διατάξεις του ν. 2971/2001 (Α΄ 285). Με  απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας καθορίζονται η διαδικασία, ο τρόπος και τα όργανα προσδιορισμού του ανταλλάγματος και κάθε σχετικό θέμα.[a40] 

1. 2.      Ο κύριος της επένδυσης ή ο έλκων εξ αυτού δικαιώματα, με εξαίρεση τις περιπτώσεις εθνικής ανάγκης, έχει το δικαίωμα της αποκλειστικής και με αντάλλαγμα χρήσης της ζώνης αιγιαλού και παραλίας που του παραχωρείται με την ως άνω διαδικασία για την κατασκευή λιμενικών έργων, που εκτελεί ύστερα από άδεια των αρμόδιων αρχών. [a41] Στην περίπτωση που τα λιμενικά έργα εμπεριέχουν πρόσχωση θαλάσσιου χώρου, μετά την ολοκλήρωσή τους κινείται η διαδικασία επανακαθορισμού των οριογραμμών αιγιαλού-παραλίας και το γήπεδο που δημιουργείται καταγράφεται ως δημόσιο κτήμα. Το εν λόγω δημόσιο κτήμα, εφόσον ο κύριος  της επένδυσης το επιθυμεί, μπορεί να παραχωρείται κατά χρήση ή να εκμισθώνεται απευθείας σε αυτόν. Το αντάλλαγμα χρήσης ή το μίσθωμα καθορίζονται από την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία και ανταποκρίνονται στις τρέχουσες μισθωτικές αξίες της περιοχής.

1. 3.      Η με οποιονδήποτε τρόπο χρήση από τρίτους της παραχωρούμενης προς τον κύριο  της επένδυσης έκτασης αιγιαλού, παραλίας και λιμενικών έργων επιτρέπεται κατ’ εξαίρεση με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, εφόσον η χρήση αυτή επιβάλλεται για λόγους ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας ή άλλης δημόσιας ωφέλειας και δεν παρεμποδίζεται η ομαλή λειτουργία της επένδυσης.

Άρθρο 15
Έκδοση οικοδομικών αδειών

1. 1.      Για την κατασκευή των μόνιμων κτιριακών εγκαταστάσεων που περιλαμβάνονται στα επενδυτικά σχέδια του άρθρου 13, απαιτείται η προηγούμενη έκδοση οικοδομικών αδειών. Οι οικοδομικές άδειες των εγκαταστάσεων αυτών χορηγούνται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μέσα σε εξήντα (60) ημέρες από την υποβολή πλήρους φακέλου στη Διεύθυνση Οικοδομικών και Κτιριοδομικών Κανονισμών (ΔΟΚΚ) του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση της ΔΟΚΚ και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ορίζονται τα απαραίτητα δικαιολογητικά που πρέπει να υποβληθούν για την έκδοση των οικοδομικών αδειών των παραπάνω επενδυτικών σχεδίων και η σχετική διαδικασία θεώρησης ή ελέγχου, ο χρόνος ισχύος και η διαδικασία αναθεώρησης των αδειών, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού. Με όμοια απόφαση συγκροτείται Ειδική Επιτροπή Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου, αποτελούμενη από τρεις αρχιτέκτονες μηχανικούς, με ισάριθμους αναπληρωτές, που διαθέτουν τουλάχιστον δεκαπενταετή εμπειρία από της κτήσεως άδειας ασκήσεως επαγγέλματος. Έργο της παραπάνω επιτροπής είναι ο έλεγχος της αισθητικής των κτιριακών εγκαταστάσεων του παρόντος άρθρου και της ένταξης τους στο φυσικό και οικιστικό περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής, σε όσες περιπτώσεις αυτό απαιτείται από τις ισχύουσες διατάξεις. Με την ίδια ως άνω απόφαση ορίζονται οι ειδικότερες αρμοδιότητες της παραπάνω επιτροπής, ο κανονισμός λειτουργίας της, η διαδικασία ελέγχου των σχετικών μελετών και κάθε σχετική λεπτομέρεια. Οι πράξεις της παραπάνω επιτροπής είναι οριστικές και δεν χωρούν ενστάσεις.
2. 2.      Όλες οι πράξεις που αναφέρονται στα άρθρα 12 έως και 15 του παρόντος νόμου αναρτώνται υποχρεωτικά στον δικτυακό τόπο της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών και, κατά περίπτωση, στον δικτυακό τόπο του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ή στον δικτυακό τόπο του δημοσίου οργανισμού ή επιχείρησης που είναι κύριος του ακινήτου. Η προθεσμία της άσκησης αίτησης ακυρώσεως κατ’ αυτών αρχίζει, προκειμένου περί πράξεων που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, από την επομένη της κοινοποίησης ή της δημοσίευσής τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, και προκειμένου περί μη δημοσιευτέων πράξεων, από την επομένη της κοινοποίησης ή της ανάρτησής τους στον δικτυακό τόπο της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας. 

Άρθρο 16
Κεντρικό Συμβούλιο Διοίκησης για την Αξιοποίηση
της Δημόσιας Περιουσίας

1. 1.      Συνιστάται στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών, Κεντρικό Συμβούλιο Διοίκησης για την Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας, το οποίο έχει ως έργο την παρακολούθηση της εφαρμογής της νομοθεσίας  για την αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας και την παροχή εισηγήσεων και γνωμοδοτήσεων κατά την έκδοση των επιμέρους πράξεων που προβλέπονται στις διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου. Το Συμβούλιο συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και αποτελείται από τα εξής μέλη:

α) Το Γενικό Γραμματέα Δημόσιας Περιουσίας ως Πρόεδρο.
β) Έναν Νομικό Σύμβουλο του Ν.Σ.Κ. από τους υπηρετούντες στο Γραφείο Νομικού Συμβούλου του Υπουργείου Οικονομικών.
γ) Τους αρμόδιους για θέματα βιομηχανίας, λιμένων και λιμενικής πολιτικής, Γενικούς Διευθυντές ή Διευθυντές του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας.
δ) Τους αρμόδιους για θέματα περιβάλλοντος και πολεοδομίας Γενικούς Διευθυντές ή Διευθυντές του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
ε) Τους αρμόδιους για θέματα αρχαιοτήτων και πολιτιστικής κληρονομιάς Γενικούς Διευθυντές ή Διευθυντές του  Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.
στ) Τους αρμόδιους για θέματα συγκοινωνιακών έργων, υδραυλικών έργων και μεταφορών Γενικούς Διευθυντές ή Διευθυντές του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.
ζ) Το Γενικό Γραμματέα του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού ή τον αρμόδιο Γενικό Διευθυντή ή Διευθυντή του ίδιου Οργανισμού.
Με την ίδια απόφαση ορίζονται οι αναπληρωτές των μελών. Στο Συμβούλιο μπορεί να καλούνται, μετά από πρόσκληση του Προέδρου του, και εκπρόσωποι άλλων δημοσίων υπηρεσιών ή οργανισμών, εφόσον συζητούνται θέματα αρμοδιότητάς τους. Η γραμματειακή υποστήριξη του Συμβουλίου παρέχεται από τη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών. Το Συμβούλιο μπορεί να υποβοηθείται στο έργο του από εξειδικευμένους συμβούλους, μετά από σχετική εισήγηση του Προέδρου του.

1. 2.      Έργο του Κεντρικού Συμβουλίου Διοίκησης για την Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας είναι ιδίως:

α) Η παροχή υποστήριξης στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας για θέματα εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου και των κανονιστικών και ατομικών διοικητικών πράξεων που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση αυτών.
β) Η παροχή γνώμης ή εισήγησης προς τον Υπουργό Οικονομικών κατά την έκδοση των πράξεων που προβλέπονται στα άρθρα 12 και 13 του παρόντος νόμου.
γ) Ο συντονισμός των ενεργειών των αρμοδίων υπηρεσιών των υπουργείων που εμπλέκονται στη διαδικασία αξιοποίησης των δημοσίων ακινήτων, με σκοπό την επιτάχυνση των σχετικών διοικητικών διαδικασιών και την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση τυχόν διοικητικών προβλημάτων.
δ) Η παρέμβαση, εφόσον απαιτείται, με την έκδοση εγκυκλίων ή οδηγιών ή με πρόταση νομοθετικών παρεμβάσεων προκειμένου να επιτυγχάνεται η συνεχής βελτίωση της διαδικασίας αξιοποίησης των δημοσίων ακινήτων.

1. 3.      Το Κεντρικό Συμβούλιο Διοίκησης για την Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας, τον Ιανουάριο κάθε έτους, υποβάλλει προς τον Υπουργό Οικονομικών απολογιστική έκθεση σχετικά με το έργο που υλοποίησε το προηγούμενο έτος βάσει της προηγούμενης παραγράφου.

1. 4.      Το Συμβούλιο, στο πλαίσιο άσκησης των αρμοδιοτήτων της, μπορεί να διενεργεί αυτοψίες, καθώς και να ζητά πληροφορίες, τεχνικά ή άλλα στοιχεία από τους καθ’ ύλην ή κατά τόπον αρμόδιους φορείς.

1. 5.      Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να εξειδικεύονται οι αρμοδιότητες του Κεντρικού Συμβουλίου Διοίκησης για την Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας και να καθορίζονται ειδικότερα θέματα λειτουργίας του.

1. 6.      Η σύνθεση του Συμβουλίου μπορεί να διευρύνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και με εκπροσώπους άλλων υπουργείων ή δημοσίων οργανισμών.

Άρθρο 17
Λοιπές ρυθμίσεις θεμάτων τουριστικών δημοσίων κτημάτων

1. 1.              α) Η παράγραφος 1 του άρθρου 6 του ν. 2160/1993 (Α΄118) αντικαθίσταται ως εξής:

«1. α. Θεωρούνται νομίμως υφιστάμενες όλες οι τουριστικές εγκαταστάσεις (κτιριακές και λιμενικές) που έχουν ανεγερθεί από τον Ε.Ο.Τ. ή τρίτο για λογαριασμό του μέχρι την ημερομηνία δημοσίευσης του ν. 2837/2000 (ΦΕΚ Α΄ 178), χωρίς την κατά νόμο άδεια. Για τη νομιμότητα των λιμενικών και των κτιριακών εγκαταστάσεων εκδίδεται σχετική διαπιστωτική πράξη του ΕΟΤ, μετά από εισήγηση της τεχνικής του υπηρεσίας, εφόσον αποδεικνύεται από μελέτες, διαγράμματα, εργολαβικές συμβάσεις ή άλλα πρόσφορα στοιχεία, ότι τα κτίσματα ανεγέρθηκαν από τον ΕΟΤ ή τρίτο για λογαριασμό του. Με την έκδοση της ανωτέρω απόφασης, οι εγκαταστάσεις, όπως αυτές περιγράφονται και αποτυπώνονται στο διάγραμμα που τη συνοδεύει, θεωρείται ότι πληρούν όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις για την έκδοση οικοδομικής άδειας επισκευής, συντήρησης, εκσυγχρονισμού ή επέκτασης και οι αρμόδιες Πολεοδομικές Υπηρεσίες υποχρεούνται στη χορήγησή της, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των κειμένων διατάξεων. Το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 6 του ν. 2160/1993 καταργείται.
β. Η εκτέλεση εργασιών επισκευής, συντήρησης, ή ανακαίνισης επί των εγκαταστάσεων του προηγουμένου εδαφίου, είναι δυνατή με απόφαση του Γενικού Γραμματέα του ΕΟΤ, μετά από ειδικά αιτιολογημένη εισήγηση της Τεχνικής του Υπηρεσίας. Μετά την έκδοση της ανωτέρω απόφασης, η αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία υποχρεούται στην έκδοση της σχετικής άδειας».

β) Το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 6 του ν. 2160/1993 καταργείται.

1. 2.              Στο άρθρο 39 του ν. 3105/2003 (Α΄ 29) προστίθεται παράγραφος 18, ως εξής:

«18. Τα δικαιώματα χρήσης ή διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης επί ακινήτων που έχουν περιέλθει με οποιοδήποτε τρόπο στην εταιρεία με την επωνυμία «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε.», σημειώνονται στο περιθώριο των οικείων βιβλίων μεταγραφών των αρμοδίων Υποθηκοφυλακείων ή Κτηματολογικών Γραφείων. Σημειωτέα πράξη αποτελούν τα σχετικά αποσπάσματα αποφάσεων έγκρισης της σημείωσης του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας.»

1. 3.              Η περίπτωση α΄ του άρθρου 49 του ν. 3220/2004 (Α΄ 15) αντικαθίσταται ως εξής:

«α. Η κυριότητα επί περιουσιακών στοιχείων του Ε.Ο.Τ. δύναται να μεταβιβάζεται στην εταιρεία με την επωνυμία «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε.» ή σε θυγατρικές της εταιρείες, με Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, ύστερα από αιτιολογημένη εισήγηση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η απόφαση αυτή αποτελεί το μεταγραπτέο τίτλο, όταν απαιτείται μεταγραφή για την μεταβίβαση, η δε μεταγραφή της στα οικεία υποθηκοφυλακεία ή κτηματολογικά γραφεία απαλλάσσεται από κάθε τέλος ή δικαίωμα υπέρ του Δημοσίου, ΟΤΑ, ΝΠΔΔ και γενικά υπέρ οποιουδήποτε τρίτου φυσικού ή νομικού προσώπου.».

1. 4.            α) Η διάταξη του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 12 του ν. 2882/2001 (Α΄ 17) αντικαθίσταται ως εξής:

«Η επιστρεπτέα αποζημίωση καθορίζεται με βάση τον χρόνο έκδοσης της σχετικής γι’ αυτήν απόφασης σύμφωνα με τα κριτήρια της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του παρόντος νόμου, στα οποία περιλαμβάνεται και η τυχόν επαύξηση της αξίας του ακινήτου από εκτελεσθείσες σ΄ αυτό εργασίες και γενικά μεταβολές από τον υπερού η ανακαλούμενη απαλλοτρίωση. Στις περιπτώσεις αυτές δεν εφαρμόζεται η διάταξη της παραγράφου 6 του άρθρου 12 του παρόντος νόμου.»

β) Η διάταξη του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 12 του ν. 2882/2001, όπως αντικαθίσταται με την προηγούμενη περίπτωση α, εφαρμόζεται και επί αναγκαστικών απαλλοτριώσεων, για τις οποίες μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου δεν έχει εκδοθεί η σχετική απόφαση καθορισμού της επιστρεπτέας αποζημίωσης για την ανάκληση αυτών.

1. 5.              Η περίπτωση γ΄ της παραγράφου 6 του άρθρου 11 του ν. 2882/2001 αντικαθίσταται ως εξής:

«γ) προκειμένου περί των λοιπών απαλλοτριώσεων υπέρ του Δημοσίου, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, Ο.Τ.Α. Α’ και Β’ βαθμού, οργανισμών κοινής ωφέλειας, κοινωφελών ιδρυμάτων και δημοσίων επιχειρήσεων, εάν η ανάκληση ή άρση της απαλλοτρίωσης αφορά τμήμα μόνο της έκτασης το οποίο δεν υπερβαίνει το 20% του συνολικού εμβαδού αυτής. Ειδικά προκειμένου περί απαλλοτριώσεων συντελεσμένων ή μη που έχουν κηρυχθεί οποτεδήποτε υπέρ και με δαπάνες του Ε.Ο.Τ., εφόσον η αξιοποίηση της υπολειπόμενης απαλλοτριωθείσας έκτασης καθίσταται δυσχερής σύμφωνα με τον σκοπό της απαλλοτρίωσης μετά την ανάκληση ή άρση της απαλλοτρίωσης οιωνδήποτε τμημάτων αυτής, ανεξάρτητα της έκτασης που αυτά καταλαμβάνουν».

1. 6.               Στις περιπτώσεις εκ νέου κήρυξης αναγκαστικής απαλλοτρίωσης υπέρ του Ε.Ο.Τ. επί ακινήτων η διοίκηση και διαχείριση των οποίων, πριν την άρση ή την ανάκληση της απαλλοτρίωσης, είχε ανατεθεί στην «Ε.Τ.Α. Α.Ε.», με τη συντέλεση της νέας απαλλοτρίωσης, τη διοίκηση και διαχείριση αυτών έχει η εταιρεία αυτή.

7.            Μισθώσεις ακινήτων, διοίκησης και διαχείρισης της εταιρείας «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε.» δύναται να καταγγέλλονται, εφόσον η συνέχισή τους είναι ασυμβίβαστη προς την τουριστική αξιοποίηση της συνολικής έκτασης, εντός της οποίας βρίσκονται. Το ασυμβίβαστο της συνέχισης της μίσθωσης τεκμαίρεται, στην περίπτωση που η «Ε.Τ.Α. Α.Ε.» προβαίνει στην ανάθεση της τουριστικής αξιοποίησης του συνόλου του ακινήτου, ύστερα από δημόσιο διαγωνισμό για την επιλογή μισθωτή. Η καταγγελία γίνεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της «Ε.Τ.Α. Α.Ε.», εφόσον έχει δημοσιευθεί η σχετική διακήρυξη του διαγωνισμού, τα δε αποτελέσματα της καταγγελίας επέρχονται ένα (1) μήνα από την κοινοποίηση της καταγγελίας στο μισθωτή. Για την πρόωρη λύση της μίσθωσης καταβάλλεται αποζημίωση στο μισθωτή ίση με έξι (6) μηναία μισθώματα. Στην περίπτωση αυτή, η αγωγή απόδοσης του μισθίου μπορεί να ασκηθεί σύμφωνα με το άρθρο 69 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας». 

1. 8.               Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του ν. 3342/2005 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«Τα τέλη καθαριότητας και φωτισμού της παραγράφου 12 του άρθρου 25 του ν. 1828/1989 που επιβάλλονται σε ακίνητα που ανήκουν στη διοίκηση και διαχείριση της «Ε.Τ.Α. Α.Ε.» καθορίζονται σε ποσοστό 2% επί των ετήσιων ακαθάριστων εισπράξεων των ακινήτων αυτών και δεν μπορούν να είναι μικρότερα των δύο χιλιάδων (2.000) Ευρώ και να υπερβαίνουν τις δέκα χιλιάδες (10.000,00) Ευρώ ετησίως.»

1. 9.               Στο άρθρο 1 του ν. 3342/2005 (ΦΕΚ Α΄ 131) προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:

«3. Η προβλεπόμενη από το άρθρο 1 του ν. 960/1979, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 του ν. 1221/1981 συμβολαιογραφική δήλωση των θέσεων στάθμευσης των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, που αναφέρονται στις περ. δ΄ έως ιη΄ του άρθρου 9 του παρόντος νόμου μπορεί να γίνεται από τον εκάστοτε φορέα, στον οποίο έχει ανατεθεί η διοίκηση και διαχείριση των ως άνω εγκαταστάσεων, για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου ή του νομικού προσώπου δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου που έχει αντίστοιχα την κυριότητα των ως άνω εγκαταστάσεων.»

1. 10.            Στο τέλος της παραγράφου 9 του άρθρου 5 του ν. 2971/2001 (ΦΕΚ Α’ 285) προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«Σε περίπτωση επανακαθορισμού της οριογραμμής αιγιαλού που έχει χαρακτηρισθεί Τουριστικό Δημόσιο Κτήμα των άρθρων 12α και 12γ του ν.δ. 180/1946, όπως αυτά προστέθηκαν δυνάμει του άρθρου 2 του Α.Ν. 827/1948, εφόσον η νέα οριογραμμή μετατοπισθεί προς την ξηρά, ο επανακαθοριζόμενος αιγιαλός χαρακτηρίζεται αυτοδικαίως Τουριστικό Δημόσιο Κτήμα και η διοίκηση και διαχείρισή του ανατίθεται στην εταιρεία με την επωνυμία «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε.».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΕΠΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΚΤΗΜΑΤΩΝ

Άρθρο 18
Ορισμοί

Για τους σκοπούς του Κεφαλαίου αυτού:

1. 1.            «Επιφάνεια» είναι το εμπράγματο δικαίωμα φυσικού ή νομικού προσώπου να κατασκευάζει κτίσμα σε έδαφος δημοσίου κτήματος, που δεν του ανήκει, και να ασκεί επ’ αυτού τις εξουσίες, που παρέχει το δικαίωμα της κυριότητας.

1. 2.            «Κύριος» είναι ο κύριος του εδάφους του δημοσίου κτήματος.

1. 3.            «Επιφανειούχος» είναι το πρόσωπο που έχει το δικαίωμα της επιφανείας.

1. 4.            «Δημόσια κτήματα» είναι τα ακίνητα οποιασδήποτε φύσης που ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο, σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, σε δημόσιους οργανισμούς με μορφή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου ή και σε εταιρίες που αποκτούν τα ακίνητα των παραπάνω φορέων με σκοπό την εκμετάλλευσή τους. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να επεκτείνεται η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου και σε ακίνητα κληροδοτημάτων.
2. 5.            «Κτίσμα» νοείται οποιασδήποτε φύσης οικοδόμημα ή εγκατάσταση, ιδίως δε κτίριο, δεξαμενή, υπόστεγο, σταθμός αυτοκινήτων (πάρκινγκ), γέφυρα, σήραγγα, αγωγός, αεροδρόμιο, οδικό, σιδηροδρομικό ή λιμενικό έργο. Το κτίσμα μπορεί να είναι και υπόγειο ή και να είναι ήδη κατασκευασμένο κατά τη σύσταση του δικαιώματος.

1. 6.            «Εδαφονόμιο» είναι το περιοδικό αντάλλαγμα που καταβάλλεται από τον επιφανειούχο στον κύριο κατά τη διάρκεια του δικαιώματος της επιφανείας.

Άρθρο 19
Σύσταση δικαιώματος επιφανείας

1. 1.              Κατά παρέκκλιση των άρθρων 953 και 954 του Αστικού Κώδικα, επιτρέπεται η σύσταση δικαιώματος επιφανείας επί δημοσίων κτημάτων. Το δικαίωμα επιφανείας περιλαμβάνεται στα ακίνητα κατά την έννοια του άρθρου 949 του Αστικού Κώδικα.

1. 2.              Η επιφάνεια συνιστάται για ορισμένο χρόνο με σύμβαση. Οι διατάξεις για τη μεταβίβαση της κυριότητας ακινήτων με συμφωνία εφαρμόζονται αναλόγως και για τη σύσταση επιφανείας. Με την επιφύλαξη της περίπτωσης στ) της παραγράφου 1 του επόμενου άρθρου, η διάρκεια του δικαιώματος δεν μπορεί να υπερβεί τα πενήντα (50) έτη, εκτός αν συστήθηκε για βραχύτερο χρόνο, που δεν μπορεί όμως να υπολείπεται των πέντε (5) ετών. Επιφάνεια που συστήθηκε για χρόνο μεγαλύτερο των πενήντα (50) ετών ή μικρότερο των πέντε (5) ισχύει για πενήντα ή πέντε έτη αντίστοιχα. Τα μέρη μπορούν με σύμβαση να παρατείνουν τη διάρκεια, υποχρέωση όμως παράτασης αναλαμβανομένης εκ των προτέρων δεν δεσμεύει. Η συμφωνία παράτασης γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο υποβαλλόμενο με μεταγραφή.

1. 3.              Επιφάνεια μπορεί να συσταθεί και σε έδαφος, συγκύριος του οποίου είναι ο επιφανειούχος. Δεν μπορεί να συσταθεί, αν η κυριότητα επί του εδάφους βαρύνεται με δικαίωμα επικαρπίας ή έχει ήδη επιβαρυνθεί με δικαίωμα επιφανείας.

1. 4.              Σύσταση δικαιώματος επιφανείας με χρησικτησία δεν επιτρέπεται.

1. 5.              Επί οικοδομής που έχει ανεγερθεί επί εδάφους δημοσίου κτήματος με βάση δικαίωμα επιφανείας, μπορεί να συσταθεί δικαίωμα κυριότητας επί ορόφου ή διαμερίσματος (οριζόντια ιδιοκτησία) υπό τους όρους του ν.3741/1929. Στην περίπτωση αυτή οι επιμέρους ιδιοκτησίες δεν έχουν ποσοστά συγκυριότητας στο έδαφος.

Άρθρο 20
Δυνητικό περιεχόμενο του δικαιώματος

1. 1.              Στο περιεχόμενο του δικαιώματος της επιφανείας είναι δυνατόν να περιλαμβάνονται όροι αναφερόμενοι:

α) στην ανέγερση, συντήρηση και χρησιμοποίηση του κτίσματος,
β) στην ασφάλιση του κτίσματος και την ανοικοδόμησή του σε περίπτωση καταστροφής του,
γ) στην κατανομή της καταβολής των βαρών οποιασδήποτε φύσης που έχουν σχέση με το κτίσμα ή και το έδαφος επί του οποίου το κτίσμα θα οικοδομηθεί ή έχει ήδη οικοδομηθεί,
δ) στην υποχρέωση του επιφανειούχου να μεταβιβάσει το δικαίωμα του στον κύριο ή σε τρίτο υποδεικνυόμενο από τον κύριο,
ε) στο δικαίωμα του κυρίου να συναινεί στη μεταβίβαση ή την επιβάρυνση του δικαιώματος  υπέρ τρίτων,
στ) στο δικαίωμα του επιφανειούχου να παρατείνει με μονομερή δήλωσή του το χρόνο διάρκειας του δικαιώματος του μετά τη λήξη της αρχικής διάρκειας που πάντως δεν μπορεί να υπερβεί συνολικά τα ογδόντα (80) έτη, και προκειμένου περί κατοίκων τα εκατό (100) έτη ή να αποκτήσει και το έδαφος,
ζ) στο δικαίωμα του επιφανειούχου προς αποζημίωση για τα περιεχόμενα στον κύριο κατά την λήξη του δικαιώματος κτίσματα,
η) στους όρους χρήσης του εδάφους γύρω από το κτίσμα περιλαμβανομένων των τυχόν φυτών,
θ) στα δικαιώματα του κυρίου, ιδίως καταβολή ποινικής ρήτρας, αν ο επιφανειούχος δεν συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις του,
ι) στην απαγόρευση παραίτησης του επιφανειούχου από το δικαίωμα, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 22, ή τη διατήρηση των δικαιωμάτων τρίτων που βαρύνουν την επιφάνεια μετά την απόσβεσή της, σύμφωνα με την παράγραφο 8 του άρθρου 22.

1. 2.              Οι παραπάνω όροι περιλαμβάνονται στη σύμβαση σύστασης της επιφανείας ή σε μεταγενέστερη σύμβαση μεταξύ κυρίου και επιφανειούχου. Η σύμβαση αυτή γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο υποβαλλόμενο σε μεταγραφή. Οι παραπάνω όροι ενεργούν υπέρ και κατά του κυρίου και του επιφανειούχου και των διαδόχων τους.

Άρθρο 21
Μεταβίβαση και επιβάρυνση –  Βάρη του ακινήτου

1. 1.              Η επιφάνεια είναι μεταβιβαστή εν ζωή ή αιτία θανάτου. Μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο εισφοράς σε εταιρεία. Η μεταβίβαση γίνεται όπως και η σύσταση  της επιφανείας.

1. 2.              Επιτρέπεται η σύσταση υποθήκης, η εγγραφή προσημείωσης, καθώς και η σύσταση πραγματικών δουλειών επί του κτίσματος του επιφανειούχου.

1. 3.              Αν έχει συμφωνηθεί ότι η μεταβίβαση ή η επιβάρυνση της επιφανείας εξαρτάται από τη συναίνεση του κυρίου, σύμφωνα με την περίπτωση ε) της παραγράφου 1 του προηγουμένου άρθρου, η συναίνεση αυτή πρέπει να υποβληθεί σε μεταγραφή. Η έλλειψη της συναίνεσης καθιστά τη μεταβίβαση ή την επιβάρυνση ανίσχυρη. Συναίνεση δεν απαιτείται σε περίπτωση αναγκαστικού πλειστηριασμού ή πτώχευσης.

1. 4.            Αν δεν υπάρχει αντίθετος όρος στη συμφωνία που προβλέπεται στην περίπτωση γ) της παραγράφου 1 του προηγουμένου άρθρου, ο επιφανειούχος υποχρεούται να φέρει κατά τη διάρκεια της επιφανείας τα οποιασδήποτε φύσης βάρη που έχουν σχέση με το κτίσμα ή και το έδαφος, επί του οποίου το κτίσμα θα οικοδομηθεί ή έχει οικοδομηθεί.

1. 5.              Προγενέστερα εμπράγματα δικαιώματα επί του ακινήτου εξακολουθούν να βαρύνουν το ακίνητο, εκτός αν ο δικαιούχος συναινέσει στον περιορισμό τους επί του εδάφους ή του κτίσματος

Άρθρο 22
Απόσβεση επιφανείας – Αποτελέσματα της απόσβεσης του δικαιώματος

1. 1.              Η επιφάνεια λήγει με την παρέλευση του χρόνου διάρκειάς της.

1. 2.              Η επιφάνεια αποσβέννυται άμα ενωθεί με την κυριότητα επί του εδάφους στο ίδιο πρόσωπο.

1. 3.              Αν δεν έχει ορισθεί το αντίθετο στη συμφωνία που προβλέπεται στην περίπτωση ι) της παραγράφου 1 του άρθρου 20, η επιφάνεια αποσβέννυται με μονομερή δήλωση του επιφανειούχου προς τον κύριο ότι παραιτείται. Η δήλωση γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο, που κοινοποιείται στον κύριο και υποβάλλεται σε μεταγραφή.

1. 4.              Η καταστροφή του κτίσματος δεν επάγεται απόσβεση της επιφανείας.

1. 5.              Δεν επιτρέπεται η πρόβλεψη διαλυτικής αίρεσης για την απόσβεση του δικαιώματος επιφανείας.
2. 6.            Όταν η επιφάνεια αποσβεσθεί, τα κτίσματα περιέρχονται στον κύριο. Αν δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία με βάση την περίπτωση ζ) της παραγράφου 1 του άρθρου 20, ο επιφανειούχος δεν δικαιούται να αξιώσει αποζημίωση ή απόδοση αδικαιολόγητου πλουτισμού για τα κτίσματα αυτά, ούτε να τα κατεδαφίσει ή να τα απομακρύνει από τη θέση τους.

1. 7.                                      Ο επιφανειούχος υποχρεούται να αποδώσει τα κτίσματα στον κύριο. Στη σχέση ανάμεσα στον επιφανειούχο και τον κύριο, αυτός που παραχώρησε την επιφάνεια λογίζεται υπέρ του επιφανειούχου ως κύριος, εκτός αν ο επιφανειούχος γνωρίζει ότι δεν είναι κύριος.

1. 8.                                      Η απόσβεση της επιφανείας επιφέρει απόσβεση των εμπράγματων δικαιωμάτων που έχουν συσταθεί από τον επιφανειούχο επί του ακινήτου εκτός αν κατά τη σύσταση του δικαιώματος ή και μεταγενέστερα ο κύριος δέχθηκε με τη συμφωνία που προβλέπεται στην περίπτωση ι) της παραγράφου 1 του άρθρου 20 τη μη απόσβεση των δικαιωμάτων αυτών. Σε μια τέτοια περίπτωση τα δικαιώματα αυτά βαρύνουν εφεξής την κυριότητα. Στην περίπτωση της παραγράφου 2 του άρθρου 19 τα δικαιώματα αυτά διατηρούνται και βαρύνουν την κυριότητα.

Άρθρο 23
Τύχη μίσθωσης κατά τη λήξη της επιφανείας

Εάν η επιφάνεια λήξει κατά τη διάρκεια της εκμίσθωσης του ακινήτου που έγινε από τον επιφανειούχο, εφαρμόζονται αναλόγως ως προς την εξακολούθηση της μίσθωσης, καθώς και ως προς την προκαταβολή ή την εκχώρηση ή την κατάσχεση μισθωμάτων της, οι διατάξεις για την εκποίηση του μισθίου ακινήτου κατά τη διάρκεια της μίσθωσης. Πάντως η εξακολούθηση της μίσθωσης δεν δύναται να αξιωθεί από το μισθωτή για διάστημα που υπερβαίνει τα εννέα έτη από τη λήξη της επιφανείας.

Άρθρο 24
                                     Προστασία επιφανειούχου

Σε περίπτωση προσβολής του δικαιώματος του επιφανειούχου εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για την προστασία της κυριότητας.

                                                            Άρθρο 25
                                                         Αντάλλαγμα

1. 1.              Η σύσταση του δικαιώματος επιφανείας γίνεται είτε αντί ορισμένου τμήματος, που καταβάλλεται ολόκληρο κατά τη σύσταση ή πιστώνεται ολικά ή μερικά είτε αντί καταβολής εδαφονομίου είτε με συνδυασμό των δύο.

1. 2.              Τα σχετικά με το αντάλλαγμα ζητήματα καθορίζονται κατά την σύσταση της επιφανείας ή με μεταγενέστερη συμφωνία. Τα μέρη μπορούν να συμφωνήσουν ότι το εδαφονόμιο θα προκαταβληθεί για μέρος ή το σύνολο της διάρκειας της επιφανείας με μείωση του ποσού του, που λαμβάνει χώρα με την εφαρμογή συμφωνούμενου συντελεστή προεξόφλησης.

Άρθρο 26
Κτηματολόγιο – Φορολογική Μεταχείριση – Ειδικές Διατάξεις

1. 1.      Σε περίπτωση λειτουργίας κτηματολογίου, η προβλεπόμενη στον παρόντα νόμο δημοσιότητα με εγγραφή στα βιβλία μεταγραφών γίνεται στα κτηματολογικά βιβλία.

1. 2.      Για την εφαρμογή της φορολογικής εν γένει νομοθεσίας το εμπράγματο δικαίωμα της επιφανείας εξομοιώνεται με εκείνο της επικαρπίας.

                               

1. 3.      Ο κύριος δύναται να τιτλοποιεί παρούσες και μελλοντικές απαιτήσεις από εδαφονόμια από δικαιώματα επιφανείας που έχουν συσταθεί ή που πρόκειται να συσταθούν κατ’ ανάλογη εφαρμογή των άρθρων 10 και 14 ν. 3156/2003     (Α΄ 157). Με την επιφύλαξη των διατάξεων για τις κρατικές ενισχύσεις το δημόσιο δύναται να παρέχει εγγύηση για τις ομολογίες που εκδίδονται στο πλαίσιο της τιτλοποίησης.

1. 4.        Σε περίπτωση που ο κύριος κατά τη διάρκεια της επιφανείας πρόκειται να εκποιήσει με δημόσιο διαγωνισμό το ακίνητο, επί του οποίου έχει συσταθεί δικαίωμα επιφανείας, ο επιφανειούχος έχει δικαίωμα να το αποκτήσει κατά προτεραιότητα έναντι άλλων που υποβάλλουν ουσιωδώς όμοιες προσφορές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ 
ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΤΗΓΙΚΗΣ
[a42]  

Άρθρο 27
Έκπτωση δαπανών από το φόρο εισοδήματος

1. 1.                  Οι παράγραφοι 1 και 4 του άρθρου 8 του Κ.Φ.Ε. που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν.2238/1994 (ΦΕΚ 151Α), καταργούνται και η πρώτη περίοδος της παραγράφου 2 και οι παράγραφοι 3, 5, και 7 αντικαθίστανται ως εξής:

«2. Από το συνολικό εισόδημα του φορολογουμένου εκπίπτει ως δαπάνη χωρίς δικαιολογητικά ποσό δύο χιλιάδων τετρακοσίων (2.400) ευρώ, για τον ίδιο φορολογούμενο και για καθένα από τα πρόσωπα που συνοικούν με αυτόν ή τον βαρύνουν, εφόσον:».
«3. Για τη σύζυγο που έχει εισόδημα, οι δαπάνες της παραγράφου 2 που αφορούν στην ίδια, στα τέκνα της από προηγούμενο γάμο, στα χωρίς γάμο τέκνα της, στους γονείς της και στους ανήλικους ορφανούς από πατέρα και μητέρα συγγενείς της μέχρι το δεύτερο βαθμό, αφαιρούνται από το δικό της εισόδημα».
«5. Όταν ο ένας από τους συζύγους δεν έχει εισόδημα φορολογούμενο ή αυτό που έχει είναι κατώτερο από το ποσό της δαπάνης της παραγράφου 2 που αφορούν αυτόν προσωπικά και τα πρόσωπα που τον βαρύνουν, ολόκληρο το ποσό της δαπάνης ή η διαφορά προστίθεται στις δαπάνες του άλλου συζύγου. Όταν η δαπάνη του ενός συζύγου είναι ανώτερη από το φορολογούμενο εισόδημά του, τότε η διαφορά που προκύπτει προστίθεται στις δαπάνες του άλλου συζύγου».
«7. Όσοι κατοικούν στην αλλοδαπή και αποκτούν εισόδημα από πηγή που βρίσκεται στην Ελλάδα δεν δικαιούνται την έκπτωση της παραγράφου 2. Από τη διάταξη αυτή εξαιρούνται οι κάτοικοι των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποκτούν εισόδημα στην Ελλάδα μεγαλύτερο του ενενήντα τοις εκατό (90%) του συνολικού εισοδήματός τους.»  

1. 2.                  Το πρώτο εδάφιο και ο πίνακας της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίστανται ως εξής:

«1.Το εισόδημα, που απομένει μετά την αφαίρεση των δαπανών από το συνολικό εισόδημα του φορολογούμενου, υποβάλλεται σε φόρο με βάση την ακόλουθη κλίμακα:

Κλιμάκιο
Εισοδήματος
(ευρώ)
Φορολογικός
Συντελεστής
%
Φόρος
Κλιμακίου
(ευρώ)
Σύνολο
Εισοδήματος
(ευρώ)
Σύνολο
Φόρου
(ευρώ)
8.000
0
0
8.000
0
4.000
10
400
12.000
400
4.000
18
720
16.000
1.120
6.000
24
1.440
22.000
2.560
4.000
26
1.040
26.000
3.600
6.000
32
1.920
32.000
5.520
8.000
36
2.880
40.000
8.400
20.000
38
7.600
60.000
16.000
40.000
40
16.000
100.000
32.000
Υπερβάλλον
45

Για τους νέους ηλικίας έως και τριάντα (30) ετών, για τους συνταξιούχους  άνω των εξήντα πέντε ετών και τα άτομα με ειδικές ανάγκες, όπως ορίζονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 8,  το αφορολόγητο ποσό  ορίζεται στα δώδεκα  χιλιάδες (12.000) ευρώ.  Ειδικά για τους παραπάνω συνταξιούχους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες, όταν το συνολικό τους εισόδημα είναι από δώδεκα  χιλιάδες (12.0000) ευρώ και άνω, το ποσό του φόρου που προκύπτει με βάση την ανωτέρω κλίμακα περιορίζεται ώστε το συνολικό καθαρό εισόδημα που προκύπτει μετά την αφαίρεση του φόρου να μην υπολείπεται του ποσού των 12.000 ευρώ.»

1. 3.                  Το πέμπτο έως και το εντέκατο  εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίστανται ως εξής:

«Το ποσό των αποδείξεων δαπανών, που απαιτείται να προσκομισθούν, ορίζεται, σε ποσοστό είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) του ατομικού εισοδήματος  του φορολογουμένου του  δηλούμενου και φορολογούμενου   σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις και για ποσό εισοδήματος μέχρι εξήντα χιλιάδες (60.000) ευρώ. Αν το ποσό των προσκομιζόμενων αποδείξεων δαπανών του φορολογουμένου υπολείπεται του πιο πάνω ποσού, τότε επί της διαφοράς επιβάλλεται φόρος με συντελεστή δέκα τοις εκατό (10%). Οι δαπάνες που έχουν πραγματοποιηθεί υπολογίζονται αθροιστικά και για τους δύο συζύγους μόνον εφόσον έχουν περιληφθεί στην εμπρόθεσμη δήλωση και επιμερίζονται μεταξύ των συζύγων ανάλογα με το δηλούμενο και φορολογούμενο σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις ατομικό εισόδημα της εμπρόθεσμης δήλωσής τους.»

1. 4.                  Στην περίπτωση β΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 9 του Κ.Φ.Ε. προστίθενται οι υποπεριπτώσεις γγ΄, και δδ΄,  ως εξής:

«γγ΄) του ποσού της δαπάνης των εισφορών που καταβάλλονται από το φορολογούμενο σε ταμεία ασφάλισής του, εφόσον η καταβολή τους είναι υποχρεωτική από το νόμο, καθώς και το ποσό των καταβαλλόμενων εισφορών στις περιπτώσεις προαιρετικής ασφάλισής του σε ταμεία που έχουν συσταθεί με νόμο.
δδ΄) του συνολικού ετήσιου ποσού των εξόδων ιατρικής περίθαλψης του φορολογουμένου και των λοιπών προσώπων που τον βαρύνουν. Ως έξοδα ιατρικής περίθαλψης θεωρούνται οι αμοιβές που καταβάλλονται σε ιατρούς, όλων των ειδικοτήτων για ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις, καθώς και οι αμοιβές που καταβάλλονται σε οδοντιάτρους, για οδοντοθεραπεία, οδοντοπροσθετική και γναθοχειρουργική. Στις δαπάνες αυτές περιλαμβάνονται και οι δαπάνες για έξοδα ιατρικής περίθαλψης των προσώπων που αναφέρονται στο άρθρο 7, τα οποία συνοικούν με τον φορολογούμενο και παρουσιάζουν αναπηρία εξήντα επτά τοις εκατό (67%)και πάνω από νοητική καθυστέρηση, φυσική αναπηρία ή ψυχική πάθηση με βάση τη γνωμάτευση της οικείας πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, που εδρεύει σε κάθε νομό ή είναι τυφλοί που είναι γραμμένοι στο γενικό μητρώο τυφλών, που τηρείται στην οικεία νομαρχία και έχουν αποκτήσει ετήσιο εισόδημα πάνω από έξι χιλιάδες (6.000) ευρώ. Στην περίπτωση αυτή εκπίπτει το ποσό των εξόδων ιατρικής περίθαλψης που υπερβαίνει το συνολικό ετήσιο καθαρό πραγματικό, φορολογούμενο με τις γενικές διατάξεις ή με ειδικό τρόπο ή απαλλασσόμενο ή τεκμαρτό εισόδημα των προσώπων αυτών. Επίσης, περιλαμβάνονται οι δαπάνες για έξοδα ιατρικής περίθαλψης των τέκνων που ορίζονται στο άρθρο 7, στην περίπτωση που καταβάλλονται από γονέα που δεν συνοικεί μαζί τους, λόγω διάζευξης με τον άλλο γονέα.»

1. 5.                  Το τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 9 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίστανται ως εξής:

«Οι διατάξεις της περίπτωσης αυτής εφαρμόζονται για δεδουλευμένους τόκους που καταβάλλονται από 1.1.2011 και μετά, ανεξάρτητα του χρόνου σύναψης του δανείου καθώς και του χρόνου χορήγησης  της προκαταβολής».

1. 6.                  Στο τέλος της παραγράφου 3 του άρθρου 9 του Κ.Φ.Ε. προστίθεται περίπτωση ι΄ ως εξής:

«ι΄) Εφόσον το ετήσιο δηλούμενο και φορολογούμενο ατομικό εισόδημα των περιπτώσεων της παραγράφου αυτής, εκτός της περίπτωσης θ΄, υπερβαίνει το ποσό των σαράντα χιλιάδων (40.000) ευρώ, τότε για το τμήμα της δαπάνης που αντιστοιχεί στο πάνω από το όριο αυτό του εισοδήματος ο συντελεστής μείωσης του φόρου περιορίζεται σε ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%).»

1. 7.                  Το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 9 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίσταται ως εξής:

«Κατ’ εξαίρεση, στην περίπτωση αυτή, μειώνουν το φόρο του άλλου συζύγου τα ποσά των μειώσεων που αφορούν έξοδα ιατρικής και νοσοκομειακής περίθαλψης του ενός συζύγου και των λοιπών προσώπων που συνοικούν μαζί του και τον βαρύνουν.»

1. 8.                  Οι διατάξεις του άρθρου αυτού εφαρμόζονται για εισοδήματα και δαπάνες που πραγματοποιούνται από 1.1.2011 και μετά.

Άρθρο 28
Αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης – Αναστολή πόθεν έσχες ακινήτων
  

1. 1.                 Τα δύο πρώτα εδάφια της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίστανται ως εξής:

«α) Η ετήσια αντικειμενική δαπάνη, με βάση τα τετραγωνικά μέτρα της ιδιοκατοικούμενης ή μισθωμένης ή της δωρεάν παραχωρούμενης κύριας κατοικίας ορίζεται κλιμακωτά, για τα ογδόντα (80) πρώτα τετραγωνικά μέτρα κύριων χώρων αυτής, με σαράντα (40) ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, για τα επόμενα από ογδόντα ένα (81) μέχρι και εκατόν είκοσι (120) τετραγωνικά μέτρα κύριων χώρων αυτής, με εξήντα πέντε (65) ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, για τα επόμενα από εκατόν είκοσι ένα (121) μέχρι και διακόσια (200) τετραγωνικά μέτρα κύριων χώρων αυτής, με εκατόν δέκα (110) ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, για τα διακόσια ένα (201) έως τριακόσια (300) τετραγωνικά μέτρα κύριων χώρων αυτής, με διακόσια (200) ευρώ το τετραγωνικό μέτρο και για τα πλέον των τριακοσίων (300) τετραγωνικών μέτρων κύριων χώρων αυτής, με τετρακόσια (400) ευρώ το τετραγωνικό μέτρο.
Για τον υπολογισμό της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης των βοηθητικών χώρων της κύριας κατοικίας ορίζεται ποσό σαράντα (40) ευρώ το τετραγωνικό μέτρο.»

1. 2.             Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίστανται ως εξής:

«γ) Η ετήσια αντικειμενική δαπάνη επιβατικού αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσης, ορίζεται ως εξής: αα) για τα αυτοκίνητα μέχρι χίλια διακόσια (1.200) κυβικά εκατοστά σε τέσσερις χιλιάδες (4.000) ευρώ, ββ) για αυτοκίνητα μεγαλύτερα των χιλίων διακοσίων (1.200) κυβικών εκατοστών προστίθενται εξακόσια (600) ευρώ ανά εκατό (100) κυβικά εκατοστά μέχρι τα δύο χιλιάδες (2.000) κυβικά εκατοστά, γγ) για αυτοκίνητα μεγαλύτερα των δύο χιλιάδων (2.000) κυβικών εκατοστών προστίθενται εννιακόσια (900) ευρώ ανά εκατό (100) κυβικά εκατοστά και μέχρι τρεις χιλιάδες (3.000) κυβικά εκατοστά και δδ) για αυτοκίνητα μεγαλύτερα από τρεις χιλιάδες (3.000) κυβικά εκατοστά προστίθενται  χίλια διακόσια (1.200) ευρώ ανά εκατό (100) κυβικά εκατοστά.»

1. 3.      Η υποπερίπτωση αα΄ της περίπτωσης στ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίστανται ως εξής:

«αα) για μηχανοκίνητα σκάφη ανοικτού τύπου, ταχύπλοα και μη, ολικού μήκους μέχρι πέντε (5) μέτρα, στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων (4.000) ευρώ, ενώ για τα πάνω από πέντε  (5) μέτρα το πόσο αυτό αυξάνεται κατά δύο χιλιάδες (2.000) ευρώ το μέτρο.»

1. 4.      Το πρώτο εδάφιο της υποπερίπτωσης ββ΄ της περίπτωσης στ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίσταται ως εξής:

«ββ) για ιστιοφόρα ή μηχανοκίνητα ή μικτά σκάφη με χώρο ενδιαίτησης, ολικού μήκους μέχρι και επτά (7) μέτρα, δώδεκα χιλιάδες (12.000) ευρώ, πάνω από επτά (7) και μέχρι δέκα (10) μέτρα προστίθενται τρεις χιλιάδες  (3.000) ευρώ ανά επιπλέον μέτρο μήκους, πάνω από δέκα (10) και μέχρι δώδεκα (12) μέτρα προστίθενται επτά χιλιάδες πεντακόσια (7.500) ευρώ ανά επιπλέον μέτρο μήκους, πάνω από δώδεκα (12) και μέχρι δεκαπέντε (15) μέτρα δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ ανά επιπλέον μέτρο μήκους, πάνω από δεκαπέντε (15) και μέχρι δεκαοκτώ (18) μέτρα είκοσι  δύο χιλιάδες πεντακόσια (22.500) ευρώ ανά επιπλέον μέτρο μήκους, πάνω από δεκαοκτώ (18) και μέχρι είκοσι δύο (22) μέτρα τριάντα χιλιάδες (30.000) ευρώ ανά επιπλέον μέτρο μήκους και πάνω από είκοσι δύο (22) μέτρα προστίθενται πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ ανά επιπλέον μέτρο μήκους.»

1. 5.      Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης η΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίστανται ως εξής:

«η) Η ετήσια αντικειμενική δαπάνη, εξωτερικής δεξαμενής κολύμβησης που προκύπτει για τον κύριο ή κάτοχο αυτής, ορίζεται, ανάλογα με την επιφάνεια της, ανά κλίμακα, σε εκατόν εξήντα (160) ευρώ το τετραγωνικό μέτρο μέχρι τα εξήντα (60) τετραγωνικά μέτρα και σε τριακόσια  είκοσι (320) ευρώ το τετραγωνικό μέτρο για επιφάνεια άνω των εξήντα (60) τετραγωνικών μέτρων.»

1. 6.      Η παράγραφος 1 του άρθρου 8 του ν.3899/2010 αντικαθίσταται ως εξής:  

«1. Οι διατάξεις της περίπτωσης γ΄ του άρθρου 17 του Κ.Φ.Ε. αναστέλλονται μέχρι και  την 31.12.2013.»

1. 7.      Οι διατάξεις των παραγράφων 1 έως 5 εφαρμόζονται από 1.1.2011 και μετά και οι διατάξεις της παραγράφου 6 για δαπάνες που πραγματοποιούνται  από 17.12.2010.

Άρθρο 29
Ειδική εισφορά αλληλεγγύης στα φυσικά πρόσωπα

1. 1.      Επιβάλλεται ειδική εισφορά αλληλεγγύης στα εισοδήματα άνω των δώδεκα χιλιάδων (12.000) ευρώ των φυσικών προσώπων, που προέκυψαν κατά τις διαχειριστικές χρήσεις 2010 έως και 2014 και δηλώνονται με τις δηλώσεις των αντίστοιχων οικονομικών ετών 2011 – 2015.

1. 2.      Για την επιβολή της εισφοράς, λαμβάνεται υπόψη το ετήσιο συνολικό καθαρό ατομικό εισόδημα, πραγματικό ή τεκμαρτό, φορολογούμενο ή απαλλασσόμενο του φυσικού προσώπου ή σχολάζουσας κληρονομιάς. Tο τεκμαρτό εισόδημα λαμβάνεται υπόψη πριν από τις μειώσεις του άρθρου 19 του ΚΦΕ. Εξαιρούνται και δεν προσμετρώνται τα εισοδήματα της παραγράφου 1 του άρθρου 14 και της περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 45 του ΚΦΕ. Επίσης, εξαιρούνται από την υποχρέωση καταβολής ειδικής εισφοράς οι μακροχρόνια άνεργοι που είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ καθώς και όσοι λαμβάνουν επίδομα ανεργίας από τον εν λόγω οργανισμό, εφόσον κατά τον χρόνο της βεβαίωσης δεν έχουν πραγματικά εισοδήματα.

1. 3.      Η ειδική εισφορά αλληλεγγύης, που επιβάλλεται στο συνολικό καθαρό εισόδημα της προηγούμενης παραγράφου, υπολογίζεται ως εξής:

α) Για συνολικό καθαρό εισόδημα από δώδεκα χιλιάδες ένα (12.001) ευρώ έως είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ, η ειδική εισφορά υπολογίζεται με συ­ντελεστή ένα τοις εκατό (1%)  επί ολοκλήρου του ποσού.
β) Για συνολικό καθαρό εισόδημα από είκοσι χιλιάδες ένα (20.001) ευρώ έως και πενήντα χιλιάδες  (50.000) ευρώ, η ειδική εισφορά υπολογίζεται με συντελεστή δύο τοις εκατό (2%) επί ολόκληρου του ποσού.
γ) Για συνολικό καθαρό εισόδημα από πενήντα χιλιάδες  ένα (50.001) έως και εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ, η ειδική εισφορά υπολογίζεται με συντελεστή τρία τοις εκατό (3%) επί ολόκληρου του ποσού.
δ) Για συνολικό καθαρό εισόδημα από εκατό χιλιάδες ένα (100.001) ευρώ και άνω, η ειδική εισφορά υπολογίζεται με συντελεστή τέσσερα τοις εκατό (4%) επί ολόκληρου του ποσού.
ε) Για το συνολικό καθαρό εισόδημα, όπως αυτό ορίζεται στην παράγραφο 2, του Προέδρου της Δημοκρατίας, του Προέδρου και των Αντιπροέδρων της Βουλής, των Βουλευτών, του Προέδρου και των Αντιπροέδρων της Κυβέρνησης, των Υπουργών, των Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών, των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων Υπουργείων, των Γενικών Γραμματέων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, των Περιφερειαρχών και των Δημάρχων, η ειδική εισφορά υπολογίζεται με συντελεστή πέντε τοις εκατό (5%) επί ολοκλήρου του ποσού.
Το ποσό της έκτακτης εισφοράς περιορίζεται αναλόγως, σε κάθε περίπτωση ώστε το συνολικό καθαρό εισόδημα που προκύπτει μετά την αφαίρεση της ειδικής εισφοράς να μην υπολείπεται του καθαρού εισοδήματος που απομένει μετά την αφαίρεση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, η οποία υπολογίστηκε με την εφαρμογή του αμέσως προηγούμενου συντελεστή.

1. 4.      α) Η εισφορά του παρόντος βεβαιώνεται οίκοθεν από τον προϊστάμενο της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας που είναι αρμόδιος για τη φορολογία του φυσικού προ­σώπου ή της σχολάζουσας κληρονομιάς με βάση τους τίτλους βεβαίωσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 74 του Κ.Φ.Ε.

β) Για τον υπολογισμό της εισφοράς εκδίδεται εκκαθα­ριστικό σημείωμα, αντίγραφο του οποίου αποστέλλεται στον υπόχρεο.
γ) Η προθεσμία άσκησης της προσφυγής ή υποβολής αίτησης για διοικητική επίλυση της διαφοράς, καθώς και η άσκηση της προσφυγής ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού πρωτοδικείου, δεν αναστέλλει τη βεβαίωση και την είσπραξη της οφειλής που προκύπτει από την εφαρμογή των παραπάνω διατάξεων.

1. 5.      α) Η εισφορά που επιβάλλεται με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου καταβάλλεται σε έξι (6) ίσες μηνιαίες δόσεις από τις οποίες η πρώτη μέχρι την τελευταία εργάσιμη για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα του επόμενου μήνα από τη βεβαίωση της εισφοράς και η καθεμία από τις επόμενες μέχρι την τελευταία εργάσιμη, αντίστοιχα. Η κάθε δόση δεν μπορεί να είναι κατώτερη των τριακοσίων (300) ευρώ, εκτός της τελευταίας. Σε περίπτωση εφάπαξ καταβολής του οφειλόμενου ποσού, παρέχεται έκπτωση πέντε (5%) τοις εκατό. 

β) Υπόχρεος σε καταβολή της εισφοράς είναι το φυ­σικό πρόσωπο στο όνομα του οποίου βεβαιώνεται αυτή. Για τους έγγαμους, εφόσον συντρέχει περίπτωση της παρ. 1 του άρθρου 5 του ΚΦΕ, η οφειλή για εισφορά που αναλογούν στα εισοδήματά τους βεβαιώνεται χωριστά και η ευθύνη της καταβολής βαρύνει κάθε σύζυγο. Σε περίπτωση θανάτου του υπόχρεου, οι κληρονόμοι του ευθύνονται για την καταβολή της εισφοράς, ανάλο­γα με το ποσοστό της κληρονομικής τους μερίδας.
γ) Με απόφαση του Υπουργού Οικο­νομικών μπορεί να ρυθμίζεται η ειδικότερη διαδικασία για τη βεβαίωση και είσπραξη των εισφορών και κάθε αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

1. 6.      Το ποσό του φόρου που εκπίπτει από  τον συνολικό φόρο  που προκύπτει με βάση  τη φορολογική κλίμακα σύμφωνα με τις διατάξεις του όγδοου  εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του ν. 2238/1994 περί αποδείξεων, όπως ισχύει για το οικονομικό έτος 2011, δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ ανά φορολογούμενο. Στις περιπτώσεις που έχει γίνει εκκαθάριση των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος του οικονομικού έτους 2011 και έχει συμψηφιστεί φόρος μεγαλύτερος από τριακόσια (300) ευρώ,  ο  επί πλέον αυτός φόρος βεβαιώνεται με την ειδική εισφορά  φυσικών προσώπων σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 4 και 5 του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 30
Έκτακτη εισφορά σε αντικειμενικές δαπάνες

1. 1.      Επιβάλλεται έκτακτη εισφορά στα ποσά της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης που προκύπτουν από την κυριότητα ή κατοχή επιβατικών αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης, σκαφών αναψυχής ιδιωτικής χρήσης, αεροσκαφών, ελικοπτέρων και ανεμοπτέρων καθώς και δεξαμενών κολύμβησης, όπως αυτά προκύπτουν από τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2011.

1. 2.      Η έκτακτη εισφορά που επιβάλλεται στα ποσά της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης της προηγούμενης παραγράφου, υπολογίζεται αναλυτικά ως εξής:

α) Για επιβατικά αυτοκίνητα άνω των χιλίων εννιακοσίων είκοσι εννέα (1.929) κυβικών εκατοστών, η έκτακτη εισφορά ισούται με το γινόμενο του ποσού της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης επί συ­ντελεστή  πέντε τοις εκατό (5%).
Από την επιβολή της έκτακτης εισφοράς εξαιρούνται τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης με παλαιότητα άνω των δέκα (10) ετών από το έτος πρώτης κυκλοφορίας τους στην Ελλάδα, καθώς και τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης αναπήρων, τα οποία απαλλάσσονται από τα τέλη κυκλοφορίας.  
β) Για σκάφη αναψυχής ιδιωτικής χρήσης, η έκτακτη εισφορά ισούται με το γινόμενό του ποσού της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης του σκάφους επί συ­ντελεστή  πέντε τοις εκατό (5%). Δεν λαμβάνεται υπόψη η δαπάνη για την αμοιβή του πληρώματος.
Από την επιβολή της έκτακτης εισφοράς εξαιρούνται τα μηχανοκίνητα σκάφη ανοικτού τύπου, ταχύπλοα ή μη, ολικού μήκους μέχρι έξι (6) μέτρα.
γ) Για αεροσκάφη, ελικόπτερα και ανεμόπτερα,  η έκτακτη εισφορά ισούται με το γινόμενό του ποσού της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης επί συ­ντελεστή  πέντε τοις εκατό (5%).
δ) Για δεξαμενές κολύμβησης, εσωτερικές και εξωτερικές, η έκτακτη εισφορά ισούται με το γινόμενό του ποσού της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης επί συ­ντελεστή  πέντε τοις εκατό (5%).
Η εισφορά του παρόντος άρθρου βεβαιώνεται οίκοθεν από τον προϊστάμενο της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας που είναι αρμόδιος για τη φορολογία του φυσικού προ­σώπου με βάση τους τίτλους βεβαίωσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 74 του Κ.Φ.Ε. Για τον υπολογισμό της εισφοράς εκδίδεται εκκαθα­ριστικό σημείωμα, αντίγραφο του οποίου αποστέλλεται στον υπόχρεο.

1. 3.      Η προθεσμία άσκησης της προσφυγής ή υποβολής αίτησης για διοικητική επίλυση της διαφοράς, καθώς και η άσκηση της προσφυγής ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού πρωτοδικείου, δεν αναστέλλει τη βεβαίωση και την είσπραξη της οφειλής που προκύπτει από την εφαρμογή των διατάξεων των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος.

1. 4.      Η εισφορά που επιβάλλεται σύμφωνα με τις παραπάνω διατάξεις, βεβαιώνεται και καταβάλλεται, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων4 και 5 του άρθρου 29 του παρόντος.
2. 5.      Με αποφάσεις του Υπουργού Οικο­νομικών μπορεί να καθορίζονται τυχόν απαιτούμενες πρόσθετες λεπτομέρειες και θέματα της διαδικασίας εφαρμογής των διατάξεων της έκτακτης εισφοράς.

Άρθρο 31
Επιβολή τέλους επιτηδεύματος

1. 1.      Οι επιτηδευματίες και οι ασκούντες ελευθέριο επάγγελμα, εφόσον τηρούν βιβλία Β΄ ή Γ΄ κατηγορίας του Κ.Β.Σ., υποχρεούνται σε καταβολή ετήσιου τέλους επιτηδεύματος, το οποίο ορίζεται ως εξής:

α) Για τις επιχειρήσεις ή ελεύθερους επαγγελματίες που έχουν την έδρα τους σε τουριστικούς τόπους και σε πόλεις ή χωριά με πληθυσμό έως διακόσιες χιλιάδες (200.000) κατοίκους, σε τετρακόσια (400) ευρώ ετησίως,
β) Για επιχειρήσεις ή ελεύθερους επαγγελματίες που έχουν την έδρα τους σε πόλεις με πληθυσμό πάνω από διακόσιες χιλιάδες (200.000) κατοίκους, σε πεντακόσια (500) ευρώ ετησίως,
Η περιοχή του νομού Αττικής λογίζεται ως μια πόλη καθώς και το Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης.

1. 2.      Στις περιπτώσεις λειτουργίας υποκαταστημάτων, επιβάλλεται επιπλέον τέλος επιτηδεύματος τριακοσίων (300) ευρώ για κάθε υποκατάστημα.

Σε περίπτωση διακοπής της δραστηριότητας μέσα στη χρήση, το τέλος επιτηδεύματος περιορίζεται ανάλογα με τους μήνες λειτουργίας της επιχείρησης ή της άσκησης του επαγγέλματος. Χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δεκαπέντε (15) ημερών λογίζεται ως μήνας.

1. 3.      Εξαιρούνται από τις υποχρεώσεις καταβολής του τέλους, εκτός εάν πρόκειται για τουριστικούς τόπους, οι εμπορικές επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες που ασκούν τη δραστηριότητα τους σε  χωριά με πληθυσμό έως πεντακόσιους (500) κατοίκους και σε νησιά κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους.

Επίσης εξαιρούνται ατομικές εμπορικές επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες για τα πρώτα πέντε έτη άσκησης της δραστηριότητάς τους, από την πρώτη έναρξη εργασιών, καθώς και οι περιπτώσεις ατομικών επιχειρήσεων εφόσον για τον επιτηδευματία υπολείπονται τρία έτη από το έτος της συνταξιοδότησής του. Ως έτος συνταξιοδότησης νοείται το 65ο έτος της ηλικίας.

1. 4.      Για την εν γένει διαδικασία επιβολής και βεβαίωσης του τέλους επιτηδεύματος εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν.2238/1994)

1. 5.      Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται η ειδικότερη διαδικασία για την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά που υποβάλλονται και κάθε άλλο αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.

1. 6.      Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εφαρμόζονται για τους επιτηδευματίες και ελεύθερους επαγγελματίες που ασκούν επιτήδευμα ή ελεύθερο επάγγελμα, αντίστοιχα, κατά την 1.1.2011 και μετά.

 Άρθρο 32Απαλλαγή τόκων ομολογιακών δανείων – Στοιχεία που διαβιβάζονται στο Υπουργείο Οικονομικών   1.                           Στο τέλος της παραγράφου 11 του άρθρου 12 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, που κυρώθηκε με το ν. 2238/1994 (Α΄ 151), προστίθεται εδάφιο που έχει ως εξής:«Η απαλλαγή της παραγράφου αυτής δεν αίρεται όταν τα ταμεία ασφάλισης που έχουν συσταθεί με νόμο συστήνουν ενέχυρο ή συνάπτουν πράξεις (repos – reverse repos) με βάση τις διατάξεις του άρθρου 15 του ν. 3632/1928 (ΦΕΚ 137Α’) επί των ανωτέρω τίτλων και με την προϋπόθεση ότι εξακολουθούν να είναι δικαιούχοι των τόκων που προκύπτουν από τους υπόψη τίτλους μέχρι τη λήξη αυτών.».  2.                           Οι διατάξεις της παραγράφου  11 του άρθρου 12 του Κ.Φ.Ε., όπως συμπληρώθηκαν με την προηγούμενη παράγραφο, έχουν εφαρμογή για πράξεις σύστασης ενεχύρου ή για πράξεις repos – reverse repos που συνάπτονται επί ομολογιακών δανείων του Ελληνικού Δημοσίου από τις 21 Ιουνίου 2011 και μετά, ανεξάρτητα από το χρόνο έκδοσης των τίτλων. 

1. 3.                 Η παράγραφος 2 του άρθρου 82 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Οι φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 1Β του ν.2362/1995, οι δικαστικές αρχές, οι δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί και λοιποί φορείς του Δημοσίου, οι οργανισμοί κοινής ωφέλειας, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, οι οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες, τα επιμελητήρια, οι συμβολαιογράφοι, οι υποθηκοφύλακες, οι προϊστάμενοι των κτηματολογικών γραφείων, οι οικονομικοί ή κοινωνικοί ή  επαγγελματικοί φορείς ή οργανώσεις, τα πιστωτικά ιδρύματα, οι εταιρείες παροχής πιστώσεων, οι εταιρείες μεσολάβησης στη μεταφορά κεφαλαίων, τα ιδρύματα πληρωμών, τα χρηματοδοτικά ιδρύματα και τα ελληνικά ταχυδρομεία, οι συνεταιρισμοί και οι ενώσεις αυτών, οι ενώσεις προσώπων, καθώς και κάθε άλλος επαγγελματικός φορέας ή οργάνωση, υποχρεούνται να υποβάλλουν ηλεκτρονικά στο Υπουργείο Οικονομικών κάθε στοιχείο και πληροφορία οικονομικού και φορολογικού ενδιαφέροντος που τους ζητείται, όπως αμοιβές, αποζημιώσεις, οικονομικές ενισχύσεις, επιδοτήσεις, απαιτήσεις από δικαστικές διεκδικήσεις, στοιχεία για την παροχή αδειών άσκησης επαγγέλματος, στοιχεία λογαριασμών ενεργών ή μη, που άνοιξαν ή χρησιμοποιούνται ή έκλεισαν, στοιχεία για μεταφορές πίστωσης, εμβάσματα, άμεσες χρεώσεις, τραπεζικές επιταγές, εισπράξεις μέσω πιστωτικών καρτών, καθώς και δάνεια προς νοικοκυριά και επιχειρήσεις, κατ’ εξαίρεση των διατάξεων για το επαγγελματικό και τραπεζικό απόρρητο, καθώς και στοιχεία και πληροφορίες για ακίνητη και κινητή περιουσία, ιδίως ακίνητα, αυτοκίνητα, αεροσκάφη, πλοία ή σκάφη αναψυχής και λοιπά περιουσιακά στοιχεία,  καθώς και κάθε άλλου στοιχείου αναγκαίου στις διαδικασίες βεβαίωσης και είσπραξης του φόρου καθώς και στις διαδικασίες του ελέγχου και των διασταυρώσεων. Η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων για τους σκοπούς της διάταξης αυτής δεν προϋποθέτει ενημέρωση και συγκατάθεση του φυσικού προσώπου του οποίου τα δεδομένα διαβιβάζονται, ούτε άδεια της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται το είδος των υποβαλλόμενων στοιχείων και πληροφοριών, οι μορφότυποι ανταλλαγής τους, ο τρόπος και ο χρόνος υποβολής τους, και κάθε άλλο αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.» 

Άρθρο 33
Φορολογία ακίνητης περιουσίας, δωρεών και γονικών παροχών

1. 1.             Η παράγραφος 2 του άρθρου 36 του ν. 3842/2010 (ΦΕΚ 58 Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Επί της συνολικής αξίας της ακίνητης περιουσίας κάθε φυσικού προσώπου επιβάλλεται φόρος σύμφωνα με την ακόλουθη κλίμακα:
Κλιμάκιο (€)
Φορολογικός
Συντελεστής κατά Κλιμάκιο %
Ποσό Φόρου κατά Κλιμάκιο (€)
Σύνολο Φορολογητέας Αξίας (€)

Σύνολο Φόρου (€)
200.000,00
300.000,00
100.000,00
100.000,00
100.000,00
Υπερβάλλον
0
0,2%
0,3%
0,6%
0,9%
1%
0
600,00
300,00
600,00
900,00
200.000,00
500.000,00
600.000,00
700.000,00
800.000,00
0
600,00
900,00
1500,00
2400,00

1. 2.      Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου 2011.

1. 3.      Στο άρθρο 38 του ν. 3842/2010 (Α΄ 58) προστίθεται μετά την παράγραφο 3 νέα παράγραφος 4 ως εξής, και η παράγραφος 4 του ιδίου άρθρου αναριθμείται σε 5:

«4. Ειδικά για τα έτη 2010 και 2011, ο φόρος ακίνητης περιουσίας που αναλογεί στα φυσικά πρόσωπα, ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής του, καταβάλλεται σε τρείς (3) ίσες δόσεις, από τις οποίες η πρώτη καταβάλλεται μέχρι την τελευταία εργάσιμη, για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα του επόμενου μήνα από τη βεβαίωση του φόρου και η καθεμία από τις επόμενες, την τελευταία εργάσιμη, για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα του δεύτερου και του τρίτου μήνα, αντιστοίχως, από τη βεβαίωση του φόρου.»

1. 4.      Στο τέλος της ενότητας Α του άρθρου 34 του Κώδικα Φορολογίας κληρονομιών, δωρεών, γονικών παροχών και κερδών από λαχεία, που κυρώθηκε με το ν. 2961/2001 (A 266΄), προστίθεται παράγραφος 5 ως εξής:

«5. Δεν θεωρούνται δωρεές ή γονικές παροχές, για την επιβολή του φόρου, οι δωρεές ή γονικές παροχές χρηματικών ποσών που συνιστώνται αποκλειστικά για την αγορά ή ανέγερση ακινήτων, η οποία εξαιρείται και δεν υπάγεται στις ρυθμίσεις της περίπτωσης γ΄ του άρθρου 17 του Κ.Φ.Ε., μέχρι του ποσού το οποίο εξαιρείται από αυτές.»

1. 5.      Οι διατάξεις της παραγράφου 5 της ενότητας Α του άρθρου 34 του Κώδικα Φορολογίας κληρονομιών, δωρεών, γονικών παροχών και κερδών από λαχεία που κυρώθηκε με το ν. 2961/2001 (Α΄ 266), εφαρμόζονται, όπως τροποποιούνται με τις διατάξεις της προηγουμένης παραγράφου, στις υποθέσεις φορολογίας δωρεών και γονικών παροχών, στις οποίες η φορολογική υποχρέωση γεννιέται από 17 Δεκεμβρίου 2010.

Άρθρο 34
Συντελεστές ΦΠΑ

1. 1.      Στις διατάξεις του Παραρτήματος ΙΙΙ «Αγαθά και Υπηρεσίες που υπάγονται σε μειωμένο συντελεστή (δεύτερο και τρίτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 21)» του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, ο οποίος κυρώθηκε με το νόμο 2859/2000 (ΦΕΚ 248 Α), όπως ισχύει, επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις:

α) Η περίπτωση 27 του Κεφαλαίου Α. ΑΓΑΘΑ αντικαθίσταται ως εξής:
«27. Παρασκευάσματα λαχανικών, καρπών και φρούτων ή άλλων μερών φυτών, εκτός των χυμών (Δ.Κ. 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007 και  2008).»

β) Η περίπτωση 28 του Κεφαλαίου Α. ΑΓΑΘΑ αντικαθίσταται ως εξής:
«28. Διάφορα παρασκευάσματα διατροφής. Εξαιρούνται τα σύνθετα αλκοολούχα παρασκευάσματα, άλλα από εκείνα που γίνονται με βάση ευώδεις ουσίες, των τύπων που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ποτών καθώς και τα έτοιμα ροφήματα και παρόμοια είδη (Δ.Κ. 2101, 2102, 2103, 2104, 2105 και ΕΧ 2106).»
γ) H περίπτωση 29 του Κεφαλαίου Α. ΑΓΑΘΑ αντικαθίσταται ως εξής:
«29. Νερά, στα οποία περιλαμβάνονται και τα φυσικά ή τεχνητά μεταλλικά νερά, χωρίς προσθήκη ζάχαρης, ή άλλων γλυκαντικών ούτε αρωματισμένα,   μη αεριούχα (Δ.Κ. ΕΧ 2201).»

δ) Η  περίπτωση 30 του Κεφαλαίου Α. ΑΓΑΘΑ του Παρατήματος ΙΙΙ του Κώδικα Φ.Π.Α. καταργείται.
ε) Η περίπτωση 6 του Κεφαλαίου Β. ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ καταργείται.
στ) Καταργούνται η ένδειξη (Ι) πριν την περίπτωση 1 του Κεφαλαίου Β. ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ, καθώς και η παράγραφος ΙΙ στο τέλος του Κεφαλαίου αυτού και προστίθεται νέο Κεφάλαιο Γ. ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, ως εξής:

«Γ. ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
1. Αγαθά και υπηρεσίες που δεν εντάσσονται στο παράρτημα αυτό ή για τα οποία υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία ως προς την ένταξή τους στον πίνακα αυτό, συνεπεία του είδους, του προορισμού, της σύνθεσης ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο, υπάγονται στον κανονικό συντελεστή Φ.Π.Α.

2. Στο παρόν παράρτημα δεν περιλαμβάνονται τα παρασκευασμένα με βρασμό, ψήσιμο, τηγάνισμα, ζέσταμα ή άλλο τρόπο εδέσματα, γεύματα ή πρόχειρα γεύματα ή γενικότερα φαγητά, τα οποία παραδίδονται έτοιμα  προς άμεση κατανάλωση χωρίς καμία περαιτέρω προετοιμασία, από εστιατόρια, ταβέρνες, πιτσαρίες, οινομαγειρεία, ψητοπωλεία, ταχυφαγεία, καφετέριες και συναφή καταστήματα ή τμήματα καταστημάτων που παρασκευάζουν έτοιμα προς άμεση κατανάλωση φαγητά. Εξαιρούνται οι παραδόσεις των ειδών αυτών από κυλικεία που λειτουργούν εντός εκπαιδευτικών ή νοσηλευτικών επιχειρήσεων ή ιδρυμάτων, ή ιδρυμάτων κοινωνικής πρόνοιας. Οι διατάξεις αυτές δεν ισχύουν για τα τυποποιημένα εμπορεύσιμα είδη διατροφής, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αυτά μπορούν να καταναλωθούν άμεσα χωρίς καμία περαιτέρω προετοιμασία. Ως τυποποιημένα εμπορεύσιμα είδη διατροφής νοούνται τα είδη διατροφής που παρασκευάζονται για ευρεία κατανάλωση και διατίθενται συσκευασμένα στα σημεία πώλησης, καθώς και αυτά που εμπορεύονται σε μεγάλες συσκευασίες ή ποσότητες και παραδίδονται χύμα ή κομμένα σε μικρότερες ποσότητες.»

1. 2.      Οι διατάξεις του Παραρτήματος ΙΙΙ «Αγαθά και Υπηρεσίες που υπάγονται σε μειωμένο συντελεστή (δεύτερο και τρίτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 21)», όπως τροποποιήθηκαν από την προηγούμενη παράγραφο, εφαρμόζονται από 1ης Σεπτεμβρίου 2011.

Άρθρο 35
Τέλη κυκλοφορίας

1. 1.                                    Η παράγραφος 1 του άρθρου 20 του ν. 2948/2001 (ΦΕΚ 242 Α`), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Τα ετήσια τέλη κυκλοφορίας που επιβάλλονται στα αυτοκίνητα οχήματα, με την επιφύλαξη των διατάξεων του παρόντος άρθρου με τις οποίες ορίζεται διαφορετικά και λαμβανομένων υπόψη και των διατάξεων της οδηγίας 1999/62/ΕΚ ως προς τα βαρέα φορτηγά οχήματα, ορίζονται ως εξής:
Α. Αυτοκίνητα οχήματα ιδιωτικής χρήσης.
α) Επιβατικά αυτοκίνητα που έχουν ταξινομηθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα έως την 31.10.2010 και δίκυκλες και τρίκυκλες μοτοσικλέτες ανεξαρτήτως της ημερομηνίας πρώτης ταξινόμησής τους στην Ελλάδα, με βάση τον κυλινδρισμό του κινητήρα αυτών:
Κατηγορία
Κυλινδρισμός κινητήρα
(κυβ. εκατ.)

Ετήσια τέλη κυκλοφορίας
(σε ευρώ)

Α’
Έως
300
22
Β’
301 –
785
55
Γ’
786 –
1.071
120
Δ’
1.072 –
1.357
135
Ε’
1.358 –
1.548
240
ΣΤ’
1.549 –
1.738
265
Ζ’
1.739 –
1.928
300
Η’
1.929 –
2.357
660
Θ’
2.358 –
3.000
880
Ι’
3.001 –
4.000
1.100
Κ’
4.001
και άνω
1.320
β) Επιβατικά αυτοκίνητα ταξινομούμενα για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την 1.11.2010 και μετά, αποκλειστικά με βάση τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (γραμμάρια C02 ανά χιλιόμετρο).
Λαμβάνονται υπόψη οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, όπως αυτές αναγράφονται στην άδεια του οχήματος, ως εξής:
ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΕΚΠΟΜΠΩΝ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ
(γρμ. CO2 ανά χιλιόμετρο)

ΕΤΗΣΙΑ ΤΕΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΑΝΑ ΓΡΑΜΜΑΡΙΟ
EKΠΟΜΠΩΝ CO2 (σε ευρώ)

0 – 100
0,00
101 – 120
0,90
121 – 140
1,10
141 – 160
1,70
161 – 180
2,25
181 – 200
2,55
201 – 250
2,80
Άνω των 251
3,40
Για τα Ε.Ι.Χ. ρυμουλκούμενα, ημιρυμουλκούμενα (τροχόσπιτα): 140 ευρώ.
Στα ανωτέρω αυτοκίνητα περιλαμβάνονται και τα επιβατικά ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητα που εισάγονται από το αλλοδαπό προσωπικό των εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων των εγκατεστημένων στην Ελλάδα με βάση τον α.ν. 89/1967 (ΦΕΚ 132 Α΄). Επίσης περιλαμβάνονται και τα τύπου Jeep αυτοκίνητα, ανεξάρτητα από το χαρακτηρισμό τους ως επιβατικών ή φορτηγών.
 γ) Φορτηγά αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες:
Κατηγορία
Μικτό βάρος σε χιλιόγραμμα
Τέλη κυκλοφορίας (σε ευρώ)
Α΄

έως
1.500
75
Β΄
1.501
–
3.500
105
Γ΄
3.501
–
10.000
300
Δ΄
10.001
–
20.000
600
Ε΄
20.001
–
30.000
940
ΣΤ΄
30.001
–
40.000
1.320
Ζ΄
40.001

και άνω
1.490
Για τα ρυμουλκά (τράκτορ): 300 ευρώ.
δ) Λεωφορεία:
Κατηγορία
Θέσεις καθημένων
Τέλη κυκλοφορίας (σε ευρώ)
Α΄
έως
33
210
Β΄
34 –
50
410
Γ΄
51
και άνω
510
ε) Αυτοκίνητα που δεν ανήκουν στις πιο πάνω κατηγορίες: 535 ευρώ.
στ) Ειδικά, τα ετήσια τέλη κυκλοφορίας των ιδιωτικής χρήσης επιβατικών  οχημάτων που τελούν στο ανασταλτικό τελωνειακό καθεστώς της προσωρινής  εισαγωγής, υπολογίζονται αποκλειστικά με βάση τον κυλινδρισμό του κινητήρα  αυτών, όπως ορίζεται από τις διατάξεις της υποπερίπτωσης α) της περίπτωσης  Α` της παραγράφου 1.
ζ) Στα εκποιούμενα από το Δημόσιο ή τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημόσιου  Υλικού (Ο.Δ.Δ.Υ.) Α.Ε. επιβατικά αυτοκίνητα οχήματα, τα οποία τίθενται από  τους αγοραστές σε κυκλοφορία, ως ιδιωτικής χρήσης, τα τέλη κυκλοφορίας  υπολογίζονται όπως και στην προηγούμενη υποπερίπτωση.
Προκειμένου για υβριδικά αυτοκίνητα οχήματα και υβριδικές δίκυκλες και τρίκυκλες μοτοσικλέτες, που εμπίπτουν στις διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου, έως 1.929 κ.εκ., ανεξάρτητα από την ημερομηνία της πρώτης ταξινόμησής τους στην Ελλάδα, αυτά απαλλάσσονται των τελών κυκλοφορίας. Για τα οχήματα της κατηγορίας αυτής άνω των 1.929 κ.εκ., τα τέλη κυκλοφορίας που επιβάλλονται αναλογούν στο ήμισυ των τελών των αντίστοιχων συμβατικών οχημάτων.
Ειδικά, προκειμένου για ηλεκτροκίνητα και υδρογόνου αυτοκίνητα οχήματα και ηλεκτροκίνητες και υδρογόνου δίκυκλες και τρίκυκλες μοτοσικλέτες, της πιο πάνω κατηγορίας, αυτά απαλλάσσονται των τελών κυκλοφορίας.
η) Για τα καινουργή ή μεταχειρισμένα επιβατικά ιδιωτικής χρήσης αυτοκινούμενα τροχόσπιτα, ασθενοφόρα, νεκροφόρες και θωρακισμένα επιβατικά οχήματα, επειδή εξαιρούνται από τη μέτρηση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, τα τέλη κυκλοφορίας για τα οχήματα της κατηγορίας αυτής υπολογίζονται με βάση τον κυλινδρισμό του κινητήρα αυτών.
θ) Για τα μεταχειρισμένα επιβατικά ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητα, με πρώτο έτος κυκλοφορίας στην διεθνή αγορά πριν από την 1.1.2002, ανεξάρτητα του χρόνου της πρώτης ταξινόμησής τους στην Ελλάδα, επειδή για τα οχήματα αυτά δεν ήταν υποχρεωτική η μέτρηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, τα τέλη κυκλοφορίας για τα οχήματα της κατηγορίας αυτής υπολογίζονται με βάση τον κυλινδρισμό του κινητήρα αυτών.
ι)  Για τα επιβατικά αυτοκίνητα δημόσιας χρήσης που αποχαρακτηρίζονται και τίθενται σε κυκλοφορία, ως ιδιωτικής χρήσης, ως ημερομηνία για τον υπολογισμό των τελών κυκλοφορίας, νοείται η ημερομηνία της πρώτης ταξινόμησής τους στην Ελλάδα.
κ) Για τα επιβατικά οχήματα ιδιωτικής χρήσης που είχαν ταξινομηθεί στη Χώρα μας και μετά την διαγραφή τους από το Μητρώο του Υπουργείου Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων επαναταξινομούνται  στη χώρα, ως ημερομηνία πρώτης ταξινόμησής τους στην Ελλάδα, νοείται η ημερομηνία της πρώτης άδειας κυκλοφορίας στη χώρα μας, πριν από την διαγραφή τους.
Β. Αυτοκίνητα οχήματα δημόσιας χρήσης.
α) Επιβατικά (με ή χωρίς μετρητή) που έχουν ταξινομηθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα έως την 31.10.2010: 290 ευρώ.
β) Επιβατικά (με ή χωρίς μετρητή) ταξινομούμενα για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την 1.11.2010 και μετά, αποκλειστικά με βάση τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (γραμμάρια C02 ανά χιλιόμετρο).
Λαμβάνονται υπόψη οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, όπως αυτές  αναγράφονται στην άδεια του οχήματος, ως εξής:
Κλιμάκιο εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα
(γρμ. CO2 ανά χιλιόμετρο)

Ετήσια τέλη κυκλοφορίας ανά γρμ. εκπομπών CO2
(σε ευρώ)
0 – 100
0,00
101 – 150
2,25
Άνω των 151
2,80
γ) Φορτηγά αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες:
Κατηγορία
Μικτό βάρος σε χιλιόγραμμα
Τέλη κυκλοφορίας (σε ευρώ)
Α΄
έως 3.500
125
Β΄
3.501-10.000
195
Γ΄
10.001-19.000
340
Δ΄
19.001-26.000
495
Ε΄
26.001-33.000
650
ΣΤ΄
33.001-40.000
925
Ζ΄
40.001 και άνω
1.460
Για τα ρυμουλκά (τράκτορ): 300 ευρώ.
δ) Λεωφορεία:
Κατηγορία ΑΣΤΙΚΑ
Θέσεις καθημένων και ορθίων
Τέλη κυκλοφορίας (σε ευρώ)
Α΄
έως

50
210
Β΄
51

και άνω
385

Κατηγορία ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΑ
Θέσεις καθημένων και ορθίων
Τέλη κυκλοφορίας (σε ευρώ)
Α΄
έως

50
215
Β΄
51

και άνω
300

Κατηγορία ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ
Θέσεις καθημένων
Τέλη κυκλοφορίας (σε ευρώ)
Α΄
έως

40
430
Β΄
41

και άνω
595
ε) Αυτοκίνητα που δεν ανήκουν στις πιο πάνω κατηγορίες: 300 ευρώ.
Γ. Για τα αλλοδαπά φορτηγά αυτοκίνητα, για κάθε ταξίδι, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά από τις ειδικές συμβάσεις της χώρας μας με άλλα κράτη: 100 ευρώ.
Δ. Για τη χορήγηση προσωρινής άδειας κυκλοφορίας αυτοκινήτων οχημάτων 4  ευρώ ανά ημέρα.
Ε. Για τη δοκιμαστική κυκλοφορία των αυτοκινήτων οχημάτων:
α) Για μοτοσικλέτες: 30 ευρώ.
β) Για λοιπά οχήματα: 150 ευρώ.
ΣΤ. Τα τέλη κυκλοφορίας των δίτροχων, τρίτροχων μοτοποδηλάτων ορίζονται σε 12 ευρώ.
Ζ. Για τα οχήματα για τα οποία προβλέπεται απαλλαγή από τα τέλη κυκλοφορίας, το ειδικό σήμα χορηγείται έναντι ποσού 5 ευρώ που αποτελεί το κόστος παραγωγής και διάθεσής του».

1. 2.                                    Τα υβριδικά επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής και δημόσιας χρήσης (ΤΑΞΙ), κυλινδρισμού κινητήρα έως 1.929 κ.εκ., που έχουν ταξινομηθεί στην Ελλάδα για πρώτη φορά έως την 31.10.2010, απαλλάσσονται των τελών κυκλοφορίας.

Για τα υβριδικά επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής και δημόσιας  χρήσης (ΤΑΞΙ), κυλινδρισμού κινητήρα άνω των 1.929 κ.εκ., που έχουν ταξινομηθεί στην Ελλάδα για πρώτη φορά έως την 31.10.2010, τα τέλη κυκλοφορίας που επιβάλλονται αναλογούν στο ήμισυ των τελών των αντίστοιχων συμβατικών οχημάτων.
Για τα πιο πάνω οχήματα, ανεξάρτητα κυλινδρισμού κινητήρα, που ταξινομούνται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την 1.11.2010 και μετά, τα τέλη κυκλοφορίας προσδιορίζονται με βάση τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, ανάλογα αν αυτά είναι ιδιωτικής ή δημόσιας χρήσης οχήματα.
Τα επιβατικά ηλεκτροκίνητα και υδρογόνου αυτοκίνητα ιδιωτικής και δημόσιας χρήσης, που έχουν ταξινομηθεί στην Ελλάδα για πρώτη φορά έως την 31.10.2010, απαλλάσσονται των τελών κυκλοφορίας. Για τα οχήματα αυτά, που ταξινομούνται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την 1.11.2010 και μετά, τα τέλη κυκλοφορίας προσδιορίζονται με βάση τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, ανάλογα αν αυτά είναι ιδιωτικής ή δημόσιας χρήσης οχήματα.
Οι υβριδικές δίκυκλες και τρίκυκλες μοτοσικλέτες ιδιωτικής και δημόσιας χρήσης,  κυλινδρισμού κινητήρα έως 1.929 κ.εκ., ανεξάρτητα από την ημερομηνία της πρώτης ταξινόμησής τους στην Ελλάδα, απαλλάσσονται των τελών κυκλοφορίας.
Για τις υβριδικές δίκυκλες και τρίκυκλες μοτοσικλέτες ιδιωτικής και δημόσιας  χρήσης, κυλινδρισμού κινητήρα άνω των 1.929 κ.εκ., ανεξάρτητα από την ημερομηνία της πρώτης ταξινόμησής τους στην Ελλάδα, τα τέλη κυκλοφορίας που επιβάλλονται αναλογούν στο ήμισυ των τελών των αντίστοιχων συμβατικών οχημάτων.
Οι επιβατικές ηλεκτροκίνητες και υδρογόνου δίκυκλες και τρίκυκλες μοτοσικλέτες ιδιωτικής και δημόσιας χρήσης, ανεξάρτητα από την ημερομηνία της πρώτης ταξινόμησής τους στην Ελλάδα, απαλλάσσονται των τελών κυκλοφορίας.

1. 3.                                    Οι διατάξεις των προηγουμένων παραγράφων ισχύουν για τα τέλη κυκλοφορίας έτους 2012 και επομένων.

1. 4.                                    Με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγονται οι απαλλαγές από τα τέλη

κυκλοφορίας για τα οχήματα της παραγράφου 1.

1. 5.                                    Το ποσό των τελών κυκλοφορίας των αυτοκινήτων οχημάτων της παραγράφου 1, που καταβάλλεται για την προμήθεια του ειδικού σήματος τελών κυκλοφορίας έτους 2012 και επομένων, αποτελεί στο σύνολό του έσοδο του Δημοσίου.
2. 6.                                    Από την έναρξη της ισχύος του νόμου αυτού παύει να ισχύει ως προς τα οχήματα της παραγράφου 1 κάθε διάταξη νόμου που ρυθμίζει διαφορετικά τα θέματα που ρυθμίζονται με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. 

Άρθρο 36
Τροποποίηση διατάξεων του ν. 2960/2001
«Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας» και του ν. 3899/2010

1. 1.              Οι περιπτώσεις θ΄, ιγ΄, ιδ΄, ιε΄, ιζ΄ και ιη΄ του πίνακα της παραγράφου 1 του άρθρου 73 του ν. 2960/2001(ΦΕΚ 265 Α΄) «Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας», όπως ισχύει, αντικαθίστανται ως εξής:

ΕΙΔΟΣ

ΚΩΔΙΚΟΣ
Σ.Ο.

ΠΟΣΟ ΦΟΡΟΥ ΣΕ ΕΥΡΩ

ΜΟΝΑΔΑ
ΕΠΙΒΟΛΗΣ

«θ) Πετρέλαιο εξωτερικής καύσης (FUEL OIL – Μαζούτ)
2710 19 61
2710 19 63
2710 19 65
2710 19 69

            38

1.000 χιλιόγραμμα
ιγ) Υγραέρια (LPG) που χρησιμοποιούνται ως καύσιμα κινητήρων
2711 12 11
έως και
2711 19 00

          200

1.000 χιλιόγραμμα
ιδ) Υγραέρια (LPG) και μεθάνιο που χρησιμοποιούνται:
–  ως καύσιμα θέρμανσης και
–  για άλλες χρήσεις εκτός από αυτές που καθορίζονται στις περιπτώσεις ιγ΄ και ιε΄

2711 12 11
έως και
2711 19 00 και
2711 29 00

           60

1.000 χιλιόγραμμα
ιε)  Υγραέρια (LPG) και μεθάνιο που προορίζονται για βιομηχανική, βιοτεχνική και εμπορική χρήση σε κινητήρες πλην της περίπτωσης ιγ΄
2711 12 11
έως και
2711 19 00 και
2711 29 00

          120

1.000 χιλιόγραμμα
ιζ) Φυσικό αέριο που χρησιμοποιείται ως καύσιμο θέρμανσης

2711 11 00 και
2711 21 00

           1,5
Gigajoule μεικτή θερμογόνος δύναμη
ιη) Φυσικό αέριο που χρησιμοποιείται για άλλες χρήσεις εκτός από αυτές που καθορίζονται στις παραπάνω ιστ) και ιζ) περιπτώσεις

2711 11 00 και
2711 21 00

           1,5

Gigajoule μεικτή θερμογόνος δύναμη»

1. 2.            Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης α΄ της παρ. 2 του άρθρου 73 του ν. 2960/2001, αντικαθίσταται ως εξής:

«α) Για την εφαρμογή των παραπάνω περιπτώσεων ζ΄ για το πετρέλαιο εσωτερικής καύσης (DIESEL) και ια΄ για το φωτιστικό πετρέλαιο (κηροζίνη), που χρησιμοποιούνται ως καύσιμα θέρμανσης για τη χρονική περίοδο από την 15η Οκτωβρίου μέχρι και την 30ή Απριλίου κάθε έτους, ο συντελεστής του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.) ορίζεται σε εξήντα (60)  ευρώ το χιλιόλιτρο, με εξαίρεση το πετρέλαιο εσωτερικής καύσης (DIESEL) και το φωτιστικό πετρέλαιο που παραλαμβάνονται από τα Νομικά Πρόσωπα του Άρθρου 2 παρ. 4  και  του Άρθρου 101 παρ. 1 του Ν. 2238/1994 (Α΄ 151). Τα πρόσωπα αυτά, για τη λειτουργία των κεντρικών συστημάτων ή άλλων μέσων θέρμανσης, θα χρησιμοποιούν πετρέλαιο εσωτερικής καύσης (DIESEL) κίνησης. Οι διατάξεις της παρ. 7 του Άρθρου 19 του Ν. 2753/1999 (Α΄ 249) και της παρ. 4 του Άρθρου 21 του Ν. 3193/2003 (Α΄  266) δεν εφαρμόζονται για τα παραπάνω Νομικά Πρόσωπα. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της διάταξης αυτής.»

1. 3.              Μετά την παράγραφο 8 του άρθρου 73 του ν. 2960/2001, προστίθεται νέα παράγραφος 9 ως εξής:

«9. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι όροι και προϋποθέσεις που διέπουν τη διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης του ειδικού φόρου κατανάλωσης του φυσικού αερίου των περιπτώσεων ιζ΄ και ιη΄ της παραγράφου 1, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονοµικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής προσδιορίζονται, τα στοιχεία που διαβιβάζονται από τους διανοµείς φυσικού αερίου στην αρµόδια υπηρεσία του Υπουργείου Οικονοµικών, καθώς και η συχνότητα και ο τρόπος διαβίβασής τους.».

1. 4.            Το τρίτο εδάφιο της περίπτωσης β) της παραγράφου 1 του άρθρου 97 του ν. 2960/2001, αντικαθίσταται ως εξής :

«Το συνολικό ποσό του ειδικού φόρου κατανάλωσης που υπολογίζεται σύμφωνα με τις ανωτέρω περιπτώσεις α) και β), δεν μπορεί να είναι κατώτερο του ενενήντα πέντε τοις εκατό (95%) του συνολικού ειδικού φόρου κατανάλωσης που επιβάλλεται στη σταθμισμένη μέση τιμή λιανικής πώλησης των τσιγάρων».

1. 5.            Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 104 του ν. 2960/2001 αντικαθίσταται ως εξής :

«1. Στα πρόσωπα της παραγράφου 1 του άρθρου 106 του παρόντα κώδικα, μετά από αίτησή τους, παρέχεται πίστωση του φόρου του παρόντα κώδικα, διάρκειας τεσσάρων (4) εβδομάδων, εφόσον πρόκειται για βιομηχανοποιημένα καπνά που προορίζονται για εμπορία και παράγονται στο εσωτερικό της χώρας ή παράγονται και προέρχονται από άλλα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης,  συμπεριλαμβανομένων των εδαφών των παραγράφων 5 και 6  του άρθρου 54 του παρόντα κώδικα».

1. 6.              Η παράγραφος 7 του άρθρου 109 του ν. 2960/2001 αναριθμείται σε παράγραφο 8 και μετά την παράγραφο 6 προστίθεται νέα παράγραφος 7, ως εξής:  

«7. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που αναλογεί στο φυσικό αέριο των περιπτώσεων ιζ΄ και ιη΄, της παραγράφου 1 του άρθρου 73, βεβαιώνεται και εισπράττεται από την αρµόδια αρχή, βάσει των εκδιδόµενων από τον διανοµέα ή τον αναδιανοµέα φορολογικών στοιχείων επί των οποίων προσδιορίζονται η µονάδα μέτρησης και οι ποσότητες που παραδίδονται, το αργότερο µέχρι την εικοστή (20ή) ηµέρα του επόµενου µήνα από την έκδοση των ανωτέρω σχετικών φορολογικών στοιχείων.
Με τον ειδικό φόρο κατανάλωσης βεβαιώνεται και εισπράττεται κατά την ίδια χρονική στιγµή ο φόρος προστιθέµενης αξίας (Φ.Π.Α.) και κάθε άλλη σχετική επιβάρυνση. Κατ’ εξαίρεση προκειμένου για το φυσικό αέριο ο Φ.Π.Α. υπολογίζεται µε τον οικείο φορολογικό συντελεστή επί του ποσού του ειδικού φόρου κατανάλωσης.»

1. 7.              Η παράγραφος 5 του άρθρου 178  του ν. 2960/2001, αντικαθίσταται ως εξής:

«5. Η είσπραξη του ειδικού φόρου κατανάλωσης για το φυσικό αέριο της περίπτωσης ιστ΄, της παραγράφου 1 του άρθρου 73 αναστέλλεται έως την 1.1.2014.»

1. 8.            Μετά το δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης α) της παραγράφου 2 του άρθρου  73  του ν. 2960/2001 προστίθενται  εδάφια ως εξής:

«Μέχρι 31-12-2013 ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης του πετρελαίου  εσωτερικής καύσης (DIESEL) καθώς και του φωτιστικού πετρελαίου, που χρησιμοποιούνται ως καύσιμα θέρμανσης, εξισώνεται με το ογδόντα τοις εκατό (80%) του ισχύοντος τότε συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης του πετρελαίου εσωτερικής καύσης και φωτιστικού πετρελαίου, αντίστοιχα, που χρησιμοποιούνται  ως  καύσιμα  κινητήρων.
Με απόφαση του Υπουργού  Οικονομικών είναι  δυνατή η παροχή επιδόματος θέρμανσης  στους  καταναλωτές  πετρελαίου εσωτερικής καύσης θέρμανσης. Με την ίδια απόφαση, καθορίζονται το ύψος  του επιδόματος, τα  κριτήρια  με  βάση  τα οποία  χορηγείται το επίδομα, τα  δικαιούχα  πρόσωπα, η αρμόδια για τη χορήγηση αρχή, η διαδικασία και οι προϋποθέσεις  χορήγησης, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της  ρύθμισης  αυτής.»

1. 9.            α) Οι διατάξεις των περιπτώσεων ιζ΄ και ιη΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 73 του ν. 2960/2001, όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, ισχύουν από 1-9-2011, ενώ οι διατάξεις των περιπτώσεων θ΄, ιγ΄, ιδ΄ και  ιε΄ της ίδιας παραγράφου ισχύουν από 27-6-2011.

β) Οι διατάξεις των παραγράφων 4 και 5 ισχύουν από την 27-6-2011.  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄
ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

Άρθρο 37
Ρυθμίσεις για τον περιορισμό των προσλήψεων
στους κρατικούς φορείς  

1. 1.      Η παράγραφος 3 του  άρθρου 10  του ν. 3833/2010, αντικαθίσταται ως εξής :

«3. Ο διορισμός των επιτυχόντων σε διαδικασίες επιλογής τακτικού προσωπικού του ΑΣΕΠ και των φορέων, για τους οποίους έχουν εκδοθεί οριστικοί πίνακες αποτελεσμάτων  μετά την 1-1-2009, πραγματοποιείται σταδιακά βάσει σειράς επιτυχίας μέχρι την 31-12-2015.»

1. 2.      Το  πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 11  του ν. 3833/2010, όπως αυτό τροποποιήθηκε με την παρ. 4α του άρθρου 3 του ν. 3899/2010, αντικαθίσταται ως εξής :

«1. Από την 1η Ιανουαρίου 2011 και μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2015, ο αριθμός των ετήσιων προσλήψεων και διορισμών του μονίμου προσωπικού και του προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στους φορείς της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 3812/2009 δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος συνολικά από το λόγο ένα προς πέντε (μία πρόσληψη ανά πέντε αποχωρήσεις), στο σύνολο των φορέων με εξαίρεση το έτος 2011, για το οποίο ο λόγος θα είναι ένα προς δέκα.»

1. 3.      To πρώτο εδάφιο της παρ. 6 του άρθρου 11 του Ν. 3833/2010, όπως αντικαταστάθηκε και αναριθμήθηκε με την παρ. 4δ  του άρθρου 3  του ν. 3899/2010, αντικαθίσταται ως εξής :

«6. Οι εγκρίσεις πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και συμβάσεων μίσθωσης έργου για το έτος 2011 περιορίζονται κατά ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) σε σχέση με τις αντίστοιχες εγκρίσεις του έτους 2010 και κατά ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) κατ’ έτος για τα έτη έως και το 2015.
Οι ανωτέρω περιορισμοί δεν ισχύουν για τις εγκρίσεις πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και συμβάσεων μίσθωσης έργου που εντάσσονται στο πλαίσιο ερευνητικών, αναπτυξιακών συμβολαίων και  συγχρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τρίτους έργων, εφόσον η μισθοδοσία του ως άνω προσωπικού δεν επιβαρύνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τον κρατικό προϋπολογισμό.

1. 4.      Στην παράγραφο 2 του άρθρου 51 του ν. 3528/2007 (Υπαλληλικός Κώδικας –Α΄ 26), αντί των λέξεων «δύο (2) ετών» τίθενται οι λέξεις «πέντε (5) ετών».

1. 5.      Το τακτικό προσωπικό που απασχολείται στο Δημόσιο, σε Ν.Π.Δ.Δ. και στους Ο.Τ.Α. α΄ και β΄ βαθμού μπορεί να ζητήσει με αίτησή του τη μείωση των ωρών εργασίας του μέχρι και 50%, με ανάλογη μείωση των αποδοχών του, για χρονική διάρκεια μέχρι πέντε (5) έτη. 

Με την αίτηση του ο υπάλληλος προσδιορίζει, εάν επιθυμεί τη μείωση της ημερήσιας απασχόλησης ή των εργάσιμων ημερών.
Σε κάθε περίπτωση, ως χρόνος πραγματικής και συντάξιμης δημόσιας υπηρεσίας για κάθε νόμιμη συνέπεια, υπολογίζεται μόνο ο χρόνος πραγματικής απασχόλησης.

1. 6.      Οι περιορισμοί που προβλέπονται στα άρθρα 31 και 32 του ν. 3528/2007 (Υπαλληλικός Κώδικας –Α΄ 26) και το ασυμβίβαστο που προβλέπεται στο άρθρο 34 του ίδιου νόμου έχουν εφαρμογή και στους υπαλλήλους που κάνουν χρήση των διατάξεων των  παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου.

1. 7.      Στο εξής τυχόν πλεονάζον προσωπικό των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του Κεφαλαίου Α΄ του ν. 3429/2005 (Α΄ 314) εντάσσεται σε πίνακες κατάταξης που καταρτίζονται, χωριστά για κάθε νομικό πρόσωπο από το Α.Σ.Ε.Π., με βάση αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια (όπως τυπικά προσόντα, εμπειρία, οικογενειακή κατάσταση, ηλικία, προϋπηρεσία, ειδικές γνώσεις κ.λπ.). Με Προεδρικό Διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, καθορίζονται τα αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια που προβλέπονται στο προηγούμενο εδάφιο, η διαδικασία κατάρτισης του πίνακα και κάθε άλλο σχετικό θέμα για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.

Το προσωπικό που  περιλαμβάνεται στους ανωτέρω πίνακες κατάταξης συνεχίζει να λαμβάνει για 12 μήνες από τον χαρακτηρισμό του ως πλεονάζοντος  προσωπικού αποδοχές ίσες με το 60% του βασικού μισθού του. Σε κάθε περίπτωση η καταβολή των αποδοχών του ανωτέρω προσωπικού διακόπτεται, εφόσον το προσωπικό αυτό συνάψει οποιασδήποτε μορφής εργασιακή σχέση.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης καθορίζονται ο φορέας που επιβαρύνεται με την καταβολή των αποδοχών στο προσωπικό, ο τρόπος καταβολής των αποδοχών και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.

Από τους εν λόγω πίνακες κατάταξης, το ανωτέρω προσωπικό:
α) μπορεί να μεταφέρεται ύστερα από αίτησή του με την ίδια σχέση εργασίας σε φορείς του δημόσιου τομέα του άρθρου 1 του ν. 3812/2009 (Α΄ 234),  εφόσον υπάρχουν αιτήματα των φορέων αυτών για πλήρωση  θέσεων τακτικού προσωπικού, σε ποσοστό 10% των ετήσιων προσλήψεων, με βάση τα απολογιστικά στοιχεία του προηγούμενου έτους, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις του άρθρου 11 του ν. 3833/2010.
β) επιλέγεται ύστερα από αίτησή του κατά προτεραιότητα σε ποσοστό 30% επί του συνόλου των εκάστοτε θέσεων που προκηρύσσονται για απασχόληση προσωπικού ορισμένου χρόνου σε υπηρεσίες και φορείς του δημόσιου τομέα.
γ) προηγείται έναντι όλων των λοιπών κατηγοριών για την επιλογή υποψηφίων για μερική απασχόληση, σύμφωνα με το ν. 3250/2004, εφόσον υποβάλει αίτηση.
δ) μπορεί κατ’ εξαίρεση να αποχωρήσει με εθελουσία έξοδο με βάση ειδικό πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου.

1. 8.   Στο πρώτο εδάφιο μετά την περ. β΄ της παρ. 4 του άρθρου πέμπτου του ν.3839/2010 διαγράφονται από τότε που ίσχυσε ο ν.3839/2010 οι λέξεις «και πάντως όχι πέραν του ενός (1) έτους από την τοποθέτησή τους».

Άρθρο 38
Δημοσιονομικές ρυθμίσεις

1.                                    Το τέταρτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του ν. 3205/2003 (Α΄ 297), όπως αντικαταστάθηκε με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του ν. 3833/2010 (Α΄ 40), αντικαθίσταται ως εξής :« Οι κατά τα ως άνω ώρες απογευματινής υπερωριακής εργασίας δεν μπορεί να υπερβαίνουν τις είκοσι (20) ώρες μηνιαίως ανά υπάλληλο.». 2.                                    α) Καθιερώνεται ειδική εισφορά αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας. Η εισφορά αυτή υπολογίζεται σε ποσοστό δύο τοις εκατό (2%) επί των τακτικών αποδοχών και πρόσθετων αμοιβών και αποζημιώσεων όλων των μισθοδοτούμενων υπαλλήλων του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ο.Τ.Α., καθώς και των υπαλλήλων όλων ανεξαιρέτως των Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών και των Ν.Π.Ι.Δ..  β) Καθιερώνεται ειδική εισφορά, πέραν των προβλεπομένων, υπέρ του Ταμείου Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων. Η εισφορά αυτή υπολογίζεται σε ποσοστό ένα τοις εκατό (1%) επί των τακτικών αποδοχών και πρόσθετων αμοιβών και αποζημιώσεων όλων των δικαιούχων υπαλλήλων του Ταμείου. 

1. 3.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          Το άρθρο  1 του ν.δ.  391/1969 (Α΄ 281) καταργείται.

4.                                    Το συνολικό ποσό των προβλεπόμενων στα άρθρα 259 και 260 του ν. 3852/2010 Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) των Δήμων και Περιφερειών που εγγράφεται στον κρατικό προϋπολογισμό δεν μπορεί  να υπερβαίνει κατ’ έτος το ποσό των πέντε δισεκατομμυρίων διακοσίων εκατομμυρίων (5.200.000.000) ευρώ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄
ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012 – 2015

Άρθρο 39
Προϋποθέσεις επιδότησης και οικονομική ενίσχυση ανέργων

1. 1.      Το άρθρο 5 του ν. 1545/1985 (ΦΕΚ 91 Α) αντικαθίσταται ως εξής:

«5. Προϋποθέσεις πρώτης επιδότησης
1. Ο ασφαλισμένος άνεργος που επιδοτείται για πρώτη φορά, εκτός από τις κατά περίπτωση προϋποθέσεις του προηγούμενου άρθρου, πρέπει να έχει πραγματοποιήσει και ανά ογδόντα ημερομίσθια κατ’ έτος, στα αμέσως προηγούμενα από την έναρξη της επιδότησης τρία έτη.
2. Ο ασφαλισμένος άνεργος που επιδοτείται για πρώτη φορά δικαιούται επίδομα και στην περίπτωση που έχει πραγματοποιήσει μέσα στα τελευταία δύο έτη πριν από τη λύση της εργασιακής του σχέσης τουλάχιστον διακόσια ημερομίσθια, χωρίς να υπολογίζονται τα ημερομίσθια των δύο τελευταίων μηνών. Ο ως άνω ασφαλισμένος άνεργος  πρέπει να έχει πραγματοποιήσει και ανά ογδόντα ημερομίσθια κατ’ έτος, στα αμέσως προηγούμενα από την έναρξη της επιδότησης τρία έτη.».

1. 2.      Στην παράγραφο 7 του άρθρου 6 του ν. 1545/1985 όπως ισχύει, προστίθεται τελευταίο εδάφιο ως εξής: «Επιπλέον απαιτείται να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον εκατόν πενήντα ημερομίσθια από τη λήξη της αμέσως προηγούμενης επιδότησής του έως και την ημερομηνία λύσης της εργασιακής  σχέσης με βάση την οποία αιτείται νέα επιδότηση.».
2. 3.      Η παρ. 5 του άρθρου 19 του ν.δ. 2961/1954 (Α΄197) όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής: «5. Λόγω των εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων παρέχεται κάθε χρόνο στους επιδοτούμενους ανέργους οικονομική ενίσχυση ως εξής:

α. Για τις εορτές του Πάσχα ίση με το μισό του μηνιαίου ποσού του επιδόματος ανεργίας, εφόσον έχουν επιδοτηθεί για όλο το χρονικό διάστημα από 1 Ιανουαρίου μέχρι 30 Απριλίου. Αν οι επιδοτούμενοι έχουν συμπληρώσει διάρκεια επιδότησης μικρότερη από αυτήν που καθορίζεται πιο πάνω, δικαιούνται οικονομική ενίσχυση ίση με τρία ημερήσια επιδόματα ανεργίας για κάθε μήνα επιδότησης.
β. Για τις εορτές των Χριστουγέννων ίση με το ποσό του μηνιαίου επιδόματος ανεργίας, εφόσον έχουν επιδοτηθεί για όλο το χρονικό διάστημα από 1 Μαΐου μέχρι 31 Δεκεμβρίου. Αν οι επιδοτούμενοι έχουν συμπληρώσει διάρκεια επιδότησης μικρότερη από αυτήν που καθορίζεται πιο πάνω, δικαιούνται οικονομική ενίσχυση ίση με τρία ημερήσια επιδόματα ανεργίας για κάθε μήνα επιδότησης.».   

1. 4.      Ημερομηνία έναρξης ισχύος των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ορίζεται η 1η Ιουλίου 2012.

Άρθρο 40
Μετατροπή σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου

Σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, η οποία περιλαμβάνει όρο για πρόωρη καταγγελία της με εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας ως προς την αποζημίωση απόλυσης για τις συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, κατά τις διατάξεις του Ν.2112/1920, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 74 παρ. 2 και 3 του Ν.3863/2010, μετατρέπεται αυτοδικαίως σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου κατά την καταγγελία.

Άρθρο 41
Ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου
Το άρθρο 3 του Π.Δ. 180/2004, το οποίο είχε τροποποιήσει το άρθρο  5 του Π.Δ. 81/2003 αντικαθίσταται ως εξής: «1. Η χωρίς περιορισμό ανανέωση συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου είναι επιτρεπτή, αν δικαιολογείται από έναν αντικειμενικό λόγο. Αντικειμενικός λόγος υφίσταται ιδίως:Αν δικαιολογείται από τη μορφή ή το είδος ή τη δραστηριότητα του εργοδότη ή της επιχείρησης, ή από ειδικούς λόγους ή ανάγκες, εφόσον τα στοιχεία αυτά προκύπτουν αμέσως ή εμμέσως από την οικεία σύμβαση, όπως η προσωρινή αναπλήρωση μισθωτού, η εκτέλεση εργασιών παροδικού χαρακτήρα, η προσωρινή σώρευση εργασίας, ή η ορισμένη διάρκεια βρίσκεται σε συνάρτηση με εκπαίδευση ή κατάρτιση, ή γίνεται με σκοπό τη διευκόλυνση μετάβασης του εργαζομένου σε συναφή απασχόληση, ή γίνεται για την πραγματοποίηση συγκεκριμένου έργου ή προγράμματος ή συνδέεται με συγκεκριμένο γεγονός, ή αναφέρεται στον τομέα των επιχειρήσεων αεροπορικών μεταφορών και των επιχειρήσεων που ασκούν δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών αεροδρομίου εδάφους και πτήσης.2. Σε κάθε περίπτωση, οι λόγοι οι οποίοι δικαιολογούν την ανανέωση της σύμβασης ή σχέσης εργασίας ορισμένης χρονικής διάρκειας πρέπει να αναφέρονται στη σχετική συμφωνία των μερών, η οποία συνάπτεται εγγράφως, ή να προκύπτουν ευθέως από αυτήν.Αντίγραφο της συμφωνίας αυτής πρέπει να παραδίδεται στον εργαζόμενο αμελλητί μετά την έναρξη της προσφοράς της εργασίας του. Ο έγγραφος τύπος της ανωτέρω συμφωνίας δεν είναι απαραίτητος, όταν η ανανέωση της σύμβασης ή σχέσης εργασίας έχει εντελώς ευκαιριακό χαρακτήρα και δεν έχει διάρκεια μεγαλύτερη των δέκα (10) εργασίμων ημερών.3. Σε περίπτωση μη συνδρομής αντικειμενικού λόγου, όπως αυτός ορίζεται στην παράγραφο 1 του παρόντος και εφόσον η χρονική διάρκεια των διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου  υπερβαίνει συνολικά τα τρία  (3) έτη, τεκμαίρεται ότι με αυτές επιδιώκεται η κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης με συνέπεια τη μετατροπή αυτών σε συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Αν στο χρονικό διάστημα των τριών ετών ο αριθμός των ανανεώσεων των, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου, διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας υπερβαίνει τις τρεις (3) τεκμαίρεται ότι με αυτές επιδιώκεται η κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης με συνέπεια τη μετατροπή των συμβάσεων αυτών σε συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου.Το βάρος της ανταπόδειξης σε κάθε περίπτωση φέρει ο εργοδότης.4. «Διαδοχικές» θεωρούνται οι συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου που καταρτίζονται μεταξύ του ίδιου εργοδότη και του ίδιου εργαζόμενου, με τους ίδιους ή παρεμφερείς όρους εργασίας και δεν μεσολαβεί μεταξύ τους χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των σαράντα πέντε (45) ημερών, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι μη εργάσιμες ημέρες. Προκειμένου περί ομίλου επιχειρήσεων για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου στην έννοια του όρου «ίδιου εργοδότη» περιλαμβάνονται και οι επιχειρήσεις του Ομίλου.5. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται σε συμβάσεις ή ανανεώσεις συμβάσεων ή σχέσεις εργασίας που συνάπτονται μετά την θέση σε ισχύ του παρόντος διατάγματος.»

Άρθρο 42
Διευθέτηση του χρόνου εργασίας

Το άρθρο 41 του ν. 1892/1990 (ΦΕΚ101 Α`), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3του ν. 2639/1998 (ΦΕΚ 205 Α`), τροποποιήθηκε με το άρθρο 5 του ν. 2874/2000 (ΦΕΚ 286 Α`) και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του ν. 3385/2005 (ΦΕΚ 210 Α`), και κατόπιν με το άρθρο 7 του ν. 3846 / 2010 ( ΦΕΚ Α΄ 66) αντικαθίσταται ως ακολούθως: «1. α. Σε επιχειρήσεις στις οποίες εφαρμόζεται συμβατικό ωράριο εργασίας έως σαράντα (40) ωρών εβδομαδιαίως, επιτρέπεται για μία χρονική περίοδο (περίοδος αυξημένης απασχόλησης) ο εργαζόμενος να απασχολείται δύο (2) ώρες την ημέρα επιπλέον των οκτώ (8) ωρών, υπό την προϋπόθεση ότι οι επιπλέον των σαράντα (40) (ή του μικρότερου συμβατικού ωραρίου) ώρες εργασίας την εβδομάδα αφαιρούνται από τις ώρες εργασίας μιας άλλης χρονικής περιόδου (περίοδος μειωμένης απασχόλησης). Αντί της παραπάνω μειώσεως των ωρών εργασίας, επιτρέπεται να χορηγείται στον εργαζόμενο ανάλογη ημερήσια ανάπαυση (ρεπό) ή συνδυασμός μειωμένων ωρών εργασίας και ημερών αναπαύσεως. Το χρονικό διάστημα των περιόδων αυξημένης και μειωμένης απασχόλησης δεν υπερβαίνει συνολικά τους έξι (6) μήνες  σε διάστημα 12 μηνών (περίοδος αναφοράς).β. Ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να αρνηθεί την παροχή της επιπλέον αυτής εργασίας, αν δεν είναι σε θέση να την εκτελέσει και η άρνηση του δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη. Αυτή η άρνηση του εργαζομένου να παράσχει την επιπλέον εργασία δεν συνιστά λόγο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του.γ. Οι κείμενες προστατευτικές διατάξεις για το χρόνο υποχρεωτικής ανάπαυσης των εργαζομένων έχουν πλήρη εφαρμογή και κατά την περίοδο της αυξημένης απασχόλησης. Κατά τη διευθέτηση ο μέσος όρος των ωρών εβδομαδιαίας εργασίας κατά την περίοδο του εξαμήνου (περίοδος αναφοράς), στις οποίες δεν περιλαμβάνονται οι ώρες της υπερεργασίας και των νόμιμων υπερωριών της περιόδου μειωμένης απασχόλησης, παραμένει στις σαράντα (40) ώρες ή, εάν εφαρμόζεται μικρότερο συμβατικό ωράριο, παραμένει στον αριθμό ωρών του μικρότερου αυτού ωραρίου. Οι ώρες εργασίας ανά εβδομάδα δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν τις 48 ώρες, κατά μέσο όρο, σε περίοδο 6 μηνών, συμπεριλαμβανομένων και των προαναφερομένων ωρών υπερεργασίας και νομίμων υπερωριών . 2. α. Σε επιχειρήσεις στις οποίες εφαρμόζεται συμβατικό ωράριο εργασίας έως σαράντα (40) ωρών εβδομαδιαίως, επιτρέπεται, αντί της κατά την προηγούμενη παράγραφο διευθέτησης, να συμφωνείται, υπό τις προϋποθέσεις της παραγράφου 6, ότι μέχρι διακόσιες πενήντα έξι (256) ώρες εργασίας από το συνολικό χρόνο απασχόλησης εντός ενός (1) ημερολογιακού έτους, κατανέμονται με αυξημένο αριθμό ωρών σε ορισμένες χρονικές περιόδους, που δεν μπορούν να υπερβαίνουν τις τριάντα δύο (32) εβδομάδες ετησίως και με αντιστοίχως μειωμένο αριθμό ωρών κατά το λοιπό διάστημα του ημερολογιακού έτους.β. Ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να αρνηθεί την παροχή της επιπλέον αυτής εργασίας, αν δεν είναι σε θέση να την εκτελέσει και η άρνηση του δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη. Αυτή η άρνηση του εργαζομένου να παράσχει την επιπλέον εργασία δεν συνιστά λόγο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του.γ. Οι κείμενες προστατευτικές διατάξεις για το χρόνο υποχρεωτικής ανάπαυσης των εργαζομένων πρέπει να τηρούνται και κατά την περίοδο της αυξημένης απασχόλησης. Κατά τη διευθέτηση ο μέσος όρος των ωρών εβδομαδιαίας εργασίας κατά την περίοδο ενός ημερολογιακού έτους (περίοδος αναφοράς), στις οποίες δεν περιλαμβάνονται οι ώρες της υπερεργασίας και των νόμιμων υπερωριών της περιόδου μειωμένης απασχόλησης, παραμένει στις σαράντα (40) ώρες ή, εάν εφαρμόζεται μικρότερο συμβατικό ωράριο, παραμένει στον αριθμό ωρών του μικρότερου αυτού ωραρίου, ενώ με συνυπολογισμό των ανωτέρω ωρών υπερεργασίας και νομίμων υπερωριών, δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις σαράντα οκτώ (48) ώρες . 3. Κατά τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας της προηγούμενης παραγράφου επιτρέπεται να χορηγείται στον εργαζόμενο, αντί μειώσεως των ωρών εργασίας, προς αντιστάθμιση των πρόσθετων ωρών που εργάσθηκε κατά την περίοδο αυξημένου ωραρίου, ανάλογη ημερήσια ανάπαυση (ρεπό) ή ανάλογη προσαύξηση της ετήσιας άδειας με αποδοχές ή συνδυασμός μειωμένων ωρών και ημερών αναπαύσεως ή ημερών αδείας.4. Η καταβαλλόμενη αμοιβή κατά το χρονικό διάστημα της διευθέτησης των παραγράφων 1 και 2 είναι ίση με την αμοιβή για εργασία σαράντα (40) ωρών εβδομαδιαίως, εφόσον στην επιχείρηση ισχύει εβδομαδιαίο ωράριο σαράντα (40) ωρών. Αν στην επιχείρηση ισχύει εβδομαδιαίο ωράριο μικρότερο των σαράντα (40) ωρών, η καταβαλλόμενη κατά το χρονικό διάστημα της διευθέτησης αμοιβή είναι ίση με την αμοιβή που προβλέπεται για το εβδομαδιαίο αυτό ωράριο.5. α. Κατά την περίοδο της αυξημένης απασχόλησης των παραγράφων 1 και 2,  η ημερήσια απασχόληση του εργαζομένου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις δέκα (10) ώρες. Στις υπερβάσεις του νόμιμου ημερήσιου ωραρίου μέχρι το ανώτατο όριο των δέκα (10) ωρών, καθώς και στις υπερβάσεις των σαράντα (40) ωρών εβδομαδιαίως δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 3385/2005 (ΦΕΚ 210 Α`), όπως αυτό αντικαταστάθηκε και ισχύει με την παράγραφο 10 του άρθρου 74 του ν. 3863/2010 (ΦΕΚ 115 Α΄).β. Κατά την περίοδο της μειωμένης απασχόλησης των παραγράφων 1 και 2, η υπέρβαση του συμφωνηθέντος μειωμένου εβδομαδιαίου ωραρίου, η οποία επιτρέπεται κατ` εξαίρεση,  αμείβεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 1 του ν. 3385/2005 (ΦΕΚ 210 Α`), όπως  αντικαταστάθηκε και ισχύει με την παράγραφο 10 του άρθρου 74 του ν. 3863/2010 (ΦΕΚ 115 Α΄).6.  Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας των παραγράφων 1 και 2 καθορίζεται με επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή συμφωνία του εργοδότη με συνδικαλιστική οργάνωση στην επιχείρηση που αφορά τα μέλη της ή συμφωνία του εργοδότη και του συμβουλίου των εργαζομένων ή συμφωνία του εργοδότη και ένωσης προσώπων.Η ένωση προσώπων που αναφέρεται στο προηγούμενο εδάφιο μπορεί να συσταθεί από το είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) τουλάχιστον των εργαζομένων στην επιχείρηση που απασχολεί πάνω από είκοσι (20) εργαζομένους και δεκαπέντε τοις εκατό (15%) εφόσον ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων στην επιχείρηση είναι κατ’ ανώτατο αριθμό είκοσι (20) εργαζόμενοι. Κατά τα λοιπά εφαρμόζεται η διάταξη του εδαφίου γγ) της παραγράφου 3 του άρθρου 1 του ν. 1264/1982(Α 79).7. Με επιχειρησιακές και κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας μπορεί να καθορίζεται άλλο σύστημα διευθέτησης χρόνου εργασίας, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κλάδου ή της επιχείρησης.8. Αν για οποιονδήποτε λόγο, ιδίως εξαιτίας παραίτησης ή απόλυσης του εργαζομένου, δεν εφαρμόζεται ή δεν ολοκληρώνεται η διευθέτηση του χρόνου εργασίας σύμφωνα με τον παρόντα νόμο, έχουν πλήρη εφαρμογή όλες οι προστατευτικές διατάξεις που καθορίζουν τις συνέπειες της υπέρβασης του ημερήσιου και εβδομαδιαίου ωραρίου εργασίας.9. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται και για: α) εποχιακές επιχειρήσεις και β) εργαζομένους με σύμβαση εργασίας διάρκειας μικρότερης του ενός (1) έτους.10. Οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις και οι συμφωνίες της παρ. 6 κατατίθενται στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας, σύμφωνα με το άρθρο 5 του ν. 1876/1990  .11. Με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγονται οι σχετικές ρυθμίσεις του ν. 2602/1998 (ΦΕΚ 83 Α`) ή άλλων ειδικών νόμων, που αποσκοπούν στην εξυγίανση φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα.»

Άρθρο 43
Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου νέων, ηλικίας 18 έως 25 ετών, για απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας

1. Νέοι, ηλικίας από 18 έως 25 ετών, είναι δυνατόν να συνάπτουν με εργοδότες, συμβάσεις εργασίας για την απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας, διάρκειας μέχρι  24 μήνες και με αποδοχές μικρότερες έως είκοσι τοις εκατό (20%) από τις προβλεπόμενες για νεοπροσλαμβανόμενο, χωρίς προϋπηρεσία της ειδικότητά τους, όπως αυτή ορίζεται στην οικεία συλλογική σύμβαση εργασίας (ομοιοεπαγγελματική, κλαδική, επιχειρησιακή ή εθνική γενική) και ασφαλίζονται στους κλάδους σύνταξης, ασθενείας σε είδος και επαγγελματικού κινδύνου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ οι δε σχετικές ασφαλιστικές εισφορές αποδίδονται στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ από τον εργοδότη.  2. Για το σκοπό της προηγούμενης παραγράφου είναι δυνατόν να συνάπτονται περισσότερες από μία συμβάσεις εργασίας, στον ίδιο ή άλλο εργοδότη, μέσα σε διάστημα 24 μηνών από τη σύναψη της πρώτης σύμβασης απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας. Οι συμβάσεις εργασίας για την απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας γνωστοποιούνται αμελλητί ή το αργότερο εντός της επόμενης της σύμβασης ημέρα στον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) και στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) της έδρας του εργοδότη. 3. Οι νέοι που συνάπτουν συμβάσεις εργασίας της παραγράφου 1 προσλαμβάνονται πλέον του υφιστάμενου προσωπικού που οι εργοδότες απασχολούν.4. Οι εργοδότες που συνάπτουν συμβάσεις εργασίας της παραγράφου 1 υποχρεούνται να μην έχουν προβεί κατά τους τελευταίους 3 μήνες πριν από τη σύναψη συμβάσεων απόκτησης εργασιακής εμπειρίας σε μείωση του προσωπικού που απασχολούν, αλλά ούτε να προβούν σε μείωση του προσωπικού που απασχολούν κατά τη διάρκεια ισχύος των συμβάσεων εργασίας της παραγράφου 1.5. Στην περίπτωση  εργοδοτών εποχικής λειτουργίας που συνάπτουν συμβάσεις εργασίας της  παραγράφου 1, υποχρεούνται να μην έχουν προβεί σε μείωση του εποχικού προσωπικού που απασχολούν σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του προηγούμενου έτους, αλλά ούτε να προβούν σε μείωση του προσωπικού που απασχολούν κατά τη διάρκεια ισχύος των συμβάσεων εργασίας της παραγράφου 1.6. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης  δύνανται να καθορίζονται τυχόν όροι και προϋποθέσεις και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 44
Λοιπές ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές διατάξεις

1. 1.      Οι συντάξεις συμπεριλαμβανομένων και των βοηθημάτων που καταβάλλονται από το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (ΝΑΤ), όπως είχαν διαμορφωθεί την 31-12-2010, μειώνονται από 1-1-2011 κατά ποσοστό έξι τοις εκατό (6%).

Από την ίδια ως άνω ημερομηνία, οι καταβαλλόμενες συντάξεις συμπεριλαμβανομένων και των βοηθημάτων του ΝΑΤ, αναπροσαρμόζονται μόνο με διάταξη ειδικού νόμου, καταργουμένης κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης νόμου ή κανονιστικής πράξης, με την οποία προβλέπεται η αναπροσαρμογή ή η αύξηση σύνταξης ή βοηθήματος που καταβάλλεται από το ΝΑΤ.

1. 2.      Συνιστάται  στον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ)  Ειδικός Λογαριασμός Ανεργίας υπέρ των Αυτοτελώς και Ανεξαρτήτως Απασχολουμένων με οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια. Σκοπός του λογαριασμού είναι η χορήγηση βοηθήματος σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης διακοπής του επαγγέλματος και για χρονικό διάστημα τουλάχιστον τριών μηνών. Από 01-08-2011 θεσπίζεται  μηνιαία εισφορά ποσού ύψους 10,00 ευρώ που καταβάλλεται από τους ασφαλισμένους – αυτοτελώς και ανεξάρτητα απασχολούμενους των ασφαλιστικών Οργανισμών ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΕΤΑΠ-ΜΜΕ υπέρ του κλάδου αυτού. Η εισφορά συνβεβαιώνεται και συνεισπράττεται από τα οικεία ταμεία με τις λοιπές εισφορές και αποδίδεται στον ΟΑΕΔ μέχρι το τέλος του μεθεπόμενου μήνα από το μήνα που καταβάλλεται . Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης μετά γνώμη των Διοικητικών Συμβουλίων των αρμοδίων Οργανισμών και γνώμη του ΣΚΑ θεσπίζεται κάθε αναγκαία ρύθμιση για την υλοποίηση του παρόντος. 

1. 3.       Στο τέλος του  άρθρου 14 του π.δ. 258/2005 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«Από 01-01-2013  θεσπίζεται εισφορά υπέρ ΟΑΕΕ  ανά κλάδο επιχείρησης ως ποσοστό επί των ετησίων εσόδων (τζίρου )  της  επιχείρησης. Το ποσοστό εισφοράς καθορίζεται με απόφαση των  Υπουργών Οικονομικών , Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης μετά από ειδική οικονομική μελέτη του Υπουργείου Οικονομικών και γνώμη του ΣΚΑ.»

1. 4.      α) Στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 του ν. 2458/1997 (ΦΕΚ 15 Α)προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«Από τις παραπάνω ασφαλιστικές κατηγορίες οι πέντε πρώτες είναι υποχρεωτικές και οι υπόλοιπες προαιρετικές».
β) Η παράγραφος 2 του άρθρου 4 του ν. 2458/1997 (ΦΕΚ 15 Α) αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«2. Οι ασφαλισμένοι κατατάσσονται στην 1η ασφαλιστική κατηγορία και μετατάσσονται στις επόμενες και μέχρι την 5η υποχρεωτική κατηγορία ανά τριετία, με εξαίρεση τη μετάταξη από την 1η στη 2η υποχρεωτική κατηγορία, η οποία πραγματοποιείται μετά από πέντε έτη ασφάλισης.
Οι ασφαλισμένοι με αίτησή τους, η οποία υποβάλλεται οποτεδήποτε  στον Κλάδο Κύριας Ασφάλισης Αγροτών, μπορούν να επιλέξουν ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία από αυτή που υπάγονται υποχρεωτικά κατά τα ανωτέρω ή ,εφόσον βρίσκονται σε ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία, να επιλέξουν κατώτερη. Στην τελευταία περίπτωση κατατάσσονται στην ασφαλιστική κατηγορία στην οποία θα υπάγονται υποχρεωτικά, εάν δεν είχαν επιλέξει ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία.
Σε κάθε περίπτωση η μετάταξη από κατηγορία σε κατηγορία γίνεται από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους από τη συμπλήρωση της ως άνω πενταετίας ή τριετίας ή από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους από την υποβολή της αίτησης του ασφαλισμένου για αλλαγή ασφαλιστικής κατηγορίας.
Ο χρόνος ασφάλισης στον Κλάδο Πρόσθετης Ασφάλισης δεν συνυπολογίζεται για την κατάταξη των ασφαλισμένων στις ασφαλιστικές κατηγορίες του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών.
Κατά την πρώτη εφαρμογή της παρούσας, η μετάταξη των ασφαλισμένων γίνεται, επιφυλασσομένων των οριζομένων στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, στην αμέσως επόμενη ασφαλιστική κατηγορία, μη υπολογιζομένων τυχόν πλεοναζόντων ετών ασφάλισης σε κάθε ασφαλιστική κατηγορία».
γ)  Η παράγραφος 2 του άρθρου 4 του ν. 2458/1997, όπως αντικαταστάθηκε με την προηγούμενη υποπαράγραφο ισχύει 01-01-2012.

1. 5.      Στους ασφαλισμένους του Τομέα Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων του ΤΠΔΥ και του Κλάδου Ασφάλισης Προσωπικού ΔΕΗ του ΤΑΥΤΕΚΩ, που εξήλθαν ή θα εξέλθουν της Υπηρεσίας, από 1-1-2010 και μετά, το ποσό του εφάπαξ βοηθήματος που χορηγούν τα  Ταμεία αυτά, σύμφωνα με τις καταστατικές τους διατάξεις, μειώνεται κατά ποσοστό 10% και 15% αντίστοιχα σε όσους δεν έχει εκδοθεί  η σχετική απόφαση χορήγησης του εφάπαξ βοηθήματος.

1. 6.      Η παράγραφος 1 του άρθρου 51 του ν. 2084/92 (ΦΕΚ Α΄ 165), τροποποιείται ως εξής:

«1. Προκειμένου για μισθωτούς, το ποσό της μηνιαίας σύνταξης λόγω γήρατος ή αναπηρίας για χρόνο ασφάλισης 35 ετών ή 10.500 ημερών δεν μπορεί να υπερβαίνει, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειακών επιδομάτων, το 80% των κατά τις οικείες διατάξεις των φορέων και τις διατάξεις του άρθρου 50 του παρόντος μηνιαίων συντάξιμων αποδοχών, ούτε το τετραπλάσιο του κατά το έτος 1991 μέσου μηνιαίου κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. αναπροσαρμοσμένου με το εκάστοτε ποσοστό αυξήσεως των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων».

1. 7.      Η παράγραφος 2 του άρθρου 51 του ν. 2084/92 (ΦΕΚ Α΄ 165), όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 25 του ν. 3863/2010, τροποποιείται ως εξής:

«2. Το ποσό της σύνταξης για όσους παραμένουν στην υπηρεσία μετά τη συμπλήρωση 35ετούς συντάξιμου χρόνου αυξάνεται κατά 2,5% για κάθε πλήρες έτος ασφάλισης ή 300 ημέρες υπηρεσίας πέραν του 35ου έτους έως και του 37ου και κατά 3,5% για κάθε πλήρες έτος ασφάλισης ή 300 ημέρες υπηρεσίας και πέραν του 37ου έτους μέχρι και του 40ου. Η προσαύξηση αυτή χορηγείται και πέραν του 80% των συντάξιμων αποδοχών της προηγούμενης παραγράφου, το ποσό όμως της σύνταξης δεν μπορεί να υπερβαίνει το τετραπλάσιο του κατά το έτος 1991 μέσου μηνιαίου κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. αναπροσαρμοσμένου με το εκάστοτε ποσοστό αυξήσεως των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων. Από τις διατάξεις της παραγράφου αυτής εξαιρείται το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, για το οποίο έχουν εφαρμογή διατάξεις της νομοθεσίας του.»

1. 8.      Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 29 του ν. 2084/1992, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του από το τρίτο εδάφιο της παρ. 2α του άρθρου 3 του ν. 3029/2002 (ΦΕΚ Α 160) αντικαθίσταται ως εξής:

«Το κατά τα προηγούμενα εδάφια υπολογιζόμενο ποσό της μηνιαίας σύνταξης δεν μπορεί να υπερβαίνει, συμπεριλαμβανομένων των προσαυξήσεων της παραγράφου 1 του άρθρου 30 του νόμου αυτού, το τετραπλάσιο του κατά το έτος 1991 μέσου μηνιαίου κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. αναπροσαρμοσμένου με το εκάστοτε ποσοστό αυξήσεως των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων».

1. 9.      Οι προβλεπόμενες από τις διατάξεις του άρθρου 32 παρ. 1 εδάφ. α΄ του ν.δ. 2961/1954 (Α΄ 197), όπως διαμορφώθηκαν με τις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 44 του ν.2084/1992 (Α΄ 165), εισφορές  εργοδότη και εργαζόμενου αυξάνονται κατά 0,50% αντιστοίχως και υπολογίζονται επί των αναφερόμενων στις διατάξεις αυτές αποδοχών των μισθωτών, ανεξαρτήτως χρόνου υπαγωγής τους στην ασφάλιση. Η ισχύς της διάταξης αυτής αρχίζει την 1-8-2011. 

10. Από 1.8.2011, τα ποσοστά των περιπτώσεων (β) έως και (η) της παραγράφου 2 του άρθρου 38 του ν.3863/2010 (115 Α΄), καθώς και του άρθρου 11 του ν.3865/2010 (120 Α΄) αναπροσαρμόζονται σε 6%, 7%, 9%, 10%, 12%, 13% και 14% αντίστοιχα.

11.  α) Από 1.8.2011, στους συνταξιούχους  του Δημοσίου, του ΝΑΤ και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.) αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης που δεν έχουν συμπληρώσει το 60ο έτος ηλικίας, παρακρατείται επιπλέον μηνιαία εισφορά ως εξής:
i. Για συντάξεις από 1.700,01 € έως 2.300,00 €, ποσοστό 6%,
ii. Για συντάξεις από 2.300,01 € έως 2.900,00 €, ποσοστό 8% και
iii. Για συντάξεις από 2.900,01 € και άνω, ποσοστό 10%.
β) Οι παρακρατήσεις υπολογίζονται στο συνολικό ποσό της σύνταξης, όπως διαμορφώνεται μετά την παρακράτηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων της προηγούμενης παραγράφου.
γ) Εξαιρούνται της ανωτέρω εισφοράς όσοι έχουν συνταξιοδοτηθεί λόγω αυτοδίκαιης λύσης της εργασιακής σχέσης ή αποστρατεύθηκαν με πρωτοβουλία της Υπηρεσίας και οι συνταξιούχοι λόγω αναπηρίας ή γήρατος που λαμβάνουν το Εξωιδρυματικό Επίδομα ή το Επίδομα Απολύτου Αναπηρίας του άρθρου 42 του ν. 1140/1981 (ΦΕΚ 68 Α΄), όπως ισχύει ή το επίδομα ανικανότητας του άρθρου 54 του π.δ.169/2007 (210 Α΄).
δ) Η παραπάνω παρακράτηση διακόπτεται το επόμενο μήνα από τη συμπλήρωση του 60ου έτους ηλικίας.
ε) Για την πρώτη κατηγορία το ποσό της σύνταξης μετά την παρακράτηση της επί πλέον εισφοράς δεν μπορεί να υπολείπεται των χιλίων επτακοσίων ευρώ (1700 €).
στ) Κατά τα λοιπά, ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 38 του ν.3863/2010 και του άρθρου 11 του ν.3865/2010.

12.  Από 1.8.2011, οι διατάξεις των παραγράφων 9 και 10 εφαρμόζονται και στους συνταξιούχους του ΕΤΑΤ που λαμβάνουν σύνταξη σε υποκατάσταση κύριας. Κατά τα λοιπά, ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 38 του ν.3863/2010.

13.  α) Από 1.9.2011 θεσπίζεται Ειδική Εισφορά Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης, η οποία τηρείται σε λογαριασμό με οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια, στο Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ), το οποίο συστάθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 149 του ν.3655/2008 (ΦΕΚ 58 Α΄).
Σκοπός του Λογαριασμού είναι η κάλυψη ελλειμμάτων φορέων και κλάδων επικουρικής σύνταξης.
β) Η Ειδική Εισφορά Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης παρακρατείται μηνιαία κατά την καταβολή της σύνταξης των συνταξιούχων των φορέων επικουρικής ασφάλισης, αρμοδιότητας όλων των Υπουργείων, καθώς και των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου (νπιδ), τα οποία χορηγούν επικουρικές συντάξεις, δυνάμει ασφάλισης η οποία έχει χωρήσει σε υποκατάσταση υποχρεωτικής ασφάλισης σε ΦΚΑ. Η εισφορά υπολογίζεται στο συνολικό ποσό της σύνταξης και καθορίζεται ως εξής:
i.Για συντάξεις από 300,01 € έως 350,00 €, ποσοστό 3%
ii.Για συντάξεις από 350,01 € έως 400,00 €, ποσοστό 4%
iii.Για συντάξεις από 400,01 € έως 450,00 €, ποσοστό 5%
iv.Για συντάξεις από 450,01 € έως 500,00 €, ποσοστό 6%
v.Για συντάξεις από 500,01 € έως 550,00 €, ποσοστό 7%
vi.Για συντάξεις από 550,01 € έως 600,00 €, ποσοστό 8%
vii.Για συντάξεις από 600,01 € έως 650,00 €, ποσοστό 9%
viii.Για συντάξεις από 650,01 € και άνω, ποσοστό 10%
γ) Για την πρώτη κατηγορία το ποσό της σύνταξης μετά την παρακράτηση της εισφοράς δεν μπορεί να υπολείπεται των τριακοσίων ευρώ (300 €).
δ) Εξαιρούνται της παρακράτησης της Ειδικής Εισφοράς οι συνταξιούχοι λόγω αναπηρίας ή γήρατος που λαμβάνουν το Εξωιδρυματικό Επίδομα ή το Επίδομα Απολύτου Αναπηρίας του άρθρου 42 του ν. 1140/1981 (ΦΕΚ 68 Α΄), όπως ισχύει.
ε) Στις περιπτώσεις που στη σύνταξη συντρέχουν περισσότεροι του ενός δικαιούχοι, για τον προσδιορισμό των ποσών σύνταξης της παραγράφου (β) λαμβάνεται υπόψη το συνολικό ποσό της σύνταξης που έχει μεταβιβασθεί και το παρακρατηθέν ποσό επιμερίζεται ανάλογα.
στ) Τα ποσά που παρακρατούνται με ευθύνη των φορέων αποδίδονται σε Λογαριασμό του ΑΚΑΓΕ το αργότερο μέχρι το τέλος του επομένου, από την παρακράτηση, μήνα.
ζ) Η οικονομική και λογιστική λειτουργία του Λογαριασμού της Ειδικής Εισφοράς Συνταξιούχων είναι η ίδια με αυτή που ισχύει για το Α.Κ.Α.Γ.Ε.. Τα κεφάλαια του Λογαριασμού επενδύονται στο Κοινό Κεφάλαιο Τραπέζης Ελλάδος.
η) Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και του κατά περίπτωση αρμοδίου Υπουργού καθορίζεται το ύψος του ποσού που απαιτείται κάθε φορά για κάλυψη του ελλείμματος του κλάδου επικουρικής σύνταξης.
θ) Μετά την 1.1.2015 τα ποσά της Ειδικής Εισφοράς Συνταξιούχων μεταφέρονται στο Α.Κ.Α.Γ.Ε. και αποτελούν έσοδο του Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών.
14.  α) Οι ασφαλισμένοι στον κλάδο κύριας ασφάλισης του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (Ε.Τ.Α.Α.) – Τομέας Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.), Τομέας Σύνταξης και Ασφάλισης Υγειονομικών (Τ.Σ.Α.Υ.), Τομέας Ασφάλισης Νομικών (Τ.Α.Ν.) – που έχουν υπαχθεί στην ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο μέχρι 31/12/1992, και ασφαλίζονται στους ανωτέρω Τομείς ως ελεύθεροι επαγγελματίες, πέραν της προβλεπόμενης από γενικές ή καταστατικές διατάξεις εισφοράς ασφαλισμένου, καταβάλλουν πρόσθετη μηνιαία εισφορά ύψους δύο τοις εκατό (2%) επί του ποσού της 1ης ασφαλιστικής κατηγορίας των π.δ. 124/1993 (Α΄ 54), π.δ. 126/1993 (Α΄ 54) και π.δ. 125/1993 (Α΄ 54), όπως ισχύει.
β) Στους κλάδους επικουρικής ασφάλισης, πρόνοιας και ασθένειας του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.) τα ανωτέρω πρόσωπα καταβάλλουν πρόσθετη εισφορά ύψους 0,6%, 4% και 0,65% αντίστοιχα στους Τομείς, επί του ποσού της 1ης ασφαλιστικής κατηγορίας των π.δ. 124/1993 (Α΄ 54), π.δ. 126/1993 (Α΄ 54) και π.δ. 125/1993 (Α΄ 54), όπως ισχύει.
γ) Στην Ειδική Προσαύξηση του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., όπως αυτή διαμορφώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 4 του ν.3518/2006 (Α΄ 272),  καταβάλλεται πρόσθετη εισφορά ύψους δύο τοις εκατό (2%) επί του ποσού της 1ης ασφαλιστικής κατηγορίας του π.δ. 124/1993 (Α΄ 54), όπως ισχύει.
δ) Στον Κλάδο Μονοσυνταξιούχων του Τ.Σ.Α.Υ. καταβάλλεται πρόσθετη εισφορά ύψους ένα τοις εκατό (1%) επί του ποσού της 1ης ασφαλιστικής κατηγορίας του π.δ. 126/1993 (Α΄ 54), όπως ισχύει.

15. α) Οι ασφαλισμένοι στον κλάδο κύριας ασφάλισης του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.) – Τομέας Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.), Τομέας Σύνταξης και Ασφάλισης Υγειονομικών (Τ.Σ.Α.Υ.), Τομέας Ασφάλισης Νομικών (Τ.Α.Ν.) – που έχουν υπαχθεί στην ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο από 1/1/1993 και εφεξής, και ασφαλίζονται στους ανωτέρω Τομείς ως ελεύθεροι επαγγελματίες, κατά την πρώτη υπαγωγή τους στην ασφάλιση των Τομέων κατατάσσονται στην πρώτη ασφαλιστική κατηγορία, όπως αυτή προβλέπεται από το π.δ. 124/1993 (Α΄ 54) και την υποπερίπτωση αα της περίπτωσης β της παρ. 1 του άρθρου 4 του ν.3518/2006 (Α΄ 272), το π.δ. 126/1993 (Α΄ 54) και το π.δ. 125/1993 (Α΄ 54), και μετατάσσονται στις επόμενες κατηγορίες ανά τριετία, και πάντα την 1η του έτους του επομένου εκείνου στο οποίο συμπληρώθηκε η τριετία.
β) Για τα πρόσωπα της περίπτωσης α της παραγράφου αυτής που συμπληρώνουν μέχρι 31/12/2011 τουλάχιστον τρία έτη ασφάλισης στους Τομείς του κλάδου κύριας ασφάλισης του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.), έχουν εφαρμογή τα προβλεπόμενα στην περίπτωση α της παραγράφου αυτής.
γ) Τα προβλεπόμενα από την περίπτωση α και β της παραγράφου αυτής, εφαρμόζονται και στους λοιπούς Τομείς των κλάδων επικουρικής ασφάλισης, πρόνοιας και ασθένειας του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.), καθώς και στην Ειδική Προσαύξηση του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., και στον Κλάδο Μονοσυνταξιούχων του Τ.Σ.Α.Υ.

16.  Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, μετά γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου και γνώμη του Σ.Κ.Α., ρυθμίζεται κάθε αναγκαία ρύθμιση για την υλοποίηση των παραγράφων 14 και 15 .

Άρθρο 45
Θέσπιση ετήσιου τέλους
για τη λειτουργία χώρων καπνιζόντων εντός των καζίνο και των κέντρων διασκέδασης, με μουσική, άνω των 300 τ.μ.

Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 3 του ν. 3730/2008 (Α΄ 262), όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τα άρθρα 17 παρ. 6 και 32 περ. 6 του ν. 3868 (Α΄ 129) και ισχύει, αντικαθίστανται ως εξής:
«Κατ’ εξαίρεση των ανωτέρω διατάξεων, στα καζίνο και στα κέντρα διασκέδασης με ζωντανή μουσική εμβαδού άνω των 300 τμ. μπορούν να δημιουργούνται χώροι καπνιζόντων, οι οποίοι δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν το ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού εμβαδού του καταστήματος. Για την δημιουργία τέτοιων χώρων καταβάλλεται ετήσιο τέλος  ποσού διακοσίων (200) ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας των χώρων καπνιζόντων, ο χρόνος καταβολής και η διαδικασία είσπραξης του ετήσιου τέλους και κάθε άλλο αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων.»  

Άρθρο 46
Αναστολή Πλειστηριασμών

1. 1.      Αναστέλλονται από την 1η Ιουλίου 2011 έως την 31η Δεκεμβρίου 2011 οι πλειστηριασμοί, οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσόν των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες παροχής πιστώσεων και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών.

1. 2.      Στην παράγραφο 1 του άρθρου 19 του ν. 3869/2010, όπως ισχύει,  η φράση «μέχρι την 30ή Ιουνίου 2011» αντικαθίσταται από τη φράση «μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2011» και στο τέλος της παραγράφου προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο: «Η διάταξη εφαρμόζεται για κάθε φυσικό πρόσωπο ανεξαρτήτως αν στερείται πτωχευτικής ικανότητας.»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Z΄
Λοιπές Διατάξεις

Άρθρο 47
Οργανισμός Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος (Ο.Δ.Ι.Ε.)

1. 1.                Η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 5 του α.ν. 598/1968 (Α’ 256) αντικαθίσταται ως εξής:

 «1. Οι ακαθάριστες εισπράξεις από κάθε είδους αμοιβαία στοιχήματα με εξαίρεση το πρόσθετο αμοιβαίο στοίχημα (sweepstake) της παραγράφου 3 του άρθρου 4 διανέμονται ως εξής:
 α) σε αυτούς που κερδίζουν, ποσοστό επί των ακαθαρίστων εισπράξεων το οποίο ορίζεται ανά είδος στοιχήματος με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της «Ο.Δ.Ι.Ε. Α.Ε.».
Ακολούθως, και επί του ποσού που απομένει μετά τη διανομή των υπό στοιχ. (α) κερδών του στοιχήματος :
β) ποσοστό 25 % για έπαθλα ιπποδρομιών, και με ανώτατο όριο που θα ορίζεται κατά ποσοστό επί του συνόλου των ακαθαρίστων εισπράξεων με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Πολιτισμού και Τουρισμού κατόπιν εισηγήσεως της Ε.Ε.Ε.Π. Επί στοιχήματος που αφορά αλλοδαπές ιπποδρομίες ή ιπποδρομίες που διενεργούνται με ηλεκτρονικά μέσα,  και εν γένει επί κάθε στοιχήματος ή παιγνίου πλην αυτών των ημεδαπών ιπποδρομιών, το ποσοστό αυτό αποδίδεται απευθείας στο λογαριασμό επάθλων της Φιλίππου Ενώσεως Ελλάδος.
γ) ποσοστό 0,625 % στη Φίλιππο Ένωση.
δ) ποσοστό 2,5 % στα ακόλουθα ασφαλιστικά ταμεία, που κατανέμεται αντίστοιχα ως εξής: προς τον Ο.Α.Ε.Ε. ποσοστό 1,05 %, προς το Ε.Τ.Ε.Α.Μ. ποσοστό 0,825 % και προς το ΤΑ.Π.Ι.Τ. ποσοστό 0,625 %.»

1. 2.                Η παρ. 2 του άρθρου 5 του α.ν. 598/1968 αντικαθίσταται ως εξής:

 «2.      Ομοίως ο Ο.Δ.Ι.Ε. για τη βελτίωση των συνθηκών διεξαγωγής του αμοιβαίου Ιπποδρομιακού Στοιχήματος και τη διασφάλιση των Φιλίππων, μπορεί, με αιτιολογημένη απόφαση του Διοικητικού του Συμβουλίου και ύστερα από έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, να επιχορηγεί τους ιδιοκτήτες δρομώνων ίππων κατά συνολικό ποσοστό μέχρι ένα τοις εκατό (1%) επί των ακαθάριστων εισπράξεων των αμοιβαίων στοιχημάτων που διεξάγονται από τον Οργανισμό, εκτός από το πρόσθετο αμοιβαίο στοίχημα (SWEEPSTAKE), για την αντιμετώπιση έκτακτων δαπανών συντήρησης των ίππων αυτών. Η επιχορήγηση αυτή θα είναι δυνατή, εφόσον η προηγούμενη εταιρική χρήση υπήρξε κερδοφόρα και δεν μπορεί να υπερβαίνει κατά ποσοστό το δέκα τοις εκατό (10%) των κερδών αυτής. Η επιχορήγηση θα διανέμεται μέσα στην επόμενη από την κερδοφόρα χρήση και το μισό ποσό αυτής θα διανέμεται υποχρεωτικά στους προπονητές, αναβάτες και σταβλίτες, με βάση συντελεστές που θα ορίζονται εκάστοτε με αποφάσεις του Δ.Σ. της Ο.Δ.Ι.Ε ΑΕ.»

1. 3.                Η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 2 του α.ν. 598/1968, αντικαθίσταται ως εξής:

 «1. Σκοπός του Οργανισμού  είναι η άσκηση των ακόλουθων δραστηριοτήτων :
α) Η οργάνωση και διεξαγωγή κατ’ αποκλειστικότητα ιπποδρομιών στη χώρα καθώς και η διοργάνωση για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου αμοιβαίων  σε σχέση με τις Ιπποδρομίες στοιχημάτων, λαχειοφόρων ή μη, εντός και εκτός του χώρου των Ιπποδρομιών.
β) Η ανάληψη δραστηριοτήτων συναφών προς τις ιπποδρομίες και τα ιπποδρομιακά στοιχήματα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, συμπεριλαμβανομένης της διοργάνωσης, διεξαγωγής  και εκμετάλλευσης αμοιβαίων στοιχημάτων για αλλοδαπές ιπποδρομίες ή της συμμετοχής στη διοργάνωση, διεξαγωγή και εκμετάλλευση αλλοδαπών αμοιβαίων στοιχημάτων επί ιπποδρομιών.
γ) Η με κάθε νόμιμο τρόπο εκμετάλλευση και εμπορική αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας και των εγκαταστάσεών του.
δ) Η εγκατάσταση και εκμετάλλευση τεχνικών – ψυχαγωγικών ή τυχερών παιγνίων με παιγνιομηχανήματα στις εγκαταστάσεις του και μέσω του δικτύου του, καθώς και η διεξαγωγή αμοιβαίων στοιχημάτων επί ιπποδρομιών που διενεργούνται με ηλεκτρονικά μέσα, εφόσον επιτρέπεται και σύμφωνα με τις διατάξεις που διέπουν τη λειτουργία τους.»

1. 4.                Το στοιχείο (ε) της παρ. 2 του άρθρου 2 του α.ν. 598/1968,  αντικαθίσταται ως εξής:

«(ε) ιδρύει στην ελληνική επικράτεια πρακτορεία διενέργειας των αμοιβαίων στοιχημάτων και παιγνίων του.»

1. 5.                Η διάταξη του άρθρου 13 του α.ν. 598/1968,  αντικαθίσταται ως εξής:

«Με κανονισμούς που καταρτίζονται από το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού και εγκρίνονται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μπορούν να ρυθμίζονται: α) Η οργάνωση και λειτουργία των αμοιβαίων στοιχημάτων της Ο.Δ.Ι.Ε. Α.Ε. και β) Η σύσταση πρακτορείων στοιχημάτων και παιγνίων της Ο.Δ.Ι.Ε. Α.Ε. και τα της λειτουργίας αυτών.»

Άρθρο 48
Ειδικές Διατάξεις Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας-Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης

1. 1.      α) Το άρθρο 20 παρ. 1 του ν. 2644/1998 (Α΄ 233), όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 49 του ν. 3801/2009 (Α΄ 163) και ισχύει, και το άρθρο 10 παρ. 1 του ν. 3021/2002 (Α΄ 143), όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 15 παρ. 8 του ν. 3444/2006 (Α΄ 46) και ισχύει καταργούνται.

β) Οι δικαιούχοι της επιχορήγησης, σύμφωνα με τις καταργούμενες με την προηγούμενη υποπαράγραφο διατάξεις, οφείλουν εντός αποκλειστικής προθεσμίας δύο μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος να προσκομίσουν στη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας – Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης όλα τα απαραίτητα από το νόμο δικαιολογητικά για την καταβολή του ποσού της δημόσιας επιχορήγησης. Η υποχρέωση αυτή αφορά σε αεροπορική μεταφορά  που πραγματοποιήθηκε μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου.

1. 2.      Η παράγραφος 15 του άρθρου 13 του ν. 2328/1995 αντικαθίσταται ως εξής:

«15. Στο πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 4 του άρθρου 68 του ν. 2065/1992, όπως ισχύει, εμπίπτουν:
α) οι ημερήσιες εφημερίδες, οι οποίες περιλαμβάνονται στην Υπουργική απόφαση που προβλέπεται από την παράγραφο 1 του άρθρου 2 του ν. 3548/2007,
β) οι εβδομαδιαίες εφημερίδες, οι οποίες περιλαμβάνονται στην Υπουργική απόφαση που προβλέπεται από την παράγραφο 1 του άρθρου 2 του ν. 3548/2007,
γ) άλλες εφημερίδες και περιοδικά, οι ιδιοκτήτες των οποίων είναι μέλη της Ένωσης Δημοσιογράφων Ιδιοκτητών Περιοδικού Τύπου, ή δύνανται να γίνουν μέλη της.
2. Με κοινή απόφαση του Υπουργού στην αρμοδιότητα του οποίου υπάγεται η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας – Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται το ειδικό τιμολόγιο διακίνησης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου των εκδοτών για καθεμία από τις παραπάνω κατηγορίες, κατ’ ανάλογη εφαρμογή της παραγράφου 4 του άρθρου 68 του ν. 2065/1992, όπως αυτή ισχύει. Με την ίδια απόφαση, καθορίζεται ο ανώτατος αριθμός των φύλλων κάθε έκδοσης που δύνανται να διακινούνται ταχυδρομικά με το μειωμένο αυτό τιμολόγιο.
3. Με απόφαση του Υπουργού στην αρμοδιότητα του οποίου υπάγεται η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας – Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την υπαγωγή των εκδοτών στο ειδικό τιμολόγιο, καθώς και κάθε περαιτέρω αναγκαία λεπτομέρεια εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος άρθρου.
4. Η ισχύς των διατάξεων της παρούσας παραγράφου αρχίζει την 1η Αυγούστου 2011.»

1. 3.      α) Από τη δημοσίευση του παρόντος ο Ν. 583/1977 περί «Τηλεπικοινωνιακών απαλλαγών Τύπου», όπως ισχύει, καταργείται.

β) Για τηλεφωνικούς λογαριασμούς, οι οποίοι αφορούν σε περίοδο έως τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, ισχύουν οι εκπτώσεις που προβλέπονται από τα άρθρα 1, 2 και 3 του καταργούμενου νόμου, εφόσον προσκομιστούν στη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας – Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης τα απαιτούμενα δικαιολογητικά εντός τριάντα (30) ημερών από την έκδοση των λογαριασμών.

Άρθρο 49
Έναρξη ισχύος

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά σε επιμέρους διατάξεις του.

 [a1]Δηλαδή, ό,τι ξεπουλιέται δηλώνεται ευθύς εξ αρχής ότι πάει κατευθείαν στους τοκογλύφους.

 [a2]Θα πουλάμε για χρόνια και χρονάκια υπέρ των τοκογλύφων.

 [a3]ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΙ ΦΡΙΞΤΕ: ΔΕΝ ΜΕΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΕΞΩ. ΓΕΝΙΚΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ!!! ΕΠΙΣΗΣ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΩΝ Ο.Τ.Α (τοπική αυτοδιοίκηση) ακόμα και οι ΑΓΙΑΛΟΙ, κατ’ αποκλειστική χρήση (πάνε και οι παραλίες μας)!!!

 [a4]Και τα αποθεματικά σε ρευστό που έχουν χρυσοφόρες εταιρίες πάνε περίπατο (π.χ. ΟΠΑΠ).

 [a5]Δηλαδή, οι Δημοσιοι Οργανισμοί που έχουν δικαιώματα εκμετάλλευσης π.χ. ορυκτού πλούτου (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσός, ουράνιο κλπ) εκποιούν και τα δικαιώματα αυτά; ΠΑΕΙ ΚΑΙ Ο ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ!

 [a6]Δηλαδή στο μέλλον, , προβλέπουν με μία απόφαση μιας Επιτροπής να προσθέτουν στο Ξεπούλημα και ό,τι άλλο παρέλειψαν τώρα. ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ!!

 [a7]ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΠΕΚΔΕΙΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ. ΔΗΛΑΔΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΣΕ ΡΕΥΣΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ ΑΥΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΕΡΙΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ. Π.Χ. Ο,ΤΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΝΟΙΚΙΑ ΠΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΛΠ ΚΛΠ ΑΝΗΚΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΤΩΤΕΣ-ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΑΥΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ!! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ. ΑΙΣΧΟΣ!!!!

 [a8]ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΘΑΥΜΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ!! 1) Το ότι έτσι και αποφασιστεί η μεταβίβαση ενός περιουσιακού στοιχείου προς το Ταμείο, μετά δεν μπορεί κανείς πια να ανακαλέσει την απόφαση και να το πάρει πίσω ΠΟΤΕ. 2) Το ότι η υπάρχουσα διοίκηση της δημόσιας εταιράς λειτουργεί πλέον ως ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΣ του ταμείο ΧΩΡΙΣ ΑΜΟΙΒΗ και εκτελεί οδηγίες που δίνονται εγγράφως σε αυτόν ; 3) ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ: Συνεχίζει να βαρύνεται με τις Δαπάνες!! Δηλαδή, ΟΛΑ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ π.χ. του Δημόσιου Οργανισμού (ΔΕΗ, ΟΣΕ κλπ) συνεχίζουν να βαρύνουν το Δημόσιο, ενώ όλα τα έσοδα πηγαίνουν απευθείας στην ΤΡΟΪΚΑ, όπως φαίνεται πιο πάνω! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ. Μιλάμε για γερμανική κατοχή!

 [a9]ΑΝ ΤΥΧΟΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΡΙΤΩΝ (π.χ ιδιωτών), τότε το ταμείο μπορεί ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΝΑ ΤΑ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙ ΜΕ ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ, αν κρίνει το Ταμείο ή όποιος αγοραστής ως αναγκαίο! ΔΗΛΑΔΗ ΧΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΙΔΙΩΤΕ΅Σ ή ΑΛΛΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ (π.χ. ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες) τα δικαιώματά τους αναγκαστικά μέσω απαλλοτρίωσης!

 [a10]Το αποτέλεσμα της απαλλοτρίωσης πηγαίνει απευθείας στο Ταμείο ή στον αγοραστή…

 [a11]…Και το Δημόσιο (δηλαδή ο ελληνικός λαός) τους πληρώνει και τη ΔΑΠΑΝΗ ΤΗΣ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ (!!!) ΕΛΕΟΣ!!! Μιλάμε  για ΕΦΙΑΛΤΗ!!!

 [a12]..Και εάν υπάρχει ήδη μισθωτής, τον πετάνε άμεσα έξω, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης με πρόωρη λήξη της μίσθωσης. Δηλαδή, δεν ισχύουν ούτε και τα συμφωνητικά που υπέγραψαν οι άνθρωποι που μίσθωσαν κάποιο ακίνητο. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. Πρόκειται για παραβίαση κάθε έννομης τάξης!

 [a13]Η πάσης φύσεως αξιοποίηση γίνεται μόνον ύστερα από γνώμη του ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΩΝ. Ποιοι είναι αυτοί; Διαβάστε και φρίξτε στο Σχόλιο [a22] (άρθρο 4, παρ. 1)

 [a14]Το Ταμείο ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΦΟΡΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ούτε εισφορές σε ασφαλιστικά ταμεία, ούτε τίποτα! Έχει έσοδα και δεν πληρώνει φόρους! ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΛΕΟΝ!

 [a15]Και πάλι αναφέρεται εδώ ό,τι και στο άρθρο 2., παρ 8.: ΌΤΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΕΞΟΔΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΡΙΤΟΥΣ! Δηλαδή, και μας παίρνουν όλη την περιουσία και θα μας βγει και ένα κάρο κερατιάτικα από πάνω!!! ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ!!! ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

 [a16]Πάλι μας λένε εδώ ότι τα έσοδα από την αξιοποίηση πηγαίνουν απευθείας στην εξυπηρέτηση του χρέους. Αυτό γράφεται ρητώς και πιο πριν, βέβαια. Μας το λενε και το ξανα λένε, μην το λησμονήσουμε…

 [a17]Και ΕΔΩ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΘΑΥΜΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ! 1) Ό, τι είδους έσοδο σε χρήμα έχει το μεταβιβασμένο περιουσιακό στοιχείο τόκοι , μερίσματα από μετοχές και ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΙΚΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ του πηγαίνουν απευθείας στους Δανειστές μας ακόμα και πριν από την πώλησή του. Δηλαδή, αντί να το πουλήσουν μπορούν, αν ους συμφέρει, απλά να διατηρούν π.χ τον ΟΠΑΠ ή την ΔΕΗ στην κατοχή τους, να εισπράττουν τα έσοδα, ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΑ ΕΞΟΔΑ (βλέπε άρθρο 2, παρ. 7. 2) Η ΤΡΟΪΚΑ ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ!!! Δηλαδή, είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίζουμε να τους επιχορηγούμε από χρήματα του ελληνικού λαού, να μας πέρνουν τα έσοδα και να έχουμε εμείς τα έξοδα!!!. ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ. ΕΧΩ ΞΕΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟ ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΑ, ΠΛΕΟΝ!!!

 [a18]Άντε πάλι. Μας το είπατε εκατό φορές, το εμπεδώσαμε!

 [a19]Και μπορεί να ζητούν από την Βουλή να κυρώνει όλες τις πράξεις τους με νόμο, ώστε τα πάντα να είναι σύμφωνα με την «δημοκρατική»  τάξη καμία από αυτές τις άνομες πράξεις να μην είναι ανακλητές στο μέλλον!

 [a20]Και βέβαια σε όλες τις συνεδριάσεις παρίστανται Παρατηρητές των Δανειστών που παρακολουθούν και αναφέρουν στα αφεντικά τους (Ε.Ε., Ε.Κ.Τ, Δ.Ν.Τ) τα πάντα, ενώ δεσμεύονται όλοι με εχεμύθεια προς όλους τους υπόλοιπους, π.χ τον ελληνικό λαό.

 [a21]Δηλαδή να μην μαθαίνει τίποτα ο ελληνικός λαός για το τι κάνουν με την περιουσία του εκεί μέσα! Μόνον η ΕΚΤ, η Ε.Ε και το ΔΝΤ θα ξέρουν…

 [a22]…ενώ μετά από τρία χρόνια, αφού φύγουν, θα μπορούν να μας λένε τις λεπτομέρειες για το πλιάτσικο θριαμβολογώντας από κάπου στο εξωτερικό… Θα γράψουν και βιβλίο για το χρονικό του εγκλήματος…

 [a23]ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟ: 3 από τα 7 μέλη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων, το οποίο αποκλειστικά εισηγείται την αξιοποίηση κάθε περιουσιακού στοιχείου, τοποθετούνται κατόπιν υποδείξεως των Παρατηρητών, είναι δηλαδή υπάλληλοι της Τρόικα. ΘΑ ΠΟΥΛΑΜΕ ΔΗΛΑΔΗ ΕΚΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΕΙ Η ΤΡΟΪΚΑ ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΤΙΜΗ ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Η ΤΡΟΪΚΑ. Π.χ τα λιμάνια μας μπορεί να εισηγηθεί να πουληθούν στους Τούρκους, το αεροδρόμιο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» στους ΣΚΟΠΙΑΝΟΥΣ (αφού τους δώσει λεφτά υπογείως π.χ. ο Τζ. Σόρος). Αυτά τους δίνουμε το δικαίωμα να τα κάνουν ή να μας ΑΠΕΙΛΟΥΝ ότι θα τα κάνουν, αν δεν συμμορφωνόμαστε στο εξής και για όσα χρόνια αυτοί θέλουν, με τα άνομα ξένα συμφέροντα. ΦΑΝΑΣΤΕΙΤΕ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΣ ΘΕΜΑΤΑ, ΤΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΘΑ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ!  ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ;;

 [a24]Όπως είπαμε και πιο πάνω: Καμία απόφαση δεν επιτρέπεται χωρίς τη γνωμοδότηση του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων όπου συμμετέχουν οι υπάλληλοι της Τρόικα! ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΚΤΡΩΜΑ, ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ΑΥΤΑ;; ‘Η ΘΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ, ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΤΑ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΕΜΠΤΗ;; ΔΕΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΟΥΝ ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, ΟΣΟΙ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ;

 [a25]ΣΟΥΠΕΡ ΚΟΡΥΦΑΙΟ!!! ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΚΔΙΔΟΥΝ ΟΜΟΛΟΓΑ (ΝΑ ΔΑΝΕΙΖΟΝΤΑΙ) ΜΕ ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ! ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΑ ΕΠΙΤΟΚΙΑ και ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΔΑΝΕΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΜΕ ΕΓΓΥΗΣΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ!!! ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Ή ΝΑ ΚΛΑΨΕΙ!

 [a26]Δηλαδή, το Ταμείο μπορεί να δανείζεται από τρίτους με εγγυήσεις δικές μας(!!!) και με τα λεφτά αυτά να αγοράζει από την ελεύθερη αγορά ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου σε σκοτωμένες τιμές. Δηλαδή, επαναγοράζουν οι ίδιοι το χρέος μας αφού το ξεφτιλίσουν στην ουσία με δανεικά δικά μας!!!! ΕΞΥΠΝΟ!!! ΔΙΟΤΙ ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ  ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΣΕ ΚΑΛΗ ΤΙΜΗ (ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Π.Χ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΧΡΕΟΣ). ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΚΟΜΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΛΥΨΟΥΝ, ΝΑ ΜΑΣ ΚΟΨΟΥΝ ΚΑΘΕ ΔΙΕΞΟΔΟ!!! ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΔΑΝΕΙΚΑ!!!

 [a27]ΑΛΛΟ ΤΡΟΜΕΡΟ: ΑΝ ΔΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ Ή ΔΕΝ ΑΞΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ, ΤΟΤΕ ΤΟ ΔΙΑΛΥΟΥΝ, ΤΟ  «ΧΡΕΩΚΟΠΟΥΝ». Η καμπάνα χτυπάει μάλλον για τον ΟΣΕ, τα τρένα μας.

 [a28]Το προσωπικό που εργάζεται στο Ταμείο θα προέρχεται από τους υπαλλήλους του ίδιου του περιουσιακού στοιχείου. Δηλαδή, το προσωπικό που θα υποστηρίξει την εκποίηση π.χ. της ΔΕΗ, μπορεί να είναι προσωπικό της ΔΕΗ, το οποίο, όπως προβλέπεται στο  κεφάλαιο Ε’ του εφαρμοστικού νόμου, αν δεν απορροφάται αλλού μέσω ΑΣΕΠ, θα απολύεται.  Σαν τον καταδικασμένο σε θάνατο, που βάζουν τον ίδιο να σκάψει πρώτα το λάκο του και μετά τον εκτελούν! ΜΑΚΑΒΡΙΟ!

 [a29]Να και άλλοι διεΘνείς «παρατηρητές».  Υπάλληλοι ξένων οργανισμών μέσα στο Ταμείο που θα εκποιεί ελληνική περιουσία. Ποιοι άραγε θα είναι αυτοί; Τι ρόλο θα παίζουν;

 [a30]Η ΤΡΟΪΚΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ. Τρομερά επικίνδυνο, αν το σκεφτεί κανείς, τι αυθαιρεσίες μπορούν να γίνουν. Εκτός των άλλων, εφόσον οι διοικητές τους θα είναι πια «εντολοδόχοι» του Δ.Σ. του Ταμείου, θα μπορούν να τους διατάσσουν να αυξήσουν τα τιμολόγια του ρεύματος και του νερού, τα διόδια, τα εισητήρια λεωφορείων κλπ κλπ κατά το δοκούν, χωρίς τη συναίνεση της κυβέρνησης (ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ, ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΥΤΟΣ ΠΩΛΗΘΕΙ).

 [a31]ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΙΟΥΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ της ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ!! Π.Χ ΤΑ ΔΗΜΑΡΧΕΙΑ, ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ, ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΛΠ ΚΛΠ

 [a32]…και εάν ξεχάσαμε και κανένα ακίνητο, θα το προσθέσουμε αργότερα…

 [a33]ΑΠΟ ΤΟ «ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ» ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΟΝΟΝ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ (Π.Χ. ΕΘΝΙΚΟΙ ΔΡΥΜΟΙ)

 [a34]ΠΡΟΣΟΧΗ! ΔΕΝ ΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙ ΟΜΩΣ Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΧΩΡΩΝ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ ΚΛΠ. π.Χ. ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩΛΗΘΕΊ Η ΙΔΙΑ Η ΑΚΡΌΠΟΛΗ, ΑΛΛΑ Π.Χ. ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ Ή ΕΣΟΔΑ ΑΠΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΗΡΩΔΟΥ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ» ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΜΑΣ, ΟΙ ΟΠΟΊΟΙ ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΝΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

 [a35]Η παράγραφος αυτή αναφέρεται στις επιτρεπόμενες χρήσης που μπορούν να έχουν ακίνητα του δημοσίου που πωλούνται από το Ταμείο και βρίσμονται εκτός σχεδίου πόλεως. ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ: και Θρησκευτικοί χώροι, πολιτιστικά κέντρα κλπ. θα μπορεί π.χ. ένας αμφιβόλου προέλευσης ξένος ιδιωτικός ή κρατικός φορέας να αγοράσει γη του Δημοσίου και να ανεγείρει ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ένα θρησκευτικό χώρο (π.χ. Τζαμί, βουδιστικό μοναστήρι κλπ κλπ) ή να μετατρέψει προς αυτό τον σκοπό ένα ήδη υπάρχον κτίριο που ανήκει στο Δημόσιο.

 [a36]ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΔΟΜΗΣΗΣ  ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ ΧΤΙΖΕΙ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ: Π.χ για 4 στρέμματα εκτός σχεδίου ένας ιδιώτης σήμερα κτίζει 200 τ.μ ενώ εδώ προβλέπονται 800 – 1600 τ.μ!!

 [a37]Με απλά Προεδρικά διατάγματα, μπορούν να τροποποιούνται χρήσεις γης , ρυμοτομικά σχέδια, ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμισης προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι αγοραστές!! Δηλαδή, εν ονόματι των δανειστών καμία σημασία δεν έχουν οι πολεοδομικές διατάξεις και γενικά παραμερίζονται όλοι οι νόμοι του ελληνικού κράτους να βολευτούν αυτοί. ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΜΙΛΑΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ…ΘΑ ΤΑ ΔΕΙ ΑΥΤΑ ΤΟ ΣτΕ;

 [a38]Ο επενδυτής κατόπιν αιτήσεώς του μπορεί να ζητά να εκτελεστούν και συνοδά έργα υποδομής. Ποιος τα πληρώνει αυτά; Προφανώς όχι ο επενδυτής αλλά το ΔΗΜΟΣΙΟ. Δηλαδή, για ό,τι επένδυση αποφασίσει αυτός πρέπει ΕΜΕΙΣ να του πληρώσουμε και όλες τις υποδομές!!

 [a39]…και φυσικά η απόφαση για το εάν θα πραγματοποιηθούν τα «αναγκαία συνοδά έργα» υποδομών ανήκει στο Κεντρικό Συμβούλιο για την Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας, δηλαδή έμμεσα στους δανειστές. Δεν είναι οι προβλεπόμενοι από τον μέχρι στιγμής ισχύοντα νόμο φορείς. Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει και ΕΜΕΙΣ πληρώνουμε…

 [a40]ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΠΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΜΑΝΙΑ ΔΕ ΓΛΥΤΩΝΟΥΝ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΓΙΑΛΟΙ!! Αυτό που ισχύει ως δίκαιο από την εποχή του Ιουστινιανού, ότι οι ακτές είναι αποκλειστικά προς χρήση του Λαού, το καταργούν τώρα οι Τροϊκανοί! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!

 [a41]Τους παραδίδουμε αποκλειστική χρήση του αιγιαλού. Θα πουλήσουν ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ, ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ, ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΥΤΕ ΤΟ ΜΠΑΝΙΟ ΤΟΥ. ΑΘΛΙΟ!!!

 [a42] ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΡΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΑΦΟΡΟΥΣΑΝ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ, ΤΗ ΣΤΕΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟΥ (ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΤΩΝ ΑΙΓΙΑΛΩΝ ΚΛΠ ΚΛΠ.) ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΑ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΞΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ.

ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ 1) ΕΞΑΘΛΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, 2) ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ Η ΑΓΟΡΑ, 3) ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ Η ΧΩΡΑ ΣΕ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΦΕΣΗ 4) ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΥΞΗΘΟΥΝ ΘΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΡΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΑΡΚΟΥΝ…

ΕΔΩ ΚΑΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΩ ΤΟΝ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ ΜΟΥ ΔΙΟΤΙ ΚΑΤ ΑΡΧΑΣ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΕΠΑΡΚΩΣ ΑΠΟ ΤΑ Μ.Μ.Ε.

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΑΛΛΟ, ΝΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ ΜΑΣ…

ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ: ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΧΩΡΙΣ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΥΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΕΙ ΤΑ ΑΝΟΜΑ ΑΥΤΑ ΣΧΕΔΙΑ.

ΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ, ΚΑΤΕΒΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΖΑΜΠΑ ΞΕΡΟΓΛΥΦΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ. ΔΙΟΤΙ ΔΕ ΜΑΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΑΝ ΣΑΝ ΛΑΟ ΚΑΛΑ.

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΑΝ Η ΒΟΥΛΗ ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΟΚΥΨΕΙ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΕΙ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ ΔΕ ΘΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΛΠΙΔΑ Ο,ΤΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ.

Προφυλακίστηκε και ο Αχιλλέας Μπέος

• Προφυλακιστέοι οι πρώτοι συλληφθέντες

---

Τρεις προφυλακίσεις παραγόντων του ποδοσφαίρου για την υπόθεση των παράνομων στοιχημάτων και των στημένων αγώνων έγιναν τη Δευτέρα.

Συγκεκριμένα προφυλακίστηκαν οι Αχιλλέας Μπέος, του Ολυμπιακού Βόλου, Γιώργος Τσακογιάννης, παράγοντας της Ηλιούπολης και Βασίλης Καρακούλιας bookmaker.

Στον ανακριτή απολογήθηκαν άλλα έξι άτομα που αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους, μεταξύ των οποίων ο Σταύρος Ψωμιάδης πρόεδρος της ΠΑΕ Καβάλας, στον οποίο επιβλήθηκε χρηματική εγγύηση 800 χιλιάδων ευρώ.

Εν τω μεταξύ, παραιτήθηκε από την εποπτεία της αθλητικής δικαιοσύνης, για λόγους ευθιξίας, ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αναστάσιος Κανελλοπουλος, ο αδελφός του οποίου εμπλέκεται στην υπόθεση με τα στημένα ματς και τα παράνομα στοιχήματα.

Όλος ο νόμος 2525/1997 με τα άρθρα για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, τις μεταγραφές φοιτητών κλπ, ως ισχύει σήμερα

Είδος: ΝΟΜΟΣ

Αριθμός: 2525

Έτος: 1997

ΦΕΚ: Α 188 19970923

Τέθηκε σε ισχύ: 23.09.1997

Ημ.Υπογραφής: 19.09.1997

Τίτλος Ενιαίο Λύκειο, πρόσβαση των αποφοίτων του στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και άλλες διατάξεις.

Προοίμιο Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Θέματα Ενιαίο Λύκειο, Ολοήμερο Νηπαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο, Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Περιφερειακά Κέντρα Στήριξης Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός

Σχόλια Σύμφωνα με την παρ. 7 άρθρου 6 Ν. 2740/1999 (ΦΕΚ Α’ 186), οι εκπαιδευτικοί των ιδιωτικών Ενιαίων Λυκείων και των Τεχνικών Επαγγελματικών Εκπαιδευτηρίων χρησιμοποιούνται για την άσκηση καθηκόντων επιτηρητών και βαθμολογητών κατά τη διεξαγωγή των εξετάσεων που προβλέπονται από τις διατάξεις του παρόντος νόμου και του Ν. 2640/1998. Σύμφωνα με το άρθρο 17 του ν. 2874/2000 (Α’ 286/29.12.2000), το εκπαιδευτικό προσωπικό για τη λειτουργία του ΤΕΕ του ΟΑΕΔ προσλαμβάνεται με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. – Σύμφωνα με την περ. α) της παρ. 9 του άρθρου 6 του ν. 3027/2002 (Α΄152/28.6.2002), οι σπουδαστές των Ανώτατων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, των Στρατιωτικών Σχολών Υπαξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σχολών της Αστυνομικής Ακαδημίας που έχουν εισαχθεί σε αυτές σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, όπως αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 1 παράγραφος 2 του Ν. 2909/2001, ή με το συστημάτων γενικών εξετάσεων, οι οποίοι διαγράφονται από τις Σχολές αυτές για λόγους υγείας ή υγειονομικής ακαταλληλότητας μέχρι και την 15η Νοεμβρίου κάθε ακαδημαϊκού έτους, εγγράφονται για το ίδιο ακαδημαϊκό έτος στο πρώτο έτος σπουδών της Σχολής ή Τμήματος επόμενης προτίμησής τους στο μηχανογραφικό δελτίο του έτους εισαγωγής τους στη Σχολή από την οποία διαγράφονται. (βλ. σχετικά τη συνέχεια της περ. α) της ανωτέρω παρ. 9). – Σύμφωνα με το άρθρο 15 του ν. 3190/2003 (Α΄ 249/30.10.2003), τα έργα υποδομής των βιομηχανικών περιοχών είναι έργα που εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και οι συμβάσεις που έχει υπογράψει η Ε.Τ.Β.Α. με τρίτους, με βάση τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 1 του Ν. 4458/1965 (ΦΕΚ 33 Α’) και ύστερα από διεθνείς δημόσιους διαγωνισμούς, αποτελούν συμβάσεις παραχώρησης δημόσιων έργων και διέπονται ως προς τη μελέτη και εκτέλεση των έργων, και μετά την υπαγωγή των βιομηχανικών περιοχών στις διατάξεις του παρόντος νόμου, από τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 3 της Οδηγίας 93/37/Ε.Ο.Κ. του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1993, περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημόσιων έργων και τις αντίστοιχες διατάξεις των παραγράφων 4 των άρθρων 6 των προεδρικών διαταγμάτων 23/1993 (ΦΕΚ8 Α’) και 334/2000 (ΦΕΚ279 Α’).

---

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΡΘΡΩΝ

---

Αρθρο: 1

Ημ/νία: 10.06.2003

Ημ/νία Ισχύος: 23.09.1997

Περιγραφή όρου θησαυρού: ΛΥΚΕΙΑ

Τίτλος Αρθρου Ενιαίο λύκειο

Λήμματα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ, ΣΚΟΠΟΣ, ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ, ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ

Σχόλια Η παρ. 13 προστέθηκε με την παρ. 1 άρθρου 1 Ν. 2909/2001 (ΦΕΚ Α’ 90). Η εντός » » φράση στο τέλος της παρ. 9 προστέθηκε με την παρ. 3 άρθρου 1 Ν. 2909/2001. Για τον τύπο, περιεχόμενο, διάρκεια ισχύος και τρόπο υπολογισμού των βαθμών της βεβαίωσης της παρ. 13, βλέπε ΥΑ Φ252/Β6/1200/2001 (ΦΕΚ Β’ 545). Η εντός » » φράση στο ενδιάμεσο του εδαφίου β και η εντός » » περίοδος στο τέλος του εδαφίου β της παρ. 13 προστέθηκαν με την παρ. 1 άρθρου 12 Ν. 2986/2002 (ΦΕΚ Α’ 24). Το εντός » » εδάφιο στο τέλος της περίπτ. α της παρ. 13 προστέθηκε με την περίπτ. α της παρ. 14 άρθρου 13 Ν. 3149/2003 (ΦΕΚ Α΄ 141). Η εντός » » φράση της δεύτερης περιόδου της περίπτ. β της παρ. 13 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την περίπτ. β της παρ. 14 άρθρου 13 Ν. 3149/2003.

Κείμενο Αρθρου 1. Από το σχολικό έτος 1997-1998 καθιερώνεται ο θεσμός του Ενιαίου Λυκείου και αρχίζει σταδιακά η εφαρμογή του από την Α’ Λυκείου. Σκοπός του Ενιαίου Λυκείου είναι: α) η παροχή γενικής παιδείας υψηλού επιπέδου, β) η ανάπτυξη των ικανοτήτων, της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας και της κριτικής σκέψης των μαθητών, γ) η προσφορά στους μαθητές των απαραίτητων γνώσεων και εφοδίων για τη συνέχιση των σπουδών τους στην επόμενη εκπαιδευτική βαθμίδα και δ) η καλλιέργεια στους μαθητές δεξιοτήτων που θα τους διευκολύνουν την πρόσβαση, ύστερα από περαιτέρω εξειδίκευση ή κατάρτιση, στην αγορά εργασίας. 2. Στην Α’ τάξη του Ενιαίου Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων γενικής παιδείας, κοινών για όλους τους μαθητές. Η Β’ τάξη περιλαμβάνει τρεις κατευθύνσεις, θεωρητική, θετική και τεχνολογική. Στην τάξη αυτή διδάσκονται μαθήματα γενικής παιδείας, κοινά για όλους τους μαθητές, σε ποσοστό 60% μέχρι 65% επί του συνόλου του προγράμματος και μαθήματα κατεύθυνσης σε ποσοστό 35% μέχρι 40%. Στη Γ’ τάξη καθεμία από τις τρεις κατευθύνσεις μπορεί να περιλαμβάνει κύκλους σπουδών για τη διδασκαλία μαθημάτων επιλογής. Στην τάξη αυτή διδάσκονται μαθήματα γενικής παιδείας σε ποσοστό 50% μέχρι 55% επί του συνόλου του προγράμματος και μαθήματα επιλογής ανά κύκλο σπουδών σε ποσοστό 45% μέχρι 50%. 3. Στα εσπερινά Ενιαία Λύκεια, τετραετούς φοίτησης, η κατανομή του ωρολογίου και αναλυτικού προγράμματος των διδασκόμενων μαθημάτων κατά τάξεις γίνεται με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, ύστερα από εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. 4. Για την ίδρυση, συγχώνευση ή κατάργηση Ενιαίων Λυκείων εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 8, 49 και 50 του ν.1566/1985 (ΦΕΚ 167 Α’). 5. Στους αποφοίτους του Ενιαίου Λυκείου χορηγείται Απολυτήριο Ενιαίου Λυκείου, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα: α) εγγραφής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, β) απόκτησης επαγγελματικής εξειδίκευσης, μετά τη φοίτηση σε μεταλυκειακά ιδρύματα επαγγελματικής κατάρτισης. 6. Οι προϋποθέσεις λειτουργίας κατευθύνσεων στα Ενιαία Λύκεια καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. 7. Κατά τα σχολικά έτη 1997-1998 και 1998-1999, οι Β’ και Γ’ τάξεις των Λυκείων, αντίστοιχα, θα λειτουργήσουν σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 1566/1985, όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν. 8. Τα λειτουργούντα κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου Γενικά, Κλασικά, Μουσικά, Τεχνικά Επαγγελματικά (Τ.Ε.Λ.) και Ενιαία Πολυκλαδικά Λύκεια (Ε.Π.Λ.) μετατρέπονται σε Ενιαία Λύκεια. Εφόσον δεν εξασφαλίζονται οι απαραίτητες προϋποθέσεις λειτουργίας, τα ως άνω Λύκεια λειτουργούν, κατά την πρώτη πενταετία από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, ως εξής: α) Ενιαία Πολυκλαδικά Λύκεια, με Θεωρητική, Θετική και Τεχνολογική κατεύθυνση, β) Γενικά Λύκεια και Μουσικά Λύκεια, με Θεωρητική και Θετική κατεύθυνση γ) Κλασικά Λύκεια, με Θεωρητική κατεύθυνση και δ) Τεχνικά-Επαγγελματικά Λύκεια, με Τεχνολογική κατεύθυνση. 9. Η αξιολόγηση των μαθητών του Λυκείου είναι αναπόσπαστο μέρος της διδακτικής διαδικασίας, έχει ως στόχο να ελέγξει το βαθμό συγκράτησης πληροφοριών και γνώσεων, αλλά κυρίως να υιοθετήσει μεθόδους και πρακτικές που αξιολογούν το βαθμό επίτευξης των διδακτικών στόχων που έχουν τεθεί και των βασικών δεξιοτήτων, και συνδυάζει ποικίλες μορφές και τεχνικές για την επίτευξη έγκυρης, αξιόπιστης, αντικειμενικής και αδιάβλητης αποτίμησης των γνώσεων και δεξιοτήτων, χωρίς πρόσθετη εξεταστική επιβάρυνση. Ταυτόχρονα, προωθεί το θεσμό των συνθετικών δημιουργικών εργασιών με στόχο οι μαθητές να αναπτύσσουν τη δημιουργική και συνθετική τους ικανότητα και δίδει τη δυνατότητα ανατροφοδότησης της διδακτικής διαδικασίας. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, ύστερα από γνώμη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, καθορίζεται ο τρόπος και η διαδικασία αξιολόγησης των μαθητών του Ενιαίου Λυκείου «καθώς και τα αναγκαία ατομικά και συλλογικά όργανα και ο τρόπος συγκρότησής τους». 10. Στο Ενιαίο Λύκειο εφαρμόζονται προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας για μαθητές που παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες. Για τη λειτουργία των προγραμμάτων ενισχυτικής διδασκαλίας σε όλες τις τάξεις του Ενιαίου Λυκείου εφαρμόζονται κατά τα λοιπά οι διατάξεις του άρθρου 27 του ν. 1304/1982 (ΦΕΚ 144 Α’), όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν. 11. Οπου στις κείμενες διατάξεις αναφέρεται Λύκειο παντός τύπου, νοείται το Ενιαίο Λύκειο. 12. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, καθορίζονται θέματα που αφορούν στα αναλυτικά προγράμματα, στις κατευθύνσεις, στον τίτλο σπουδών και γενικά στον τρόπο λειτουργίας των Εκκλησιαστικών Λυκείων, καθώς επίσης και οι προϋποθέσεις πρόσβασης των αποφοίτων τους σε τμήματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. «13. α) Στους αποφοίτους του Ενιαίου Λυκείου, εκτός του απολυτηρίου της παραγράφου 5, χορηγείται και «Βεβαίωση», στην οποία αναφέρονται οι βαθμοί του αποφοίτου που λαμβάνονται υπόψη για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο βαθμός πρόσβασης κάθε μαθήματος των δύο τελευταίων τάξεων του Ενιαίου Λυκείου, που εξετάζεται σε εθνικό επίπεδο, προσδιορίζεται από τον προφορικό βαθμό και το γραπτό βαθμό των τελικών εξετάσεων και με συντελεστές βαρύτητας για κάθε βαθμό. Ο μέσος όρος των βαθμών πρόσβασης των μαθημάτων αυτών αποτελείτο βαθμό πρόσβασης της τάξης για τον απόφοιτο. Ο γενικός βαθμός πρόσβασης προσδιορίζεται κατά 30% από το βαθμό πρόσβασης της προτελευταίας τάξης και κατά 70% από το βαθμό πρόσβασης της τελευταίας τάξης. Στην περίπτωση που ο βαθμός πρόσβασης της προτελευταίας τάξης είναι μικρότερος ή ίσος του βαθμού πρόσβασης της τελευταίας τάξης δεν λαμβάνεται υπόψη και γενικός βαθμός πρόσβασης είναι ο βαθμός πρόσβασης της τελευταίας τάξης. «Ως προφορικός βαθμός για την εφαρμογή της παρούσας θεωρείται ο μέσος όρος των βαθμών των δύο τετραμήνων, εκτός αν αυτός ο μέσος όρος διαφέρει από το γραπτό βαθμό περισσότερο από δύο μονάδες, οπότε ο μέσος αυτός όρος αυξάνεται ή μειώνεται κατά περίπτωση ώστε να πλησιάσει προς το γραπτό και να διαφέρει από αυτόν μόνο δύο μονάδες.» β) Ο κάτοχος απολυτηρίου Ενιαίου Λυκείου, ο οποίος επιθυμεί να συμμετάσχει «τα αμέσως δύο (2) επόμενα σχολικά έτη από αυτό της αποφοίτησής του» στις γραπτές εξετάσεις των μαθημάτων της τελευταίας τάξης του Ενιαίου Λυκείου, που εξετάζονται σε εθνικό επίπεδο, για να διαμορφώσει νέο γενικό βαθμό πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καταθέτει στο οικείο λύκειο μαζί με τη σχετική αίτηση και τη Βεβαίωση, η οποία αντικαθίσταται κάθε φορά με νέα. «Για τον υπολογισμό του γενικού βαθμού πρόσβασης της νέας Βεβαίωσης σύμφωνα με τις διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος» των βαθμών πρόσβασης των ανωτέρω μαθημάτων, για τον υπολογισμό των οποίων λαμβάνεται υπόψη σε κάθε περίπτωση η επίδοση στις τελευταίες αυτές γραπτές εξετάσεις. «Στην περίπτωση που ο κάτοχος απολυτηρίου ενιαίου λυκείου λάβει μέρος στις γραπτές εξετάσεις των μαθημάτων της τελευταίας τάξης του ενιαίου λυκείου που εξετάζονται σε εθνικό επίπεδο μετό την παρέλευση δύο σχολικών ετών από αυτό που απέκτησε το απολυτήριό του, βαθμός πρόσβασης των μαθημάτων αυτών είναι ο γραπτός βαθμός στις τελευταίες αυτές εξετάσεις και γενικός βαθμός πρόσβασης είναι ο μέσος όρος των γραπτών βαθμών « γ) Ο τύπος και το περιεχόμενο της Βεβαίωσης, η διάρκεια ισχύος της, οι συντελεστές βαρύτητας προφορικού και γραπτού βαθμού, ειδικότερα σχετικά θέματα και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.»

---

Αρθρο: 2

Ημ/νία: 24.05.2011

Ημ/νία Ισχύος: 23.09.1997

Περιγραφή όρου θησαυρού: ΛΥΚΕΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Τίτλος Αρθρου Πρόσβαση των κατόχων Απολυτηρίου Ενιαίου Λυκείου στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Λήμματα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΔΕΥΤΕΡΟΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ, ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ, ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Σχόλια Σύμφωνα με την παρ. 20 άρθρου 34 Ν. 2725/1999 (ΦΕΚ Α’ 121), η εισαγωγή αθλητών, που εμπίπτουν στις διατάξεις της παρ. 7 του παρόντος άρθρου, στα τμήματα και στις σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μέχρι και το ακαδημαϊκό έτος 2001-2002, γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 10 και 13 άρθρου 34 Ν. 2725/1999. Η παρ. 6 καταργήθηκε με το άρθρο 3 Ν. 2752/1999 (ΦΕΚ Α’ 248). Η παρ. 7 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 36β άρθρου 14 Ν. 2817/2000 (ΦΕΚ Α’ 78). Σύμφωνα με την περίπτ. β της παρ. 4 άρθρου 2 ΠΔ 153/2000 (ΦΕΚ Α’ 131), μαθητές της περίπτ. α της ιδίας ως άνω παρ., οι οποίοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ένταξής τους στις ειδικές κατηγορίες του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Β’ της ΥΑ Φ.152/86/198/2000 (ΦΕΚ Β’ 472) και επιθυμούν να έχουν πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση σύμφωνα με την διαδικασία του παρόντος άρθρου, μπορούν να συμμετέχουν στις απολυτήριες εξετάσεις της Γ τάξης Ενιαίου Λυκείου που διενεργούνται σε εθνικό επίπεδο. – Οι παρ. 1 έως 5 τίθενται όπως αντικαταστάθηκαν με την παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 2909/2001 (ΦΕΚ Α’ 90). – Σύμφωνα με την ΥΑ Μ3614.1/03/01 (ΦΕΚ Β’ 734/2001), οι Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ) Σχολές Πλοιάρχων και Μηχανικών εντάσσονται στις διατάξεις των εδαφίων α και β της παρ. 1 του παροντος άρθρου, όπως η παρ. αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 άρθρου 1 Ν. 2909/2001. – Η εντός » » περίοδος στο τέλος της περίπτ. i του εδαφίου α της παρ. 3 προστέθηκε με την παρ. 2 άρθρου 12 Ν. 2986/2002 (ΦΕΚ Α’ 24). =============================== ** Σύμφωνα με την παρ. 1α) του άρθρου 31 του ν. 3320/2005 (Α΄ 48/23.2.2005), τα ακαδημαϊκά έτη 2005-2006, 2006-2007 και 2007-2008, οι κάτοχοι πτυχίου Β’ κύκλου σπουδών ημερήσιου Τ.Ε.Ε. των τομέων Μηχανολογικού, Ηλεκτρολογικού, Ηλεκτρονικού, Κατασκευών, Οικονομίας και Διοίκησης, Ναυτικού και Ναυτιλιακού, Πληροφορικής – Δικτύων Η/Υ, Χημικών Εργαστηριακών Εφαρμογών, Υγείας και Πρόνοιας και Τομέα Γεωπονίας, Τροφίμων και Περιβάλλοντος και των αντίστοιχων προς αυτούς τομέων των πρώην Τ.Ε.Λ. ή των Ναυτικών Λυκείων που δ ε ν υπάγονται στις διατάξεις της παρ. 7 του π α ρ ό ν τ ο ς άρθρου 2 και όπως έχουν καθοριστεί με την αρ. Φ.153/8104/ Β6/ 26.1.2004 (ΦΕΚ 167 Β’/βλ. οικεία σχόλια) απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, έχουν δ ι κ α ί ω μ α πρόσβασης στις Σχολές Μονίμων Υπαξιωματικών Στρατού Ξηράς (ΣΜΥ), Υπαξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού (ΣΜΥΝ), Τεχνικών Υπαξιωματικών Πολεμικής Αεροπορίας (ΣΤΥΑ) και τις Σχολές Αστυφυλάκων της Ελληνικής Αστυνομίας. ================================= – Τα εντός » » δύο εδάφια στο τέλος της περ. β) της παρ. 4 προστέθηκαν με την παρ. 2 του άρθρου 13 του ν. 3404/2005 (Α΄ 260/17.10.2005).- Η περ. iν) του εδαφίου α) της παρ. 4 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την περ. α) της παρ. 3 του άρθρου 13 του ν. 3404/2005 (Α΄ 260/17.10.2005). ======================== *** Η πρώην φράση [«του Πανεπιστημίου Κύπρου»] της περ. α) της παρ. 1 διεγράφη με το άρθρο 15 του ν. 3443/2006 (Α΄ 41/27.2.2006). **** Σύμφωνα με το άρθρο 25 του ν. 3687/2008 (Α΄ 159/1.8.2008), οι διατάξεις της παρ. 5 περίπτωση α, στοιχείο i του π α ρ ό ν τ ο ς άρθρου, ισχύουν μόνο για τα δύο ακαδημαϊκά έτη από αυτό που έπεται της αποφοίτησης από το Γενικό Λύκειο, ή αυτού που εξετάσθηκαν στα μαθήματα της Γ΄ τάξης του Γενικού Λυκείου σε εθνικό επίπεδο την τελευταία φορά. Ειδικά για τους αποφοίτους Ενιαίου Λυκείου των σχολικών ετών 1999/2000, 2000/2001, 2001/2002, 2002/2003, 2003/2004, 2004/2005 και 2005/2006, καθώς και για όσους εξετάσθηκαν τα παραπάνω σχολικά έτη στα μαθήματα της Γ΄ τάξης Ενιαίου Λυκείου σε εθνικό επίπεδο, οι ανωτέρω διατάξεις ισχύουν μέχρι και το ακαδημαϊκό έτος 2009/2010. =================================== – Η υποπερίπτωση i της περ. β της παρ. 1 του παρόντος τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 27 του ν. 3879/2010 ΦΕΚ Α 163/21.9.2010. – Η περ. β της παρ. 2 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 11α) του άρθρου 59 του ν. 3966/2011 (Α΄ 118/24.5.2011). – Η περ. γ της παρ. 2 προστέθηκε με την παρ. 11β) του άρθρου 59 του ν. 3966/2011 (Α΄ 118/24.5.2011).

Κείμενο Αρθρου «1. α) Οι κάτοχοι απολυτηρίου ημερήσιου ή εκκλησιαστικού Ενιαίου Λυκείου μπορούν να εισάγονται, το αμέσως επόμενο ακαδημαϊκό έτος από το σχολικό έτος που αποφοίτησαν, στα τμήματα και στις σχολές των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.I.), των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Τ.Ε.I.),***, της ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ, των Ανώτερων Σχολών Τουριστικών Επαγγελμάτων των Σχολών Τουριστικής Εκπαίδευσης (Σ.Τ.Ε.), των Ανωτάτων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, των Στρατιωτικών Σχολών Υπαξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σχολών της Αστυνομικής και Πυροσβεστικής Ακαδημίας χωρίς εισαγωγικές εξετάσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. β) Οι κάτοχοι απολυτηρίου εσπερινού Ενιαίου Λυκείου μπορούν να εισάγονται, το αμέσως επόμενο ακαδημαϊκό έτος από το σχολικό έτος που αποφοίτησαν, στα τμήματα και στις σχολές των Α.Ε.I., των Τ.Ε.I., της ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ και των Ανώτερων Σχολών Τουριστικών Επαγγελμάτων των Σ.Τ.Ε., χωρίς εισαγωγικές εξετάσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και σε ποσοστό θέσεων επιπλέον του αριθμού εισακτέων, το οποίο ορίζεται κάθε φορά με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και ειδικά, προκειμένου για εισαγωγή στις Ανώτερες Σχολές Τουριστικών Επαγγελμάτων των Σ.Τ.Ε., με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Ανάπτυξης, εφόσον: «i) Εχουν φοιτήσει και στις δύο τελευταίες τάξεις του εσπερινού γενικού λυκείου . Όσοι αποκτούν απολυτήριο εσπερινού γενικού λυκείου από το σχολικό έτος 2011-2012 και εφεξής πρέπει να έχουν πλήρη φοίτηση και στις δύο τελευταίες τάξεις του εσπερινού γενικού λυκείου. Πλήρης φοίτηση κατά την έννοια της διάταξης αυτής υπάρχει όταν ο μαθητής έχει παρακολουθήσει τα μαθήματα και των δύο τελευταίων τάξεων του εσπερινού γενικού λυκείου, από την έναρξη και έως τη λήξη κάθε διδακτικού έτους, ή». ii) Εγγράφηκαν ή μετεγγράφηκαν στην τελευταία τάξη του εσπερινού Ενιαίου Λυκείου ως εργαζόμενοι από βιοποριστική ανάγκη, που οφείλεται στους εξής λόγους που προέκυψαν μετά την αποφοίτησή τους από την προτελευταία τάξη του Λυκείου: αα) θάνατο του ενός τουλάχιστον των γονέων, ββ) αναπηρία του ενός τουλάχιστον των γονέων ή του γονέα που έχει την επιμέλειά του, σε ποσοστό άνω του 67%. iii) Εγγράφηκαν στην τελευταία τάξη του εσπερινού Ενιαίου Λυκείου είτε μετά τη συμπλήρωση του 25ου έτους ηλικίας είτε λόγω ένταξης, ως εξαρτημένων ατόμων, σε πρόγραμμα απεξάρτησης που λειτουργεί κατά τις προμεσημβρινές ώρες της ημέρας. γ) Κατ’ εξαίρεση των διατάξεων των περιπτώσεων α’ και β’ της παραγράφου αυτής, εξετάσεις σε ειδικά μαθήματα ή πρακτικές δοκιμασίες διενεργούνται στα ειδικά μαθήματα και μόνο για τις σχολές ή τα τμήματα, για τα οποία, λόγω της φύσης του γνωστικού αντικειμένου που θεραπεύουν, απαιτείται τέτοια εξέταση ή πρακτική δοκιμασία. δ) Κατά την εφαρμογή του άρθρου αυτού δεν θίγονται οι κείμενες ειδικές διατάξεις περί προϋποθέσεων και όρων εισαγωγής στα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Iδρύματα, τις Στρατιωτικές Σχολές Υπαξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και τις Σχολές της Αστυνομικής και Πυροσβεστικής Ακαδημίας. ε) Με κοινή απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και του συναρμόδιου κατά περίπτωση Υπουργού είναι δυνατή η επέκταση της εφαρμογής του συνόλου ή μέρους των διατάξεων του άρθρου αυτού και σε άλλες σχολές αρμοδιότητας άλλων Υπουργείων. Με όμοιες αποφάσεις ρυθμίζονται οι προϋποθέσεις εισαγωγής σπουδαστών που προσιδιάζουν στην ιδιαιτερότητα των σχολών αυτών και οι αναγκαίες λεπτομέρειες, με την επιφύλαξη των διατάξεων του προηγούμενου στοιχείου δ’ που εφαρμόζονται αναλόγως». «2. α) Οι υποψήφιοι για εισαγωγή, μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων απόλυσης από το Λύκειο, καταθέτουν δήλωση προτίμησης για δύο κατ’ ανώτατο όριο επιστημονικά πεδία και για συγκεκριμένα τμήματα ή σχολές των πεδίων αυτών. Ως επιστημονικό πεδίο νοείται ένα σύνολο ομοειδών ή συγγενών γνωστικών αντικειμένων, που θεραπεύονται από αντίστοιχα τμήματα των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Ο υποψήφιος που μεταξύ των τμημάτων που επέλεξε περιέλαβε και τμήμα για το οποίο απαιτείται εξέταση σε ένα ή περισσότερα ειδικά μαθήματα ή δοκιμασίες, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά, πρέπει να έχει εξεταστεί το ίδιο έτος στα απαιτούμενα ειδικά μαθήματα ή δοκιμασίες και να έχει επιτύχει βαθμολογία στο καθένα από αυτά τουλάχιστον ίση με το μισό της προβλεπόμενης μέγιστης δυνατής. «β. Η επιλογή των υποψηφίων για τις σχολές και τα τμήματα, που δήλωσαν προτίμηση, γίνεται με βάση το σύνολο των μορίων που προκύπτουν από το άθροισμα των γινομένων του γενικού βαθμού πρόσβασης της βεβαίωσης, των βαθμών πρόσβασης των δύο μαθημάτων αυξημένης βαρύτητας με τους αντίστοιχους συντελεστές βαρύτητας και κατά φθίνουσα σειρά μέχρι να καλυφθεί ο αριθμός θέσεων κάθε σχολής ή τμήματος. Για τις σχολές ή τα τμήματα που απαιτείται εξέταση σε ένα ή περισσότερα ειδικά μαθήματα ή πρακτικές δοκιμασίες στο ανωτέρω σύνολο μορίων προστίθενται και τα μόρια που προκύπτουν από το γινόμενο του βαθμού των ειδικών μαθημάτων ή πρακτικών δοκιμασιών με τον αντίστοιχο συντελεστή.» «γ. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, καθορίζονται μία φορά το χρόνο, ένα τουλάχιστον μήνα πριν την υποβολή των μηχανογραφικών δελτίων των υποψηφίων: i. Ο αριθμός των θέσεων εισακτέων στα Τμήματα και τις Σχολές των Πανεπιστημίων, των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Τ.Ε.Ι.), των Ανώτατων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών, της Ανώτατης Σχολής Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.) και των Ανώτερων Σχολών Τουριστικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού. Η απόφαση αυτή εκδίδεται μετά από γνώμη της Συγκλήτου κάθε Πανεπιστημίου, του Συμβουλίου κάθε Τ.Ε.Ι. και της Ανώτατης Σχολής Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.), των αρμόδιων Συμβουλίων των Ανώτερων Σχολών Τουριστικής Εκπαίδευσης και του Ακαδημαϊκού Συμβουλίου των Ανώτατων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών, που υποβάλλονται στο Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. ii. Ο αριθμός των θέσεων εισακτέων των κατόχων απολυτηρίου Γενικού ή Επαγγελματικού Λυκείου, πέραν του καθορισθέντος αριθμού στην περίπτωση i, στα Τμήματα και τις Σχολές της ίδιας περίπτωσης, ως ακολούθως: αα) Υποψηφίων που είναι πολύτεκνοι, κατά την έννοια του άρθρου 1 του ν. 1910/1944 (Α’ 229), όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 6 του ν. 3454/ 2006 (Α’ 75), καθώς και υποψηφίων τέκνων των ανωτέρω πολυτέκνων,  ββ) Υποψήφιων γονέων και τέκνων πολυμελών οικογενειών με τρία ζώντα τέκνα από νόμιμο γάμο ή νομιμοποιηθέντα ή νομίμως αναγνωρισθέντα ή υιοθετηθέντα, εφόσον κανένα από αυτά δεν υπερβαίνει το 26ο έτος της ηλικίας του, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων άγαμων μητέρων με τρία μη αναγνωρισθέντα ζώντα τέκνα, που δεν υπερβαίνουν το ανωτέρω όριο ηλικίας. γγ) Υποψηφίων: Α) με αδελφό ή αδελφή που φοιτά σε Πανεπιστήμιο ή Τ.Ε.Ι. ή στις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες ή στην Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.), καθώς και στις Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού διαφορετικής πόλης της μόνιμης κατοικίας γονέων, Β) ορφανών από τον ένα ή και από τους δύο γονείς ή τέκνων άγαμης μητέρας με ένα ή δύο μη αναγνωρισθέντα τέκνα, Γ) με γονείς, τέκνα, αδέλφια, συζύγους που είναι τυφλοί ή κωφάλαλοι ή νεφροπαθείς, που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση ή πάσχουν από μυϊκή δυστροφία Duchenne ή ανήκουν στην κατηγορία ατόμων ειδικών αναγκών επειδή έχουν κινητικά προβλήματα οφειλόμενα σε αναπηρία άνω του 67%, Δ) τέκνων των θυμάτων της τρομοκρατίας που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 του ν. 1897/1990 (Α’ 120). Για την εισαγωγή των υποψηφίων των περιπτώσεων αα’ έως και γγ’ στα Τμήματα και τις Σχολές της περίπτωσης i της παρούσας που βρίσκονται στους Νομούς Αττικής και Θεσσαλονίκης, το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα για τους υποψηφίους των περιπτώσεων αα’ έως και γγ’ του προηγούμενου της εισαγωγής τους οικονομικού έτους δεν υπερβαίνει το ποσό των εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ. Ως ετήσιο οικογενειακό εισόδημα νοείται το συνολικό ετήσιο καθαρό εισόδημα που αποκτά ο φορολογούμενος, η σύζυγός του και τα ανήλικα τέκνα του από κάθε πηγή, ανεξάρτητα αν αυτό είναι πραγματικό ή εισόδημα που προκύπτει με βάση τις αντικειμενικές δαπάνες και υπηρεσίες και δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων (άρθρα 16 και 17 του Κ.Φ.Ε.) φορολογούμενο ή απαλλασσόμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο. Το ποσό αυτό προσαυξάνεται κατά δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ για κάθε επιπλέον τέκνο πέραν του δευτέρου. Για την εισαγωγή υποψηφίων στα λοιπά Τμήματα και Σχολές δεν εφαρμόζεται ο οικονομικός περιορισμός των προηγουμένων εδαφίων. Το ποσό του ετήσιου οικογενειακού εισοδήματος αναπροσαρμόζεται με απόφαση των Υπουργών Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων και Οικονομικών. Ο συνολικός αριθμός των θέσεων εισακτέων της περίπτωσης ii δεν μπορεί να υπερβαίνει το είκοσι τοις εκατό (20%) των θέσεων εισακτέων της περίπτωσης i. iii. Ο αριθμός των θέσεων εισακτέων στα Τμήματα και τις Σχολές της περίπτωσης i της παρούσας υποψηφίων των άρθρων: α) 34 του ν. 2725/1999 (Α’ 121), όπως αυτό αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 8 του άρθρου 18 του ν. 3708/2008 (Α’ 210) και αφορούν στην εισαγωγή αθλητών με διακρίσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, β) 2 παράγραφος 4 περιπτώσεις α’ και β’ του ν. 2525/1997 (Α’ 188), όπως αντικαταστάθηκε από την παράγραφο 2 του άρθρου 1 του ν. 2909/2001 (Α’ 90) και την παράγραφο 3 του άρθρου 13 του ν. 3404/2005 (Α’ 260) που αφορούν στην εισαγωγή τέκνων Ελλήνων του εξωτερικού, αλλογενών – αλλοδαπών και υποψήφιων Ελλήνων πολιτών της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και γ) 35 του ν. 3794/2009 (Α’ 156) που αφορούν στην εισαγωγή πασχόντων από σοβαρές παθήσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κατά τη διαδικασία επιλογής, κάθε υποψήφιος των ειδικών περιπτώσεων αα’ έως και γγ’ της περίπτωσης ii κρίνεται για επιλογή για τις προβλεπόμενες θέσεις, που καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης i του παρόντος άρθρου για κάθε τμήμα ή σχολή, με βάση το σύνολο των μορίων κατά φθίνουσα σειρά μορίων και τη δήλωση προτίμησής του στο μηχανογραφικό δελτίο, κατά πρώτον, ως υποψήφιος της γενικής σειράς. Εάν δεν εισάγεται στη σχολή ή το τμήμα που έχει δηλώσει πρώτο στις προτιμήσεις του, κρίνεται για επιλογή για τις ειδικές θέσεις της ίδιας σχολής ή τμήματος ως υποψήφιος μιας εκ των ειδικών περιπτώσεων. Αν δεν εισάγεται ούτε με το ειδικό ποσοστό στο συγκεκριμένο τμήμα ή σχολή, η διαδικασία συνεχίζεται με την επόμενη προτίμηση του υποψηφίου, τόσο στη γενική σειρά όσο και στην ειδική. Αν δεν εισαχθεί και σε αυτό το τμήμα ή σχολή με τη γενική σειρά και την ειδική που έχει δηλώσει, η διαδικασία συνεχίζεται με τις επόμενες κατά σειρά προτίμησης του υποψηφίου στο μηχανογραφικό του δελτίο. Εάν ο υποψήφιος ανήκει σε περισσότερες από μία των ειδικών περιπτώσεων επιλέγει μόνο μία. Εάν με το σύνολο των μορίων που έχει επιτύχει ο υποψήφιος μπορεί να εισαχθεί σε περισσότερες από μία σχολές ή τμήματα εισάγεται τελικά μόνο σε εκείνη τη σχολή ή τμήμα που προσδιόρισε στη δήλωσή του με σειρά προτίμησης υψηλότερη σε σχέση με τις άλλες σχολές ή τμήματα που έχει δηλώσει. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, καθορίζονται τα αναγκαία δικαιολογητικά, η διαδικασία κατάθεσης, ο τόπος και ο χρόνος υποβολής και τα όργανα ελέγχου των δικαιολογητικών, καθώς και κάθε άλλο θέμα σχετικό με την ένταξη των υποψηφίων στις κατηγορίες της περίπτωσης ii. Εάν μετά την εισαγωγή, με οποιονδήποτε τρόπο διαπιστωθεί ότι δεν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις υπαγωγής στις περιπτώσεις αα’ έως και γγ’ της περίπτωσης ii λόγω υποβολής ψευδών ή μη νόμιμων δικαιολογητικών, οι εισαχθέντες διαγράφονται από τα τμήματα εισαγωγής και αποκλείονται κατά τα επόμενα δύο ακαδημαϊκά έτη από κάθε διαδικασία εισαγωγής σε όλα τα Πανεπιστήμια, Τ.Ε.Ι. ή Σχολές της περίπτωσης i. Οι θέσεις των διαγραφέντων δεν αναπληρώνονται ούτε μεταφέρονται.» «3. α) i) Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και θρησκευμάτων καθορίζονται τα επιστημονικά πεδία, τα τμήματα που εντάσσονται σε καθένα από αυτά, τα δύο μαθήματα αυξημένης βαρύτητας της τελευταίας τάξης του Ενιαίου Λυκείου, οι συντελεστές βαρύτητας για τον υπολογισμό του συνολικού αριθμού μορίων, ο τρόπος, ο τόπος και ο χρόνος υποβολής της δήλωσης προτίμησης ων υποψηφίων, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, τα δικαιολογητικά απόδειξης της συνδρομής των προϋποθέσεων της παραγράφου 1 περίπτωση β’ του άρθρου αυτού, ο τρόπος και η διαδικασία συγκέντρωσης των βαθμών και των δηλώσεων προτίμησης των υποψηφίων, ο τρόπος επεξεργασίας των βαθμολογικών στοιχείων και των προτιμήσεων, η κατάρτιση των πινάκων εισαγομένων, ο τρόπος ανακοίνωσής τους στους υποψηφίους και στα οικεία τμήματα εισαγωγής, ο τρόπος, ο χρόνος και η διαδικασία εγγραφής των εισαγομένων και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια που αναφέρεται στην πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση των υπαγομένων στις διατάξεις του παρόντος άρθρου. «Με την ίδια απόφαση μπορεί να ορίζεται και ελάχιστος γενικός βαθμός πρόσβασης ως προϋπόθεση συμμετοχής του υποψηφίου στη διαδικασία επιλογής των εισαγομένων στα Πανεπιστήμια, στα Τ.Ε.Ι. στην Α.Σ.Ε.Τ.Ε.Μ./Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε. και στις Ανώτερες Σχολές Τουριστικών Επαγγελμάτων των Σχολών Τουριστικής Εκπαίδευσης (Σ.Τ.Ε.}.» ii) Οι κάτοχοι απολυτηρίου: αα) Λυκείου ή άλλου σχολείου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης διαφορετικού από αυτό του Ενιαίου Λυκείου και ββ) Ενιαίου Λυκείου, που τους χορηγήθηκε με ενδοσχολικές εξετάσεις σε όλα τα μαθήματα, μπορούν, μετά από τη συμμετοχή τους στις γραπτές εξετάσεις στα μαθήματα της I- τάξης Ενιαίου Λυκείου που εξετάζονται σε εθνικό επίπεδο, να αποκτήσουν τη βεβαίωση της παραγράφου 13 του άρθρου 1 για την πρόσβασή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με βάση τη γραπτή επίδοσή τους στις εξετάσεις αυτές. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου αυτού εφαρμόζονται αναλόγως για όσους υπάγονται στην περίπτωση αυτήν. β) Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, που εκδίδεται μετά από πρόταση των οικείων τμημάτων και σχολών, καθορίζονται τα τμήματα και οι σχολές για τα οποία απαιτείται εξέταση σε ειδικά μαθήματα, πρακτικές δοκιμασίες ή υγειονομικές εξετάσεις, τα ειδικά αυτά μαθήματα, οι πρακτικές δοκιμασίες ή οι υγειονομικές εξετάσεις που απαιτούνται, ο τρόπος, ο τόπος και ο χρόνος εξέτασης και βαθμολόγησής τους, η προθεσμία υποβολής της σχετικής αίτησης των υποψηφίων για συμμετοχή τους στις εξετάσεις αυτές και εκδήλωσης της προτίμησης των υποψηφίων, η ανακοίνωση της επίδοσης στους υποψηφίους και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την υλοποίηση των διατάξεων της παρούσας παραγράφου. γ) Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, ύστερα από γνώμη των οικείων Σχολών ή Τμημάτων, μπορεί, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα και της φύσης του γνωστικού αντικειμένου συγκεκριμένων τμημάτων, όπως του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών και του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, να εξαιρούνται ως προς την εισαγωγή φοιτητών από τις διατάξεις του παρόντος και να ρυθμίζονται οι προϋποθέσεις, οι όροι, οι διαδικασίες εισαγωγής και εγγραφής φοιτητών στα τμήματα αυτά και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της διάταξης αυτής. δ) Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και θρησκευμάτων συγκροτούνται τα αναγκαία ατομικά και συλλογικά όργανα για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου αυτής». «4. α) Κατ’ εξαίρεση των διατάξεων του παρόντος άρθρου και σε ποσοστά θέσεων ανά κατηγορία επιπλέον του αριθμού εισακτέων παρέχεται δυνατότητα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση: i) των τέκνων Ελλήνων του εξωτερικού, αποφοίτων ελληνικών λυκείων, ii) των τέκνων Ελλήνων υπαλλήλων αποσπασμένων σε ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες στο εξωτερικό ή σε Διεθνείς Οργανισμούς στους οποίους μετέχει και η Ελλάδα, αποφοίτων ελληνικών λυκείων, iii) Ελλήνων αποφοίτων ξένων λυκείων ή αντίστοιχων σχολείων Που λειτουργούν στο εξωτερικό, «iν) των αλλοδαπών – αλλογενών, στην κατηγορία των οποίων υπάγονται και οι απόφοιτοι λυκείων ή αντίστοιχων σχολείων κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι προσκομίζουν απολυτήριο λυκείου ή άλλο ισοδύναμο τίτλο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που τους παρέχει δικαίωμα εισαγωγής στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας από την οποία αποφοιτούν, εφόσον οι ίδιοι και κανένας από τους δύο γονείς τους δεν έχουν ελληνική καταγωγή και έχουν παρακολουθήσει τουλάχιστον με πλήρη φοίτηση την τελευταία τάξη του λυκείου ή αντίστοιχου σχολείου στη χώρα αποφοίτησης τους», ν) των υποτρόφων του Ελληνικού Κράτους αλλοδαπών – αλλογενών και ομογενών, [vi) καταργήθηκε με την περ, β) της παρ. 3 του άρθρου 13 του ν. 3404/2005 (Α΄ 260/17.10.2005)]., viii) των υπαγομένων στις διατάξεις της παραγράφου 11 του άρθρου 2 του Ν. 2621/1998 (ΦΕΚ 136 Α’), όπως αντικαταστάθηκε με τη παράγραφο 6 του άρθρου 15 του Ν. 2640/1998 (ΦΕΚ 206 Α) και ix) των υπαγομένων στις διατάξεις του πρώτου εδαφίου της περίπτωσης ζ της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του Ν. 1351/1983, όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο VII του άρθρου 46 του Ν. 1946/1991 (ΦΕΚ 69 Α) και του άρθρου 12 του Ν. 2640/1998. Οι διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της περίπτωσης ζ της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του Ν. 1351/1983, όπως συμπληρώθηκε με το εδάφιο β’ της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του Ν. 1771/1988 (ΦΕΚ 71 Α), διατηρούνται σε ισχύ για την εφαρμογή της ανωτέρω ix περίπτωσης. β) Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων καθορίζονται οι προϋποθέσεις υπαγωγής στις κατηγορίες, τα ποσοστά των θέσεων ανά κατηγορία, τα αναγκαία δικαιολογητικά, οι διαδικασίες επιλογής ο τρόπος και οι διαδικασίες εξέτασης στην περίπτωση που υποβάλλονται σε ειδικές εισαγωγικές εξετάσεις, η ύλη των εξεταζόμενων μαθημάτων, ο τρόπος και η διαδικασία βαθμολόγησης των γραπτών δοκιμίων, τα τυχόν ελάχιστα όρια βαθμολογίας, τα αναγκαία ατομικά και συλλογικά όργανα για τη διεξαγωγή των εξετάσεων και την έκδοση των αποτελεσμάτων και την επιλογή των εισαγομένων, οι σχολές και τα τμήματα πρόσβασης ανά κατηγορία, τα εξεταζόμενα μαθήματα όταν υποβάλλονται σε ειδικές εξετάσεις, οι συντελεστές βαρύτητας για κάθε μάθημα και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια, για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας παραγράφου. Με την απόφαση μπορεί να ορίζονται χρονικά διαστήματα που παρέχονται για την άσκηση του δικαιώματος αυτού σε όσους υπάγονται στις ειδικές αυτές κατηγορίες συνολικώς ή ανά κατηγορία, ως και χωριστό ποσοστό θέσεων για τους υποψηφίους των κατηγοριών iii και iv της ανωτέρω περίπτωσης α, οι οποίοι αποφοίτησαν από λύκεια με πρόγραμμα σπουδών χώρας – μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. «Με όμοια απόφαση μπορεί να ορίζεται χωριστό ποσοστό θέσεων εισακτέων στις σχολές και στα τμήματα του τεχνολογικού τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης για τους κατόχους πτυχίου Β’ κύκλου σπουδών Τ.Ε.Ε., οι οποίοι εμπίπτουν στις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ν. 2341/1995 (ΦΕΚ 208 Α’). Οι διατάξεις του εδαφίου β’ της παραγράφου 9 του άρθρου 1 του ν. 2909/2001, που αναφέρονται στις προϋποθέσεις και στις διαδικασίες εισαγωγής κατόχων πτυχίου Β’ κύκλου σπουδών ημερησίων Τ.Ε.Ε. σε αντίστοιχα τμήματα των Τ.Ε.Ι., εφαρμόζονται αναλόγως για την υλοποίηση της παραπάνω απόφασης.» γ) Οι διατάξεις της παραγράφου Α’ του άρθρου 12 του Ν. 2552/1997 (ΦΕΚ 266 Α) εφαρμόζονται ανάλογα, προκειμένου για την εισαγωγή στα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, τις στρατιωτικές σχολές Υπαξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και στις Σχολές της Αστυνομικής Ακαδημίας, υποψηφίων των ειδικών κατηγοριών των στοιχείων i, ii και iii της ανωτέρω περίπτωσης α'». «5. α) Κατ’ εξαίρεση των διατάξεων της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, οι κάτοχοι απολυτηρίου ημερήσιου ή εκκλησιαστικού Ενιαίου Λυκείου ή άλλου τύπου λυκείου, που επιθυμούν να διεκδικήσουν την εισαγωγή τους σε τμήμα ή σχολή της παραγράφου 1 του παρόντος αρθρου, οποιοδήποτε άλλο ακαδημαϊκό έτος από αυτό που έπεται της αποφοίτησής τους από το Ενιαίο Λύκειο ή αυτού που εξετάστηκαν στα μαθήματα της Γ τάξης του Ενιαίου Λυκείου την τελευταία φορά, μπορούν, όσες φορές το επιθυμούν: i) Είτε να μετέχουν για την εισαγωγή τους στο 10% των θέσεων εισακτέων κάθε τμήματος ή σχολής της παραγράφου 1 του παρόντος, χωρίς νέα εξέταση, με βάση τη βαθμολογία της τελευταίας εξέτασής τους στα μαθήματα της Γ τάξης του Ενιαίου Λυκείου και στα τυχόν ειδικά μαθήματα, ως και στις πρακτικές δοκιμασίες, στις οποίες υποβάλλονται κάθε φορά που είναι υποψήφιοι.**** (βλ. σχόλια) ii) Είτε να επανεξεταστούν, όποιο έτος επιθυμούν, σε όλα τα μαθήματα της Γ’ τάξης του Ενιαίου Λυκείου που εξετάζονται το αντίστοιχο έτος σε εθνικό επίπεδο, διατηρώντας τους προφορικούς τους βαθμούς, ώστε να διαμορφώσουν νέους μέσους όρους κατά μάθημα για τον υπολογισμό του βαθμού της Βεβαίωσης της παραγράφου 13 του άρθρου 1 του Ν. 2525/1997 και κρίνονται μαζί με τους αποφοίτους του Ενιαίου Λυκείου του έτους επανεξέτασής τους. Επίσης επανεξετάζονται κάθε φορά στα ειδικά μαθήματα ή δοκιμασίες που απαιτούνται για τις σχολές που δηλώνουν προτίμηση. Σε κάθε περίπτωση λαμβάνονται υπόψη οι βαθμοί που προκύπτουν από την τελευταία εξέτασή τους. β) Οι διατάξεις της ανωτέρω περίπτωσης α’ στοιχείο ii ισχύουν αναλόγως και εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις της ανωτέρω παραγράφου 1 περίπτωση β’ και για τους κατόχους απολυτηρίου εσπερινού Ενιαίου Λυκείου, για οποιοδήποτε άλλο ακαδημαϊκό έτος από αυτό που έπεται της αποφοίτησής τους, ως και τους κατόχους απολυτηρίου παλαιού τύπου εσπερινού Λυκείου.» 6. (Καταργήθηκε με το άρθρο 3 Ν. 2752/1999, ΦΕΚ Α’ 248). «7**. Οσοι απέκτησαν τίτλο απόλυσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μέχρι και τον Ιούνιο του 1999 ή αποφοίτησαν από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση το σχολικό έτος 1998-1999 και μέχρι το Φεβρουάριο του 2000 αποκτήσουν τον τίτλο απόλυσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που τους επιτρέπει την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς και όσοι φοιτούν στη Δ’ τάξη των νυκτερινών Τ.Ε.Λ. το σχολικό έτος 1999-2000 και λάβουν πτυχίο ειδικότητας Τ.Ε.Λ. μέχρι και τον Ιούνιο του 2000, μπορούν να διεκδικήσουν την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μέχρι και το ακαδημαϊκό έτος 2001-2002, με το σύστημα των γενικών εξετάσεων που καταργείται από τις διατάξεις του νόμου αυτού. Από τον αριθμό των εισακτέων στα Τμήματα και στις Σχολές των Α.Ε.Ι., Τ.Ε.Ι., Α.Σ.Ε.ΤΕ.Μ./Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε., Ανώτερων Σχολών Τουριστικών Επαγγελμάτων και του Πανεπιστημίου Κύπρου, καθώς και στις Στρατιωτικές Σχολές και Στις Σχολές Αστυνομικής και Πυροσβεστικής Ακαδημίας για τα ακαδημαϊκά έτης 2000-2001 και 2001-2002, ποσοστό θέσεων, που ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, διατίθεται για την εισαγωγή στις Σχολές και στα Τμήματα αυτά των υπαγομένων στις διατάξεις της παρούσας παραγράφου. Κατά το ορισμό του ανωτέρω ποσοστού θέσεων λαμβάνονται υπόψη τα στατιστικά δεδομένα συμμετοχής αποφοίτων – τελειοφοίτων της τελευταίας πενταετίας στο σύστημα των γενικών εξετάσεων σε σχέση με τον αριθμό εισακτέων του αντίστοιχου έτους». 8. Το σύστημα εισαγωγής σπουδαστών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση διατηρείται σε ισχύ για την εφαρμογή των άρθρων 15, 16 και 17 του ν. 2190/1994 (ΦΕΚ 28 Α’) και για τη διεξαγωγή διαγωνισμού υποψηφίων εκπαιδευτικών του άρθρου 6 του παρόντος νόμου.

---

Αρθρο: 2Α

Ημ/νία: 19.05.2010

Περιγραφή όρου θησαυρού: ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Σχόλια – Το παρόν άρθρο προστέθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 13 του ν. 3404/2005 (Α΄ 260/17.10.2005). – Η εντός » » φράση στο τέλος του πρώτου εδ. της παρ. 3 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 1β) του άρθρου 35 του ν. 3848/2010 (Α΄ 71/19.5.2010). *** Το πρώην τελευταίο εδ. της παρ. 3 καταργήθηκε με την παρ. 1γ) του άρθρου 35 του ν. 3848/2010 (Α΄ 71/19.5.2010).

Κείμενο Αρθρου «1. – 2. καταργήθηκαν με την παρ. 1α) του άρθρου 35 του ν. 3848/2010 (Α΄ 71/19.5.2010)]. 3. Όσοι από τους υπαγόμενους στις ειδικές κατηγορίες της περίπτωσης α’ της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του νόμου αυτού εξετάζονται σε μαθήματα για την εισαγωγή τους στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα συμμετέχουν στη σχετική διαδικασία επιλογής, εφόσον συγκεντρώνουν σύνολο μορίων τουλάχιστον «ίσο με τριάντα πέντε μόρια». Οι υπαγόμενοι στην ειδική κατηγορία της υποπερίπτωσης iii) της περίπτωσης α’ της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του νόμου αυτού που εξετάζονται στο μάθημα γενικής παιδείας της Γ’ τάξης Ενιαίου Λυκείου «Νεοελληνική Γλώσσα» για την εισαγωγή τους στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα συμμετέχουν στη σχετική διαδικασία επιλογής, εφόσον συγκεντρώνουν στο μάθημα αυτό βαθμολογία τουλάχιστον ίση με το μισό της μέγιστης δυνατής βαθμολογίας. *** 4. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων του παρόντος άρθρου ισχύουν από τις πρώτες εξετάσεις εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που θα διεξαχθούν μετά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού. Κάθε άλλη διάταξη νόμου ή διάταξη που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση νόμου σχετική με θέματα που ρυθμίζονται με το παρόν άρθρο καταργείται από την έναρξη ισχύος του.»

---

Αρθρο: 3

Ημ/νία: 23.09.1997

Ημ/νία Ισχύος: 23.09.1997

Περιγραφή όρου θησαυρού: ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ-ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ

Τίτλος Αρθρου Ολοήμερο Νηπιαγωγείο

Λήμματα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ, ΟΛΟΗΜΕΡΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ, ΣΚΟΠΟΣ, ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Κείμενο Αρθρου 1. Καθιερώνεται η λειτουργία του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου, σκοπός του οποίου είναι η αναβάθμιση της προσχολικής αγωγής και η ολοκληρωμένη προετοιμασία των νηπίων για το Δημοτικό Σχολείο, η ενίσχυση του ρόλου της κρατικής μέριμνας με στόχο τη μείωση των μορφωτικών και κοινωνικών διακρίσεων και η εξυπηρέτηση των εργαζόμενων γονέων. 2. Το Ολοήμερο Νηπιαγωγείο λειτουργεί επί οκτώ (8) ώρες τουλάχιστον ημερησίως. Σε κάθε Ολοήμερο Νηπιαγωγείο τοποθετούνται και υπηρετούν δύο νηπιαγωγοί, τακτικοί ή αναπληρωτές. 3. Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, καθορίζεται το πρόγραμμα διδασκαλίας και δημιουργικής απασχόλησης, που εφαρμόζεται στο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο, καθώς και το ωράριο εργασίας, τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις των νηπιαγωγών του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου. Με όμοια απόφαση, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση των Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, μετατρέπονται σταδιακά τα λειτουργούντα Νηπιαγωγεία σε Ολοήμερα Νηπιαγωγεία, εφόσον εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις λειτουργίας αυτών σε διδακτικό προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή.

---

Αρθρο: 4

Ημ/νία: 28.06.2002

Ημ/νία Ισχύος: 23.09.1997

Περιγραφή όρου θησαυρού: ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Τίτλος Αρθρου Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο

Λήμματα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΟΛΟΗΜΕΡΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΚΟΠΟΣ, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Σχόλια Το εντός » » πρώτο εδάφιο της παρ. 4 αντικαταστάθηκε με την παρ. 26 του άρθ. 6 του Ν. 3027/2002 (Α 152) και ισχύει από 28.6.2002.

Κείμενο Αρθρου 1. Καθιερώνεται η λειτουργία του Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου, σκοπός του οποίου είναι: α) η υποχρεωτική εφαρμογή του οικείου προγράμματος διδασκαλίας μαθημάτων, β) η προαιρετική εφαρμογή προγραμμάτων μελέτης των μαθημάτων της επόμενης ημέρας και προγραμμάτων δημιουργικής απασχόλησης και γ) η προαιρετική εφαρμογή προγραμμάτων ενισχυτικής διδασκαλίας σε μαθητές που παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες. 2. Τα προαιρετικά προγράμματα μελέτης των μαθημάτων της επόμενης ημέρας και δημιουργικής απασχόλησης παρακολουθούν κατά προτίμηση μαθητές των οποίων οι γονείς είναι εργαζόμενοι, είτε του ίδιου σχολείου είτε γειτονικών σχολείων, εφόσον είναι δυνατή η πρόσβασή τους σε αυτό. 3. Τα προαιρετικά προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας παρακολουθούν μαθητές του ίδιου ή γειτονικών σχολείων, με μαθησιακές δυσκολίες, που υποδεικνύονται από τους οικείους συλλόγους διδασκόντων. 4. «Για την εφαρμογή των πρόσθετων προγραμμάτων στα ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία μπορεί να τοποθετούνται εξ ολοκλήρου τακτικοί εκπαιδευτικοί ή να προσλαμβάνονται προσωρινοί αναπληρωτές πλήρους ή μειωμένου ωραρίου ή να διατίθενται εκπαιδευτικοί του ίδιου ή γειτονικού σχολείου για συμπλήρωση του υποχρεωτικού εβδομαδιαίου ωραρίου διδασκαλίας ή να ανατίθεται υπερωριακή διδασκαλία σε εκπαιδευτικούς του ίδιου ή γειτονικού σχολείου.» Για την ανάθεση υπερωριακής διδασκαλίας, τα όργανα, το είδος, το όριο των εβδομαδιαίων ωρών και το ύψος της αποζημίωσης, εφαρμόζονται οι διατάξεις που ισχύουν για την ανάθεση υπερωριακής διδασκαλίας στους εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Επίσης είναι δυνατή η διάθεση εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, του ίδιου η γειτονικού σχολείου, για συμπλήρωση του υποχρεωτικού ωραρίου διδασκαλίας. 5. Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, καθορίζονται τα προγράμματα του Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου και με όμοια απόφαση, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση των Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ορίζονται τα Δημοτικά Σχολεία που λειτουργούν ως Ολοήμερα, εφόσον εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις λειτουργίας αυτών, μετά από συνεργασία με τους συλλόγους διδασκόντων, τους γονείς των μαθητών και τους Ο.Τ.Α..

---

Αρθρο: 5

Ημ/νία: 23.09.1997

Ημ/νία Ισχύος: 23.09.1997

Περιγραφή όρου θησαυρού: ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

Τίτλος Αρθρου Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας

Λήμματα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ, ΣΚΟΠΟΣ, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΤΙΤΛΟΙ ΣΠΟΥΔΩΝ

Κείμενο Αρθρου 1. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Οικονομικών μπορεί να ιδρύονται Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, για εγγραφή και φοίτηση σε αυτά των νέων που έχουν υπερβεί το 18ο έτος της ηλικίας τους και δεν έχουν συμπληρώσει την υποχρεωτική εννιάχρονη εκπαίδευση. 2. Η ίδρυση των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας γίνεται ύστερα από εισήγηση του Ινστιτούτου Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων (Ι.Δ.ΕΚ.Ε.) και μετά από συνεργασία με τους οικείους Ο.Τ.Α. για την εξασφάλιση των προϋποθέσεων λειτουργίας αυτών. 3. Στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας εφαρμόζονται ειδικά προγράμματα ταχύρρυθμης δημοτικής και γυμνασιακής εκπαίδευσης, η έκταση και το περιεχόμενο των οποίων καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του Ι.Δ.ΕΚ.Ε. και γνώμη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. 4. Στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας διδάσκουν εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, με απόσπαση ολική ή μερική ή και με ανάθεση υπερωριακής διδασκαλίας. Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται οι διατάξεις για ανάθεση υπερωριακής διδασκαλίας στα Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία και Γυμνάσια. Επίσης, είναι δυνατή η πρόσληψη προσωρινών αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών. 5. Στους αποφοίτους των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας χορηγείται απολυτήριος τίτλος, ισότιμος προς το απολυτήριο του Δημοτικού ή του Γυμνασίου, κατά περίπτωση.

---

Αρθρο: 6

Ημ/νία: 13.07.2006

Ημ/νία Ισχύος: 23.09.1997

Περιγραφή όρου θησαυρού: ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ-ΔΑΣΚΑΛΟΙ

Τίτλος Αρθρου Διορισμοί εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Λήμματα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ, ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ

Σχόλια Σύμφωνα με την παρ. Β άρθρου 12 Ν. 2552/1997 (ΦΕΚ Α’ 266), από 24.12.1997 ο διαγωνισμός για την πρόσληψη εκπαιδευτικών κλάδου Π16 μουσικής διενεργείται από το Α.Σ.Ε.Π. σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. Σύμφωνα με την παρ. 1 άρθρου 6 του Ν. 2740/1999, οι διατάξεις του τετάρτου εδαφίου της παρ. 5 του παρόντος εφαρμόζονται και για τους υποψηφίους εκπαιδευτικούς που έχουν συμπληρώσει την απαιτουμένη προϋπηρεσία σε ιδιωτικά σχολεία Πρωτοβαθμίας και Δευτεροβαθμίας εκπαίδευσης στη Σιβιτανίδειο Δημοσία Σχολή Τεχνών και στις Σχολές Μαθητείας ΟΑΕΔ της παρ. 11 άρθρου 9 Ν. 1566/1985. Σύμφωνα με την παρ. 7 άρθρου 18 Ν. 2768/1999 (ΦΕΚ Α’ 273), από 07.09.1999 οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί της παρ. 1 του παρόντος, οι οποίοι υπάγονται στην παρ. 6 άρθρου 18 Ν. 2768/1999, διορίζονται κατά προτεραιότητα, μη εφαρμοζόμενης ως προς αυτούς της διάταξης της παρ. 2 του παρόντος άρθρου. Η φράση της παρ. 4[εγγεγραμμένοι στους πίνακες διοριστέων του ν. 1566/1985] διεγράφη με την παρ. 49 άρθρου 14 Ν. 2817/2000 (ΦΕΚ Α’ 78). Η παρ. 5 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε από 07.07.2000 με την παρ. 7 άρθρου 1 Ν. 2834/2000 (ΦΕΚ Α’ 160). Η εντός » » φράση της παρ. 7 προστέθηκε από 07.07.2000 με την παρ. 8β άρθρου 1 Ν. 2834/2000. Σύμφωνα με την παρ. 14 άρθρου 6 Ν. 3027/2002 (ΦΕΚ Α΄ 152), η υπηρεσία προσωρινών αναπληρωτών εκπαιδευτικών σε σχολικές μονάδες που χαρακτηρίζονται κατά τις οικείες διατάξεις ως δυσπρόσιτες, λογίζεται, από το σχολικό έτος 2002-2003, στο διπλάσιο για τη σειρά κατάταξης των ενδιαφερομένων στον ενιαίο πίνακα της παρ. 4 του άρθρου 7 του ανωτέρω νόμου, καθώς και για τη μοριοδότηση της υπηρεσίας αυτής, κατά τις διατάξεις της παρ. 5 του παρόντος άρθρου, όπως η παρ. 5 αντικαταστάθηκε με την παρ. 7 άρθρου 1 ν. 2834/2000. Βλέπε επίσης σχετικά με την παρ. 5 του παρόντος άρθρου και την περίπτ. α της παρ. 16 άρθρου 6 Ν. 3027/2002. – Σύμφωνα με την παρ. 2 άρθρου 7 Ν. 3027/2002, σε όσους υπάγονται στις υποπεριπτ. αα και ββ της περίπτ. γ της προηγούμενης παρ. προσμετρώνται μόρια ως ακολούθως: α) Σε όσους έχουν προϋπηρεσία προσωρινού αναπληρωτή ή ωρομίσθιου εκπαιδευτικού, ένα μόριο για κάθε μήνα της προϋπηρεσίας τους αυτής, ανεξάρτητα από τη συμμετοχή τους ή όχι στον τελευταίο διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π.. β) Σε όσους έλαβαν τη βαθμολογική βάση κατά τον τελευταίο διαγωνισμό, ένα μόριο για κάθε βαθμολογική μονάδα πάνω από τη βαθμολογική βάση. Οι βαθμολογικές μονάδες λαμβάνονται χωρίς την προσθήκη μορίων κατά τις περιπτ. α μέχρι και στ της παρ.5 του παρόντος άρθρου. Σύμφωνα δε με την περίπτ. α της παρ. 3 άρθρου 7 ν. 3027/2002, για το έτος 2002, στις κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όπως αυτές είχαν προσδιορισθεί κατά την προκήρυξη του διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π. του έτους 2000, διορίζονται όσοι είναι εγγεγραμμένοι στον πίνακα διοριστέων του Α.Σ.Ε.Π., καθώς και όσοι είναι εγγεγραμμένοι στον πίνακα υποψηφίων διοριστέων του Ν. 1566/1985, σύμφωνα με τα ποσοστά που προβλέπονται στην παρ. 2 του παρόντος άρθρου.==========================** Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 3255/2004 (Α΄ 138/22.7.2004), η (από 23.9.1997 έως 23.9.2002 πενταετής) προθεσμία που ορίζεται στην παρ. 8 του παρόντος άρθρου π α ρ α τ ε ί ν ε τ α ι από τη λήξη της (23.9.2002) μέχρι 31.8.2007.Τα στοιχεία i και ii της παρ. 5 τίθενται όπως αντικαταστάθηκαν με την παρ. 2 του άρθρου 22 του ν. 3475/2006 ΦΕΚ Α 146.

Κείμενο Αρθρου 1. Την 31η Δεκεμβρίου 1997 κλείνουν οι πίνακες των διοριστέων εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Οι υποψήφιοι, που έχουν υποβάλει ή θα υποβάλλουν μέχρι την ημερομηνία αυτή αιτήσεις διορισμού, εγγράφονται στους πίνακες διοριστέων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 15 του ν. 1586/1985 (ΦΕΚ 167 Α’). 2. Κατά τα έτη 1998 μέχρι και 2002 οι διορισμοί εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση γίνονται κατά ένα ποσοστό των πληρούμενων οργανικών θέσεων από τους εγγεγραμμένους στους πίνακες διοριστέων και κατά σειρά εγγραφής τους σε αυτούς και κατά το υπόλοιπο από τους μετέχοντες επιτυχώς σε διαγωνισμό, που διεξάγεται κατά τις επόμενες παραγράφους του παρόντος άρθρου και κατά την αξιολογική κατάταξη αυτών στους πίνακες επιτυχίας. Τα ποσοστά διορισμού από κάθε κατηγορία ορίζονται, για το έτος 1998 σε 80%, και 20%, για το έτος 1999 σε 60% και 40%, για το έτος 2000 σε 40% και 60%, για το έτος 2001 σε 20% και 80% για το έτος 2002 σε 10% και 90%, αντίστοιχα, και από το έτος 2003 οι διορισμοί εκπαιδευτικών γίνονται αποκλειστικά από πίνακες που καταρτίζονται ύστερα από διαγωνισμό. 3. Το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού προκηρύσσει και διενεργεί, ανά διετία, με αφετηρία το έτος 1998, διαγωνισμό για την κατάρτιση πίνακα διοριστέων εκπαιδευτικών στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, κατά κλάδους και ειδικότητες που ισχύει για μία διετία. Με απόφαση των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, καθορίζονται τα γνωστικά αντικείμενα που εξετάζονται κατά το διαγωνισμό, καθώς και η ύλη αυτών κατά ειδικότητες. 4. Δεκτοί στο διαγωνισμό είναι οι έχοντες τα ειδικά τυπικά προσόντα διορισμού στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, κατά τις διατάξεις των άρθρων 12, 13 και 14 του ν. 1566/1985, καθώς και Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας, που χορηγείται από τα Α.Ε.Ι., ανεξάρτητα εάν είναι [εγγεγραμμένοι στους πίνακες διοριστέων του ν. 1566/1985]. Στο διαγωνισμό γίνονται δεκτοί, χωρίς Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας, οι έχοντες πτυχίο Παιδαγωγικών Τμημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης και Νηπιαγωγών και των Τμημάτων Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας ή Φιλοσοφίας και Κοινωνικών Σπουδών των Α.Ε.Ι. η πτυχίο της Παιδαγωγικής Τεχνικής Σχολής της Σχολής Εκπαιδευτικών Λειτουργών Επαγγελματικής Τεχνικής Εκπαίδευσης και της Ανωτέρας Σχολής Εκπαιδευτικών Τεχνολόγων Μηχανικών (ΠΑ.ΤΕ.Σ. και Α.Σ.Ε.ΤΕ.Μ. της Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε.), καθώς και οι εγγεγραμμένοι στους πίνακες διοριστέων του ν. 1566/1985 και έχοντες διδακτορικό δίπλωμα στις επιστήμες της Αγωγής ή τίτλο μεταπτυχιακών σπουδών στις επιστήμες της Αγωγής. «5. Οι μετέχοντες στο διαγωνισμό κατατάσσονται αρχικώς σε πίνακες κατά φθίνουσα σειρά βαθμολογίας, οι οποίοι αναρτώνται στα καταστήματα των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων στην περιφέρεια των οποίων λειτούργησαν εξεταστικά κέντρα. Οι πίνακες αυτοί ελέγχονται από τα αρμόδια τμήματα του Α.Σ.Ε.Π., ύστερα από ένσταση ή αυτεπαγγέλτως. Δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο ένστασης η αμφισβήτηση της ορθότητας βαθμολογίας. Ακολούθως καταρτίζονται κατά φθίνουσα σειρά βαθμολογίας οι πίνακες των διοριστέων στις προκηρυχθείσες θέσεις κατά κλάδο και ειδικότητα. Η τελική κατάταξη στον πίνακα των διοριστέων διαμορφώνεται ως εξής: Η συνολική βαθμολογία από το διαγωνισμό προκύπτει από το μέσο όρο βαθμολογίας σε όλες τις θεματικές ενότητες. Για να καταταγεί στους πίνακες υποψήφιος πρέπει: « ι) να συγκεντρώνει μέσο όρο βαθμολογίας πενήντα πέντε (55) τουλάχιστον μονάδες με άριστα το εκατό (100) και ιι) να έχει λάβει σε κάθε θεματική ενότητα πενήντα (50) τουλάχιστον μονάδες.» Εφόσον επιτυγχάνεται η συνολική αυτή βαθμολογία, προστίθενται σε αυτήν: α) Σε πτυχία με άριστα το δέκα (10), οι πάνω από το βαθμό πέντε (5) μονάδες και κλάσματα αυτών, με αναγωγή στο πρώτο δεκαδικό ψηφίο. β) Δύο (2) μονάδες για κατοχή μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών βάσει φοιτήσεως ενός (1) τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους στην ειδικότητα του κλάδου για την οποία διαγωνίζεται ο υποψήφιος. γ) Τρεις (3) μονάδες για κατοχή μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών βάσει φοιτήσεως ενός (1) τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους στη διδακτική της ειδικότητας του κλάδου για την οποία διαγωνίζεται ο υποψήφιος ή στα παιδαγωγικά. δ) Τέσσερις (4) μονάδες για κατοχή διδακτορικού τίτλου στην ειδικότητα του κλάδου για την οποία διαγωνίζεται ο υποψήφιος. ε) Πέντε (5) μονάδες για κατοχή διδακτορικού στη διδακτική της ειδικότητας του κλάδου για την οποία διαγωνίζεται ο υποψήφιος ή στα παιδαγωγικά. Οι πτυχιακοί και μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών της αλλοδαπής γίνονται δεκτοί εφόσον έχουν αναγνωρισθεί από το ΔΙ.Κ.Α.Τ.Σ.Α.. στ) Μονάδες λόγω εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας ως ακολούθως: 1) Μισή (0,5) μονάδα για προϋπηρεσία ενός (1) τουλάχιστον εξαμήνου. 2) Μία (1) μονάδα για προϋπηρεσία δύο (2)τουλάχιστον εξαμήνων. 3) Μία και μισή (1,5) μονάδες για προϋπηρεσία τριών (3) τουλάχιστον εξαμήνων. 4) Δύο (2) μονάδες για προϋπηρεσία τεσσάρων (4) τουλάχιστον εξαμήνων. 5) Δύο και μισή (2,5) μονάδες για προϋπηρεσία τριών (3) τουλάχιστον ετών. 6 ) Τρεις (3) μονάδες για προϋπηρεσία τεσσάρων ( 4 ) τουλάχιστον ετών. 7) Τρεις και μισή (3,5) μονάδες για προϋπηρεσία πέντε (5) τουλάχιστον ετών. 8) Τέσσερις (4) μονάδες για προϋπηρεσία έξι (6) τουλάχιστον ετών. 9) Τέσσερις και μισή ( 4,5) μονάδες για προϋπηρεσία οκτώ (8) τουλάχιστον ετών. 10) Πέντε (5) μονάδες για προϋπηρεσία δέκα (10) ετών και άνω. Προϋπηρεσία αποτελεί η απασχόληση ως προσωρινού αναπληρωτή ή ωρομίσθιου εκπαιδευτικού σε δημόσια σχολεία πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στη Σιβιτανίδειο Δημόσια Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων, στις σχολές μαθητείας του Ο.Α.Ε.Δ. του άρθρου 9 παρ. 11 του Ν. 1566/1985, στα μεταλυκειακά προπαρασκευαστικά κέντρα του άρθρου 59 του Ν. 1566/1985, στα ναυτικά λύκεια, η υπηρεσία εκπαιδευτικών στα τμήματα ενισχυτικής διδασκαλίας του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας για μουσουλμάνους μαθητές και η προϋπηρεσία των εκπαιδευτικών των ιδιωτικών σχολείων πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η προσαύξηση δίδεται σε σχέση με την ολική διάρκεια της προϋπηρεσίας. Σε περιπτώσεις προϋπηρεσίας με μειωμένο ωράριο γίνεται αναγωγή στο εκάστοτε υποχρεωτικό εβδομαδιαίο ωράριο διδασκαλίας». 6. Με απόφαση των οικείων Α.Ε.Ι., που εγκρίνεται από τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, καταρτίζονται στα Α.Ε.Ι. προγράμματα θεωρητικής κατάρτισης και πρακτικής άσκησης, διάρκειας δύο ακαδημαϊκών εξαμήνων, τα οποία παρακολουθούν οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί είτε κατά τη διάρκεια των βασικών σπουδών τους είτε μετά τη λήξη αυτών. Σε όσους παρακολουθούν επιτυχώς τα προγράμματα, χορηγείται Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα συμμετοχής στους διαγωνισμούς για την κατάρτιση πίνακα διοριστέων εκπαιδευτικών. 7. Από το σχολικό έτος 1998-1999, προσωρινοί αναπληρωτές και ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί προσλαμβάνονται, κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, από τους πίνακες διοριστέων του ν. 1566/1985 και από τους εγγεγραμμένους στους πίνακες των επιτυχόντων στο διαγωνισμό και μη διοριζόμενους σε οργανικές θέσεις. Από το έτος 2003, οι προσλήψεις προσωρινών αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών γίνονται αποκλειστικά από τους πίνακες των επιτυχόντων στο διαγωνισμό υποψήφιων εκπαιδευτικών. «Αν δεν υπάρχουν υποψήφιοι αναπληρωτές ή ωρομίσθιοι είτε από τους επιτυχόντες στο διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π. είτε από τους εγγεγραμμένους στους πίνακες διοριστέων του άρθρου 15 του Ν. 1566/1985, βάσει των ποσοστών της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, λαμβανομένων υπόψη και των διατάξεων του άρθρου 138 του Ν. 2725/1999 (ΦΕΚ 121 Α’), ο ελλείπων αριθμός μιας κατηγορίας μπορεί να συμπληρώνεται από υποψήφιους εκπαιδευτικούς της άλλης κατηγορίας». 8. Επί μία πενταετία** από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, γίνονται δεκτοί στο διαγωνισμό οι έχοντες τα τυπικά προσόντα διορισμού και χωρίς Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας. Από τη συμπλήρωση της πενταετίας ο σκοπός και ο τρόπος λειτουργίας της ΠΑ.ΤΕ.Σ. της Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε. επανακαθορίζεται με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. 9. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις που ισχύουν για τη λειτουργία του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού.

---

Αρθρο: 7

Ημ/νία: 23.09.1997

Ημ/νία Ισχύος: 23.09.1997

Περιγραφή όρου θησαυρού: ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ

Τίτλος Αρθρου Ρυθμίσεις για το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι.)

Λήμματα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ, ΕΙΔΙΚΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ, ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ, ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΔΙΔΑΚΤΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ

Κείμενο Αρθρου 1. Στους βασικούς συντελεστές της εκπαίδευσης του άρθρου 1 παρ. 2 του ν.1566/1985 προστίθεται η κατάρτιση Ενιαίου Πλαισίου Προγράμματος Σπουδών (Ε.Π.Π.Σ.), το οποίο προσδιορίζει τους στόχους της διδασκαλίας από το δημοτικό σχολείο μέχρι και το λύκειο και προδιαγράφει τα πλαίσια, μέσα στα οποία αναπτύσσεται το περιεχόμενο των αναλυτικών προγραμμάτων. Το Ε.Π.Π.Σ. καταρτίζεται, ύστερα από γνώμη του Π.Ι., με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. 2. Τα θέματα των άρθρων 3 παρ. 9, (περιπτώσεις δδ’, εε’, στστ’ και ζζ’), 4 παρ. 11 (περιπτώσεις ε’ στ’ και ζ’), 5 παρ. 11 (περιπτώσεις β’, γ’, ζ’, και η’), 7 παρ. 5 (περιπτώσεις γ’, δ’, η’, θ’ και ι’,), 8 παρ. 9 (περιπτώσεις β’, γ, δ’, η’ και θ’), 9 παρ. 9 (περιπτώσεις β’, γ, δ’, η’ και θ’), 32 παρ. 6 (περιπτώσεις ε’, στ’, ζ’, θ’, ιβ’ και ιγ’) και 60 παρ. 8. του ν.1566/1985 ρυθμίζονται εφεξής με αποφάσεις του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, ύστερα από εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου με την επιφύλαξη της ισχύος της παραγράφου 9 του άρθρου 1 του παρόντος νόμου. Η απόφαση για τη ρύθμιση των θεμάτων της παραγράφου 8 του άρθρου 60 του ν. 1566/1985 προσυπογράφεται και από τον Υπουργό Οικονομικών. 3. (Το άρθρο 60 του ν. 1566/1985 επαναφέρεται σε ισχύ και η παράγραφος 2 του άρθρου αυτού αντικαθίσταται). 4. Ο ειδικός λογαριασμός έρευνας του Π.Ι. λειτουργεί σύμφωνα με τις διατάξεις που προβλέπονται για τη λειτουργία των ειδικών λογαριασμών των Α.Ε.Ι. και τις διατάξεις της ΚΑ 679/1996 (ΦΕΚ 826 Β’), κατά παρέκκλιση των διατάξεων περί δημοσίου λογιστικού και προμηθειών. Οπου στο νόμο λειτουργίας των ειδικών λογαριασμών των Α.Ε.Ι. απαιτείται η έγκριση του Πρύτανη ή της Συγκλήτου, για τον ειδικό λογαριασμό του Π.Ι. απαιτείται η έγκριση του Προέδρου ή του Συντονιστικού Συμβουλίου του Π.Ι. αντίστοιχα. Πρόεδρος της επιτροπής ερευνών του ειδικού λογαριασμού του Π.Ι. είναι ο Πρόεδρος του Π.Ι. ή ένας από τους αντιπροέδρους, που ορίζεται με απόφαση του Συντονιστικού Συμβουλίου του Π.Ι.. Με απόφαση του Συντονιστικού Συμβουλίου του Π.Ι. μπορεί να οριστεί και αντιπρόεδρος της επιτροπής ερευνών του ειδικού λογαριασμού. Στην επιτροπή ερευνών του ειδικού λογαριασμού οι αντιπρόεδροι του Π.Ι., όταν απουσιάζουν η κωλύονται, αναπληρώνονται από τους αναπληρωτές Προέδρους των Τμημάτων του αντίστοιχα.

---

Αρθρο: 8

Ημ/νία: 13.02.2002

Ημ/νία Ισχύος: 23.09.1997

Τίτλος Αρθρου Αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Σχόλια Το άρθρο 8 καταργήθηκε από το άρθρο 17 του Ν. 2986/2002 (ΦΕΚ Α 24/13.2.2002).

Κείμενο Αρθρου [Παραλείπεται ως μη ισχύον].

---

Αρθρο: 9

Ημ/νία: 23.09.1997

Ημ/νία Ισχύος: 23.09.1997

Περιγραφή όρου θησαυρού: ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ

Τίτλος Αρθρου Περιφερειακά Κέντρα Στήριξης Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού

Λήμματα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ, ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ

Κείμενο Αρθρου 1. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομικών και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, ιδρύονται δεκατρία (13) Κέντρα Στήριξης του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού ένα σε κάθε Περιφέρεια (ΠΕ.ΚΕ.Σ.Ε.Σ.). 2. Εργο των ΠΕ.ΚΕ.Σ.Ε.Σ. είναι η συλλογή και επεξεργασία στοιχείων, που διευκολύνουν την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου και τον εκπαιδευτικό σχεδιασμό Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. 3. Με το ίδιο προεδρικό διάταγμα, καθορίζονται η έδρα, η στελέχωση, οι αποδοχές, η υπηρεσιακή κατάσταση των μελών, τα ειδικότερα καθήκοντα και κάθε θέμα σχετικό με την οργάνωση και λειτουργία των ΠΕ.ΚΕ.Σ.Ε.Σ. και του εν γένει περιφερειακού εκπαιδευτικού σχεδιασμού.

---

Αρθρο: 10

Ημ/νία: 13.02.2002

Ημ/νία Ισχύος: 23.09.1997

Περιγραφή όρου θησαυρού: ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ

Τίτλος Αρθρου Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός

Λήμματα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ, ΣΚΟΠΟΣ, ΚΕΝΤΡΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ, ΣΚΟΠΟΣ, ΚΕΝΤΡΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ, ΣΚΟΠΟΣ

Σχόλια Η περ. β της παρ. 3 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 8 παρ. 3 του Ν. 2986/2002 (ΦΕΚ Α 24/13.2.2002).

Κείμενο Αρθρου 1. Ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός (Σ.Ε.Π.) στοχεύει στην παροχή βοήθειας προς τους μαθητές κατά τα διάφορα στάδια της ανάπτυξής τους, ώστε να συνειδητοποιήσουν τις κλίσεις τους, να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους και να διεκδικήσουν τη συμμετοχή τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι. 2. α) Το κατά τις διατάξεις του άρθρου 16 του ν. 2224/1994, Εθνικό Κέντρο Επαγγελματικού Προσανατολισμού (Ε.Κ.Ε.Π.) με έδρα την Αθήνα, τελεί υπό την εποπτεία των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. β) Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ρυθμίζονται οι σκοποί του Κέντρου, η συγκρότηση, η σύνθεση, η θητεία και οι αρμοδιότητες του Διοικητικού του Συμβουλίου, καθώς και οι πόροι και θέσεις του προσωπικού του. γ) Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, που εκδίδονται ύστερα από πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ε.Κ.Ε.Π. και δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ρυθμίζονται όλα τα θέματα που αφορούν την εσωτερική λειτουργία του Διοικητικού Συμβουλίου και του Κέντρου. Με όμοιες αποφάσεις καθορίζονται οι προϋποθέσεις λειτουργίας των εταιρειών του Αστικού Κώδικα και του Εμπορικού Νόμου, οι οποίες παρέχουν υπηρεσίες επαγγελματικού προσανατολισμού, καθώς επίσης η πιστοποίηση της επάρκειας των Στελεχών Επαγγελματικού Προσανατολισμού και η τήρηση αντίστοιχων μητρώων και καταρτίζονται οι ακόλουθοι κανονισμοί: i. Κανονισμοί οργάνωσης, λειτουργίας και κατάστασης προσωπικού του Ε.Κ.Ε.Π., ii. Κανονισμός λειτουργίας του Δ.Σ., iii. Κανονισμός οικονομικής διαχείρισης, προμηθειών, ελέγχου και λοιπών θεμάτων διοικητικής μέριμνας, iv. Κανονισμός ανάθεσης και εκτέλεσης μελετών, προγραμμάτων και κάθε είδους υπηρεσιών, σχετικά με την πραγματοποίηση των σκοπών του και τη λειτουργία του. 3. α) Για τη διάδοση του θεσμού του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού στην επικράτεια ιδρύονται εξήντα οκτώ (68) Κέντρα Συμβουλευτικής-Προσανατολισμού (ΚΕ.ΣΥ.Π.) στις έδρες των νομών, ένα (1) Κέντρο στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ένα (1) Κέντρο στη Διεύθυνση Σπουδών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και διακόσια (200) Γραφεία Σ.Ε.Π. σε ισάριθμα σχολεία της χώρας. Τα νομαρχιακά ΚΕ.ΣΥ.Π. και τα γραφεία Σ.Ε.Π. υπάγονται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και χρηματοδοτούνται από τον τακτικό προϋπολογισμό του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. «β) Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομικών, καθορίζονται οι ειδικότεροι σκοποί των ΚΕ.Σγ.π. και των Γραφείων Σ.Ε.Π., η διοικητική τους εξάρτηση, η οργάνωση και ο τρόπος λειτουργίας τους, ο αριθμός των εκπαιδευτικών που αποσπώνται σε κάθε ΚΕ.ΣΥ.Π. και κάθε Γραφείο Σ,Ε.Π., η διάρκεια της απόσπασης και τα ειδικότερα καθήκοντα αυτών. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Οικονομικών καθορίζεται το ύψος της αποζημίωσης που καταβάλλεται στους υπεύθυνους των ΚΕ.ΣΥ.Π. και στους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν με απόσπαση στα ΚΕ.ΣΥ.Π. και τα Γραφεία για πρόσθετη απασχόλησή τους. Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων καθορίζονται οι έδρες των ΚΕ.ΣΥ.Π. και τα σχολεία, στα οποία λειτουργούν Γραφεία Σ.Ε.Π., τα προσόντα των αποσπώμενων εκπαιδευτικών στα ΚΕ.ΣΥ.Π, και τα Γραφεία Σ.Ε.Π., τα κριτήρια, τα όργανα και η διαδικασία επιλογής τους, τα όργανα και η διαδικασία απόσπασής τους και οι λόγοι ανάκλησης της απόσπασης αυτών. Στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων συνιστάται Διεύθυνση Συμβουλευτικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού και Εκπαιδευτικών Δραστηριοτήτων για τη διοικητική εποπτεία του ΚΕ.ΣΥ.Π. και Γραφείων Σ.Ε.Π., καθώς και των άλλων εκπαιδευτικών καινοτομιών. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Παδείας και Θρησκευμάτων, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομικών ρυθμίζονται τα θέματα διάρθρωσης της Διεύθυνσης σε τμήματα, στελέχωσής της και καθορισμού των αρμοδιοτήτων της.»

---

Αρθρο: 11

Ημ/νία: 23.09.1997

Ημ/νία Ισχύος: 23.09.1997

Τίτλος Αρθρου Εναρξη ισχύος

Λήμματα ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ Ν. 2525/1997

Κείμενο Αρθρου Η ισχύς του παρόντος αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά από τις επί μέρους διατάξεις του. Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Εξώδικο προς τους βουλευτές για την μη ψήφιση του μεσοπροθέσμου σχεδίου.

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ-ΔΗΛΩΣΗ-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Των αριθμητικά κατονομαζομένων και υπογραφόντων Ελλήνων Πολιτών εχόντων πλήρως τα πολιτικά και εκλογικά τους δικαιώματα εντός της Ελληνικής Επικρατείας. ΠΡΟΣ Τους τριακόσιους (300) Βουλευτές που εξελέγησαν κατά τη διεξαγωγή των Βουλευτικών εκλογών της 4/10/2009

ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ ΠΡΟΣ: 1.Τον κ.Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας 2.Τον κ.Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων και 3.Τον κ.Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου

*****************************

Αξιότιμοι κκ. Βουλευτές

Έχει περάσει ήδη ένας χρόνος από την ψήφιση από τη Βουλή του περίφημου μνημονίου και εμείς μόλις προ ολίγων μηνών πληροφορηθήκαμε-δυστυχώς όχι από εσάς- τι ακριβώς ψηφίσθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο με την θετική ψήφο της πλειοψηφίας από εσάς και με την ανοχή ή αποχή των υπολοίπων από εσάς, κατά τον διαδραμώντα χρόνο από τον Μάιο του παρελθόντος έτους (2010) μέχρι σήμερα.

Σε γενικές γραμμές μάθαμε ότι με το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση: α)Το σύνολο της δημόσιας περιουσίας και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας είναι δεσμευμένα και ελέγχονται από τους δανειστές μας. β)Κάθε αξιοποίηση εθνικών περιουσιακών στοιχείων (ακινήτων, ακτών, υπόγειων και υποθαλάσσιων πηγών εθνικού πλούτου, αρχαιολογικών χώρων κ.λ.π.), μετοχών, ομολόγων και άλλων αξιογράφων και δικαιωμάτων θα μπορεί να γίνεται εις όφελος του δανείου και επομένως μόνο με συγκατάθεση της Τρόϊκα. γ)Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν μπορεί, χωρίς τη συναίνεση των δανειστών της να συνάψει οποιαδήποτε οικονομικού περιεχομένου σύμβαση με τρίτη χώρα ή οργανισμό. δ)Η μορφή της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας θα εξαρτάται από την συναίνεση των δανειστών και το προϊόν της αξιοποίησης θα είναι δεσμευμένη περιουσία υπέρ της αποπληρωμής του τοκογλυφικού δανείου και όχι υπέρ της πραγματικής αναπτύξεως της Ελλάδος. ε)Έχουμε παραιτηθεί «άνευ όρων και αμετακλήτως» από κάθε ένσταση εθνικής κυριαρχίας, του ακατάσχετου της δημόσιας περιουσίας και από κάθε άλλη ένσταση που περιέχει ως όρο η Σύμβαση (βλ.μνημόνιο σελ.119). στ)Η «ΤΡΟΪΚΑ» μπορεί να μεταβιβάσει σε τρίτους τα δανειστικά της δικαιώματα έναντι της Ελλάδος, π.χ. δανεισθήκαμε από τη Γερμανία και μπορεί να βρεθούμε να χρωστάμε στους Τούρκους (βλ.μνημόνιο άρθρο 13, υποπαραγρ.1) η)Το Μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση εφαρμόζονται παρανόμως με συνταγματικό πραξικόπημα, κατά παράβαση των άρθρων 28 παρ.2 και , 36 παρ.2 του Συντάγματος. Επίσης τα μνημονιακά δάνεια και οι όροι τους εφαρμόζονται με μόνη την υπογραφή του Υπουργού των Οικονομικών, χωρίς ψήφιση από την αυξημένη πλειοψηφία της Βουλής και χωρίς την υπογραφή του Προέδρου της Δημοκρατίας (βλ.μνημόνιο σελ.130 , παρ.15 και σελ.140). Κατόπιν των ανωτέρω αντιλαμβανόμασθε οτι η Χώρα μας, έχει εκχωρηθεί στους δανειστές σας (δεν είναι δικοί μας δανειστές), οι οποίοι και δύνανται να τη μεταβιβάσουν σε τρίτους.

Εσείς κ. Βουλευτές ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;

Έχουμε κατάλυση του Πολιτεύματος;

Σας υπενθυμίζουμε ότι Αποστολή σας είναι να υπερασπίζεσθε το Σύνταγμα, την Εθνική κυριαρχία και τα συμφέροντα του Ελληνικού Λαού και όχι των δανειστών σας, τα δικαιώματα των οποίων έπονται των δικαιωμάτων του Ελληνικού Λαού, πράγμα που εσείς δεν πράξατε. Ερωτάσθε: τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετείτε; Θεωρούμε ότι στις κρίσιμες αυτές στιγμές, οι Βουλευτές θα πρέπει να σταθούν στο ύψος της αποστολής τους, ως αντιπρόσωποι του Ελληνικού Λαού και να ενεργήσουν έτσι αποδεικνύοντάς το με τις πράξεις τους, και όχι ως εκτελεστές αθέμιτων εντολών του κόμματος τους ή και ξένων συμφερόντων. Επειδή εντός των προσεχών ημερών επίκειται η ψήφιση και νέου επαχθέστερου Μνημονίου, (μείωση μισθών, συντάξεων, απολύσεις, πώληση δημόσιας περιουσίας, κλπ) το οποίο έχει κατατεθεί ήδη ενώπιόν σας, Επειδή είσαστε υπεύθυνοι και υπόλογοι έναντι του Ελληνικού Λαού και ενός εκάστου των θιγομένων πολιτών, εάν με την ψήφο, συναίνεση ή την ανοχή σας ψηφισθεί οποτεδήποτε από την Ελληνική Βουλή, οποιοδήποτε νέο μνημόνιο ή νέα μνημονιακά μέτρα, χωρίς τη ρητή συγκατάθεση του Ελληνικού Λαού.

Επειδή, εσείς, η σημερινή Βουλή δεν εκφράζετε τη ΛΑΪΚΗ ΕΝΤΟΛΗ, που η κυβερνητική πλειοψηφία υφάρπασε με ψεύτικες υποσχέσεις από το λαό στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές της 4/10/2009 και ως εκ τούτου δεν υπάρχει καμία δημοκρατική νομιμοποίηση ούτε των κυβερνητικών πράξεων, ούτε του νομοθετικού έργου που εκτελείται από την σημερινή Βουλή επί των Μνημονίων και των Μνημονιακών Μέτρων.

Επειδή καμία εντολή δεν έδωσε ο ελληνικός λαός προς εσάς τους 300 βουλευτές, να διαπραγματεύεσθε, να νομοθετείτε και να ψηφίζετε ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ

Επειδή, ούτε βέβαια έδωσε εντολή στα κόμματα, στα οποία ανήκετε να προχωρήσουν σε συναινέσεις και συνεργασίες μεταξύ τους προκειμένου να περάσουν τα μνημονιακά μέτρα και το ξεπούλημα της Ελλάδος, όπως ζητά η ΤΡΟΪΚΑ. ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΠΡΟΧΩΡΟΝΤΑΣ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΛΑΒΕΙ. ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ (ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΚΑΘΕ ΝΟΜΙΜΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ)

Σας γνωστοποιούμε ότι θα διεκδικήσουμε την αποκατάσταση οποιαδήποτε εθνικής, ηθικής, υλικής βλάβης, οικονομικής βλάβης ή απώλειας ζωής από ενδεχόμενο δόλο, προκύψει ότι τελέσθηκε, εκ των πράξεων ή παραλείψεών σας, σε βάρος των Ελλήνων Πολιτών, Επίσης επιφυλασσόμαστε για οποιαδήποτε εθνική, ηθική ή υλική βλάβη ή απώλεια ζωής από ενδεχόμενο δόλο έχει ήδη προκύψει σε βάρος των Ελλήνων Πολιτών λόγω της εφαρμογής του πρώτου μνημονίου ή λόγω εξουσιοδότησης από εσάς τρίτου για την ψήφισή του. Επίσης επιφυλασσόμεθα, ως Ελληνικός Λαός, δια των νομίμων διαδικασιών, να αναζητήσουμε και να τιμωρήσουμε τους υπαίτιους μιας ενδεχόμενης κοινωνικής-εθνικής καταστροφής που μπορεί να αποβεί χειρότερη από αυτές του 1922, του 1974 ή ακόμη και του 2ου παγκοσμίου πολέμου.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΘΑ ΕΝΤΟΝΩΣ Για την μέχρι σήμερα συμπεριφορά σας

ΣΑΣ ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ Ότι δεν έχετε καμία εκ μέρους μας εντολή να ψηφίσετε οποιοδήποτε μνημόνιο, και κάθε μέτρο ή δανειακή σύμβαση που εδράζετε επί αυτών τώρα ή στο μέλλον, καθώς και κάθε διακομματική συνεργασία και σε κάθε περίπτωση: αίρουμε με την παρούσα οποιαδήποτε τέτοια εντολή προς το πρόσωπό σας, ως κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι ή αντιπρόσωποί ημών του Λαού, οι οποίοι πλέον

ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΤΕ και μόνο εμείς δι’ αμέσου δημοψηφίσματος δυνάμεθα και επιθυμούμε να αποφασίσουμε επί αυτών των ανωτέρω θεμάτων ΑΛΛΩΣ Θα προβούμε σε κάθε πρόσφορο εναντίον σας νόμιμο μέσο κατ’ εφαρμογή του άρθρου 120 του ισχύοντος ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ και ΚΑΛΟΥΜΕ 1.Τον κ.Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας να απόσχει από την υπογραφή παρανόμων, κατά τα ανωτέρω, ψηφισθέντων νόμων και εκδοθέντων Διαταγμάτων, ευθυνόμενος και ο ίδιος, σε περίπτωση συμπράξεώς του, σε τέτοιες παράνομες πράξεις και 2.Τον κ.Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να διατάξει αρμοδίως την διερεύνηση εάν, με την ανωτέρω περιγραφείσα συμπεριφορά σας, έχετε διαπράξει αξιόποινες πράξεις εναντίον του Ελληνικού Λαού κατά την διάρκεια της ενάσκησης της βουλευτικής και υπουργικής σας εξουσίας Αρμόδιος Δικαστικός Επιμελητής παραγγέλλεται να επιδώσει την παρούσα, σε αυτούς προς τους οποίους απευθύνεται, προς γνώση τους και για τις νόμιμες συνέπειες, αντιγράφοντάς την ολόκληρη κάτωθι της συνταχθεισομένης εκθέσεως επιδόσεως. Επικολλάται ένσημο Τ.Π.Δ.Α. ……………………

6/2011 ΟΙ ΕΞΩΔΙΚΩΣ ΔΗΛΟΥΝΤΕΣ

Καταργείται το πανεπιστημιακό άσυλο

«Το Βήμα» αποκαλύπτει πώς με τον νέο νόμο-πλαίσιο αντιμετωπίζεται ένα φλέγον θέμα για τα πανεπιστήμια.

Άσυλο τέλος! Ο νέος νόμος-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια που παρουσιάζεται τις επόμενες ημέρες ουσιαστικά καταργεί το πανεπιστημιακό άσυλο διά της… απουσίας του από τις διατάξεις του. Το άσυλο έτσι, ως νομική έννοια, καταργείται. Θεσμοθετήθηκε επισήμως το 1982 από τον πρώτο νόμο-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια και τριάντα χρόνια μετά εξελίχθηκε σε μια από τις σύγχρονες παθογένειές τους. Τώρα το νέο νομικό πλαίσιο για τα πανεπιστήμια δεν το χρειάζεται…
Η υπουργός Παιδείας κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, με έγκριτους συνταγματολόγους αλλά και καθηγητές Ποινικού Δικαίου στο πλευρό της, επιχειρεί την «έκπληξη» και την αυτονόητη απάντηση στις πολυετείς προσπάθειες πολιτικών και ακαδημαϊκών να αντιμετωπίσουν το θέμα του ασύλου χωρίς να αγγίξουν την ιστορική αξία και την ακαδημαϊκή του έννοια.
Η λύση βρέθηκε. Ο νέος νόμοςπλαίσιο για τα πανεπιστήμια απλώς δεν θα έχει ούτε μία αναφορά στο θέμα του ασύλου. Ούτε επιτροπή για αυτό, ούτε χώροι που το οριοθετούν, ούτε αρμόδιοι για τη διαχείρισή του. Ακριβώς όπως συνέβαινε και πριν από το 1982, όταν δεν υπήρχε νομικό καθεστώς που να το προστατεύει.
Στρίβειν διά της παραλείψεως
Οπως έλεγε πανεπιστημιακός καθηγητής ο οποίος συμμετείχε στις επιτροπές οι οποίες συνεδρίασαν στο υπουργείο Παιδείας για το θέμα: «Αν δεν αναφερθεί πουθενά στον νόμο το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου, η νομική του έννοια και η νομική του υπόσταση δεν ισχύουν. Παραμένει έτσι ένας ηθικός κανόνας. Η διοίκηση του κάθε πανεπιστημίου θα μπορεί να καλεί την Αστυνομία όποτε παραστεί ανάγκη, χωρίς καμία επιπλοκή. Ούτε αρμόδιες επιτροπέςούτε πολύπλοκες διαδικασίες για να κληθεί ο εισαγγελέας ».
«Σταματήστε πια να μιλάτε για το άσυλο. Αυτό είναι το πρόβλημα των πανεπιστημίων;» είπε στο «Βήμα» καθηγητής Ποινικού Δικαίου ο οποίος συμμετέχει στη νομική επεξεργασία του νέου νόμου όταν ρωτήθηκε σχετικά. Βέβαια στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια τα γεγονότα που αφορούν το άσυλο μονοπωλούν το ενδιαφέρον, όπως η κατάληψη της Νομικής Σχολής από μετανάστες στις αρχές του χρόνου. Οι βανδαλισμοί, το χτίσιμο γραφείων για τον αποκλεισμό καθηγητών, οι καταλήψεις και η χρήση χώρων ως «καταφύγιο» από διάφορες ομάδες έχουν γίνει συνώνυμα με την έννοια του πανεπιστημίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί αυτό του πρύτανη του Πανεπιστημίου των Αθηνών κ. Χρ. Κίττα ο οποίος, πριν από τρία χρόνια, έφτασε στο σημείο να παραιτηθεί ύστερα από επίθεση που δέχθηκε μέσα στην Πρυτανεία από ομάδες καταληψιών.
Ο νέος νόμος-πλαίσιο ουσιαστικά… απενεργοποιεί τη νομική ισχύ του πανεπιστημιακού ασύλου διά της απαλοιφής του. Εναπόκειται δηλαδή στις νέες διοικήσεις των πανεπιστημίων, εφόσον το θελήσουν, να συμπεριλάβουν σχετικές διατάξεις στους εσωτερικούς κανονισμούς των ιδρυμάτων τους και φυσικά να επωμιστούν την ευθύνη εφαρμογής τους. Η διάταξη αυτή, αν και αποτελεί έκπληξη, είναι πιθανόν να βρει την πανεπιστημιακή κοινότητα σύμφωνη, καθώς πολλοί είναι εκείνοι που ζητούν να βρεθεί λύση στο θέμα άμεσα.
Μάλιστα, ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου των Αθηνών κ.Θ. Σφηκόπουλος, χωρίς να έχει γνώση του νέου νόμου, απαντά αυθόρμητα στη σχετική ερώτηση: «Αν έχουμε να κάνουμε κάτι καλό στο θέμα αυτό, είναι να μην το συζητάμε»…
Μια ιστορία 100 χρόνων
Το πανεπιστημιακό άσυλο απασχολεί την Ελλάδα από τον περασμένο αιώνα. Παρά τις δημόσιες συζητήσεις ωστόσο που είχαν ανοίξει για το θέμα κυρίως τις περιόδους 1975, 1977 και 1978, δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ σε κανέναν νόμο, οπότε και δεν είχε νομική, αλλά μόνον ηθική υπόσταση.
Για πρώτη φορά θεσμοθετήθηκε το 1982 με τον νόμο-πλαίσιο της κυβέρνησης του ΠαΣοΚ για τα ΑΕΙ, ενώ κανένας υπουργός δεν το «άγγιξε» ως το 1997, οπότε η κυβέρνηση της ΝΔ με υπουργό Παιδείας την κυρία Μαριέττα Γιαννάκου καθόρισε συγκεκριμένα τι καλύπτει το πανεπιστημιακό άσυλο και ποιους χώρους μέσα στα ιδρύματα. Πέρυσι η ΝΔ ζήτησε επίσημα στη Βουλή την κατάργησή του.
Απο την πλευρά της, η υπουργός Παιδείας κυρία Άννα Διαμαντοπούλου κατέθεσε τέσσερις προτάσεις για αλλαγές στον νόμο Γιαννάκου. Συγκεκριμένα ζητούσε όλα τα πανεπιστήμια να ορίσουν τους χώρους στους οποίους γίνεται εκπαίδευση και έρευνα και ισχύει το άσυλο. Να γίνει καταγραφή των χώρων που είναι κατειλημμένοι από ιδιώτες. Να προτείνουν τα πανεπιστήμια τον τρόπο με τον οποίο θα διαφυλασσόταν η πνευματική και υλική τους περιουσία. Επίσης, τότε η κυρία Διαμαντοπούλου ζητούσε κάθε πανεπιστήμιο να προβλέπει διαδικασία «εφημερίας» στον κανονισμό λειτουργίας του, ώστε να ειδοποιείται το πρυτανικό συμβούλιο σε περίπτωση που εμποδίζεται η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.
Βέβαια οι προτάσεις δόθηκαν, αλλά… απάντηση δεν δόθηκε. Τα πανεπιστήμια, για μία ακόμη φορά, ακύρωσαν την όποια προσπάθεια για αλλαγή εν τη γενέσει της. Η λύση επιχειρείται τώρα στον νέο νόμο- πλαίσιο.
ΡΥΘΜΙΣΗ-ΣΟΚ
Κόβουν μισθούς πανεπιστημιακών στην αξιολόγηση
Η ρύθμιση για το άσυλο στον νέο νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ μπορεί να εγείρει αντιδράσεις,ωστόσο εκείνο που αναμένεται να προκαλέσει σεισμό στην κοινότητα των πανεπιστημιακών είναι η διάταξη για την αξιολόγησή τους. Σύμφωνα με πληροφορία του «Βήματος», όποιος πρωτοβάθμιος καθηγητής αποτύχει στην πρώτη αξιολόγηση στην οποία θα υποβληθεί, τότε, εκτός των άλλων, ο μισθός του θα μειωθεί στο 65%. Όπως είχε αποκαλύψει «Το Βήμα» (Κυριακή 12 Ιουνίου), σύμφωνα με τον νέο νόμο πλαίσιο οι πρωτοβάθμιοι καθηγητές θα αξιολογούνται ανά πενταετία, με διεθνή κριτήρια. Αν στην πρώτη κρίση αποτύχουν, θα έχουν δικαίωμα να επανακριθούν σε τρία χρόνια. Εφόσον και τότε αποτύχουν, θα μετατάσσονται σε άλλη θέση στο Δημόσιο. Τα παραπάνω συζήτησαν σε έκτακτη συνάντηση στο υπουργείο Παιδείας η κυρία Άννα Διαμαντοπούλου και τα μέλη της Επιτροπής που συντάσσουν τον νόμο ο οποίος δίνεται στη δημοσιότητα τις επόμενες ημέρες. Με τους πρυτάνεις η υπουργός Παιδείας θα συζητήσει στη Σύνοδό τους, το Σαββατοκύριακο 2 και 3 Ιουλίου στον Βόλο, με οικοδεσπότη το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας.
Η Σύνοδος αυτή αναμένεται να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Πολλοί από τους πρυτάνεις είναι έτοιμοι να «πάρουν τα όπλα» με τις διατάξεις του νέου νόμου και περιμένουν να ακούσουν επίσημα τις λεπτομέρειές του. Εκ των πραγμάτων πάντως τα πανεπιστήμια δεν μπορούν να αντιδράσουν ακαριαία στην επικείμενη ψήφιση του νόμου,καθώς το καλοκαίρι θα είναι κλειστά. Ως εκ τούτου, η συζήτηση στον Βόλο θα είναι η τελευταία ευκαιρία για ανταρσία ή για να τα βρουν με την υπουργό. [Βήμα]

ΔΙΟΙΚ.ΕΦΕΤ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ-Στην περίπτωση δίδυμης ή πολύδυμης κυήσεως δικαίωμα 2 εννεαμήνων αδείας

Αριθμός απόφασης 1204/2010

                                                                 ΤΟ

                                             ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

                                                            ΤΜΗΜΑ

                                                        Α1 ΑΚΥΡΩΤΙΚΟ

                                               ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΕΔΡΑ ΡΟΔΟΥ

 Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριότου, στη μεταβατική έδρα του στη Ρόδο, στις 28 Μαΐου

2010, ημέρα Τρίτη και ώρα 11 π.μ., με δικαστές τους, Ειρήνη Γιανναδάκη,Πρόεδρο Εφετών

Διοικητικών Δικαστηρίων, Παναγιώτα Ράγκου και Παναγιώτα Παπαδημητρίου,Εφέτες

Διοικητικών Δικαστηρίων και γραμματέα την Ελένη Σαρκίρη, δικαστικήυπάλληλο,

 για να δικάσει την από 6/4/2010αίτηση ακυρώσεως,

 της …….., κατοίκου ΑρχαγγέλουΡόδου, η οποία παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο

δικηγόρο Σταύρο Παναγιωτακόπουλο, διορισμένο δυνάμει του υπ’ αριθ.3003/2010 συμβ/κού

πληρεξουσίου,

 κατά του Υπουργού Παιδείας δια ΒίουΜάθησης και Θρησκευμάτων, ο οποίος δεν παραστάθηκε.

 Με την κρινόμενη αίτηση επιδιώκεταιη ακύρωση της υπ’ αριθ. 1489/1-3-10 απόφασης της

Δνσης Β/θμιας Εκπαίδευσης Δωδεκανήσου

 Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωσητης εκθέσεως της Εισηγήτριας, Εφέτη Δ.Δ., Παναγιώτας

Παπαδημητρίου.

 Κατόπιν το Δικαστήριο άκουσε τονπληρεξούσιο δικηγόρο της αιτούσας, ο οποίος ανέπτυξε

και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνειδεκτή η αίτηση.

 Μετά τη δημόσια συνεδρίαση τοΔικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη στο γραφείο της Προέδρου

του Τμήματος.

 Και

        

                                                Αφού μελέτησε τη δικογραφία

                                                Σκέφθηκε σύμφωνα με το Νόμο

 Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, γιατην οποία κατετέθη το νόμιμο παράβολο (σχετικά τα

υπ’ αριθμούς 1442846-7 και 4204602-3 ειδικά έντυπα παραβόλου ΔημοσίουΣειράς Α)

παραδεκτώς επιδιώκεται η ακύρωση της υπ’ αριθμόν 1489/

1-3-2010 Απόφασης της Διεύθυνσης Β/θμιας Εκπαίδευσης Δωδεκανήσου με τηνοποία απερρίφθη

αίτημα χορήγησης δεύτερης εννεάμηνης άδειας ανατροφής τέκνου στην αιτούσαεκπαιδευτικό

που υπηρετεί στο ΓΕΛ Αρχαγγέλου, η οποία έτεκε δίδυμα τέκνα.

 Επειδή, όπως προκύπτει από τιςδιατάξεις της οδηγίας 96/34/Ε.Κ. του Συμβουλίου της

3,6.1996 (L 145) σχετικά με την υλοποίηση της συμφωνίας – πλαισίου για τηγονική άδεια,

[η οποία συνήφθη, στις 14.12.1995, από τις διεπαγγελματικές οργανώσειςγενικού χαρακτήρα

(UNICE, CEEP και CES) και τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/75/ΕΚ τουΣυμβουλίου της

15.12.1997 (L 10/16.1.1998), καθιερώνεται στα κράτη μέλη της ΕυρωπαϊκήςΕνωσης, κατά τα

ειδικότερα οριζόμενα στις διατάξεις της οδηγίας αυτής, η αρχή τηςεναρμόνισης

(συμφιλίωσης) της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή, ως φυσικόσυμπλήρωμα της αρχής

της ίσης μεταχείρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών, αλλά και ως μέσο για τηνουσιαστική

εφαρμογή της, με την αναγνώριση στους εργαζόμενους τόσο στο δημόσιο όσο καιστον

ιδιωτικό τομέα, άνδρες και γυναίκες, αντίστοιχου προσωπικού δικαιώματος ναλαμβάνουν

γονική άδεια, για να μπορούν να ασχοληθούν με την ανατροφή των τέκνων τους,ώστε να

καθίσταται στην πράξη εφικτός, τόσο για τους άνδρες όσο και για τιςγυναίκες, ο

συνδυασμός των επαγγελματικών τους ευθυνών με τις οικογενειακές τουςυποχρεώσεις και

ειδικότερα να ενθαρρυνθούν οι άνδρες «να αναλάβουν ίσο μέρος τωνοικογενειακών ευθυνών»,

λαμβάνοντας γονική άδεια, για να ασχοληθούν και αυτοί με την ανατροφή τωντέκνων τους

(βλ. ΔΕΚ 18.3.2004, Gomez,C-342/2001, 17,6.1998, Hill C-243-95, 2.10.19Θ7 Gerster, C-

1/95, κ.α.). Περαιτέρω στη διάταξη του άρθρου 21 του ισχύοντος Συντάγματος,όπως αυτό

διαμορφώθηκε μετά την πρόσφατη αναθεώρηση του (ψήφισμα της θ/4/2001 της Ζ’Αναθεωρητικής

Βουλής των Ελλήνων), ορίζει στην παραγρ. 1 ότι : Η οικογένεια ως θεμέλιοτης συντήρησης

και προαγωγής του Εθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδικήηλικία τελούν υπό

την προστασία του Κράτους», και στην παραγρ. 5 ότι: «Ο σχεδιασμόςκαι η εφαρμογή

δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελείυποχρέωση

του Κράτους».

 Τέλος στη διάταξη της παρ 1 τουάρθρου 25 του Συντάγματος ορίζεται ότι: «1. Τα

δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου καιη αρχή του

κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του κράτους .. Ολα τακρατικά όργανα

υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησητους. Τα

δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίεςπροσιδιάζουν, οι

κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το σύνταγμα να επιβληθούν σταδικαιώματα αυτά

πρέπει να προβλέπονται είτε απ’ ευθείας από το Σύνταγμα είτε από τον νόμο,εφόσον

υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή τηςαναλογικότητας». Και στη

διάταξη του άρθρου 53 παρ. 2 του Υ. Κ όπως ισχύει (Ν. 3528/2007) ορίζεται:»Ο χρόνος

εργασίας του γονέα υπαλλήλου μειώνεται κατά δύο ώρες ημερησίως εφόσον έχειτέκνα ηλικίας

έως δύο ετών και κατά μία ώρα εφόσον έχει τέκνα ηλικίας από δύο έωςτεσσάρων ετών. Ο

γονέας υπάλληλος δικαιούται εννέα (9) μήνες άδεια με αποδοχές για ανατροφήπαιδιού εφ’

όσον δεν κάνει χρήση του κατά το προηγούμενο εδάφιο μειωμένου ωραρίου….3. Αν και οι

δύο γονείς είναι υπάλληλοι με κοινή τους δήλωση που κατατίθεται στιςυπηρεσίες

τους καθορίζεται ποιος από τους δύο θα κάνει χρήση του μειωμένου ωραρίου ήτης άδειας

ανατροφής … Αν η σύζυγος του υπαλλήλου ή ο σύζυγος του υπαλλήλουεργάζεται στον

ιδιωτικό τομέα εφόσον δικαιούται όμοιων ολικώς ή μερικώς διευκολύνσεων, οσύζυγος ή η

σύζυγος υπάλληλος δικαιούται να κάνει χρήση των διευκολύνσεων τηςπαραγράφου 2 κατά το

μέρος που η σύζυγος αυτού ή ο σύζυγος αυτής δεν κάνει χρήση των δικών της ήτων δικών

του δικαιωμάτων ή κατά το μέρος που αυτά υπολείπονται των διευκολύνσεων τηςπαραγράφου

2. Αν η σύζυγος του υπαλλήλου δεν εργάζεται ή δεν ασκεί οποιοδήποτεεπάγγελμα, ο σύζυγος

δεν δικαιούται να κάνει χρήση των διευκολύνσεων της παραγράφου 2 εκτός ανλόγω σοβαρής

πάθησης ή βλάβης κριθεί ανίκανη να αντιμετωπίζει τις ανάγκες ανατροφής του

παιδιού……»

 Με την προαναφερθείσα διάταξη τουάρθρου 53 παρ 2 του Υ.Κ. ερμηνευομένη ενόψει του

ανωτέρω άρθρου 21 του Συντάγματος, που θέτει τη μητρότητα και την παιδικήηλικία υπό την

προστασία του Κράτους και αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του οξυμένουδημογραφικού

προβλήματος της χώρας, και της αρχής του Κοινοτικού Δικαίου περίσυμφιλιώσεως της

οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής με τις διατάξεις των Οδηγιών πουπροαναφέρθηκαν,

όπου προβλέπεται η χορήγηση γονικής άδειας σε όλους τους εργαζόμενους,παρέχεται στον

γονέα υπάλληλο να διαλέξει ένα από τα δύο ευεργετήματα που προβλέπονται στηπαράγραφο 2,

δηλ. τη μείωση του χρόνου εργασίας μέχρι το τέκνο να συμπληρώσει την ηλικίατων τεσσάρων

ή τη λήψη άδειας εννέα μηνών με αποδοχές για την ανατροφή του τέκνου, γιατη χορήγηση

της οποίας το τέκνο, επίσης, δεν πρέπει να έχει συμπληρώσει το τέταρτο έτοςτης ηλικίας

του. Από τις ίδιες διατάξεις συνάγεται ότι το δικαίωμα για την απόληψη της

προαναφερθείσας άδειας είναι αυτοτελές για κάθε τέκνο που δεν έχεισυμπληρώσει το

τέταρτο έτος της ηλικίας του. Συναφώς έχει κριθεί σε περιπτώσεις που ηχορήγηση της εν

λόγω άδειας αφορούσε σε τέκνα διαφορετικής ηλικίας ότι το δικαίωμα για τηναπόληψη της

άδειας αυτής είναι αυτοτελές για κάθε τέκνο μικρότερο των τεσσάρων ετών καιότι σε

περίπτωση κατά την οποία ο γονέας υπάλληλος έχει αποκτήσει και άλλο τέκνο,το οποίο

επίσης δεν έχει συμπληρώσει το τέταρτο έτος της ηλικίας του, είναι δυνατή ηδιαδοχική

χορήγηση σε αυτόν της εν λόγω άδειας αμέσως μετά την λήξη του εννεαμήνουτης άδειας για

την ανατροφή του πρώτου τέκνου και νέας εννεαμήνου αδείας για την ανατροφήτου δεύτερου

τέκνου του (ΣτΕ 420/2005 επταμελούς συνθέσεως, 1, 2/2006 επτ. Συνθ.2357/2008 κ.α.).

Στην περίπτωση συνεπώς της δίδυμης ή πολύδυμης κυήσεως, ελλείψειειδικώτερης νομοθετικής

ρυθμίσεως, το δικαίωμα για την απόληψη της εν λόγω άδειας είναι αυτοτελέςγια κάθε τέκνο

και ο γονέας υπάλληλος δικαιούται δύο ή περισσότερα αναλόγως εννεάμηνα.Διαφορετική

ερμηνεία θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι οδηγεί σε άνισα αποτελέσματα, αφού οσυνολικός

χρόνος της ανωτέρω αδείας θα εξηρτάτο από το τυχαίο γεγονός της ταυτόχρονηςή

διακεκριμμένης γεννήσεως δύο ή περισσοτέρων τέκνων.

 Στην προκειμένη περίπτωση, η αιτούσαεκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαιδεύσεως, κλάδου

ΠΕ 03 που υπηρετεί στο ΓΕΑ Αρχαγγέλου είχε ζητήσει με την υπ’ αριθμόν1489/1-3-2010

αίτησή της από τον Διευθυντή της Β/θμιας Εκπαίδευσης Δωδεκανήσου τηνχορήγηση νέας

ειδικής εννεάμηνης με αποδοχές για την ανατροφή δεύτερου τέκνου λόγωδίδυμης

τεκνοποίησης που έλαβε χώραν την 8-12-2008. Στην αιτούσα είχε χορηγηθεί μετην 5395/2-7-

2009 Απόφαση της Β/θμιας Εκπαίδευσης εννεάμηνη άδεια ανατροφής του πρώτουτέκνου. Με την

ήδη προσβαλλόμενη απόφαση απερρίφθη το αίτημα της με την αιτιολογία ότιστην περίπτωση

δίδυμης κύησης χορηγείται μία μόνον εννεάμηνη άδεια για την ανατροφή καιτων δύο

παιδιών.

      

 Η αιτιολογία όμως αυτή τηςπροσβαλλόμενης πράξης, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στις

προηγούμενες σκέψεις, δεν είναι νόμιμη, αφού το δικαίωμα για την απόληψητης αιτηθείσας

άδειας είναι αυτοτελές για κάθε τέκνο και επομένως για τον λόγο αυτό πουπροβάλλεται

βάσιμα πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση, να ακυρωθεί ηπροσβαλλόμενη πράξη και

να αναπεμφθεί η υπόθεση στη Διοίκηση προς έκδοση νέας νομίμου πράξεωςσύμφωνα με το

σκεπτικό της παρούσας, τέλος δε, να αποδοθεί το κατατεθέν παράβολο στηναιτούσα και -εν

όψει των περιστάσεων- να απαλλαγεί το καθ’ ου της δικαστικής δαπάνης τηςαιτούσας κατ’

άρθρο 39 παρ. 1 του Π.Δ. 18/1989.

                                                          ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

 Δέχεται την αίτηση.

 Ακυρώνει την υπ’ αριθμόν1489/1-3-2010 Απόφαση της Διεύθυνσης Β/μιας Εκπαίδευσης

Δωδεκανήσου με την οποία απερρίφθη το αίτημα της αιτούσας να της χορηγηθείδεύτερη

εννεάμηνη άδεια ανατροφής τέκνου λόγω δίδυμης τεκνοποίησης.

 Αναπέμπει την υπόθεση στη Διοίκησηπρος έκδοση νέας νομίμου πράξεως σύμφωνα με το

σκεπτικό της παρούσας.

 Διατάσσει την απόδοση τουκατατεθέντος παραβόλου στην αιτούσα.

 Απαλλάσσει το καθ’ ου της δικαστικήςδαπάνης της αιτούσας.

 Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στονΠειραιά, στις 22 Ιουνίου 2010.

 Δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στις 30Ιουνίου 2010, στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου,

σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, απόντων των διαδίκων.

 Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                              ΗΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Θεωρήθηκε

                                                       Πειραιάς         

                                                Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ

Ε.Φ.

ΣΤΕ – Συνταγματική η πρόβλεψη μειωμένου επιτοκίου υπερημερίας για τις οφειλές του Δημοσίου (6%) λόγω της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας

   Αριθμός 1620/2011

                   ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

                             ΤΜΗΜΑΣΤ΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 2 Μαΐου 2011, με την εξήςσύνθεση: Δ.

Πετρούλιας, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του ΣΤ’ Τμήματος, Δ. Αλεξανδρής, Β.Ραφτοπούλου,

Σύμβουλοι, Μ.-Ε. Παπαδημήτρη, Θ. Ζιάμου, Πάρεδροι. Γραμματέας η Β.Ραφαηλάκη, Γραμματέας

του ΣΤ’ Τμήματος.

Για να δικάσει την από 7 Ιουνίου 2004 αίτηση:

του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, ο οποίος παρέστη με τον Περικλή Αγγέλου,

Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

κατά εταιρείας με την επωνυμία «…………..», που εδρεύει στην Αυστρία(………….., ……..),

η οποία παρέστη με τον Αλεξ. Στρίμπερη (Α.Μ. 16630), που τον διόρισε μεπληρεξούσιο.

Με την αίτηση αυτή ο αναιρεσείων Υπουργός επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ’αριθ. 119/2004

απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Οι πληρεξούσιοι των διαδίκων δήλωσαν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2του άρθρου 21

του Κανονισμού Λειτουργίας του Δικαστηρίου, ότι δεν θα αγορεύσουν.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση του συμπεράσματος της εκθέσεως τηςΕισηγήτριας

Συμβούλου Β. Ραφτοπούλου.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα τουδικαστηρίου

και

Αφού   μελέτησε  τα σχετικά  έγγραφα

Σκέφθηκε   κατά   το Νόμο

1. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση, η οποία ασκείται εμπροθέσμως και ενγένει

παραδεκτώς, ζητείται η αναίρεση της 119/2004 αποφάσεως του ΔιοικητικούΕφετείου Αθηνών,

κατά το μέρος που με αυτήν έγινε δεκτή αγωγή τηςαναιρεσίβλητης εταιρίας και υποχρεώθηκε

το Δημόσιο να της καταβάλει, επί διαφοράς που ανέκυψε κατά την εκτέλεσησύμβασης

δασοπυρόσβεσης, τόκους από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση τουκεφαλαίου των

απαιτήσεών της, υπολογιζόμενους όχι με βάση το προβλεπόμενο από τη διάταξητου άρθρου 21

του Κώδικα Νόμων περί δικών του Δημοσίου (κ.δ. της 26.6/10.7.1944) επιτόκιο6%, αλλά με

βάση το γενικώς ισχύον επιτόκιο.

2. Επειδή, με την προσβαλλόμενη απόφαση έγιναν δεκτά τα εξής:

Η αναιρεσίβλητη εταιρία, με τις 480/2001 και 479/2001 συμβάσεις που συνήψεμε το

ελληνικό Δημόσιο, μετά τη διενέργεια δημοσίου μειοδοτικού διαγωνισμού,ανέλαβε την

παροχή προς αυτό υπηρεσιών δασοπυρόσβεσης με τη χρήση ελικοπτέρων και τοαπαιτούμενο

προσωπικό λειτουργίας και υποστήριξης αυτών, κατά την αντιπυρική περίοδοτου έτους 2001.

Σύμφωνα με τις συμβάσεις αυτές, η παρακολούθηση και η οριστική παραλαβή τωνυπηρεσιών

δασοπυρόσβεσης γινόταν από επιτροπή, που είχε συσταθεί για το σκοπό αυτό, ηοποία

συνέτασσε τα σχετικά πρωτόκολλα τμηματικής, οριστικής, ποιοτικής καιποσοτικής παραλαβής

στο τέλος κάθε μήνα, ενώ η συμβατική αξία, με βάση τα πρωτόκολλα, ήτανκαταβλητέα εξ

ολοκλήρου με την οριστική παραλαβή των υπηρεσιών. Κατ’ εφαρμογή των όρωναυτών των

συμβάσεων, η εταιρία εξέδωσε, μετά την οριστική παραλαβή των υπηρεσιών της,τα τιμολόγια

274/480/05/1.10.2001, 312/480/06/8.11.2001, 274/479/06/1.10.2001,312/479/07/8.11.2001

και 348/479/Ε102/14.12.2001, για ποσά ανερχόμενα (μετά την αφαίρεση των νομίμων

κρατήσεων) σε 2.465.342,61, 2.102.926,17, 1.422.313,04, 1.592.240,79 και616.335,66 ευρώ

αντιστοίχως. Με την από 16.1.2002 αγωγή της η εταιρία ζήτησε αρχικά ναυποχρεωθεί το

Δημόσιο να της καταβάλει, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφλησήτους:

α) ποσό 9.919.638 ευρώ, που αποτελούσε την αξία επτά τιμολογίων που εξέδωσεγια την

είσπραξη αμοιβής της για την παροχή των εν λόγω υπηρεσιών, καθώς και β)ποσό 880.411

ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για ηθική της βλάβη. Μετά την ικανοποίησηαπό το Δημόσιο

μέρους των απαιτήσεών της, η εταιρία, με το από 10.11.2003 υπόμνημά της,περιόρισε το

αρχικό αίτημά της και ζήτησε να υποχρεωθεί το Δημόσιο να της καταβάλει,νομιμοτόκως από

την επίδοση της αγωγής και έως την εξόφλησή του, το ποσό των 616.335,61ευρώ, που αφορά

την αξία του 348/479/Ε102/14.12.2001 ανεξόφλητου τιμολογίου και το ποσό των333.458,12

ευρώ, που αφορά τόκους υπερημερίας εξοφληθέντων -μετά την από 17.1.2002επίδοση της

αγωγής- τεσσάρων τιμολογίων συνολικής αξίας 7.582.822,61 ευρώ,υπολογιζόμενους, με βάση

το γενικώς ισχύον κατά την κρίσιμη περίοδο, επιτόκιο, ύψους 11,25%. Ηανωτέρω αγωγή,

όπως περιορίσθηκε το αίτημά της έγινε δεκτή από το Διοικητικό Εφετείο.Ειδικότερα, κατά

την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, από τα προαναφερθέντα πέντε τιμολόγια τατέσσερα πρώτα τα

εξόφλησε το Δημόσιο στις 21.6.2002 (τα δύο πρώτα) και στις 21.5.2002 (ταδύο επόμενα),

ενώ το τελευταίο δεν το εξόφλησε, με την αιτιολογία της έλλειψης σχετικήςπίστωσης στον

προϋπολογισμό. Το εν λόγω τιμολόγιο 348/479/Ε102/14.12.2001 αφορούσευπηρεσίες

δασοπυρόσβεσης (από 16.6.2001 έως 26.7.2001), την ορθή εκτέλεση των οποίωνδιαπίστωσε η

αρμόδια τριμελής επιτροπή, η οποία συνέταξε προς τούτο το από 29.11.2001πρωτόκολλο

παραλαβής τους. Την αμοιβή για τις εν λόγω υπηρεσίες, που ανερχόταν στοποσό των

616.335,61 ευρώ, δεν την κατέβαλε το Δημόσιο στην αναιρεσίβλητη εταιρία,κατά παράβαση

των συμφωνηθέντων και για τούτο, κατά την κρίση της αναιρεσιβαλλομένης,έπρεπε να

υποχρεωθεί να την καταβάλει νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και έωςτην εξόφλησή

της. Περαιτέρω, το Διοικητικό Εφετείο, αφού έλαβε υπόψη του ότι, σύμφωνα μετη διάταξη

του άρθρου 21 του Κώδικα νόμων περί δικών του Δημοσίου, το ποσοστό του επιτοκίου

(υπερημερίας και νόμιμου), που ισχύει για τις οφειλές του Δημοσίου,ανέρχεται σε 6% (από

την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν προκύπτει ότι με τις συμβάσεις είχεσυμφωνηθεί άλλο

επιτόκιο) και ότι κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα (ήτοι από την επίδοσητης αγωγής στις

17.1.2002 και έως την εξόφληση των οφειλών των τεσσάρων τιμολογίων στις21.5.2002 και

21.6.2002) το ποσοστό του γενικώς ισχύοντος επιτοκίου(υπερημερίας και νόμιμου) ήταν

υψηλότερο από το πιο πάνω ποσοστό, συγκεκριμένα δε ανερχόταν σε 11,25%, καιεκτιμώντας

ότι δεν προέκυπτε ότι υπήρχε κάποιος λόγος δημόσιας ωφέλειας που νακαθιστούσε ανεκτή τη

διαφοροποίηση αυτή, ενώ ούτε το Δημόσιο επικαλούνταν την ύπαρξη τέτοιουλόγου, έκρινε

ότι η επίμαχη διάταξη του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμων περί δικών τουΔημοσίου αντίκειται

στα άρθρα 4 παρ.1 και 20 παρ.1 του Συντάγματος, στο άρθρο 6 παρ.1 τηςΕυρωπαϊκής

Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.), καθώς και στο άρθρο 1 τουΠρώτου

Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ίδιας Σύμβασης και είναι, ως εκ τούτου, μηεφαρμοστέα. Κατόπιν

αυτών, το δικάσαν δικαστήριο υποχρέωσε το Δημόσιο να καταβάλει στηναναιρεσίβλητη

εταιρία: α) το ποσό των 331.120,90 ευρώ, ως τόκους υπερημερίας, για τηνκαθυστέρηση

εξόφλησης των τεσσάρων τιμολογίων, υπολογιζόμενους, από την επίδοση τηςαγωγής στο

Δημόσιο (17.1.2002) έως την εξόφλησή τους ( 21.5.2002 και 21.6.2002), μεβάση το γενικώς

ισχύον, κατά την περίοδο αυτή, επιτόκιο 11,25%, β) το ποσό των 616.335,61ευρώ, που

αποτελεί την αξία του ανεξόφλητου υπ’ αριθ.348/479/Ε102/14.12.2001τιμολογίου και γ)

τόκους που αφορούν το επιδικασθέν ποσό των 616.335,61 ευρώ, από την επίδοσητης αγωγής

στο Δημόσιο έως την εξόφλησή του, υπολογιζόμενους με βάση το εκάστοτεγενικώς ισχύον

επιτόκιο ως εξής:11,25% από 18.1.2002 έως 5.12.2002, 10,75% από 6.12.2002έως 6.3.2003,

10,50% από 7.3.2003 έως 5.6.2003 και 10% από 6.6.2003 ή με όποιο επιτόκιουπερημερίας

ισχύσει γενικώς στη συνέχεια και έως την εξόφληση του ανωτέρω ποσού. Με τηνυπό κρίση

αίτηση το Δημόσιο ζητεί να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, κατά το μέροςπου με αυτή

το Διοικητικό Εφετείο, κρίνοντας αντίθετη προς το Σύνταγμα και το ΠρώτοΠρόσθετο

Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ και μη εφαρμοστέα τη διάταξη του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμωνπερί

δικών του Δημοσίου, δέχθηκε ότι οι οφειλόμενοι τόκοι πρέπει να υπολογισθούνμε βάση το

γενικώς εκάστοτε ισχύον επιτόκιο υπερημερίας.

3. Επειδή, στο άρθρο 21 του Κώδικα Νόμων περί δικών του Δημοσίου (κ.δ. της26-6/10-7-

1944, Α΄139), το οποίο διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 109 του ΕισαγωγικούΝόμου του

Αστικού Κώδικα (π.δ. 456/1984 – Α΄164), ορίζεται ότι: «Ο νόμιμος και οτης υπερημερίας

τόκος πάσης του Δημοσίου οφειλής, ορίζεται εις 6% ετησίως, πλην εάν άλλωςωρίσθη δια

συμβάσεως ή ειδικού νόμου. Ο ειρημένος τόκος άρχεται από της επιδόσεως τηςαγωγής».

Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, το ποσοστό του επιτοκίου υπερημερίας και τουνομίμου

επιτοκίου που ίσχυε για τις οφειλές του Δημοσίου από τις 17.1.2002, οπότε,όπως

προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, η αναιρεσίβλητη επέδωσε την αγωγήτης στο

Δημόσιο, μέχρι την εξόφληση των τεσσάρων τιμολογίων(στις 21.5.2002 και21.6.2002),

ανερχόταν σε 6%. Καθ’ όλο, όμως, το διάστημα τούτο, το ποσοστό του γενικώςισχύοντος

επιτοκίου (υπερημερίας και του νομίμου επιτοκίου) ήταν υψηλότερο από τοανωτέρω ποσοστό,

ανερχόμενο, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 2 του ν.2842/2000, σε11,25%. Το

μεταγενέστερο χρονικό διάστημα, το γενικώς ισχύον επιτόκιο ανερχόταν σε10,75% από

6.12.2002 έως 6.3.2003, σε 10,50% από 7.3.2003 έως 5.6.2003, σε 10% από6.6.2003 έως

5.12.2005, σε 10,25% από 6.12.2005 έως 7.3.2006, σε 10,50% από 8.3.2006 έως14.6.2006,

σε 10,75% από 15.6.2006 έως 8.8.2006, σε 11% από 9.8.2006 έως 10.10.2006,σε 11,25% από

11.10.2006 έως 12.12.2006, σε 11,50% από 13.12.2006 έως 13.3.2007, σε11,75% από

14.3.2007 έως 12.6.2007, σε 12% από 13.6.2007 έως 8.7.2008, σε 12,25% από9.7.2008 έως

7.10.2008, σε 11,75% από 8.10.2008 έως 8.10.2008, σε 11,25% από 9.10.2008έως

10.11.2008, σε 10,75% από 11.11.2008 έως 9.12.2008, σε 10% από 10.12.2008έως 10.3.2009,

σε 9,50% από 11.3.2009 έως 7.4.2009, σε 9,25% από 8.4.2009 έως 12.5.2009,σε 8,75% από

13.5.2009 έως 12.4.2011 και σε 9% από 13.4.2011 έως και τη συζήτηση της υπόκρίση

αιτήσεως στις 2.5.2011. Στην κρινόμενη υπόθεση δενέχει εφαρμογή το π.δ.166/2003 »

Προσαρμογήτης ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2000/35 της 29.6.2000 για την

«καταπολέμησητων καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές» (ΦΕΚ Α΄138/2003),

δεδομένου ότι, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, οιεπίδικοι τόκοι

αφορούν συμβάσεις συναφθείσες το έτος 2001.

4. Επειδή, η διάταξη του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμων περί δικών τουΔημοσίου, με την

οποία καθορίζεται το ύψος του τόκου των οφειλών του Δημοσίου δεν αποτελείδικονομική

αλλά ουσιαστική διάταξη και ως εκ τούτου, από τη διαφοροποίηση τουοριζόμενου με αυτή

τόκου, σε σχέση με τον εκάστοτε γενικώς ισχύοντα τόκο για τις οφειλές τωνιδιωτών, δεν

μπορεί να τεθεί ζήτημα παραβίασης του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος,ούτε του άρθρου

6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, που κατοχυρώνουν το δικαίωμα δικαστικής προστασίας,δεδομένου ότι με

την ανωτέρω διάταξη το Δημόσιο δεν εξοπλίζεται, έναντι των ιδιωτών, μεπρονόμια

δικονομικού περιεχομένου (πρβλ. ΣτΕ1663/2009 Ολομ. και ΕΔΔΑ, απόφασηΜεϊδάνης κατά

Ελλάδας, της 22.5.2008, σκέψεις 34 έως 36).

5. Επειδή, όπως έχει ήδη κρίνει η Ολομέλεια του Δικαστηρίου (ΣτΕ 1663/2009Ολομ.), η

διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του Συντάγματος, με την οποία ορίζεται ότι:»Οι Έλληνες

είναι ίσοι ενώπιον του νόμου», έχει πεδίο εφαρμογής και σε σχέσειςδημοσίου δικαίου, αν

με συγκεκριμένη ουσιαστικού περιεχομένου ρύθμιση, που δεν ανάγεται στηνάσκηση δημόσιας

εξουσίας από τα όργανα του Δημοσίου, θεσπίζεται υπέρ αυτού έναντι τωνιδιωτών

αδικαιολόγητη προνομιακή μεταχείριση, χωρίς να συντρέχει προς τούτο λόγοςδημόσιου

συμφέροντος. Εξάλλου, σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίουτων Δικαιωμάτων

του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), η υπέρ του Δημοσίου, μη δικαιολογούμενη από αποχρώνταλόγο δημόσιου

ή γενικού συμφέροντος, διαφοροποίηση του ύψους του επιτοκίου που αφορά τιςοφειλές του,

σε σχέση με το ύψος του επιτοκίου που εφαρμόζεται στις οφειλές των ιδιωτών,συνιστά

παραβίαση του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α.,(κυρωθείσης με το

άρθρο πρώτο του ν.δ. 53/1974 ΦΕΚΑ΄ 256), με το οποίο ορίζεται ότι «Πανφυσικόν ή νομικόν

πρόσωπον δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του. Ουδείς δύναται να στερηθήτης

ιδιοκτησίας αυτού ειμή δια λόγους δημοσίας ωφελείας και υπό τουςπροβλεπομένους υπό του

νόμου και των γενικών αρχών του διεθνούς δικαίου όρους. …» (βλ.απόφαση Μεϊδάνης κατά

Ελλάδος της 22ας Μαίου 2008).

6. Επειδή, ο τόκος δεν αποτελεί μόνον το παρεχόμενο στο δανειστή αντάλλαγμαγια τη χρήση

από τον οφειλέτη του κεφαλαίου του χρέους (συναρτώμενος, μεταξύ άλλων, καιαπό τη

γενικότερη κατάσταση της οικονομίας και το χρόνο αποπληρωμής), αλλάκαλύπτει,

εξυπηρετώντας την ασφάλεια των συναλλαγών, και τον κίνδυνο, που διατρέχει οδανειστής,

της μη αποπληρωμής της οφειλής. Μέρος, δηλαδή, του τόκου ενσωματώνει αξίααντίστοιχη

προς τον εν λόγω κίνδυνο. Ως εκ τούτου, το ύψος του τόκου ευλόγωςδιαμορφώνεται ανάλογα

και προς τον κίνδυνο της ενδεχόμενης αδυναμίας καταβολής του χρέους,δημοσίου ή

ιδιωτικού και συνεπώς, δικαιολογημένα το ύψος του τόκου διαφοροποιείταιανάλογα με τη

φερεγγυότητα (πιστοληπτική ικανότητα) του οφειλέτη. Το ελληνικό Κράτοςδιαχρονικά είναι,

χωρίς αμφιβολία, πλέον αξιόπιστος οφειλέτης σε σχέση με τους ιδιώτεςοφειλέτες.

Πράγματι, το ελληνικό Δημόσιο μπορεί μεν, λόγω της κακής του οικονομικήςκατάστασης, να

καθυστερεί ενίοτε την πληρωμή των οφειλών του, αλλά πάντως αποδίδει,μεταπολεμικά και

έως σήμερα, τα χρέη του, καταβάλλοντας και τους οφειλόμενους τόκους. Ητελευταία φορά

που το ελληνικό Κράτος περιήλθε σε κατάσταση παύσης πληρωμών ανάγεται στοέτος 1932.

Αντιθέτως, είναι κοινώς γνωστή, η εκτεταμένη και μοναδικής διάστασης για ταευρωπαϊκά

δεδομένα, φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή, τα δε ανείσπρακτα βεβαιωμένα καιληξιπρόθεσμα

χρέη των ιδιωτών προς το Δημόσιο ανέρχονται σε τεράστιο ποσό, πουυπερβαίνει τα τριάντα

δισεκατομμύρια ευρώ. Άλλωστε, μια από τις βασικές αιτίες της σημερινήςπρωτοφανούς

δεινής δημοσιονομικής κατάστασης της Χώρας είναι η μη καταβολή προς τοΔημόσιο

βεβαιωμένων και ληξιπροθέσμων οφειλών των ιδιωτών. Τέλος, οι ιδιώτεςοφειλέτες, φυσικά

και νομικά πρόσωπα, δεν έχουν βεβαίως τη συνέχεια και διάρκεια ενός κράτουςοφειλέτη.

Από τα προεκτεθέντα προκύπτει σαφώς ότι ο κίνδυνος, τον οποίο διαχρονικάδιατρέχει το

Δημόσιο ως δανειστής, όσον αφορά την καταβολή των προς αυτό οφειλών τωνιδιωτών, είναι

μεγαλύτερος από τον κίνδυνο που αναλαμβάνουν οι ιδιώτες δανειστές του. Κατάσυνέπεια, η

διαφοροποίηση του τόκου, νόμιμου ή υπερημερίας, που αφορά τις οφειλές τουΔημοσίου και

του αντίστοιχου γενικώς ισχύοντος τόκου που εφαρμόζεται στις οφειλές τωνιδιωτών, είναι,

χωρίς αμφιβολία, κατ’ αρχήν, δικαιολογημένη. Ως εκ τούτου, το άρθρο 21 τουΚώδικα Νόμων

περί δικών του Δημοσίου δεν παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας,ούτε το

δικαίωμα στην περιουσία που κατοχυρώνει το άρθρο 1 του Πρώτου ΠρόσθετουΠρωτοκόλλου της

ΕΣΔΑ, ενόψει και της εύλογης, εν προκειμένω, σχέσης των επιτοκίων (6% αφ’ενός και 8,75

έως 12,25% αφ’ ετέρου, κατά τα εκτιθέμενα στη σκέψη 3).

7. Επειδή, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με την προαναφερόμενηαπόφαση

1663/2009 έκρινε, επικαλούμενη και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίουτων

Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, (απόφαση Μεϊδάνης κατά Ελλάδος της 22ας Μαίου2008) ότι η

διάταξη του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμων περί δικών του Δημοσίου αντίκειταιστις

μνημονευθείσες διατάξεις των άρθρων 4 παρ. 1 του Συντάγματος και 1 τουΠρώτου Πρόσθετου

Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, ως εισάγουσα αδικαιολόγητη υπέρ του Δημοσίουδιαφοροποίηση μεταξύ

του ύψους του τόκου, νομίμου και υπερημερίας, που αφορά τις οφειλές τουΔημοσίου και του

αντίστοιχου γενικώς ισχύοντος τόκου που εφαρμόζεται στις οφειλές τωνιδιωτών. Και τούτο

διότι, όπως έγινε δεκτό, μόνον το ταμειακό απλώς συμφέρον του Δημοσίου, τοοποίο δεν

ταυτίζεται με το δημόσιο συμφέρον, δεν μπορεί να δικαιολογήσει τηδιαφοροποίηση αυτή,

δεδομένου μάλιστα ότι το Δημόσιο δεν επικαλέσθηκε ούτε απέδειξε την ύπαρξηκάποιου λόγου

δημόσιου συμφέροντος, συναπτόμενου με την καλή άσκηση των δημοσίωνλειτουργιών, που θα

δικαιολογούσε την επίμαχη προνομιακή μεταχείρισή του. Το ΕΔΔΑ στηνπροαναφερόμενη

απόφασή του (Μεϊδάνης κατά Ελλάδος), με την οποία κρίθηκε το ζήτημα τηςσυμφωνίας με το

άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της διαφοροποίησης του τόκουυπερημερίας, που

εφαρμόζεται στις οφειλές των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και εκείνουπου αφορά τις

οφειλές των ιδιωτών, αφού δέχθηκε ότι μόνη η ένταξη στη δομή του Κράτουςδεν αρκεί,

καθεαυτή, για να καταστήσει νόμιμη, σε κάθε περίπτωση, την εφαρμογή τωνπροβλεπόμενων

για την καλή άσκηση των δημοσίων λειτουργιών, κρατικών προνομίων, περαιτέρωέκρινε ότι

το απλό ταμειακό συμφέρον του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου δεν μπορείνα εξομοιωθεί

με ένα δημόσιο ή γενικό συμφέρον και να δικαιολογήσει την παραβίαση τουδικαιώματος για

σεβασμό της περιουσίας του δανειστή, που προκαλεί η ρύθμιση του άρθρου 7του

π.δ.496/1974, η οποία ορίζει το ύψος του τόκου, νομίμου ή υπερημερίας, σε6%. Επιπλέον

δε, επεσήμανε ότι η ελληνική Κυβέρνηση δεν προέβαλε κανέναν άλλο εύλογο και

αντικειμενικό λόγο, ικανό να δικαιολογήσει την ανωτέρω διάκριση τωνεπιτοκίων, σε σχέση

με τις απαιτήσεις του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου. Με τηνεώτερη απόφαση,

Ζουμπουλίδης κατά Ελλάδας της 25ης Ιουνίου 2009, το ΕΔΔΑ έκρινε το παρόμοιοζήτημα της

συμφωνίας με το άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της διαφοροποίησηςτου χρόνου

παραγραφής των απαιτήσεων κατά του Δημοσίου των υπαλλήλων του με σχέσηδημοσίου ή

ιδιωτικού δικαίου, που αφορούν αποδοχές ή άλλες πάσης φύσεως απολαβές ήαποζημιώσεις

(άρθρο 90 παρ. 3 του ν.2362/1995) και του χρόνου παραγραφής των αξιώσεωντου Δημοσίου

(άρθρο 86 του ν.2362/1995). Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι προνόμια και ασυλίες τουΚράτους είναι

ενδεχομένως αναγκαία για την εκπλήρωση των δημοσίου συμφέροντος σκοπών του,μόνη, όμως,

η ένταξη στη δομή του Κράτους δεν αρκεί, καθεαυτή, για να καταστήσει αποδεκτή,υπό

οποιεσδήποτε συνθήκες, την εφαρμογή κρατικών προνομίων, αλλά θα πρέπει ηεφαρμογή αυτή

να είναι αναγκαία για την καλή άσκηση των δημοσίων λειτουργιών. Επανέλαβεδε ότι το απλό

ταμειακό συμφέρον του Δημοσίου δεν μπορεί να εξομοιωθεί με ένα δημόσιο ήγενικό

συμφέρον, το οποίο θα δικαιολογούσε, σε κάθε περίπτωση, την προσβολή τωνδικαιωμάτων του

ατόμου. Ενόψει αυτών δέχθηκε ότι στην επίδικη περίπτωση, η προνομιακήμεταχείριση του

Δημοσίου, ως προς το χρόνο παραγραφής των οφειλών του προς τους ιδιώτες,δεν ήταν

δικαιολογημένη από λόγο δημοσίου συμφέροντος, διότι η ελληνική Κυβέρνησηεπικαλέσθηκε,

κατά τρόπο αφηρημένο και γενικό, τα δημοσιονομικά συμφέροντα του Κράτους,χωρίς, ωστόσο,

να παρέχει συγκεκριμένα και συμπληρωματικά στοιχεία για την επίπτωση, πουθα είχε «στη

δημοσιονομική ισορροπία του Κράτους», μία απόφαση υπέρ των αξιώσεωνπροσώπων που θα

βρίσκονταν στην ίδια θέση με τον προσφεύγοντα.

8. Επειδή, σύμφωνα με την παρατιθέμενη στην προηγούμενη σκέψη νομολογία τουΣυμβουλίου

της Επικρατείας και του ΕΔΔΑ, η διαφοροποίηση μεταξύ του τόκου, νομίμου καιυπερημερίας,

που αφορά τις οφειλές του Δημοσίου και του γενικώς ισχύοντος τόκου, πουεφαρμόζεται στις

οφειλές των ιδιωτών, μπορεί να δικαιολογηθεί από αποχρώντα λόγο δημόσιου ήγενικού

συμφέροντος. Τέτοιο λόγο δεν αποτελεί το απλό ταμειακό συμφέρον τουΔημοσίου, αποτελεί,

όμως, η διασφάλιση «της δημοσιονομικής ισορροπίας του Κράτους».Εν προκειμένω, η

δημοσιονομική ισορροπία του ελληνικού Κράτους, όπως είναι γνωστό, έχει ήδησοβαρότατα

κλονισθεί. Το δημόσιο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος είναι τεράστια,ανερχόμενα σε

πρωτοφανή, στην ιστορία των δημόσιων οικονομικών της Χώρας, επίπεδα. Ως εκτούτου, η

αντιμετώπισή τους, λόγω και της διεθνούς συγκυρίας καθώς και τωνδιαρθρωτικών

προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας και διοίκησης, εκτιμάται ως εξαιρετικάδυσχερής. Τα

πρώτα άμεσα μέτρα, για την εξοικονόμηση πόρων, με μείωση των δημόσιωνδαπανών και αύξηση

των φορολογικών εσόδων, έλαβε ο νομοθέτης με το ν.3833/2010 «Προστασία της εθνικής

οικονομίας-Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικήςκρίσης» (ΦΕΚ A’

40/15.3.2010). Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, τα μέτρα αυτά είναιανάλογα προς

την άμεση και επιτακτική ανάγκη να προστατευθεί το εθνικό συμφέρον και πρόσφορα,

προκειμένου το κράτος να ανταποκριθεί στην ανάγκη μείωσης του υπερβολικούελλείμματος,

όπως ορίζει η Συνθήκη της ΛΕΕ, σύμφωνα και με τις συστάσεις του ΕυρωπαϊκούΣυμβουλίου.

Πράγματι, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με τις αποφάσεις του 2009/415/ΕΚ, 2010/291/ΕΕ,

2010/190/ΕΕ και 2010/182/ΕΕ διαπίστωσε την κατάσταση υπερβολικούελλείμματος στην Ελλάδα

και απηύθυνε σύσταση και προειδοποίηση για τη λήψη άμεσων μέτρων μείωσήςτου. Ήδη, όμως,

από το 2004 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είχε διαπιστώσει την ύπαρξη υπερβολικούελλείμματος

και είχε ειδοποιήσει να ληφθούν άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση τηςανησυχητικής αυτής

κατάστασης (αποφάσεις 2004/917/ΕΚ, 2005/334/ΕΚ, 2005/441/ΕΚ τουΣυμβουλίου). Με την

ψήφιση του ν.3845/2010 » Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμούστήριξης της ελληνικής

οικονομίας από τα κράτη μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές ΝομισματικόΤαμείο (

Α΄65/2010) εφαρμόζεται πρόγραμμα οικονομικής και χρηματοπιστωτικήςπολιτικής,

προκειμένου να επιτευχθεί η μείωση του ελλείμματος, να διασφαλισθεί ηδυνατότητα

εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους και η αποφυγή της παύσης των πληρωμών τουΚράτους,

δηλαδή η αποτροπή της οικονομικής κατάρρευσης, με μακροχρόνιες, άκρωςδυσμενείς, όχι

μόνον οικονομικές και κοινωνικές, αλλά ενδεχομένως και εθνικές επιπτώσεις(βλ. την

αιτιολογική έκθεση του ν.3845/2010 και τα προσαρτημένα στο νόμο αυτόΠαραρτήματα). Η

μείωση, συνεπώς, του δημοσίου χρέους δεν συνιστά έναν απλώς δημοσιονομικόστόχο, αλλά

αποτελεί εθνικό διακύβευμα. Και τούτο διότι η δημοσιονομική κρίση έχει,εξαιτίας της

πρωτοφανούς διάστασής της, χαρακτήρα εθνικής κρίσης. Επομένως, ηδιαφοροποίηση, μεταξύ

του επιτοκίου που αφορά τις οφειλές του Δημοσίου και του υψηλότερουεπιτοκίου που

εφαρμόζεται στις οφειλές των ιδιωτών, συνεπαγόμενη τον περιορισμό τουκρατικού χρέους,

είναι, τουλάχιστον από το 2004, αφότου επισήμως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είχεδιαπιστώσει

την ύπαρξη υπερβολικού ελλείμματος που συνιστούσε απειλή για τηδημοσιονομική ισορροπία

της Χώρας, πλήρως δικαιολογημένη. Και τούτο διότι συμβάλλει στην επίτευξηενός μείζονος

εθνικού συμφέροντος σκοπού, εκείνου της διασφάλισης της δημοσιονομικήςισορροπίας

αρχικά, ήδη δε της αποτροπής της οικονομικής κατάρρευσης της Χώρας. Από ταανωτέρω

εκτεθέντα σαφώς προκύπτει ότι, σύμφωνα με τη νομολογία της Ολομελείας τουΣυμβουλίου της

Επικρατείας και του ΕΔΔΑ, από την επίμαχη διαφοροποίηση, με το άρθρο 21 τουΚώδικα Νόμων

περί δικών του Δημοσίου, των επιτοκίων δεν προκαλείται παραβίαση ούτε τηςσυνταγματικής

αρχής της ισότητας, ούτε του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου τηςΕΣΔΑ, ενόψει

και της εύλογης σχέσης των επιτοκίων.

9. Επειδή, για τους εκτεθέντες στις προηγούμενες σκέψεις (6 και 8) δύολόγους, αυτοτελώς

λαμβανόμενους υπόψη, οι οποίοι δεν είχαν εκτιμηθεί από τις προαναφερόμενεςαποφάσεις του

Συμβουλίου της Επικρατείας και του ΕΔΔΑ, η ρύθμιση του άρθρου 21 του ΚώδικαΝόμων περί

δικών του Δημοσίου είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα και το άρθρο 1 του ΠρώτουΠρόσθετου

Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Συνεπώς, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, κρίνονταςαντιθέτως, έσφαλε

και για τον βασίμως προβαλλόμενο σχετικό λόγο αναιρέσεως ηαναιρεσιβαλλόμενη απόφασή του

θα ήταν αναιρετέα. Λόγω, όμως, της μείζονος σπουδαιότητας του ανωτέρωζητήματος και της

εν τω μεταξύ, αντίθετης προς την απόφαση 1663/2009 της Ολομελείας τουΣυμβουλίου της

Επικρατείας νομολογίας επ’ αυτού του Αρείου Πάγου (βλ. ΑΠ 1127,1128/2010)πρέπει το εν

λόγω ζήτημα, της συμφωνίας του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμων περί δικών του Δημοσίουπρος

το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος και το άρθρο 1 του Πρώτου ΠρόσθετουΠρωτοκόλλου της

ΕΣΔΑ, να παραπεμφθεί στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 14παρ. 2 περ.

β΄ του π.δ.18/1989. Ορίζεται δε εισηγητής η Σύμβουλος Β. Ραφτοπούλου.

Δια ταύτα

Παραπέμπει στην Ολομέλεια, σύμφωνα με το αιτιολογικό, το ζήτημα τηςσυμφωνίας του άρθρου

21 του Κώδικα Νόμων περί δικών του Δημοσίου προς το άρθρο 4 παρ.1 τουΣυντάγματος και το

άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ.

Ορίζει εισηγητή την Σύμβουλο Β. Ραφτοπούλου.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 11 Μαΐου 2011 και η απόφαση δημοσιεύθηκεσε δημόσια

συνεδρίαση της 30 Μαΐου του ίδιου έτους.

Ο Πρόεδρος του Στ’ Τμήματος         ΗΓραμματέας του Στ’ Τμήματος

 

 

Δ. Πετρούλιας  Β. Ραφαηλάκη

Ολομέλεια ΣΤΕ-Αντισυνταγματικότητα της βραχυχρόνιας διετούς παραγραφής των απαιτήσεων κατά του Ελληνικού Δημοσίου

Αριθμός 953/2011

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 4 Δεκεμβρίου 2009, με την εξήςσύνθεση: Μ.

Βροντάκης, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση του Προέδρου, που είχεκώλυμα, Γ.

Παπαμεντζελόπουλος, Ν. Ρόζος, Χρ. Ράμμος, Δ. Μαρινάκης, Μ. Καραμανώφ, Ι.Μαντζουράνης,

K. Ευστρατίου, Γ. Ποταμιάς, Μ. Γκορτζολίδου, Ε. Νίκα, Ι. Γράβαρης, Ε.Αντωνόπουλος, Γ.

Τσιμέκας, Ι. Ζόμπολας, Π. Καρλή, Δ. Γρατσίας, Β. Καμπίτση, Β. Γρατσίας,Αντ. Ντέμσιας,

Σπ. Παραμυθιώτης, Φ. Ντζίμας, Ηρ. Τσακόπουλος, Β. Καλαντζή, Μ.Παπαδοπούλου, Δ.

Κυριλλόπουλος, Α. Καλογεροπούλου, Σύμβουλοι, Κ. Κουσούλης, Κ. Φιλοπούλου,Κ. Κατρά,

Πάρεδροι. Από τους ανωτέρω οι Σύμβουλοι Σπ. Παραμυθιώτης και Β. Καλαντζή,καθώς και η

Πάρεδρος Κ. Κατρά μετέχουν ως αναπληρωματικά μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 26παρ. 2 του ν.

3719/2008. Γραμματέας η Δ. Μουζάκη.

Για να δικάσει την από 8 Νοεμβρίου 2007 αίτηση:

Του……… , κατοίκου Αθηνών (…), ο οποίος παρέστη με το δικηγόρο Ιωάννη Τάγαρη(Α.Μ.

22266), που τον διόρισε στο ακροατήριο,

κατά του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, ο οποίος παρέστη με τονΓεώργιο

Κανελλόπουλο, Νομικό Σύμβουλο του Κράτους.

Η πιο πάνω αίτηση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν τηςυπ’ αριθμ.

1513/2009 αποφάσεως του ΣΤ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας,προκειμένου να

επιλύσει η Ολομέλεια το ζήτημα που αναφέρεται στην απόφαση.

Με την αίτηση αυτή ο αναιρεσείων επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ’ αριθμ.3743/2006 απόφαση

του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της παραπεμπτικής αποφάσεως, η οποίαεπέχει θέση

εισηγήσεως, από τον Εισηγητή Σύμβουλο Κ. Ευστρατίου.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αναιρεσείοντος, ο οποίοςανέπτυξε και

προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή ηαίτηση και

τον εκπρόσωπο του Υπουργού, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα τουδικαστηρίου

κ α ι

Α φ ο ύ  μ ε λ έ τ η σ ε  τ α  σχ ε τ ι κ ά  έ γ γ ρ α φ α

Σ κ έ φ θ η κ ε  κ α τ ά  τ ο  Νό μ ο

1. Επειδή, λόγω κωλύματος, κατά την έννοια του άρθρου 26 του ν. 3719/2008(ΦΕΚ Α΄ 214,

βλ. Πρακτικό Διασκέψεως της Ολομελείας του Δικαστηρίου 248/2009. Σ.τ.Ε.Ολομ. 3500/2009,

169/2010), του Συμβούλου Διονυσίου Μαρινάκη, τακτικού μέλους της συνθέσεωςπου εκδίκασε

την κρινόμενη υπόθεση, λαμβάνει μέρος αντ’ αυτού στην διάσκεψη ως τακτικόμέλος ο

Σύμβουλος Σπυρίδων Παραμυθιώτης, αναπληρωματικό μέχρι τώρα μέλος τηςσυνθέσεως.

2. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, για την οποία έχει καταβληθεί το νόμιμοπαράβολο

(υπ’ αριθ. 2953957, 2953958/2007 ειδικά γραμμάτια παραβόλου), ζητείται ηαναίρεση της

υπ’ αριθ. 3743/2006 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. Με τηναπόφαση αυτή έγινε

δεκτή έφεση του αναιρεσείοντος κατά της υπ’ αριθ. 9548/2005 αποφάσεως τουΔιοικητικού

Πρωτοδικείου Αθηνών και στην συνέχεια έγινε εν μέρει δεκτή αγωγή του, μετην οποία

ζητούσε να του καταβληθεί το ποσό των 29.140 δολαρίων Η.Π.Α. ως διαφοράαποδοχών λόγω μη

καταβολής προσαυξήσεως 20% επί του επιδόματος υπηρεσίας στην αλλοδαπή κατάτο χρονικό

διάστημα από 12.1.1997 έως 26.2.1999, αναγνωρίσθηκε δε υποχρέωση τουΔημοσίου να του

καταβάλει ποσό 236 δολαρίων Η.Π.Α. μόνον για το διάστημα από 1.1.1999 έως26.2.1999.

3. Επειδή, η υπόθεση εισάγεται στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείαςκατόπιν της

υπ’ αριθ. 1513/2009 αποφάσεως του ΣΤ΄ Τμήματος του Δικαστηρίου, με τηνοποία

παραπέμφθηκε προς επίλυση το ζήτημα της συμφωνίας ή μη προς το Σύνταγμα τηςδιατάξεως

του άρθρου 90 παρ. 3 του ν. 2362/1995, με την οποία θεσπίζεται διετής παραγραφήτων

αξιώσεων των επί σχέσει δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υπαλλήλων του Δημοσίουκατ’ αυτού

από καθυστερούμενες αποδοχές ή άλλης πάσης φύσεως απολαυές ή αποζημιώσεις.

4. Επειδή, ο προαναφερθείς ν. 2362/1995 «περί Δημοσίου Λογιστικού, ελέγχουδαπανών του

Κράτους και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α΄ 245) ορίζει στο άρθρο 86 ότι «1. … 2.Η χρηματική

απαίτηση του Δημοσίου … παραγράφεται μετά πενταετία από τη λήξη τουοικονομικού έτους

μέσα στο οποίο βεβαιώθηκε εν στενή εννοία και κατέστη αυτή ληξιπρόθεσμη. 3.Χρηματική

απαίτηση του Δημοσίου που … ε) αφορά σε περιοδικές παροχές, … παραγράφεταιμετά

εικοσαετία από τη λήξη του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο έγινε η ενστενή εννοία

βεβαίωση αυτής». Περαιτέρω, ο ίδιος νόμος ορίζει στο άρθρο 90 τα εξής : «1.Οποιαδήποτε

απαίτηση κατά του Δημοσίου παραγράφεται μετά πενταετία, εφόσον από άλληγενική ή ειδική

διάταξη δεν ορίζεται βραχύτερος χρόνος παραγραφής αυτής. 2. … 3. Η απαίτησηοποιουδήποτε

των επί σχέσει δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υπαλλήλων του Δημοσίου,πολιτικών ή

στρατιωτικών, κατ’ αυτού, που αφορά σε αποδοχές ή άλλες κάθε φύσεωςαπολαυές αυτών ή

αποζημιώσεις, έστω και αν βασίζεται σε παρανομία των οργάνων του Δημοσίου ήστις περί

αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις παραγράφεται μετά διετία από τηςγενέσεώς της».

5. Επειδή, η θέσπιση με το άρθρο 90 παρ. 3 του ν. 2362/1995 εις βάρος τωνυπαλλήλων του

Δημοσίου ειδικής βραχυπρόθεσμης διετούς παραγραφής, με την οποίαπεριορίζεται το

δικαίωμά τους να διεκδικήσουν αναδρομικά ποσά λόγω καθυστερουμένων αποδοχώνή άλλων

απολαυών ή αποζημιώσεων λόγω παράνομης πράξεως ή παραλείψεως της Διοικήσεωςή εξ

αδικαιολογήτου πλουτισμού, αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος,που καθιερώνει

την αρχή της ισότητας, διότι είναι μικρότερος από τον χρόνο παραγραφής πουπροβλέπεται

(πενταετής) αφενός μεν από την παράγραφο 1 του ίδιου ως άνω άρθρου 90 τουν. 2362/1995

για όλες τις άλλες χρηματικές αξιώσεις κατά του Δημοσίου, αφετέρου δε απότο άρθρο 86

παρ. 2 του εν λόγω νόμου για τις χρηματικές αξιώσεις του Δημοσίου κατάτρίτων. Η θέσπιση

δε της ανωτέρω βραχυπρόθεσμης παραγραφής δεν μπορεί να δικαιολογηθεί απότην ανάγκη της

ταχείας εκκαθαρίσεως των αξιώσεων των υπαλλήλων του Δημοσίου κατ’ αυτού,που αφορούν

αποδοχές ή άλλες απολαυές ή αποζημιώσεις, και της τηρήσεως τηςδημοσιονομικής τάξεως, με

την αποφυγή ανατροπής των δεδομένων, κατ’ εκτίμηση των οποίων έχεικαταρτισθεί ο

κρατικός προϋπολογισμός. Και τούτο διότι η ανωτέρω βραχυπρόθεσμη παραγραφήέχει

θεσπισθεί μόνον για τις απαιτήσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου κατ’ αυτού,που αφορούν σε

αποδοχές ή άλλες κάθε φύσεως απολαυές αυτών ή αποζημιώσεις, ενώ για όλεςτις άλλες

απαιτήσεις κατά του Δημοσίου ο χρόνος παραγραφής είναι πενταετής, αν καιτων απαιτήσεων

αυτών ενδείκνυται η ταχεία εκκαθάριση. Εξάλλου, η θέσπιση της ανωτέρωδιετούς παραγραφής

δεν δικαιολογείται ούτε από την φύση της εννόμου σχέσεως, που συνδέει τοΔημόσιο με τους

υπαλλήλους του, εφόσον οι χρηματικές αξιώσεις του Δημοσίου κατ’ αυτών δενυπόκεινται

στην ίδια βραχεία παραγραφή. Ενόψει των ανωτέρω, η διάταξη της παραγράφου 3του άρθρου

90 του ν. 2362/1995 δεν θα έπρεπε να εφαρμοσθεί ως αντισυνταγματική, και,ως εκ τούτου,

ανίσχυρη, με συνέπεια οι απαιτήσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου απόκαθυστερούμενες

αποδοχές ή απολαυές οποιασδήποτε φύσεως, ή αποζημιώσεις λόγω παράνομηςπράξεως ή

παραλείψεως της Διοικήσεως ή από αδικαιολόγητο πλουτισμό να υπόκεινται στηνπροβλεπόμενη

από την παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου 90 και ισχύουσα για όλες τις άλλεςχρηματικές

αξιώσεις κατά του Δημοσίου πενταετή παραγραφή. Κατά την γνώμη, όμως, του Προέδρου και

των Συμβούλων Κ. Ευστρατίου, Γ. Ποταμιά, Ιω. Γράβαρη, Σπ. Παραμυθιώτη, Ηρ.Τσακόπουλου,

Μ. Παπαδοπούλου και Δ. Κυριλλόπουλου, προς την οποία συνετάχθη και ηΠάρεδρος Κ.

Φιλοπούλου, ο θεσπιζόμενος με την παρ. 3 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995ειδικός κανόνας,

με τον οποίο καθιερώνεται, κατ’ εξαίρεση από τον προβλεπόμενο στην παρ. 1του ίδιου

άρθρου 90 γενικό κανόνα της πενταετούς παραγραφής για τις αξιώσεις κατά τουΔημοσίου,

βραχυπρόθεσμη διετής παραγραφή για τις σχετικές με αποδοχές ή άλλης φύσεωςαπολαυές ή

αποζημιώσεις χρηματικές αξιώσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου κατ’ αυτού,δικαιολογείται

από την φύση της εννόμου σχέσεως, που συνδέει το Δημόσιο με τους υπαλλήλουςτου. Και

τούτο διότι η ορθολογική οργάνωση και η εύρυθμη λειτουργία της Διοικήσεωςδημιουργούν

την ανάγκη της ταχείας εκκαθαρίσεως των εκκρεμοτήτων περί τις εν λόγω αξιώσειςκαι τις

αντίστοιχες υποχρεώσεις του Δημοσίου, που απορρέουν από περιοδικές (κατάμήνα) παροχές,

η επί μακρόν χρόνον διατήρηση των οποίων εκκρεμοτήτων επιβαρύνει, κατάτρόπο βλαπτικό

για την Διοίκηση, την σχέση που συνδέει το Δημόσιο με τους υπαλλήλους του.Περαιτέρω, η

ανάγκη ταχείας εκκαθαρίσεως εκκρεμοτήτων ως προς την ύπαρξη των εν λόγωαξιώσεων των

υπαλλήλων και των αντιστοίχων υποχρεώσεων του Δημοσίου ενδείκνυται προςαποφυγή

ανατροπής, μετά την πάροδο μακρού χρονικού διαστήματος, των οικονομικώνδεδομένων, κατά

συνεκτίμηση των οποίων το Δημόσιο προβαίνει στον σχεδιασμό της οργανώσεωςκαι του τρόπου

λειτουργίας της δημοσίας διοικήσεως και τα οποία λαμβάνει υπόψη για τηνπρόβλεψη των

σχετικών δαπανών κατά την κατάρτιση του κρατικού προϋπολογισμού. Η διετήςδε παραγραφή

είναι εύλογη από την άποψη ότι παρέχει επαρκές χρονικό διάστημα στονυπάλληλο για την

διεκδίκηση τυχόν χρηματικών αξιώσεών του κατά του Δημοσίου, σχετικών μεαποδοχές ή άλλης

πάσης φύσεως απολαυές ή αποζημιώσεις, ώστε δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι, ωςεκ της

καθιερώσεως της βραχυπρόθεσμης αυτής παραγραφής, καθίσταται πρακτικώςαδύνατη ή

υπερβολικά δυσχερής η άσκηση του δικαιώματος του υπαλλήλου να διεκδικήσειαποδοχές ή

άλλης φύσεως απολαυές ή αποζημιώσεις, που οφείλονται, κατ’ αυτόν, συνεπείατης σχέσεως

που τον συνδέει με το Δημόσιο. Εξάλλου, ο ανωτέρω λόγος, ο οποίοςδικαιολογεί την

θέσπιση της διετούς παραγραφής για τις αφορώσες αποδοχές ή άλλης πάσηςφύσεως απολαυές ή

αποζημιώσεις αξιώσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου κατ’ αυτού, συντρέχει εξίσου και

προκειμένου περί τυχόν χρηματικών αξιώσεων του Δημοσίου κατά των υπαλλήλωντου, που

απορρέουν από την έννομη σχέση που τους συνδέει. Τούτο δε έχει ως συνέπειαότι είναι

αδικαιολόγητη η εξαίρεση των αξιώσεων αυτών του Δημοσίου έναντι τωνυπαλλήλων του από

την βραχυχρόνια διετή παραγραφή, την οποία προβλέπει η παρ. 3 του άρθρου 90του ν.

2362/1995 αναφορικά με τις αξιώσεις των υπαλλήλων που απορρέουν από την ενλόγω έννομη

σχέση και η υπαγωγή των αξιώσεων τούτων του Δημοσίου στον προβλεπόμενο απότην παρ. 2

του άρθρου 86 του ν. 2362/1995 γενικό κανόνα της πενταετούς παραγραφής τωνχρηματικών

απαιτήσεων του Δημοσίου. Διότι, ενόψει της ομοιότητας των συντρεχουσώνπεριστάσεων, και

οι αξιώσεις αυτές θα έπρεπε να υπαχθούν στον ειδικό κανόνα της διετούςπαραγραφής,

ισχύοντα για τις πάσης φύσεως χρηματικές αξιώσεις που απορρέουν από τηνσχέση του

δημοσίου υπαλλήλου με το Δημόσιο, ανεξαρτήτως δηλαδή αν δικαιούχος είναι ουπάλληλος ή

το Δημόσιο. Εφόσον δε είναι αδικαιολόγητη η διάκριση αυτή υπέρ τουΔημοσίου, η μη

υπαγωγή και η συνακόλουθη εξαίρεση των εν λόγω αξιώσεων του Δημοσίου έναντιυπαλλήλων

του από την βραχυχρόνια διετή παραγραφή, που αντιβαίνει στην συνταγματικήαρχή της

ισότητας, δεν μπορεί να αποτελέσει έγκυρο έρεισμα για την επέκταση τηςεφαρμογής της

πενταετούς παραγραφής και στις σχετικές με τις αποδοχές και τις πάσηςφύσεως απολαυές ή

αποζημιώσεις αξιώσεις των υπαλλήλων κατά του Δημοσίου. Ενόψει των ανωτέρω, ηδιάταξη του

άρθρου 90 παρ. 3 του ν. 2362/1995, που θεσπίζει διετή παραγραφή για τιςπροαναφερθείσες

αξιώσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου κατ’ αυτού, δεν αντίκειται στην κατά τοάρθρο 4 παρ.

1 του Συντάγματος αρχή της ισότητας.

6. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη απόφαση έγινεδεκτό ότι ο

χρόνος παραγραφής των επιδίκων αξιώσεων του αναιρεσείοντος είναι κατά τηνπαράγραφο 3

του άρθρου 90 του ν. 2362/1995 διετής και ότι, συνεπώς, καθόσον αφορά τιςαφορώσες τα

έτη 1997 και 1998 αξιώσεις, αυτές είχαν παραγραφεί, αφού η διετής παραγραφήείχε

συμπληρωθεί στις 31.12.1999 και 31.12.2000 αντιστοίχως, η δε αγωγή τουαναιρεσείοντος

κατατέθηκε την 29.3.2002. Η κρίση αυτή της προσβαλλομένης αποφάσεως δενείναι νόμιμη,

διότι η διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995 δεν είναιεφαρμοστέα, ως

αντικειμένη στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος, και, ως εκ τούτου, οιανωτέρω αξιώσεις

υπόκεινται στην προβλεπόμενη από την παράγραφο 1 του ίδιου ως άνω άρθρου 90πενταετή

παραγραφή, η οποία δεν είχε συμπληρωθεί κατά την άσκηση της αγωγής τουαναιρεσείοντος.

Με τα δεδομένα αυτά, η κρινόμενη αίτηση θα έπρεπε να γίνει δεκτή και ηπροσβαλλόμενη

απόφαση θα έπρεπε να αναιρεθεί, κατά το μέρος που αφορά τις αξιώσεις για ταέτη 1997 και

1998, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση. Κατά τηνμειοψηφήσασα, όμως,

γνώμη, ο λόγος αναιρέσεως ότι η ανωτέρω διάταξη αντίκειται στο άρθρο 4 τουΣυντάγματος

θα έπρεπε να απορριφθεί ως αβάσιμος.

7. Επειδή, ενόψει του ανακύπτοντος ζητήματος της συμφωνίας ή μη προς τοΣύνταγμα της

διατάξεως του άρθρου 90 παρ. 3 του ν. 2362/1995 και της υπάρξεως αποφάσεωντου Αρείου

Πάγου (Α.Π. 588/2007, 145, 250, 363/2006), που δέχονται ως προς το ζήτημααυτό, γνώμη

αντίθετη προς εκείνη, η οποία έγινε δεκτή στην πέμπτη σκέψη, η Ολομέλειατου Συμβουλίου

της Επικρατείας κρίνει ότι πρέπει να αναβληθεί η έκδοση οριστικής αποφάσεωςεπί της

κρινομένης υποθέσεως και να παραπεμφθεί το ζήτημα τούτο στο Ανώτατο ΕιδικόΔικαστήριο,

σύμφωνα με το άρθρο 100 παρ. 1 περ. ε΄ του Συντάγματος και το άρθρο 48 παρ.2 του

κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 345/1976 (ΦΕΚ Α΄ 141) Κώδικα περί τουΑνωτάτου

Ειδικού Δικαστηρίου, προς άρση της αμφισβητήσεως.

Δ ι ά  τ α ύ τ α

Αναβάλλει την έκδοση οριστικής αποφάσεως.

Παραπέμπει στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο την επίλυση του αναφερομένου στοαιτιολογικό

ζητήματος της συμφωνίας ή μη προς το Σύνταγμα της διατάξεως του άρθρου 90παρ. 3 του ν.

2362/1995.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 4 και 18 Φεβρουαρίου 2010

Ο Προεδρεύων Αντιπρόεδρος         ΗΓραμματέας

   

 Μ. Βροντάκης                     Δ. Μουζάκη

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 1ης Απριλίου 2011.

 Ο Πρόεδρος                      Η Γραμματέας

 

 Π. Πικραμμένος                 Μ. Παπασαράντη

 

 

Αριθμός 954/2011 

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ 

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 4 Δεκεμβρίου 2009, με την εξής σύνθεση: Μ. 

Βροντάκης, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση του Προέδρου, που είχε κώλυμα, Γ. 

Παπαμεντζελόπουλος, Ν. Ρόζος, Χρ. Ράμμος, Δ. Μαρινάκης, Μ. Καραμανώφ, Ι. Μαντζουράνης, 

K. Ευστρατίου, Γ. Ποταμιάς, Μ. Γκορτζολίδου, Ε. Νίκα, Ι. Γράβαρης, Ε. Αντωνόπουλος, Γ. 

Τσιμέκας, Ι. Ζόμπολας, Π. Καρλή, Δ. Γρατσίας, Β. Καμπίτση, Β. Γρατσίας, Αντ. Ντέμσιας, 

Σπ. Παραμυθιώτης, Φ. Ντζίμας, Ηρ. Τσακόπουλος, Β. Καλαντζή, Μ. Παπαδοπούλου, Δ. 

Κυριλλόπουλος, Α. Καλογεροπούλου, Σύμβουλοι, Κ. Κουσούλης, Κ. Φιλοπούλου, Κ. Κατρά, 

Πάρεδροι. Από τους ανωτέρω οι Σύμβουλοι Σπ. Παραμυθιώτης και Β. Καλαντζή, καθώς και η 

Πάρεδρος Κ. Κατρά μετέχουν ως αναπληρωματικά μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 26 παρ. 2 του ν. 

3719/2008. Γραμματέας η Δ. Μουζάκη. 

Για να δικάσει την από 22 Δεκεμβρίου 2003 αίτηση: 

του ………… , κατοίκου …Θεσσσαλονίκης (……….. ), ο οποίος δεν παρέστη, 

κατά του Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος παρέστη με τη Νίκη Μαριόλη, Νομικό Σύμβουλο του 

Κράτους. 

Η πιο πάνω αίτηση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν της υπ’ αριθμ. 

71/2009 αποφάσεως του ΣΤ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, προκειμένου να 

επιλύσει η Ολομέλεια το ζήτημα που αναφέρεται στην απόφαση. 

Με την αίτηση αυτή ο αναιρεσείων επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ’ αριθμ. 2273/2003 απόφαση 

του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. 

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της παραπεμπτικής αποφάσεως, η οποία επέχει θέση 

εισηγήσεως, από τον Εισηγητή, Σύμβουλο Κ. Ευστρατίου. 

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε την εκπρόσωπο του Υπουργού, η οποία ζήτησε την απόρριψη της 

υπό κρίση αιτήσεως. 

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου 

κ α ι 

Α φ ο ύ  μ ε λ έ τ η σ ε  τ α  σ χ ε τ ι κ ά  έ γ γ ρ α φ α 

Σ κ έ φ θ η κ ε  κ α τ ά  τ ο  Ν ό μ ο 

1. Επειδή, λόγω κωλύματος, κατά την έννοια του άρθρου 26 του ν. 3719/2008 (ΦΕΚ Α΄ 214, 

βλ. Πρακτικό Διασκέψεως της Ολομελείας του Δικαστηρίου 248/2009. Σ.τ.Ε. Ολομ. 3500/2009, 

169/2010), του Συμβούλου Διονυσίου Μαρινάκη, τακτικού μέλους της συνθέσεως που εκδίκασε 

την κρινόμενη υπόθεση, λαμβάνει μέρος αντ’ αυτού στην διάσκεψη ως τακτικό μέλος ο 

Σύμβουλος Σπυρίδων Παραμυθιώτης, αναπληρωματικό μέχρι τώρα μέλος της συνθέσεως. 

2. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, για την οποία έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο 

(υπ’ αριθ. 1001006/2003 ειδικό γραμμάτιο παραβόλου), ζητείται η αναίρεση της υπ’ αριθ. 

2273/2003 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. Με την απόφαση αυτή έγινε δεκτή 

έφεση του Δημοσίου και εξαφανίσθηκε η υπ’ αριθ. 2578/1992 απόφαση του Διοικητικού 

Πρωτοδικείου Αθηνών, στη συνέχεια δε εκδικάσθηκε και απορρίφθηκε αγωγή του 

αναιρεσείοντος, υπαλλήλου της Γενικής Γραμματείας Τύπου και Πληροφοριών του Υπουργείου 

Προεδρίας της Κυβερνήσεως, με την οποία είχε ζητήσει να αναγνωρισθεί ότι το Δημόσιο 

υποχρεούται να του καταβάλει το αναφερόμενο σ’ αυτήν ποσό ως διαφορά αποδοχών λόγω μη 

καταβολής προσαυξήσεως 10% επί του επιδόματος υπηρεσίας στην αλλοδαπή κατά το χρονικό 

διάστημα από 8.1.1985 έως 31.12.1987. 

3. Επειδή, η υπόθεση εισάγεται στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας κατόπιν της 

υπ’ αριθ. 71/2009 αποφάσεως του ΣΤ΄ Τμήματος του Δικαστηρίου. Με την απόφαση αυτή 

παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια προς επίλυση το ζήτημα της συμφωνίας ή μη προς το Σύνταγμα 

της διατάξεως του άρθρου 91 παρ. 3 του ν.δ/τος 321/1969 «περί Κώδικος Δημοσίου 

Λογιστικού», με την οποία θεσπιζόταν διετής παραγραφή των αξιώσεων των επί σχέσει 

δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υπαλλήλων του Δημοσίου κατ’ αυτού από καθυστερούμενες 

αποδοχές ή άλλης πάσης φύσεως απολαυές ή αποζημιώσεις από αδικαιολόγητο πλουτισμό. 

4. Επειδή, νομίμως συζητήθηκε η υπόθεση στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, παρά το γεγονός 

ότι δεν παρέστη κατά την συζήτηση αυτής ο αναιρεσείων, εφόσον αντίγραφα της ανωτέρω, υπ’ 

αριθ. 71/2009, παραπεμπτικής αποφάσεως, καθώς και της από 21.4.2009 πράξεως του Προέδρου 

του Συμβουλίου της Επικρατείας περί ορισμού δικασίμου της υποθέσεως ενώπιον της 

Ολομελείας του Δικαστηρίου, κοινοποιήθηκαν νομίμως και εμπροθέσμως στον πληρεξούσιο 

δικηγόρο του (βλ. τα από 6.5.2009 αποδεικτικά επιδόσεως της Επιμελήτριας του Δικαστηρίου 

Ελένης Κώη). 

5. Επειδή, το ν.δ/γμα 321/1969 «περί Κώδικος Δημοσίου Λογιστικού» (ΦΕΚ Α΄ 205), το οποίο 

ήταν εφαρμοστέο κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, όριζε στο άρθρο 87 παρ. 1 ότι «Παν 

χρέος προς το Δημόσιον παραγράφεται, εφ’ όσον δεν ορίζεται άλλως υπό των διατάξεων του 

παρόντος, μετά πέντε έτη από της λήξεως του οικονομικού έτους εντός του οποίου εβεβαιώθη 

εις το Δημόσιον Ταμείον (βεβαίωσις εν στενή εννοία). …», στο άρθρο 91 ότι «1. Ο χρόνος 

παραγραφής των χρηματικών αξιώσεων κατά του Δημοσίου είναι πέντε ετών, εφ’ όσον υπό 

ετέρας γενικής ή ειδικής διατάξεως δεν ορίζεται βραχύτερος χρόνος παραγραφής. 2. …   3. 

Ο χρόνος παραγραφής των κατά του Δημοσίου αξιώσεων των δημοσίων υπαλλήλων, πολιτικών και 

στρατιωτικών, των επί σχέσει δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου μετ’ αυτού συνδεομένων εκ 

καθυστερουμένων αποδοχών ή άλλης πάσης φύσεως απολαυών ή αποζημιώσεων εξ αδικαιολογήτου 

πλουτισμού, είναι δύο ετών. 4. …», στο άρθρο 93 ότι «Η παραγραφή άρχεται από του τέλους 

του οικονομικού έτους καθ’ ό εγεννήθη η αξίωσις και είναι δυνατή η δικαστική αυτής 

επιδίωξις» και στο άρθρο 95 ότι «Φυλαττομένης της ισχύος των ειδικών διατάξεων η 

παραγραφή των χρηματικών αξιώσεων κατά του Δημοσίου διακόπτεται μόνο: α) Δια της 

υποβολής της υποθέσεως εις το δικαστήριον … β) Δια της υποβολής προς την δημοσίαν αρχήν 

αιτήσεως περί πληρωμής της απαιτήσεως, οπότε η παραγραφή άρχεται εκ νέου από της 

χρονολογίας την οποίαν φέρει η έγγραφος απάντησις της αρμοδίας δια την αναγνώρισιν ή την 

πληρωμήν της απαιτήσεως αρχής. Εν περιπτώσει μη απαντήσεως, η παραγραφή άρχεται μετά 

πάροδον εξαμήνου από της χρονολογίας υποβολής της αιτήσεως. Υποβολή δευτέρας αιτήσεως 

δεν διακόπτει εκ νέου την παραγραφήν. γ) …». 

6. Επειδή, από τις παρατεθείσες στην προηγούμενη σκέψη διατάξεις των παραγράφων 1 και 3 

του άρθρου 91 του ν.δ/τος 321/1969 προκύπτει ότι οι αξιώσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου 

από καθυστερούμενες αποδοχές ή απολαυές οποιασδήποτε φύσεως, ή αποζημιώσεις από 

αδικαιολόγητο πλουτισμό, οι οποίες ορίζονται και οφείλονται απ’ ευθείας από το νόμο και 

των οποίων την πληρωμή αρνείται ή καθυστερεί το Δημόσιο για οποιοδήποτε λόγο, σύμφωνα με 

την έννοια την οποία προσδίδουν τα όργανά του στο νόμο, από την οποία, όμως, άρνηση ή 

καθυστέρηση δεν παρακωλύεται η δικαστική επιδίωξη της αξιώσεως, υπόκεινται σε διετή 

παραγραφή. Η πενταετής παραγραφή, αντιθέτως, ισχύει όταν για την θεμελίωση του επί των 

αποδοχών ή των πάσης φύσεως απολαυών δικαιώματος απαιτείται η έκδοση πράξεως της 

Διοικήσεως, την οποία παρανόμως παραλείπουν να εκδώσουν τα όργανά της, δηλαδή όταν δεν 

πρόκειται για ευθεία αγωγή λόγω αρνήσεως ή καθυστερήσεως καταβολής αποδοχών, αλλά για 

αγωγή αποζημιώσεως λόγω παραλείψεως οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας των οργάνων του 

Δημοσίου, σύμφωνα με το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα (πρβλ. Α.Ε.Δ. 

9/2009). Η θέσπιση, όμως, με το προαναφερθέν άρθρο 91 παρ. 3 του ν.δ/τος 321/1969 εις 

βάρος των υπαλλήλων του Δημοσίου ειδικής βραχυπρόθεσμης διετούς παραγραφής, με την οποία 

περιορίζεται το δικαίωμά τους να διεκδικήσουν αναδρομικά ποσά λόγω καθυστερουμένων 

αποδοχών ή άλλων απολαυών ή αποζημιώσεως εξ αδικαιολογήτου πλουτισμού, αντίκειται στο 

άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος, που καθιερώνει την αρχή της ισότητας, διότι είναι 

μικρότερος από τον χρόνο παραγραφής που προβλέπεται (πενταετής) αφενός μεν από την 

παράγραφο 1 του ίδιου ως άνω άρθρου 91 για όλες τις άλλες χρηματικές αξιώσεις κατά του 

Δημοσίου, αφετέρου δε από το άρθρο 87 παρ. 1 του εν λόγω ν.δ/τος για τις χρηματικές 

αξιώσεις του Δημοσίου κατά τρίτων. Η θέσπιση δε της ανωτέρω βραχυπρόθεσμης παραγραφής 

δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από την ανάγκη της ταχείας εκκαθαρίσεως των αξιώσεων των 

υπαλλήλων του Δημοσίου κατ’ αυτού, που αφορούν αποδοχές ή άλλες απολαυές ή αποζημίωση 

από αδικαιολόγητο πλουτισμό, και της τηρήσεως της δημοσιονομικής τάξεως, με την αποφυγή 

ανατροπής των δεδομένων κατ’ εκτίμηση των οποίων έχει καταρτισθεί ο κρατικός 

προϋπολογισμός. Και τούτο διότι η ανωτέρω βραχυπρόθεσμη παραγραφή έχει θεσπισθεί μόνον 

για τις προαναφερθείσες αξιώσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου κατ’ αυτού, ενώ για όλες τις 

άλλες αξιώσεις κατά του Δημοσίου – ακόμη και για τις σχετικές με τις αποδοχές ή άλλης 

πάσης φύσεως απολαυές αξιώσεις των υπαλλήλων, των οποίων η ικανοποίηση επιδιώκεται με 

αγωγή αποζημιώσεως – ο χρόνος παραγραφής είναι πενταετής, αν και των απαιτήσεων αυτών 

ενδείκνυται η ταχεία εκκαθάριση. Εξάλλου, η θέσπιση της ανωτέρω διετούς παραγραφής δεν 

δικαιολογείται ούτε από την φύση της εννόμου σχέσεως, που συνδέει το Δημόσιο με τους 

υπαλλήλους του, εφόσον οι χρηματικές αξιώσεις του Δημοσίου κατ’ αυτών δεν υπόκεινται 

στην ίδια βραχεία παραγραφή. Ενόψει των ανωτέρω, η διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 

91 του ν.δ/τος 321/1969 δεν θα έπρεπε να εφαρμοσθεί ως αντισυνταγματική, και, ως εκ 

τούτου, ανίσχυρη, με συνέπεια οι απαιτήσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου από 

καθυστερούμενες αποδοχές ή απολαυές, οποιασδήποτε φύσεως, ή αποζημιώσεις από 

αδικαιολόγητο πλουτισμό να υπόκεινται στην προβλεπόμενη από την παράγραφο 1 του ίδιου 

άρθρου 91 και ισχύουσα για όλες τις άλλες χρηματικές αξιώσεις κατά του Δημοσίου πενταετή 

παραγραφή. Ο Πρόεδρος, όμως, και οι Σύμβουλοι Κ. Ευστρατίου, Γ. Ποταμιάς, Ιω. Γράβαρης, 

Σπ. Παραμυθιώτης, Ηρ. Τσακόπουλος, Μ. Παπαδοπούλου και Δ. Κυριλλόπουλος υπεστήριξαν την 

εξής γνώμη, προς την οποία συνετάχθη και η Πάρεδρος Κ. Φιλοπούλου : Κατά την έννοια της 

διατάξεως της παρ. 3 του άρθρου 91 του ν.δ/τος 321/1969, ερμηνευομένης ενόψει της 

γενικής διατυπώσεως αυτής και του γεγονότος ότι δεν γίνεται σε αυτήν καμία διάκριση ως 

προς το αν η καταβολή των αποδοχών επιδιώκεται με ευθεία αγωγή ή με αγωγή αποζημιώσεως, 

στην υπ’ αυτής προβλεπόμενη διετή παραγραφή υπόκεινται οι πάσης φύσεως αξιώσεις των 

υπαλλήλων του Δημοσίου από καθυστερούμενες αποδοχές ή απολαυές, οποιασδήποτε φύσεως, 

είτε οι αποδοχές ή απολαυές αυτές οφείλονται απ’ ευθείας από τον νόμο και την πληρωμή 

τους αρνείται ή καθυστερεί το Δημόσιο για οποιοδήποτε λόγο, είτε όταν για την θεμελίωση 

του σχετικού δικαιώματος απαιτείται η έκδοση πράξεως της Διοικήσεως, στην οποία τα 

όργανά της παρανόμως αρνούνται να προβούν. Η διετής δηλαδή παραγραφή ισχύει είτε η 

διεκδίκηση των αποδοχών ή απολαυών επιδιώκεται με ευθεία αγωγή, λόγω αρνήσεως ή 

καθυστερήσεως καταβολής των, είτε με αγωγή αποζημιώσεως, σύμφωνα με το άρθρο 105 του 

Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, λόγω παραλείψεως των οργάνων του Δημοσίου να 

εκδώσουν την απαιτούμενη για την πρόβλεψη των αποδοχών ή απολαυών πράξη. Ο θεσπιζόμενος 

δε με την ανωτέρω διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 91 του ν.δ/τος 321/1969 ειδικός κανόνας, 

με τον οποίο καθιερώνεται, κατ’ εξαίρεση από τον προβλεπόμενο από την παρ. 1 του ίδιου 

άρθρου 91 γενικό κανόνα της πενταετούς παραγραφής για τις αξιώσεις κατά του Δημοσίου, 

βραχυπρόθεσμη διετής παραγραφή για τις σχετικές με αποδοχές ή άλλης φύσεως απολαυές ή 

αποζημιώσεις χρηματικές αξιώσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου κατ’ αυτού, δικαιολογείται 

από την φύση της εννόμου σχέσεως, που συνδέει το Δημόσιο με τους υπαλλήλους του. Και 

τούτο διότι η ορθολογική οργάνωση και η εύρυθμη λειτουργία της Διοικήσεως δημιουργούν 

την ανάγκη της ταχείας εκκαθαρίσεως των εκκρεμοτήτων περί τις εν λόγω αξιώσεις και τις 

αντίστοιχες υποχρεώσεις του Δημοσίου, που απορρέουν από περιοδικές (κατά μήνα) παροχές, 

η επί μακρόν χρόνον διατήρηση των οποίων εκκρεμοτήτων επιβαρύνει, κατά τρόπο βλαπτικό 

για την Διοίκηση, την σχέση που συνδέει το Δημόσιο με τους υπαλλήλους του. Περαιτέρω, η 

ανάγκη ταχείας εκκαθαρίσεως εκκρεμοτήτων ως προς την ύπαρξη των εν λόγω αξιώσεων των 

υπαλλήλων και των αντιστοίχων υποχρεώσεων του Δημοσίου ενδείκνυται προς αποφυγή 

ανατροπής, μετά την πάροδο μακρού χρονικού διαστήματος, των οικονομικών δεδομένων, κατά 

συνεκτίμηση των οποίων το Δημόσιο προβαίνει στον σχεδιασμό της οργανώσεως και του τρόπου 

λειτουργίας της δημοσίας διοικήσεως και τα οποία λαμβάνει υπόψη για την πρόβλεψη των 

σχετικών δαπανών κατά την κατάρτιση του κρατικού προϋπολογισμού. Η διετής δε παραγραφή 

είναι εύλογη από την άποψη ότι παρέχει επαρκές χρονικό διάστημα στον υπάλληλο για την 

διεκδίκηση τυχόν χρηματικών αξιώσεών του κατά του Δημοσίου, σχετικών με αποδοχές ή άλλης 

πάσης φύσεως απολαυές ή αποζημιώσεις, ώστε δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι, ως εκ της 

καθιερώσεως της βραχυπρόθεσμης αυτής παραγραφής, καθίσταται πρακτικώς αδύνατη ή 

υπερβολικά δυσχερής η άσκηση του δικαιώματος του υπαλλήλου να διεκδικήσει αποδοχές ή 

άλλης φύσεως απολαυές ή αποζημιώσεις, που οφείλονται, κατ’ αυτόν, συνεπεία της σχέσεως 

που τον συνδέει με το Δημόσιο. Εξάλλου, ο ανωτέρω λόγος, ο οποίος δικαιολογεί την 

θέσπιση της διετούς παραγραφής για τις αφορώσες αποδοχές ή άλλης πάσης φύσεως απολαυές ή 

αποζημιώσεις αξιώσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου κατ’ αυτού, συντρέχει εξ ίσου και 

προκειμένου περί τυχόν χρηματικών αξιώσεων του Δημοσίου κατά των υπαλλήλων του, που 

απορρέουν από την έννομη σχέση που τους συνδέει. Τούτο δε έχει ως συνέπεια ότι είναι 

αδικαιολόγητη η εξαίρεση των αξιώσεων αυτών του Δημοσίου έναντι των υπαλλήλων του από 

την βραχυχρόνια διετή παραγραφή, την οποία προβλέπει η παρ. 3 του άρθρου 91 του ν.δ/τος 

321/1969 αναφορικά με τις αξιώσεις των υπαλλήλων που απορρέουν από την εν λόγω έννομη 

σχέση, και η υπαγωγή των αξιώσεων τούτων του Δημοσίου στον προβλεπόμενο από την παρ. 1 

του άρθρου 87 του ανωτέρω ν.δ/τος 321/1969 γενικό κανόνα της πενταετούς παραγραφής των 

χρηματικών απαιτήσεων του Δημοσίου. Διότι, ενόψει της ομοιότητας των συντρεχουσών 

περιστάσεων, και οι αξιώσεις αυτές θα έπρεπε να υπαχθούν στον ειδικό κανόνα της διετούς 

παραγραφής, ισχύοντα για τις πάσης φύσεως χρηματικές αξιώσεις που απορρέουν από την 

σχέση του δημοσίου υπαλλήλου με το Δημόσιο, ανεξαρτήτως δηλαδή αν δικαιούχος είναι ο 

υπάλληλος ή το Δημόσιο. Εφόσον δε είναι αδικαιολόγητη η διάκριση αυτή υπέρ του Δημοσίου, 

η μη υπαγωγή και συνακόλουθη εξαίρεση των εν λόγω αξιώσεων του Δημοσίου έναντι υπαλλήλων 

του από την βραχυχρόνια διετή παραγραφή, που αντιβαίνει στην συνταγματική αρχή της 

ισότητας, δεν μπορεί να αποτελέσει έγκυρο έρεισμα για την επέκταση της εφαρμογής της 

πενταετούς παραγραφής και στις σχετικές με τις αποδοχές και τις πάσης φύσεως απολαυές ή 

αποζημιώσεις αξιώσεις των υπαλλήλων κατά του Δημοσίου. Ενόψει των ανωτέρω, η διάταξη του 

άρθρου 91 παρ. 3 του ν.δ/τος 321/1969, που θεσπίζει διετή παραγραφή για τις 

προαναφερθείσες αξιώσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου κατ’ αυτού, δεν αντίκειται στην κατά 

το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος αρχή της ισότητας. 

7. Επειδή, από την προσβαλλόμενη απόφαση προκύπτουν τα εξής : Ο αναιρεσείων, μόνιμος 

υπάλληλος της Γενικής Γραμματείας Τύπου και Πληροφοριών του Υπουργείου Προεδρίας της 

Κυβερνήσεως, με βαθμό Γραμματέα Α΄, που αντιστοιχεί σε γραμματέα πρεσβείας, με την από 

29.12.1987 αίτησή του, ζήτησε να του χορηγηθεί το αναφερόμενο στην εν λόγω αίτηση ποσό 

(16.437,32 δολάρια ΗΠΑ) ως προσαύξηση κατά 10% του επιδόματος υπηρεσίας στην αλλοδαπή 

λόγω μη παροχής δωρεάν στεγάσεως για το χρονικό διάστημα από 8.1.1985 έως 31.12.1987, 

κατά το οποίο υπηρέτησε ως Ακόλουθος Τύπου στο Γραφείο Τύπου της Ουάσιγκτον. Η αίτησή 

του αυτή απορρίφθηκε με την υπ’ αριθ. 3152/Ε/510/3.2.1988 απόφαση του Γενικού Γραμματέα 

του Υπουργείου Προεδρίας της Κυβερνήσεως, με την αιτιολογία ότι οι διατάξεις, που 

προβλέπουν την χορήγηση της προσαυξήσεως αυτής στους διπλωματικούς υπαλλήλους, δεν 

μπορούν να τύχουν ανάλογης εφαρμογής για τους υπαλλήλους της Γενικής Γραμματείας Τύπου 

και Πληροφοριών. Αγωγή του αναιρεσείοντος έγινε εν μέρει δεκτή με την υπ’ αριθ. 

2578/1992 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία εξαφανίσθηκε με την υπ’ 

αριθ. 3841/1995 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, κατά παραδοχή εφέσεως του 

Δημοσίου. Η απόφαση, όμως, αυτή αναιρέθηκε, κατόπιν σχετικής αιτήσεως του 

αναιρεσείοντος, με την υπ’ αριθ. 2829/2000 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με 

την αιτιολογία ότι το μόνιμο προσωπικό των Γραφείων Τύπου Εξωτερικού, στο οποίο ανήκει ο 

αναιρεσείων, δικαιούται, βάσει του άρθρου 6 παρ. 2 του ν. 506/1976, σε συνδυασμό προς το 

άρθρο 131 παρ. 10 του ν. 419/1976 και την παρ. Γ΄ της υπ’ αριθ. Φ.083-58/11.3.1988 

κοινής αποφάσεως των Υπουργών Προεδρίας Κυβερνήσεως, Οικονομικών και Εξωτερικών (ΦΕΚ Β΄ 

177, της οποίας οι διατάξεις έχουν αναδρομική ισχύ σύμφωνα με το άρθρο 25 παρ. 1 του ν. 

1884/1990, ΦΕΚ Α΄ 81), να εισπράττει το χορηγούμενο στους διπλωματικούς υπαλλήλους του 

Υπουργείου Εξωτερικών επίδομα υπηρεσίας αλλοδαπής, όπως αυτό διαμορφώνεται συνολικά μετά 

από συνεκτίμηση όλων των συνθηκών στην χώρα, όπου υπηρετεί, συμπεριλαμβανομένης και της 

προσαυξήσεως κατά 10% ή 20%, κατά περίπτωση, όταν δεν παρέχεται δωρεάν κατοικία. Κατόπιν 

αυτού η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών για νέα νόμιμη κρίση. Το εν 

λόγω δικαστήριο, επιληφθέν μετά ταύτα της υποθέσεως, δέχθηκε και πάλι, με την 

προσβαλλόμενη απόφασή του, την έφεση του Δημοσίου, με την αιτιολογία ότι η ένδικη αξίωση 

του αναιρεσείοντος είχε ήδη παραγραφεί στις 16.10.1990, όταν κατατέθηκε η από 12.10.1990 

αγωγή του. Ειδικότερα, το δικάσαν δικαστήριο δέχθηκε ότι η αξίωση αυτή υπέκειτο στην 

προβλεπόμενη από το άρθρο 91 παρ. 3 του ν.δ/τος 321/1969 διετή παραγραφή, εφόσον εύρισκε 

έρεισμα ευθέως στις διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 2 του ν. 506/1976, σε συνδυασμό με τις 

διατάξεις του άρθρου 131 παρ. 10 του ν. 419/1976 και της παραγράφου Γ΄ της υπ’ αριθ. 

Φ.083-58/11.3.1988 κοινής υπουργικής αποφάσεως, και ότι η διετής αυτή παραγραφή διεκόπη 

στις 29.12.1987 με την υποβολή από τον αναιρεσείοντα στην υπηρεσία του της από 

29.12.1987 σχετικής αιτήσεως, άρχισε δε και πάλι να τρέχει στις 4.2.1988, την επομένη 

δηλαδή της εκδόσεως της απορριπτικής της εν λόγω αιτήσεως υπ’ αριθ. 3152/Ε/510/3.2.1988 

αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Προεδρίας της Κυβερνήσεως, και 

συμπληρώθηκε στις 4.2.1990, δηλαδή πριν από την άσκηση της αγωγής. Κατόπιν τούτου του 

Διοικητικό Εφετείο εξαφάνισε την πρωτόδικη απόφαση, δίκασε την αγωγή του αναιρεσείοντος 

και απέρριψε αυτήν. Η κρίση, όμως, της προσβαλλομένης αποφάσεως ότι η επίδικη αξίωση του 

αναιρεσείοντος είχε υποπέσει κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής του (16.10.1990) στην 

προβλεπόμενη από την παράγραφο 3 του άρθρου 91 του ν.δ/τος 321/1969 διετή παραγραφή δεν 

είναι νόμιμη, διότι, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη, η εν λόγω διάταξη 

δεν είναι εφαρμοστέα, ως αντικειμένη στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος, και, ως εκ 

τούτου, η ανωτέρω αξίωση, αφορώσα προσαύξηση του επιδόματος αλλοδαπής για το χρονικό 

διάστημα από 8.1.1985 έως 31.12.1987, υπόκειται στην προβλεπόμενη από την παράγραφο 1 

του ίδιου ως άνω άρθρου 91 πενταετή παραγραφή, η οποία δεν είχε συμπληρωθεί κατά την 

άσκηση της αγωγής του αναιρεσείοντος. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση θα έπρεπε να γίνει 

δεκτή και η προσβαλλόμενη απόφαση θα έπρεπε να αναιρεθεί. Κατά την μειοψηφήσασα, όμως, 

γνώμη, η κρίση της προσβαλλομένης αποφάσεως ότι η επίδικη αξίωση του αναιρεσείοντος 

υπόκειται στην προβλεπόμενη από την παράγραφο 3 του άρθρου 91 του ν.δ/τος 321/1969, η 

οποία δεν αντίκειται στο άρθρο 4 του Συντάγματος, διετή παραγραφή είναι νόμιμη. 

8. Επειδή, ενόψει του ανακύπτοντος ζητήματος της συμφωνίας ή μη προς το Σύνταγμα της 

διατάξεως του άρθρου 91 παρ. 3 του ν.δ/τος 321/1969 και της υπάρξεως αφενός μεν 

αποφάσεως του Αρείου Πάγου (Α.Π. 1270/1983), που δέχεται ρητώς, ως προς το ζήτημα αυτό, 

γνώμη αντίθετη προς εκείνη, η οποία έγινε δεκτή στην έκτη σκέψη, και αφετέρου αποφάσεων 

του Αρείου Πάγου, οι οποίες, εφαρμόζοντας την ανωτέρω διάταξη, δέχονται εμμέσως, πλην 

σαφώς, ότι αυτή είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα (Α.Π. 852/1980, 1294/1983, 941/1988, 

535/1992, 1010/1993, 1110/1994), η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνει ότι 

πρέπει να αναβληθεί η έκδοση οριστικής αποφάσεως επί της κρινομένης υποθέσεως και να 

παραπεμφθεί το ζήτημα τούτο στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, σύμφωνα με το άρθρο 100 παρ. 

1 περ. ε΄ του Συντάγματος και το άρθρο 48 παρ. 2 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 

345/1976 (ΦΕΚ Α΄ 141) Κώδικα περί του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, προς άρση της 

αμφισβητήσεως. 

Δ ι ά  τ α ύ τ α 

Αναβάλλει την έκδοση οριστικής αποφάσεως. 

Παραπέμπει στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο την επίλυση του αναφερομένου στο αιτιολογικό 

ζητήματος της συμφωνίας ή προς το Σύνταγμα της διατάξεως του άρθρου 91 παρ. 3 του 

ν.δ/τος 321/1969. 

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 4 και 18 Φεβρουαρίου 2010 

 Ο Προεδρεύων Αντιπρόεδρος                Η Γραμματέας 

 Μ. Βροντάκης                             Δ. Μουζάκη 

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 1ης Απριλίου 2011. 

 Ο Πρόεδρος                             Η Γραμματέας 

   Π. Πικραμμένος                     Μ. Παπασαράντη 

ΣτΕ: Συνταγματικό το Μνημόνιο

Σύμφωνα με τους 55 συμβούλους Επικρατείας, οι περικοπές στις αποδοχές, συντάξεις κ.λπ. που έγιναν με το Μνημόνιο είναι συμβατές με το Σύνταγμα, την ΕΣΔΑ και τις Διεθνείς Συμβάσεις κάτω από τις συγκεκριμένες συγκυρίες, που επικρατούν στην Ελλάδα και εν όψει της ανάγκης αποφυγής της χρεοκοπίας. Σε περίπτωση, δε, που υπάρχει νέο Μνημόνιο και θα επιβάλει νέες περικοπές αποδοχών, κ.λπ., τότε το ΣτΕ θα κρίνει εκ νέου με τις συνθήκες και συγκυρίες, που θα επικρατούν στο χρονικό εκείνο σημείο. Ειδικότερα, οι σύμβουλοι Επικρατείας έπειτα από πέντε διασκέψεις που έγιναν κεκλεισμένων των θυρών, με μεγάλη πλειοψηφία (υπήρξαν μειοψηφίες έξι έως δέκα δικαστών, σε επιμέρους ζητήματα που τέθηκαν), έκριναν ότι το μνημόνιο (Ν. 3845/2010) δεν χρειαζόταν να ψηφιστεί από τη Βουλή με την πλειοψηφία των 3/5, καθώς δεν αποτελεί διεθνή σύμβαση. Με άλλα λόγια, σύμφωνα με τους δικαστές, το Μνημόνιο δεν αποτελεί διεθνή σύμβαση κατά το άρθρο 28 του Συντάγματος, έτσι ώστε να χρειάζεται να ψηφιστεί από τη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών. Ακόμη, η πλήρης Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου αποφάνθηκε ότι ούτε με το Μνημόνιο αναγνωρίζονται εξουσίες σε όργανα διεθνών οργανισμών, οι οποίες περιορίζουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας, ενώ ταυτόχρονα η κυβέρνηση διατηρεί την κατ’ άρθρο 82 του Συντάγματος εξουσία της για τη χάραξη της γενικής πολιτικής της χώρας, αλλά και η ένταξη της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν περιορίζει την άσκηση της εθνικής της κυριαρχίας. Κατά τους συμβούλους Επικρατείας, συνάδουν με το Σύνταγμα και το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όσο και με τις διεθνείς συμβάσεις τα περιοριστικά μέτρα που επιβάλλει το Μνημόνιο, όπως είναι οι περικοπές αποδοχών, συντάξεων, επιδομάτων, επιδόματος θερινών διακοπών, δώρων εορτών (Χριστουγέννων και Πάσχα) κ.λπ. Μάλιστα, σημείωσαν ότι λόγοι δημοσίου συμφέροντος δικαιολογούν αυτές τις περικοπές στις αποδοχές και συντάξεις, οι οποίες είναι μέσα σε βιώσιμα επίπεδα. Αναλυτικότερα, οι δικαστές αποφάνθηκαν ότι τα επίμαχα μέτρα, που επιβάλλει το Μνημόνιο, τα οποία αποτελούν τμήμα του ευρύτερου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και προώθησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων της ελληνικής οικονομίας,δικαιολογούνται κατ’ επίκληση σοβαρών λόγων δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι αποτελούν, ταυτοχρόνως, και σκοπούς κοινού ενδιαφέροντος των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ακόμη, κατά τους συμβούλους Επικρατείας, με το Μνημόνιο ελήφθησαν μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής για την άμεση αντιμετώπιση της οξείας δημοσιονομικής κρίσης, η οποία είχε καταστήσει αδύνατη την εξυπηρέτηση των δανειακών αναγκών της χώρας, μέσω των διεθνών αγορών, με παράλληλα πιθανά ανοικτό το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της χώρας. Παράλληλα, κρίθηκε από τους δικαστές ότι οι διατάξεις του Μνημονίου δεν προσκρούουν -όπως υποστηρίζουν ο ΔΣΑ, η ΑΔΕΔΥ, κ.λπ.- σε μία πλειάδα άρθρων του Συντάγματος, όπως είναι το άρθρο 2 για την προστασία της ανθρώπινης αξίας, το άρθρο 4 που κατοχυρώνει την αρχή της ισότητας, το άρθρο 17 για την προστασία της ιδιοκτησίας, στην έννοια της οποίας περιλαμβάνεται και ο μισθός, το άρθρο 25 που αφορά την αρχή της αναλογικότητας και το άρθρο 28, που αναφέρει ότι οι διεθνείς συμβάσεις επικυρώνονται με την πλειοψηφία των 180 βουλευτών. Κατόπιν αυτών, όλες οι προσφυγές απορρίφθηκαν. Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έχουν προσφύγει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών (ΔΣΑ), η ΑΔΕΔΥ, η ΕΣΗΕΑ, οι συνταξιούχοι και οι άλλοι φορείς, έπειτα από πρωτοβουλία τού τότε προέδρου του ΔΣΑ, Δημήτρη Παξινού. Μάλιστα, οι δικαστές έκριναν, κατά πλειοψηφία, ότι ο ΔΣΑ έχει έννομο συμφέρον να προσφύγει στο ΣτΕ κατά του Μνημονίου. Η έκδοση της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ αναμένεται με το νέο δικαστικό έτος, δηλαδή μετά την 16η Σεπτεμβρίου 2011 (πηγή: tvxs.gr)

Προστατεύει τους αγοραστές στο Διαδίκτυο η ΕΕ με νέους κανόνες για την επιστροφή προϊόντων και χρημάτων | eThemis.gr

Προστατεύει τους αγοραστές στο Διαδίκτυο η ΕΕ με νέους κανόνες για την επιστροφή προϊόντων και χρημάτων | eThemis.gr