Οι αποφάσεις της Πειθαρχικής Επιτροπής της S League για Ολυμπ. Βόλου κ΄Καβάλα – LawNet: Το ελληνικό Νομικό Δίκτυο


Μία ιστορική γελοιότητα και οι επικίνδυνες γεωπολιτικές σκοπιμότητες


Μία ιστορική γελοιότητα και οι
επικίνδυνες γεωπολιτικές σκοπιμότητες

Κυριάκου Κόκκινου – Δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω – Αντιπροέδρου Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων

Μερικές φορές είναι να απορεί κανείς με την επίσημη πολιτική μας έναντι των Σκοπίων. 20 τόσα χρόνια, που οι αλλαγές στη παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα έφεραν τα πάνω κάτω, με τους εκπροσώπους της νεοταξίτικης «αριστοκρατίας» να επιλέγουν τα Βαλκάνια για μία παρτίδα σκάκι μετά απογευματινού τεΐου ή βραδυνού μπιλιάρδου μετά σκατς (στα μούτρα τους!), οι Έλληνες πολιτικοί εξακολουθούν να δείχνουν το ίδιο άβουλοι και αμήχανοι, όπως και όταν το κακό πρωτοξεκίνησε. Όπως και όταν πριν δεκαετίες  το φίδι εκκολαπτόταν μέσα στο αυγό του και οι ίδιοι ή οι πατεράδες τους ή οι θείοι τους , εθεώρουν τούτο ως επαγγελματίες χάσκακες , μηδέποτε εθνικά σκεπτόμενοι, μηδέποτε στρατηγούντες, μηδέποτε αληθώς μελετώντες τη φύση των πραγμάτων και την ιστορία. Γνήσιοι απόγονοι και τούτοι , «ανάξιων» προγόνων! Τα ίδια με τους Τούρκους. Τα ίδια στην Κύπρο, στο Αιγαίο, τα ίδια παντού, όπου πρέπει να ληφθούν κρίσιμες εθνικά αποφάσεις.
Αναρωτιέμαι είναι ποτέ δυνατόν σοβαροί πολιτικοί να αναλώνουν χρόνο, χρήμα και ανθρώπινο δυναμικό στην αντίκρουση μία ιστορικής γελοιότητας; Άραγε όσοι έχουν κάποια σημασία στην παγκόσμια σκηνή δεν γνωρίζουν ότι πρόκειται περί γελοιότητας, δεν το γνωρίζουν και όσοι η γνώμη τους έχει κάποια σημασία σε τέτοιου είδους ζητήματα (καθηγητές, ερευνητές, εθνολόγοι); Το γνωρίζουν αλλά επειδή «τα λεφτά είναι πολλά», όπως θα έλεγε και ο «Μαύρος» στον «Άρη», πνίγουν τον πόνο τους και μαζί και το δίκιο και ξεδιπλώνουν το κουβάρι της πολιτικής τους σε αναζήτηση πρόσθετων ψιχίων μαύρης εξουσίας.
Έχει νόημα να προσπαθήσουμε να τους αλλάξουμε μυαλό, να τους παρακαλέσουμε , να τους απειλήσουμε …; Σιγά μην σκεφτόμαστε καν κάτι τέτοιο! Πάντως νόημα δεν υπάρχει, να συγκρούεσαι με τα συμφέροντα των ισχυρών, μέσα στο δικό τους γήπεδο, γιατί θα φας πολύ «ξύλο». Και τότε τι κάνεις; Παραμένεις εσαεί χάσκαξ, ως ανωτέρω…;
Θαρρώ ότι υπήρχαν και υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, μόνο που αυτές μπορούν να τις σκεφτούν μυαλά και καρδιές, που διεγείρονται σε δονήσεις Ελλάδας και όχι  δολαρίων, μίζας, ιδιοτέλειας, διαφθοράς, σεξ και εξουσίας !
Όταν τέτοιοι Έλληνες τη καρδία αναλάβουν τα ηνία, μπορεί να σκεφτούν ότι με το γελοίο δεν διαλέγεσαι , γιατί το νομιμοποιείς και προκαλείς σύγχυση στους ανίδεους. Το γελοίο το γελοιοποιείς, με κάθε μέσο, με κάθε ευκαιρία, το υποβαθμίζεις, το καταστρέφεις με τη δύναμη του χιούμορ, με τη δύναμη του λόγου.
Και τα βαρύγδουπα συμφέροντα και τις μεγάλες Δυνάμεις με τα πήλινα ποδάρια, τις αντιμετωπίζεις στο γήπεδό σου, εκεί που είσαι εσύ ισχυρός, ανορθόδοξα αν και Ορθόδοξος, όπως δεν θα μπορούσαν να προβλέψουν:
Μα είναι φανερό το τί έπρεπε εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια να απαντούμε και προπαγανδίζουμε, μεταφέροντας τον πόλεμο σε ένα γήπεδο, που οι μεγάλοι τρέμουν, γιατί αντιστρέφει τη δυναμική:
Όποιος δηλώνει Μακεδών και απόγονος του Μ. Αλεξάνδρου αποδέχεται την Ελληνικότητά του!!! Αυτόματα η Ελλάδα καθίσταται εγγυήτρια των δικαιωμάτων του να αποκαλύψει και καλλιεργήσει την ελληνική του παράδοση και φύση, να μάθει την Ελληνική γλώσσα και ιστορία, να απελευθερωθεί από την άγνοιά του, που του επέβαλλαν αιώνες σκλαβιάς σε ξένη κατοχή!
Γιατί η Ελλάδα πρέπει να πάψει να αποδιώχνει τα τέκνα της, εκείνα που με τόση ζέση διεκδικούν να αναγνωριστεί η Ελληνικότητά τους, όπως το ίδιο πρέπει να πράξει με τους Έλληνες της Ίμβρου και Τενέδου, Κωνσταντινούπολης, Πόντου, Τουρκίας εν γένει, Σκοπίων, Αλβανίας και όπου αλλού. Το αίμα μίλησε!
Αυτά έπρεπε να προωθεί η Ελληνική προπαγάνδα, στις Σκοπιανές γελοιότητες.
Αλλά είδατε , παρασύρθηκα.
Για ποιά ιστορία μιλώ; Αυτήν που εμείς οι ίδιοι ξεπατώνουμε ή το επιτρέπουμε , σε πολιτικούς, έμμισθους αλλοτρίων κέντρων και μυστικών ιδρυμάτων , που κινούν την μπαγκέτα και σε θολοκουλτουραίους πανεπιστημιακούς και άλλους παρατρεχάμενους, λατρευτούς φιλοξενούμενους γνωστών καναλιών, που παίζουν τα όργανά τους;
Τα συμπεράσματα βγαίνουν μόνα τους.
Πρώτα θα καθαρίσουμε τη δική μας αυλή από την κόπρο του Αυγεία, με ανατροπές και αναστάσεις. Θα πάψουμε να είμαστε άβουλοι, αδιάφοροι, ιδιοτελείς, ανάξιοι Πατρίδας. Μόνο αν εμείς αλλάξουμε επίπεδο συνείδησης, θα μπορέσουμε να έχουμε ανάλογης ποιότητας ηγεσία.
Μετά θα αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, γελοιοποιώντας και την κάθε Σκοπιανή γελοιότητα, την οποία δείχνουμε να τρέμουμε, ως μωροί, ζυγίζοντας και τοποθετώντας το κάθε τι στη σωστή του βάση.
Τέλος θα αναπτύξουμε τη στρατηγική, που πάντα μας έλειπε, αυτήν που θα μας επιτρέψει να υπερασπιστούμε δραστικά τα εκατομμύρια των Ελλήνων, που γνωρίζουν Ελλάδα νοητικά αλλά όχι με την καρδιά, σε όλον τον Κόσμο, να αφυπνίσουμε όσους Έλληνες έχασαν το νήμα με τις ρίζες τους, να αποτελέσουμε εμείς το κέντρο ενός διεθνούς δικτύου υπεράσπισης του δικαίου, της αλήθειας και της αρμονίας, σύμφωνα με τη δική μας εσωτερική φιλοσοφία , εκπεφρασμένη αλήθεια και ανάγκη, πρωτοπορώντας, δημιουργώντας και εκπλήσσοντας, στο δρόμο για την υγιή αφύπνιση και συνεργασία των λαών!

© Κυριάκος Κόκκινος
http://kyriakoskokkinoslawfirm.blogspot.com/
http://www.facebook.com/kiriakos.kokkinos
http://www.facebook.com/pages/ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ-ΚΟΚΚΙΝΟΣ-ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ-ΓΡΑΦΕΙΟ-LAW-OFFICES 

ΣτΕ: Παράνομη η φυλάκιση πολιτών για χρέη προς το Δημόσιο



Με απόφαση κόλαφο κατά του σχετικού νομοσχεδίου, η Ελληνική Δικαιοσύνη αποκαλύπτει την παραβίαση του Συντάγματος εις βάρος των Ελλήνων πολιτών, από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου

Γράφει ο Τάσος Γ.

Για να μη μας κοροϊδεύουν

Με συντριπτική πλειοψηφία 24 προς 3, οι ανώτατοι δικαστές αποφάνθηκαν ότι σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπεται η επιβολή του επαχθούς μέτρου, ακόμη κι όταν ο οφειλέτης του Δημοσίου έχει τη δυνατότητα να καταβάλει τα χρέη του και δεν τα αποπληρώνει.

Η απόφαση της Ολομέλειας, που δημοσιεύθηκε χθες, δίνει τη χαριστική βολή στο θεσμό της προσωποκράτησης, αφού πλέον δεν αφήνει κανένα περιθώριο για την, έστω και περιορισμένη, εφαρμογή της σχετικής νομοθετικής διάταξης (ν. 2717/99).

Είχε προηγηθεί το 2003 η ομόφωνη κρίση του ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητα της προσωπικής κράτησης για ληξιπρόθεσμα χρέη προς το ΙΚΑ και τα ΝΠΔΔ.

Σύμφωνα με τους δικαστές, η προσωποκράτηση ως μέτρο στερητικό της ελευθερίας είναι συνταγματικά ανεπίτρεπτη και αντίθετη στα άρθρα 2 και 5 του Συντάγματος, που επιτάσσουν ως πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας το σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου, πυρήνας της οποίας είναι η προσωπική ελευθερία.

Η Ολομέλεια τονίζει ότι είναι διαφορετικό το θέμα της στέρησης της προσωπικής ελευθερίας ως ποινή για αποδοκιμαστέα κοινωνική συμπεριφορά και άλλο ως διοικητικό μέτρο που αποβλέπει στην άσκηση πίεσης για την εξόφληση χρηματικού χρέους, το οποίο «δεν έχει ή δεν δύναται το Δημόσιο να αποδείξει ότι έχει ο οφειλέτης». Και αυτό διότι αποτελεί μέτρο καταναγκασμού, όχι πάνω στην περιουσία του οφειλέτη, αλλά επί του ίδιου του προσώπου του οφειλέτη.

Στο σκεπτικό της απόφασης που υιοθέτησε ανάλογη κρίση του Στ’ τμήματος, αναφέρεται ότι το Σύνταγμα ανέχεται τη στέρηση της προσωπικής ελευθερίας, αλλά με την προϋπόθεση ότι είναι λογικώς αναγκαία για την προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος και τέτοιοι λόγοι είναι αυτοί που προβλέπονται από τον Ποινικό Κώδικα (όπως η παραβίαση της προθεσμίας καταβολής των χρεών προς το Δημόσιο).

Ένα βήμα πιο πέρα προχώρησαν πέντε σύμβουλοι Επικρατείας, κατά τη γνώμη των οποίων το μέτρο της προσωποκράτησης παραβιάζει και το άρθρο 7 του Συντάγματος, που ορίζει ότι το ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως μέσον για την επίτευξη σκοπού, έστω και δημόσιου συμφέροντος.

Μετά από όλα αυτά, μήπως πρέπει να ελεγχθεί και κατά πόσο νόμιμη είναι η γενικότερη λειτουργία της κυβέρνησης Παπανδρέου;

Μήπως οι δικαστές θα πρέπει να θέσουν το θέμα της νομιμοφροσύνης ως προς το Σύνταγμα αυτών που σήμερα διατείνονται ότι κυβερνούν την Ελλάδα;

Τι θα συνέβαινε, αλήθεια, εάν κάποιος πολίτης αποφάσιζε να καταθέσει αγωγή κατά της κυβέρνησης Παπανδρέου, ζητώντας αποζημίωση για ψυχική οδύνη που υπέστη από την ανακοίνωση των αντισυνταγματικών μέτρων – αποφάσεων που παίρνουν οι εκτελεστές της τρόικας;

Λόγιος Ερμής

Σχέδιο νόμου «Περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων, ρύθμιση αυθαιρέτων σε συνάρτηση με δημιουργία περιβαλλοντικού ισοζυγίου και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας ΥΠΕΚΑ»


Νορβηγία: Κεκλεισμένων των θυρών θα διεξαχθεί η σημερινή ακροαματική διαδικασία


Νορβηγία: Κεκλεισμένων των θυρών θα διεξαχθεί η σημερινή ακροαματική διαδικασία
Κελεισμένων των θυρών θα γίνει η ακροαματική διαδικασία κατά την οποία θα καταθέσει ο Άντερς Μπέχρινγκ Μπρέιβικ, ο άνδρας που κατηγορείται για τη βομβιστική επίθεση της Παρασκευής στο Όσλο και την επίθεση με όπλο την ίδια ημέρα στο νησί Οτόγια στη Νορβηγία, απεφάνθη σήμερα ο αρμόδιος δικαστής.
Δεν θα επιτραπεί η είσοδος στα μέσα ενημέρωσης και στο κοινό στην αίθουσα που θα καταθέσει σήμερα ο κατηγορούμενος για τη διπλή πολύνεκρη επίθεση της Παρασκευής, βάσει της απόφασης του δικαστή.

Κέρδισε ο Βασιλειάδης τη διαμάχη με την Κοκκίνου



Τέλος δεν έχει η δικαστική διαμάχη του Παναγιώτη Βασιλειάδη με την Έλλη Κοκκίνου. Πριν λίγες μέρες, το πρώην ζευγάρι βρέθηκε στις δικαστικές αίθουσες για τον γιο τους Αλέξανδρο. Το δικαστήριο είχε αποφασίσει ο μικρός Αλέξανδρος να κάνει διακοπές με τον πατέρα του από πρώτη έως είκοσι Αυγούστου…

 Σύμφωνα με πληροφορίες, η Έλλη ήθελε ο Παναγιώτης Βασιλειάδης να έχει τον μικρό μια εβδομάδα τον Ιούλιο και μια τον Αύγουστο και γι’ αυτό τον λόγο έκανε ασφαλιστικά μέτρα για την αναίρεση της περσινής δικαστικής απόφασης. Έτσι, το ζευγάρι συναντήθηκε στις δικαστικές αίθουσες της Ευελπίδων και με την παρουσία ενός μάρτυρα από κάθε πλευρά, το δικαστήριο επανεξέτασε το αίτημα της τραγουδίστριας. Τελικά, το δικαστήριο επικύρωσε την περσινή του απόφαση, η οποία μπορεί να στεναχώρησε την Έλλη αλλά χαροποίησε τον Παναγιώτη Βασιλειάδη.

Read more: http://www.enimerwsi.com/2011/07/blog-post_5740.html#ixzz1T4Y2DwzC

Παράνομες οι βίλες, που έχτισε η εταιρία «Σάνη», στην Κασσάνδρα | αἰέν ἀριστεύειν


Βαρέα και ανθυγιεινά: Ποια επαγγέλματα εξαιρούνται. Η νέα λίστα σε ισχύ από το Σεπτέμβριο


welderΠερισσότεροι από 120.000 εργαζόμενοι θα δουν την… πόρτα εξόδου από τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, ενώ στον αντίποδα 40.000 άτομα διεκδικούν την ένταξή τους στο ειδικό αυτό καθεστώς.
Σήμερα η επιτροπή εμπειρογνωμόνων παραδίδει το τελικό της πόρισμα στον υπουργό Εργασίας, Γιώργο Κουτρουμάνη, και στη συνέχεια θα υπάρξει διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους.
Η νέα λίστα θα τεθεί σε ισχύ την 1η Σεπτεμβρίου και ο αριθμός όσων υπάγονται στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα θα «πέσει» στα 420.000 άτομα. Σύμφωνα με πληροφορίες, εκτός λίστας αναμένεται να τεθούν:
  • Όλοι οι διοικητικοί υπάλληλοι που εργάζονται σε επιχειρήσεις, όπου το σύνολο των εργαζομένων υπάγεται στα βαρέα και ανθυγιεινά. Εκτιμάται πως πρόκειται για 60.000 άτομα.
  • Οι εργαζόμενοι στον χώρο της ζαχαροπλαστικής και σε ορισμένους κλάδους τροφίμων. Πρόκειται για 25.000 άτομα.
  • Όσοι απασχολούνται στο λιανικό εμπόριο. Εκτιμάται πως πρόκειται για 15.000 άτομα.
  • Οι κομμωτές και οι κομμώτριες (περίπου 10.000 άτομα).
  • Οι εργαζόμενοι στον χώρο της ψυχαγωγίας (τραγουδιστές, μουσικοί). Υπολογίζεται πως πρόκειται για 5.000 άτομα.
Σημειώνεται πως σε όσα επαγγέλματα εξαιρεθούν από το σχετικό κατάλογο έρχεται αύξηση των ορίων ηλικίας για τη συνταξιοδότηση κατά μία πενταετία. Επιπλέον, οι εργαζόμενοι θα δουν τους μισθούς τους να περικόπτονται από 50 έως 200 ευρώ (θα χάσουν το ειδικό επίδομα) και σε δεύτερη φάση θα μειωθούν και οι συντάξεις έως και 12%.
Συνεχείς διαβουλεύσεις
Μέχρι και την τελευταία στιγμή συνεχιζόταν η διαβούλευση για το κατά πόσο πρέπει να παραμείνει στο σχετικό κατάλογο μια σειρά ειδικοτήτων από τον κλάδο του τουρισμού και του επισιτισμού. Στο «μικροσκόπιο», μεταξύ άλλων, βρίσκονται οι σερβιτόροι και οι καμαριέρες. Την ίδια στιγμή 40.000 άτομα διεκδικούν την ένταξή τους στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Το πράσινο φως για την υπαγωγή στη λίστα αναμένεται να «ανάψει» για:
  • Εργαζόμενους στην καθαριότητα.
  • Όσους απασχολούνται στη χημική βιομηχανία (π.χ. Ψυττάλεια).
  • Μηχανοδηγούς (π.χ. στο μετρό).
  • Νοσηλευτικό προσωπικό.
Σύμφωνα με πληροφορίες, θα υπάρξει ειδική ρύθμιση που θα επιτρέπει στους συγκεκριμένους εργαζόμενους να «εξαγοράσουν» ως βαρέα τα ένσημα που ήδη έχουν αποκτήσει. Με τον τρόπο αυτό θα συγκεντρώσουν περισσότερα ένσημα στο ειδικό αυτό καθεστώς και θα επισπεύσουν τη συνταξιοδότησή τους. Σημειώνεται πως για την υπαγωγή ενός επαγγέλματος στα βαρέα ή για την εξαίρεσή του από το ειδικό αυτό καθεστώς λαμβάνονται υπόψη πολλοί παράγοντες. Βασικά κριτήρια είναι οι συνθήκες εργασίας και το ωράριο.
Τέλος, με βάση το πόρισμα της επιτροπής για τα βαρέα εκτός λίστας θα βρεθούν εργασίες και ειδικότητες που δεν υφίστανται πλέον.
Στο πόρισμα ενδεικτικά αναφέρονται οι εργαζόμενοι στην παραγωγή φωταερίου, οι θερμαστές ή αρχιθερμαστές στερεών καυσίμων, οι ραδιοτηλεγραφητές, οι τηλετυπιστές, οι χειριστές μηχανημάτων διάτρησης και επαλήθευσης στοιχείων επί καρτελών ή χαρτοταινιών, οι αμαξοκαραγωγείς, οι αρβυλεργάτες, οι βαρελοποιοί.
Μένουν εκτός λίστας
Η επιτροπή για τα βαρέα επισημαίνει πως εκτός λίστας θα βρεθούν και συγκεκριμένα συγκροτήματα που δεν υφίστανται πλέον, όπως η ΑΧΕ ΕΘΥΛ ΕΛΛΑΣ, οι απασχολούμενοι σε μηχανουργείο, αποθήκες, τμήμα κοπής υάλου και συνεργεία επισκευής και συντήρησης στο εργοστάσιο της ΑΕΕ Χημικών προϊόντων και λιπασμάτων στη Δραπετσώνα, ράπτριες απασχολούμενες εντός του συγκροτήματος του ΙΚΑ επί των οδών Ματζαγριωτάκη και Εσπερίδων στην Καλλιθέα.
Κερδισμένοι και χαμένοι. Τρεις κατηγορίες
Το τελικό σχέδιο προβλέπει πως σε όσα επαγγέλματα αποχαρακτηριστούν θα εφαρμοστούν τρεις «ταχύτητες»:
1. Όσοι εργαζόμενοι προλάβουν να θεμελιώσουν δικαίωμα μέχρι τις 31/12/2014 δεν θα επηρεαστούν από τις αλλαγές. Αναγκαία προϋπόθεση είναι να συμπληρώσουν 4.500 ημέρες ασφάλισης εκ των οποίων 3.600 σε βαρέα και ανθυγιεινά.
2. Όσοι εργαζόμενοι έχουν βαρέα ένσημα αλλά δεν προλάβουν να θεμελιώσουν δικαίωμα θα χάσουν τη δυνατότητα να συνταξιοδοτηθούν με βάση το ειδικό αυτό καθεστώς. Ωστόσο θα πάρουν προσαύξηση στη σύνταξη για τα ένσημα, που έχουν συμπληρώσει σε βαρέα και ανθυγιεινά.
3. Όσοι εργαζόμενοι πιάσουν δουλειά σε επάγγελμα που έχει αποχαρακτηριστεί από το Σεπτέμβριο και μετά θα παίρνουν βαρέα ένσημα.
Κατερίνα Κοκκαλιάρη – www.ethnos.gr
By KYRIAKOS KOKKINOS-LAWYER-NEGOTIATOR-MEDIATOR-COACH Posted in Ασφάλιση

Νομοσχέδιο «Εξορθολογισμός και Βελτίωση στην Απονομή της Πολιτικής Δικαιοσύνης»


                                                                  

ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ

             Ακαδημίας 60, 10679 Αθήνα

                 Τηλ. 210-33.98.270, 71             
Αθήνα, 19.7.2011
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
Θέμα: Το Ψηφισθέν Νομοσχέδιο «Εξορθολογισμόςκαι Βελτίωση στην Απονομή της Πολιτικής Δικαιοσύνης»
Η καθυστέρηση στηναπονομή της δικαιοσύνης, η οποία αγγίζει πρακτικά τα όρια της αρνησιδικίας,οφείλεται χωρίς αμφιβολία σε χρόνιες δυσλειτουργίες, όπως είναι – μεταξύ άλλων– η ανεπαρκής στελέχωση των δικαστηρίων και η έλλειψη υλικοτεχνικών υποδομών.
Με το πρόσφατα ψηφισθέννομοσχέδιο που τιτλοφορείται «εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της πολιτικής δικαιοσύνης» καιπεριλαμβάνει ευρύ φάσμα τροποποιήσεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίαςεπιχειρήθηκε η άρση ορισμένων δυσλειτουργιών και η επιτάχυνση των διαδικασιώνστην πολιτική δίκη. Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου,αφετηρία των νέων ρυθμίσεων είναι «το αίτημα για ταχύτερη, ορθότερη, απλούστερηκαι ουσιαστικότερη απονομή της δικαιοσύνης», «η ενίσχυση της διαφάνειας και τηςαποτελεσματικότητας της διαδικασίας» και «η αξιοποίηση των σύγχρονωντεχνολογικών εξελίξεων»· μεγαλόπνοες εξαγγελίες αμφίβολης πρακτικήςαποτελεσματικότητας.
Επί του νέου νομοθετικούκαθεστώτος και με την επιφύλαξη της διαπίστωσης περαιτέρω δυσχερειών κατά τηνεφαρμογή των νέων διατάξεων στην πράξη, ο ΔικηγορικόςΣύλλογος Αθηνών – σε συνέχεια των αρμοδίως κατατεθειμένων προτάσεών τουστον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων – παρατηρεί ταεξής:
            -Η εισαγωγή του θεσμού των Μονομελών Εφετείων είναι μια αρνητική εξέλιξη, πουέχει επισημανθεί από όλες τις προηγηθείσες νομοπαρασκευαστικές επιτροπές αφούπαραγνωρίζει: α) την έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής για τη λειτουργία των νέωντμημάτων Εφετείων, β) την ασφάλεια δικαίου, η οποία επιτυγχάνεται μέσα από τηδιάσκεψη και την ανταλλαγή απόψεων στις πολυμελείς συνθέσεις των δικαστηρίων,οι οποίες ενισχύουν συγχρόνως το συναίσθημα εμπιστοσύνης των πολιτών στηνορθότητα της δικαιοδοτικής κρίσης, και γ) το ενδεχόμενο ευχερέστερης άσκησηςαθέμιτων πιέσεων για τον επηρεασμό της κρίσης του ενός δικαστή σε σχέση με τηδυνατότητα αθέμιτου επηρεασμού της κρίσης τριών δικαστών.
– Η αύξηση της υλικήςαρμοδιότητας του Ειρηνοδικείου από 12.000 ευρώ που ήταν μέχρι σήμερα μέχρι τουπόσου των 20.000 ευρώ σημαίνει πρακτικά ότι η πλειοψηφία των υποθέσεωνιδιωτικού δικαίου θα υπαχθεί στα Ειρηνοδικεία με αποτέλεσμα τη γεωμετρικήαύξηση της δικαστηριακής ύλης που θα πρέπει τα τελευταία να διεκπεραιώνουν. Αυτό,ωστόσο, έρχεται σε αντίθεση με την κοινή διαπίστωση ότι τα Ειρηνοδικεία είναιοι πλέον υποστελεχωμένες δικαστηριακές μονάδες, με τεράστιες ελλείψεις στιςυποδομές και ειδικότερα στις αίθουσες και στη μηχανοργάνωση.
– Η θέσπιση της καταβολήςδικαστικού ενσήμου και στις αναγνωριστικές αγωγές, ρύθμιση καθαρά εισπρακτικούχαρακτήρα, είναι αμφίβολης συνταγματικότητας καθώς αποκλείει τους οικονομικάασθενέστερους πολίτες από την δικαστική προστασία, αυξάνοντας αδικαιολόγητα ταδικαστικά έξοδα ακόμα και σε περιπτώσεις στις οποίες η άσκηση μίας απλής αναγνωριστικής αγωγής είναι αναγκαία απλώς και μόνοπροκειμένου να εμποδιστεί η παραγραφή του δικαιώματος ή να αρθεί η υφιστάμενηαβεβαιότητα περί της ύπαρξης του δικαιώματος ή της έκτασής του.
            -Η παροχή στο δικαστή της δυνατότητας να φροντίζει ώστε να συμπληρώνονται οιισχυρισμοί που υποβλήθηκαν ελλιπώς και αορίστως είναι άκρως προβληματική καθώςδημιουργείται απόκλιση από το συζητητικό σύστημα, αιφνιδιάζεται ο αντίδικος καιμπορεί να δοθεί η εντύπωση ότι το Δικαστήριο μεροληπτεί κατά περίπτωση υπέρ τουενός ή του άλλου διαδίκου.
            -Η ριζική τροποποίηση του καθεστώτος έκδοσης της προσωρινής διαταγής ουσιαστικάδυσχεραίνει αδικαιολόγητα τη σχετική διαδικασία αναιρώντας τα πλεονεκτήματά τηςκαι θέτοντας τα συμφέροντα των διαδίκων σε κίνδυνο καθώς εισάγονται πλέον οιπροϋποθέσεις του κινδύνου βλάβης των δικαιωμάτων του αιτούντος, της επίδοσηςτης αίτησης προ 24 ωρών, της εξαιρετικά σύντομης προθεσμίας έναρξης τηςεκτέλεσης. Ορθότερη θα ήταν η διατήρηση του μέχρι τούδε ισχύοντος καθεστώτοςκαι η κρίση των σχετικών αιτήσεων από παλαιούς έμπειρους Δικαστές, οι οποίοι θααποφασίζουν με την κατάθεση της αίτησης και την υποβολή του αιτήματος, όπωςαπαιτεί η ίδια η φύση του ενδίκου βοηθήματος.
            -Η κατάργηση της υποχρεωτικής απόπειρας εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς γιαυποθέσεις αρμοδιότητας του Πολυμελούς Πρωτοδικείου που επιδέχονται συμβιβασμούκαι η ρητή πρόβλεψη ότι οι διάδικοι μπορούν να συμβιβάζονται από την έναρξη τηςεκκρεμοδικίας μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης και χωρίς να υφίσταταιστάση της δίκης κρίνεται ορθή καθώς η μέχρι τούδε ισχύουσα ρύθμιση είχεαποτύχει στην πράξη, δεδομένου ότι ελάχιστες υποθέσεις έχουν επιλυθεί μέχρισήμερα με κατάρτιση πρακτικών εξωδικαστικού συμβιβασμού.
            Η υποχρέωση εγγραφής στα βιβλίαδιεκδικήσεων και των αγωγών οι οποίες έχουν ως αντικείμενο τη διάρρηξη ωςκαταδολιευτικής δικαιοπραξίας είναι μεν ορθή, όμως υπάρχουν και άλλες αγωγές –π.χ. η αγωγή για ανάκληση της δωρεάς ακόμη κι αν στην αγωγή σωρεύεται εκτός απότην καταδίκη του εναγομένου σε δήλωση βουλήσεως και συμβατική αξίωση για τηνπαράδοση του ακινήτου, στο οποίο αναφέρεται η οφειλόμενη δήλωση – η μη υποχρέωσητης εγγραφής των οποίων στο υποθηκοφυλακείο ενέχει κίνδυνο για τις συναλλαγές.
Επιπροσθέτως, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών παρατηρείότι με το ψηφισθέν νομοσχέδιο δεν αντιμετωπίζεταιτο εξαιρετικά σημαντικό πρόβλημα της καθυστέρησης στην έκδοση των αποφάσεωνμετά τη συζήτηση της υπόθεσης, καθώς ακόμα και η οκτάμηνη προθεσμία πουπροβλέπεται για την έκδοση απόφασης αποτελεί «κενό γράμμα», στο μέτρο που δενσυνδέεται με ουσιαστικές συνέπειες για τον παραβάτη δικαστή ούτε προβλέπεταιουσιαστικός τρόπος ελέγχου από τα θεσμοθετημένα όργανα επιθεώρησης.
Όσο η Πολιτεία εθελοτυφλεί,αποφεύγοντας να επιλύσει τα  πλέονσημαντικά και χρόνια προβλήματα της Δικαιοσύνης, δηλαδή τις τεράστιες ελλείψειςσε προσωπικό και υλικοτεχνικές υποδομές και την εισαγωγή στην πράξη των νέωντεχνολογιών στις διαδικασίες των δικαστηρίων, όλα τα νομοθετήματα με τα οποίαεπιδιώκεται η επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης δεν θα έχουν παράαποσπασματικό χαρακτήρα, αδυνατώντας να επιφέρουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ Δ.ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ

Άρειος Πάγος: Δικαιώνει χιλιάδες υποθέσεις για τα πανωτόκια | ειδησεις , ελλαδα | v2.imerisia.gr


kathimerini.gr | Δικογραφίες για 600 ιδιοκτήτες ταξί


kathimerini.gr | Δικογραφίες για 600 ιδιοκτήτες ταξί

Σχόλιο:
«Αποτελεί μία ακόμη νοσηρή ένδειξη της πανδήμου ασθενείας της ελληνικής κοινωνίας και πολιτείας, το γεγονός ότι καμμία συντεχνία δεν σέβεται την κοινωνία τμήμα της οποίας αποτελεί. Αντίθετα θεωρεί «αυτονόητο» δικάιωμα να την εκβιάζει κάθε φορά και να την πιέζει για να διεκδικήσει δικαιώματα, υπαρκτά ή μη. Απαράδεκτο γεγονός ο αποκλεισμός δρόμων, Εθν. οδών και αρχαιολογικών χώρων. Το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να εξοργίζουν την κοινωνία εις βάρος τους»!

«Δίδαγμα για διεκδικήσεις η υπόθεση της Χάγης»


Οταν πριν από περίπου 15 χρόνια ο αείμνηστος δικηγόρος Ι. Σταμούλης ξεκινούσε στα ελληνικά δικαστήρια τη δικαστική διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων για τη ναζιστική θηριωδία στο Δίστομο, ουδείς φανταζόταν ότι η υπόθεση αυτή θα αποτελούσε σήμερα μια κορυφαία διαμάχη μεταξύ Γερμανίας-Ιταλίας και Ελλάδας, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Η πρόσφατη επιτυχία της Ελλάδας, στην οποία αναγνωρίσθηκε δικαίωμα παρέμβασης στη σημαντική αυτή δίκη, αναδεικνύει ωστόσο, όπως τονίζει στην «Κ.Ε.» ο αρχιτέκτονας της ελληνικής προσφυγής με εμπειρία στα θέματα αυτά, καθηγητής Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Στ. Περράκης, τη σημασία της διεκδίκησης των εθνικών μας αξιώσεων έναντι «φίλων» και εταίρων, ακόμη και σε δύσκολες συγκυρίες.
Ε Πόσο μεγάλη ήταν η επιτυχία;
Α Η παρέμβαση τρίτου κράτους σε εκκρεμούσα διαφορά στο Διεθνές Δικαστήριο (Δ.Δ.) -αυστηρά οριοθετημένη από τους διαδίκους- είναι μια δύσκολη δικονομική διαδικασία. Η αιτούσα παρέμβαση πρέπει να αποδείξει έννομο συμφέρον και τις τυχόν επιπτώσεις σε αυτήν από την απόφαση του Δ.Δ. Ετσι, η δυνατότητα παρέμβασης αντιμετωπίζεται από το Δ.Δ. επιφυλακτικά, με λίγες περιπτώσεις αποδοχής (3 στις 9 σε 66 χρόνια ζωής του Δ.Δ.). Από την πλευρά αυτή, αποτελεί επιτυχία η αποδοχή της παρέμβασης. Εφόσον η Ελλάδα δεν έχει εκτελέσει -ακόμη- την απόφαση «Δίστομο», ούτε έχει θέσει μέχρι σήμερα στη Γερμανία αυτοτελώς και τυπικά ζήτημα πολεμικών επανορθώσεων για τη συμπεριφορά των δυνάμεων κατοχής στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (ή και το αναγκαστικό δάνειο), η παρέμβαση ήταν, για ηθικούς, νομικούς, πολιτικούς λόγους, επιβεβλημένη.
Ε Τι θα γίνει τώρα;
Α Η διάταξη του Δ.Δ. άνοιξε το δρόμο για την προφορική διαδικασία στην υπόθεση (12-16 Σεπτεμβρίου 2011). Η Ελλάδα θα παραστεί ως μη διάδικος και θα διατυπώσει τις απόψεις της για τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων, που τυγχάνουν εκτέλεσης στην Ιταλία, υπό το φως της αρχής της κρατικής ετεροδικίας. Κεντρικό ζήτημα στη δίκη είναι, αν στο σύγχρονο διεθνές δίκαιο η εθιμική αρχή της ετεροδικίας του κράτους κάμπτεται όταν παραβιάζει το διεθνές δίκαιο (εγκλήματα πολέμου, κατά της ανθρωπότητας, γενοκτονία κ.λπ.), δηλαδή κανόνες υπέρτατης αξίας (jus cogens) κατά την αντίληψη της διεθνούς κοινότητας.
Ε Τι κρίνεται;
Α Οι επίδικες αποφάσεις ιταλικών δικαστηρίων -μεταξύ των οποίων και εκείνη για το Δίστομο- δεν «σεβάστηκαν» την ετεροδικία που έπρεπε να απολαμβάνει, κατά την άποψή της, η Γερμανία (όπως και οι πρωτοποριακές θέσεις του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς και Αρείου Πάγου στην εμβληματική υπόθεση «Δίστομο»). Το ζήτημα, επομένως, δεν αφορά μόνο την Ιταλία και εμμέσως τους «Διστομίτες», αλλά έχει πανανθρώπινες διαστάσεις, που συνοψίζονται στο ότι το κράτος δεν μπορεί, σήμερα, να «κρύβεται» πίσω από την κυριαρχία/ετεροδικία του για να μην υποστεί τις συνέπειες των ενεργειών του σε ένοπλες συρράξεις-κατοχές (η Γερμανία χθες… άλλοι σήμερα). Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την έκβαση μιας δίκης στη Χάγη. Πάντως, η απόφαση θα έλθει σε μια περίοδο μεγάλης κινητικότητας γύρω από το ζήτημα της επανόρθωσης ιδιωτών από διεθνείς πολεμικές ενέργειες κρατών (βλ. υποθέσεις στο Δικαστήριο του Στρασβούργου, Εφετείο Χάγης για τα θύματα της Σρεμπρένιτσας κ.λπ.). Σε κάθε περίπτωση, οι συνέπειες θα είναι πολυσήμαντες για Ιταλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ευρώπη, τον κόσμο, το διεθνές δίκαιο. Ελπίζω θετικές.
Ε Ποιο είναι το συμπέρασμα;
Α Το δίδαγμα και από άλλα παραδείγματα του παρελθόντος (π.χ., Υπόθεση εμπάργκο κατά ΠΓΔΜ στο Δικαστήριο) είναι ότι ανεξάρτητα από πολιτικές συγκυρίες και νομικές δυσκολίες, που σε τελευταία ανάλυση είναι πάντα εκεί για να «φοβίζουν», όταν υπάρχει πίστη στο στόχο, αξιοποίηση των θεσμικών δυνατοτήτων της διεθνούς δικαιοταξίας και του διεθνούς δικαίου, διεκδίκηση με στέρεα πεποίθηση ότι διεθνείς αξιώσεις προβάλλονται και έναντι «φίλων» εταίρων, τότε μπορεί να κερδίσεις, κάτι, οτιδήποτε, είναι σημαντικό για την πατρίδα και τα συμφέροντά της τη δεδομένη στιγμή.
Ε Ποσο επηρεάζει η διεθνής θέση των κρατών;
Α Το Διεθνές Δικαστήριο εφαρμόζει και ερμηνεύει διεθνές δίκαιο. Επομένως, εκδίδει καλές ή λιγότερο καλές ή κακές αποφάσεις, όπως κάθε δικαστήριο. Οχι ως αποτέλεσμα «στρατηγικών συσχετισμών». Το διεθνές δίκαιο δεν λειτουργεί στο κενό, αλλά κινείται σε ένα διεθνές πολιτικό περιβάλλον, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, κατά την άποψη των 15 δικαστών, ο ρόλος των οποίων είναι καθοριστικός. Για το Δ.Δ. υπάρχουν κράτη, μέρη στο Καταστατικό του, χωρίς άλλο διακριτικό πρόσημο που η εκάστοτε διεθνής-εθνική συγκυρία διαμορφώνει. Ετσι, αντιμετωπίζεται και η Ελλάδα. Στο ίδιο πλαίσιο, για σκεφτείτε, στην υπόθεση ΠΓΔΜ/Ελλάδα για την ενδιάμεση συμφωνία και τη μη ένταξη της πρώτης στο ΝΑΤΟ, το Διεθνές Δικαστήριο -στην απόφασή του που θα βγει μέχρι τέλη 2011- πώς θα κινηθεί; Γενικότερα, κάθε υπόθεση-διαφορά ενώπιον του Δ.Δ. έχει τη δική της αυτοτέλεια, χειρισμό και επομένως αντιμετώπιση από τη σκοπιά του διεθνούς δικαίου. Απλά, αν η Ελλάδα φέρει ενώπιον του Δ.Δ. άλλες τυχόν διαφορές της, θα αποτελεί μια επιβεβαίωση της διακηρυγμένης θέσης της για το ρόλο του διεθνούς δικαίου, και των διεθνών θεσμών σε ένα κόσμο ειρήνης και δικαιοσύνης.

Δικογραφίες σε βάρος ιδιοκτητών ταξί για παρακώλυση συγκοινωνιών | Eλλάδα | Ελευθεροτυπία